Διονύσης Στραβοράβδης
Ασφάλιση και εργασία μετεκλογικά στο μάτι του κυκλώνα
Με ανοιχτό ακόμη το θέμα της ημερομηνίας των εκλογών, το οποίο η κυβέρνηση κρατά ως επτασφράγιστο μυστικό, η πολιτική και κοινωνική μας ζωή κινείται με ό,τι βγάλει η συγκυρία και ο καιρός, που τελευταία είναι καταστροφές οι οποίες μεγεθύνονται από την ανεπάρκεια του κρατικού μηχανισμού.
Σε ό,τι αφορά τα εργασιακά θέματα, η κυβέρνηση ολοκληρώνει στην πρώτη της θητεία έναν κύκλο παρεμβάσεων ο οποίος, με πρόσχημα τις δήθεν μεταρρυθμίσεις, ενίσχυσε σημαντικά την ισχύ και τα δικαιώματα του κεφαλαίου στη χώρα μας. Προώθησε ακόμη περισσότερο την πολιτική Σημίτη η οποία αξιοποίησε την ΟΝΕ ως μοχλό εκτεταμένων νεοφιλελεύθερων αναδιαρθρώσεων, με πολύ αρνητικές συνέπειες για τους εργαζόμενους, οι οποίοι είδαν για μία ακόμη φορά τη θέση τους να υποβαθμίζεται δραματικά, με μέτρα μάλιστα που έχουν μακροχρόνιο ορίζοντα και συνέπειες.
Η επόμενη περίοδος αναμένεται ακόμη πιο θερμή. Το ασφαλιστικό θα είναι το πρώτο ζήτημα στην μετεκλογική ατζέντα, το οποίο μάλιστα θα επιχειρήσουν να το ανοίξουν αμέσως μετά τις εκλογές.
Αυτό που δεν θέλουν ούτε η Ν.Δ. ούτε το ΠΑΣΟΚ είναι να κυριαρχήσει ως θέμα προεκλογικά το ασφαλιστικό. Διότι οι δεσμεύσεις που έχουν αναληφθεί από την παρούσα κυβέρνηση πρέπει, κατά την κυβέρνηση, να παραμείνουν κρυφές ενώ και το ΠΑΣΟΚ, το οποίο εκδηλώνει μία απόλυτα υπάκουη στάση στα κοινοτικά κελεύσματα, δεν θα ήθελε να εκτεθεί πριν τις εκλογές.
Οι διαφαινόμενες τάσεις δείχνουν, πάντως, ότι το Δημόσιο σύστημα κοινωνικής ασφάλισης και τα ασφαλιστικά δικαιώματα θα χτυπηθούν:
από την πλήρη εφαρμογή του νόμου Ρέππα που αποτελεί διαχρονικό και δικομματικό εργαλείο ανατροπών, ιδίως στην επικουρική ασφάλιση και τα βαρέα και ανθυγιεινά.
από την προώθηση της εθνικής σύνταξης η οποία θα χτυπήσει τον αναδιανεμητικό χαρακτήρα του συστήματος και θα το σπρώξει σε μία κεφαλαιοποιητική λογική που είναι η λογική των ιδιωτικών σχημάτων ασφάλισης.
από την υπονόμευση της οικονομικής βιωσιμότητας του συστήματος κοινωνικής ασφάλισης με τη διαρκή αποστέρηση πόρων που του αναλογούν, με την διαιώνιση της ανασφάλιστης εργασίας και την διαρκή καταλήστευση των αποθεματικών του.
από την κατάργηση του καθεστώτος της πρόωρης συνταξιοδότησης ώστε να εξισωθεί ο μέσος όρος πραγματικού χρόνου συνταξιοδότησης που σήμερα είναι τα 61,5 έτη, στα 65 χρόνια που είναι τα γενικά όρια ηλικίας.
Αυτές οι παρεμβάσεις είναι σχέδιο σίγουρο ότι θα πραγματοποιηθούν, ενώ δεν αποκλείονται και κάποιες πιο άμεσες και ακόμη πιο σκληρές επεμβάσεις.
Στον τομέα των εργασιακών σχέσεων η στρατηγική της Λισσαβόνας, η λεγόμενη flexicurity (ευελιξία και ασφάλεια) και η πράσινη βίβλος για το εργατικό δίκαιο θα είναι το βαρύ πυροβολικό ώστε να απορυθμιστεί πλήρως η εργασία, να απελευθερωθούν οι εργοδότες από κάθε κανόνα προστασίας του εργαζόμενου και να μειώσουν περαιτέρω το κόστος εργασίας.
Οι εργαζόμενοι και τα συνδικάτα τους είναι ανάγκη σήμερα να παρέμβουν στην ατζέντα των εκλογών, να κρίνουν πολιτικές που τους αφορούν. Πρέπει να καλέσουν τα κόμματα να πάρουν θέση, χωρίς υπεκφυγές και αποπροσανατολισμούς, στα εργατικά αιτήματα: στο ασφαλιστικό, στο εισόδημα, στα εργασιακά, στην καταπολέμηση της ανεργίας… Ώστε ο εργαζόμενος, που είναι ο τελικός κριτής, να έχει ένα πιο καθαρό τοπίο μπροστά του και όχι «κρυφές ατζέντες».
Διονύσης Στραβοράβδης
Γραμματέας της Νομαρχιακής Επιτροπής Κέρκυρας του ΣΥΝΑΣΠΙΣΜΟΥ