Σωτήρης Βλάχος
Οι δημότες της υπαίθρου παραμένουν πολίτες β΄κατηγορίας
Τα μεγάλα προβλήματα των μικρών δήμων της περιφέρειας αλλά και τα προχωρημένα βήματα που μπορεί να κάνει μια δημοτική αρχή με όραμα και εργατικότητα, αναδεικνύει στη συνέντευξή του στην "ΑΥΓΗ" ο δήμαρχος Παρελίων Κέρκυρας Σωτήρης Βλάχος.
Ο Σωτήρης Βλάχος γεννήθηκε στην Κέρκυρα το 1946.
Πολιτικός Μηχανικός ΕΜΠ, Μάστερ στη Σκωτία.
Ξένες γλώσσες: Αγγλικά, Γαλλικά, Ιταλικά.
Δημόσιος υπάλληλος.
Υπεύθυνος Κοινοτικών προγραμμάτων στην Περιφέρεια Ιόνιων Νησιών 1987-1996.
Αιρετός Αντινομάρχης 1996-1999.
Δήμαρχος Παρελίων από το 1999 ώς σήμερα.
Είναι μέλος της Ν.Ε. του ΣΥΝ, πρώην μέλος της διοίκησης του Τμήματος Κέρκυρας του ΤΕΕ.
Ποια είναι κατά την γνώμη σας η σημερινή κατάσταση της Αυτοδιοίκησης και τα κυριότερα προβλήματα που αντιμετωπίζει;
Είμαστε σε μία δύσκολη κατάσταση,
γιατί ανατίθενται συνεχώς νέες αρμοδιότητες στην Αυτοδιοίκηση, όπως είναι η τάση
σε όλη την Ευρώπη και όπως ζητούν οι πολίτες, αλλά εδώ δεν συνοδεύονται με
αντίστοιχη εκχώρηση πόρων και οργανωτική δυνατότητα να ασκηθούν σωστά.
Τα βασικά προβλήματα κατά την άποψη μου είναι τρία.
Πρώτο το οικονομικό.
Στην Ελλάδα η Τοπική Αυτοδιοίκηση διαχειρίζεται λιγότερο από το 3% του ΑΕΠ, το
χαμηλότερο ποσοστό στην Ε.Ε. των 15 και περίπου το μισό από την Πορτογαλία.
Έτσι το κυριότερο πρόβλημα είναι η οικονομική της ομηρεία η οποία αναγκάζει τους
δημάρχους να συνεχίσουν να επαιτούν με την παρέμβαση πολιτικών μεσαζόντων, από
τους υπουργούς και το κεντρικό κράτος, αλλά και να μην μπορούν να ανταποκριθούν
στις απαιτήσεις των πολιτών.
Το δεύτερο πρόβλημα κυρίως στους μικρούς και Καποδιστριακούς Δήμους είναι η
έλλειψη κατάλληλης στελέχωσης που τους θέτει σε μειονεκτική θέση απέναντι στους
μεγάλους δήμους στη διεκδίκηση πόρων από τα ευρωπαϊκά προγράμματα, αλλά και στην
παροχή καλύτερης ποιότητας υπηρεσιών στους πολίτες. Χαρακτηριστική η έλλειψη
Δημοτικής Αστυνομίας, τεχνικού προσωπικού, και Κοινωνικής υπηρεσίας.
Το τρίτο πρόβλημα είναι η ασφυκτική κηδεμονία που ασκεί το κεντρικό κράτος με τη
δικαιολογία της κακής διαχείρισης από μέρους κάποιων αιρετών. Δεν έχει επιλεγεί
η λύση της ανάδειξης των παρανομιών και των κυρώσεων, αλλά επιβάλλεται ο
περιορισμός όλης της αυτοδιοίκησης. Ένα απλό παράδειγμα:
Έχει εγκριθεί η χρηματοδότηση ενός αλιευτικού καταφυγίου, έχουν εγκριθεί η
μελέτη και τα σχέδια από έντεκα υπηρεσίες μεταξύ των οποίων και το υπουργείο
Εμπορικής Ναυτιλίας και χρειάζεται εκ νέου άδεια από το ΥΕΝ για να εκτελεστεί το
έργο από τον δήμο. Μέσος χρόνος για όλα αυτά τρία χρόνια αφ' ότου έχει τελειώσει
η μελέτη.
Πώς αντιμετωπίζει η κυβέρνηση το μεγάλο θέμα των
οικονομικών της αυτοδιοίκησης;
Όπως και η προηγούμενη με υποσχέσεις.
Η προηγούμενη κυβέρνηση με την έγκριση του σχεδίου Καποδίστριας είχε
δημιουργήσει το Ειδικό Πρόγραμμα Τοπικής Αυτοδιοίκησης (ΕΠΤΑ). Το οποίο π.χ. για
τον Δήμο μας ήταν της τάξης του 1.2 δισ. δραχμών. Στην πορεία το κονδύλι αυτό
περιορίστηκε στα 650 εκ. δραχμές, και μέχρι το τέλος του προγράμματος δηλαδή
μέσα σε 5 χρόνια διατέθηκαν μόνο τα 300.
Η παρούσα κυβέρνηση σαν αντιπολίτευση κατηγορούσε την προηγούμενη ότι
κατακρατούσε θεσμοθετημένους πόρους από την Αυτοδιοίκηση, χρησιμοποίησε μάλιστα
τον όρο υπεξαίρεση και δεσμεύτηκε ότι θα τους αποδώσει. Σήμερα δύο χρόνια μετά η
αλήθεια είναι ότι δεν παρακρατεί από τους θεσμοθετημένους, αλλά ξέχασε την
υπόσχεσή της για την απόδοση των ήδη παρακρατημένων.
Συγχρόνως, σημαντικά ποσά από αυτά που ανήκουν στην Αυτοδιοίκηση παρακρατούνται
από το υπουργείο και διατίθενται κατά την κρίση του υπουργού – τον αυτονόητο
τρόπο - εν όψει και των Δημοτικών εκλογών.
Θεωρείτε ότι προσφέρει σήμερα η Αυτοδιοίκηση όσα
οφείλει στους πολίτες;
Προσφέρει με τις δυνατότητες που της παρέχονται τις βασικές εξυπηρετήσεις, και
τώρα με τα ΚΕΠ ίσως και κάποιες παραπάνω, δεν έχει όμως τη δυνατότητα λόγω
έλλειψης πόρων να ασκήσει αναπτυξιακή πολιτική και σε πολλές περιπτώσεις,
ιδιαίτερα στην περιφέρεια, δεν μπορεί να τους εξασφαλίσει ούτε τις βασικές
υποδομές (ανεκτούς δρόμους, αποχέτευση, καλής ποιότητας νερό).
Σημαντικά υστερεί στην προσφορά κοινωνικών υπηρεσιών που δεν είναι μεν
θεσμοθετημένη υποχρέωση αλλά είναι αναγκαιότητα για τη συνοχή της κοινωνίας.
Στον τομέα αυτό θα μου επιτρέψετε να επισημάνω ότι υπάρχουν δύο κατηγορίες
Ελλήνων, των δημοτών των μεγάλων δήμων που τους παρέχουν είτε γιατί κληρονόμησαν
της πρώην κρατικές δομές είτε γιατί έχουν πόρους, αρκετές υπηρεσίες (ΚΑΠΗ,
Παιδικοί και βρεφονηπιακοί σταθμοί κ.λπ.) και αυτή των δήμων της υπαίθρου που
παρέχουν πολύ λιγότερες ή και καθόλου.
Και μετά απορούμε γιατί υπάρχει ερήμωση της υπαίθρου.
Θα έπρεπε η παροχή υπηρεσιών να ήταν αντίστροφη αν θέλαμε να σταματήσει η
αστικοποίηση του πληθυσμού.
Εσείς έχετε πάρει πρωτοβουλίες πέρα από τις
υποχρεωτικές;
Πέρα από τη συνεχή προσπάθεια για βελτίωση των υποδομών, κύρια στον τομέα της
ύδρευσης με ικανοποιητικά αποτελέσματα, και της οδοποιίας, ξεκινήσαμε
χρησιμοποιώντας κοινοτικά προγράμματα την αντιμετώπιση του αποχετευτικού, αλλά
αυτά μπορεί κανείς να πει ότι είναι σχεδόν υποχρεωτικά σε ένα δήμο που ξεκίνησε
με σημαντικό έλλειμμα βασικών υποδομών.
Οι μη υποχρεωτικές πρωτοβουλίες μας ήταν κύρια στον κοινωνικό τομέα.
Δημιουργήσαμε με κοινοτικές χρηματοδοτήσεις μέσω της Περιφέρειας Ιόνιων νησιών
δύο παιδικούς σταθμούς και ένα πρόγραμμα "Βοήθεια στο Σπίτι" με πολύ καλά
αποτελέσματα.
Ξεκινήσαμε φέτος πάλι με ευρωπαϊκή χρηματοδότηση μία Τοπική Πρωτοβουλία
απασχόλησης με στόχο τη βοήθεια 60 ανέργων από τους οποίους οι είκοσι είναι
Τσιγγάνοι να μπουν στην αγορά εργασίας.
Έχουμε κάνει αρκετές προσπάθειες με τη βοήθεια του υπ. Εσωτερικών να βελτιώσουμε
τις συνθήκες ζωής των Τσιγγάνων που ζουν στον δήμο μας με κατασκευή
προκατασκευασμένων σπιτιών, ύδρευση του οικισμού και ασφαλτόστρωση κάποιων
δρόμων.
Συνδέσαμε τους οικισμούς που δεν έχουν αστική συγκοινωνία με λεωφορείο με το
πλησιέστερο σημείο της αστικής, και το καλοκαίρι μεταφέρουμε δωρεάν τους δημότες
-κύρια μητέρες και παιδιά- στη θάλασσα.
Τέλος με έντονες προσπάθειες κατορθώσαμε τη συνένωση των μικρών σχολείων ώστε
όλα τα παιδιά του δήμου να φοιτούν σε εξαθέσια σχολεία.
Ποια είναι η στάση των δημοτών, ενεργοποιούνται για να
μετέχουν στις διαδικασίες και τις ενέργειες του δήμου;
Οι δημότες απαιτούν όπως έχουν δικαίωμα καλύτερες υπηρεσίες και υποδομές,
δυστυχώς όμως πέρα από ένα σχετικά μικρό ποσοστό που στην πλειοψηφία του
ασχολείται και με την τοπική πολιτική, και παρ' όλες τις προσπάθειες μας \δεν
μετέχουν στον σχεδιασμό και την αναπτυξιακή προσπάθεια.
Στον μόνο τομέα που υπάρχει εθελοντική προσφορά είναι στον τομέα των
πολιτιστικών εκδηλώσεων και κύρια του τραγουδιού. Έχουμε 6 τοπικές χορωδίες και
μία φιλαρμονική οι οποίες και με τη μικρή βοήθεια που μπορεί να τους προσφέρει ο
δήμος βελτιώνονται συνεχώς.
Δυστυχώς δεν έχουμε βρει ακόμη τον τρόπο να προσελκύσουμε τους δημότες ώστε να
μετέχουν περισσότερο στα δρώμενα του δήμου.
Στο δήμο σας, ένα μικρό δήμο, πόσο ρόλο παίζει η
κομματική τοποθέτηση των υποψηφίων;
Στους μικρούς δήμους όπου υπάρχει η προσωπική επαφή παίζει συνεχώς μεγαλύτερο
ρόλο η προσωπικότητα των υποψηφίων και μικρότερο η κομματική τους τοποθέτηση.
Ένα μεγάλο μέρος των πολιτών ξεφεύγουν από τις κομματικές επιταγές είτε σαν
ψηφοφόροι είτε σαν υποψήφιοι.
Χαρακτηριστικά να αναφέρω ότι οι δεκαπέντε σύμβουλοι της πλειοψηφίας στον δήμο
μας επιλέγουν να ψηφίσουν στις Εθνικές εκλογές ΝΔ, ΠΑΣΟΚ και βεβαίως Αριστερά.
Εκλεγήκατε το 2002 για δεύτερη φορά δήμαρχος, ποια
είναι τα σχέδια σας για τις εκλογές του Οκτωβρίου;
Μετά από παρότρυνση των περισσοτέρων από τους στενούς συνεργάτες μου, στους
οποίους οφείλονται κατά κύριο λόγο οι όποιες επιτυχίες και το έργο που κάναμε
αποφασίσαμε όλοι μαζί να ξαναδιεκδικήσουμε την εμπιστοσύνη των συνδημοτών μας.
Πάντως πιστεύω ότι το πολιτικό προσωπικό πρέπει μετά από κάποιο διάστημα να
αλλάζει, να ανανεώνεται.
Η ταυτότητα του δήμου
Ο Δήμος Παρελίων δημιουργήθηκε με το σχέδιο Καποδίστριας από τη συνένωση 10 κοινοτήτων. Βρίσκεται στο μέσο της Δυτικής ακτής της Κέρκυρας, πολύ κοντά (5 χιλιόμετρα) στην πρωτεύουσα του νησιού (Δήμος Κερκυραίων) και έχει έκταση 49500 στρέμματα και 16 οικισμούς.
Σήμερα έχει απογεγραμμένο πληθυσμό 7185 κατοίκους και συνεχή ανοδική πληθυσμιακή πορεία (αύξηση μεταξύ των δύο απογραφών 16%)
Από πλευράς απασχόλησης ένα μέρος του πληθυσμού απασχολείται στην πόλη της Κέρκυρας, ένα σημαντικό μέρος με τον τουρισμό, και ένα μικρότερο με τον πρωτογενή τομέα (ελαιοκαλλιέργεια, αμπελοκαλλιέργεια και κτηνοτροφία)
