Σπύρος Βλαχόπουλος
Η νέα σχολική χρονιά.
Αρκετά ωραιοποιημένη παρουσιάζεται η εκπαιδευτική πραγματικότητα στην Πρωτοβάθμια εκπαίδευση τόσο στο νομό μας όσο και πανελλαδικά κατά την έναρξη της σχολικής χρονιάς.
Είναι γεγονός ότι έγκαιρα φέτος έγιναν οι αποσπάσεις, οι μεταθέσεις και οι διορισμοί και αυτό κανένας δεν το αμφισβητεί-θα ευχόμασταν μάλιστα να γίνουν έτσι και του χρόνου, αφού αυτό είναι μια από τις προϋποθέσεις για την ομαλή λειτουργία των σχολείων- Δεν αποτελεί όμως και επανάσταση στο χώρο της εκπαίδευσης ο στοιχειώδης προγραμματισμός και ένας λογικός συντονισμός υπουργείου και γραφείων εκπαίδευσης για να έχουμε αυτό το αποτέλεσμα. Οι διοικητικές αυτές πράξεις θα πρέπει να γίνονται κάθε χρόνο με τον ίδιο τρόπο ανεξάρτητα από την πολιτική ηγεσία του Υπουργείου Παιδείας, έτσι ώστε να μη χάνεται καμιά διδακτική ώρα. Είναι με λίγα λόγια ένας αυτονόητος προγραμματισμός και τίποτε περισσότερο.
Παρά το τόσο μεγάλο αυτό “επίτευγμα” όπως το χαρακτηρίζει ο ίδιος ο Υπουργός Παιδείας μια σειρά από προβλήματα δεκαετιών παραμένουν άλυτα και αποτελούν τροχοπέδη στην εκπαιδευτική διαδικασία.
60.000 υπολογίζουν ότι θα είναι φέτος τα νήπια που θα μείνουν έξω από το Δημόσιο Νηπιαγωγείο, την ίδια στιγμή που ο υπουργός διαβεβαιώνει ότι κανένα νήπιο δεν θα μείνει εκτός. Απ’ την άλλη εκατοντάδες από αυτά που θα φοιτήσουν θα έχουν την τύχη να εκπαιδευτούν σε άθλιο και ακατάλληλο σχολικό περιβάλλον. Όταν πριν από δυο χρόνια είχε αποφασιστεί η υποχρεωτικότητα της προσχολικής αγωγής, δεν έγινε στο διάστημα αυτό καμιά προσπάθεια για να δημιουργηθούν οι υποδομές που απαιτούνται για την κάλυψη των αναγκών.
Ξεκινάει μια νέα σχολική χρονιά και τόσο οι εκπαιδευτικοί όσο και οι μαθητές θα έρχονται καθημερινά αντιμέτωποι με τα λάθη, τις παραλείψεις και τις προχειρότητες των νέων βιβλίων που εισήχθησαν πρόπερσι χωρίς στο διάστημα αυτό να γίνει καμιά προσπάθεια βελτίωσης, τροποποίησης ή και αλλαγής. Το μοναδικό βιβλίο που απεσύρθη ήταν της Ιστορίας και αυτό μέσα από μια εντελώς παράλογη διαδικασία και κάτω από την πίεση ακραίων ομάδων άσχετων με την εκπαίδευση. Αρκετά από τα νέα βιβλία κρίθηκαν αρνητικά από τους εκπαιδευτικούς που τα δίδαξαν στην τάξη όμως το Υπουργείο Παιδείας κωφεύει στις φωνές που προτείνουν την επανεξέτασή τους.
Με τη συνέχιση προσλήψεων ωρομισθίων στα Ολοήμερα Σχολεία υποβαθμίζεται ο θεσμός, ενώ παράλληλα διευρύνεται η εργασιακή αδικία και ομηρεία εκατοντάδων εκπαιδευτικών.
Σε τοπικό επίπεδο τα προβλήματα υποδομής είναι μεγεθυμένα. Σχολικά κτίρια ακατάλληλα ή και επικίνδυνα, παμπάλαια, αίθουσες αποκομμένες από το βασικό κορμό του σχολείου, νοικιασμένες, πρώην αποθήκες συνθέτουν το πάζλ της εκπαιδευτικής πραγματικότητας.
Κανένα Νηπιαγωγείο στο νομό δε λειτουργεί σύμφωνα με τις προδιαγραφές που απαιτούνται σε σχέση με την υλικοτεχνική υποδομή. Κανένα Ολοήμερο Νηπιαγωγείο δε λειτουργεί με τις προδιαγραφές που υπάρχουν για την εκπαίδευση και αγωγή των παιδιών αυτής της τόσο ευαίσθητης ηλικίας.
Το 12ο Νηπιαγωγείο παραμένει εδώ και πέντε χρόνια ένα νηπιαγωγείο φάντασμα με τους αρμόδιους φορείς(Νομαρχία, Γραφεία Εκπαίδευσης)να υπόσχονται μόνο και να μεταθέτουν το πρόβλημα στην έλλειψη κτιρίων την ώρα που παραμένουν κλειστά αξιόλογα κτίρια στο κέντρο της πόλης. Δεν κάνουν όμως καμιά κίνηση για να λύσουν το πρόβλημα. Στο θέμα αυτό διακρίνουμε σπασμωδικές και επιπόλαιες κινήσεις των στελεχών της εκπαίδευσης στο νομό προκειμένου να ρίξουν στάχτη στα μάτια γονέων και εκπαιδευτικών.
Φτάνει πια η κοροϊδία, γονείς και εκπαιδευτικοί βιώνουν καθημερινά τον εμπαιγμό, τα μεγάλα λόγια και τις υποσχέσεις.
Σε λίγο καιρό θα πάρουν την απάντηση που τους χρειάζεται μέσα από αγωνιστικές κινητοποιήσεις.
Σπύρος Βλαχόπουλος
Πολιτική Επιτροπή ΣΥ.ΡΙΖ.Α Κέρκυρας
