Σπύρος Βλαχόπουλος
Πολλά τα ερωτήματα από τις εξαγγελίες της Υπουργού Παιδείας
Με αφορμή τις πρόσφατες συνεντεύξεις σε διάφορα μέσα της υπουργού παιδείας θα ήθελα να κάνω μερικές επισημάνσεις γιατί πιστεύω ότι πολλά από αυτά που ειπώθηκαν και βγήκαν στη δημοσιότητα είναι μεν σωστά όμως παρουσιάζοντας μια κατάσταση με έναν συγκεκριμένο τρόπο δημιουργείς πολλές φορές εντυπώσεις και δρομολογείς καταστάσεις για να επιβάλεις μια πολιτική που θέλεις παίρνοντας με το μέρος σου ανυποψίαστους πολίτες.
Είναι αλήθεια ότι πολλοί εκπαιδευτικοί είναι αποσπασμένοι σε διάφορες υπηρεσίες όπως για παράδειγμα το Υπουργείο Παιδείας, τα Αρχεία του κράτους αλλά και τα κομματικά γραφεία. Πολλοί από αυτούς τους εκπαιδευτικούς αποσπάστηκαν προκειμένου να μην υπηρετήσουν σε περιοχές που ήταν παραμεθόριες λόγω οικογενειακών αναγκών. Δεν έκαναν όμως κάτι παράνομο. Ο νόμος τους έδινε αυτή τη δυνατότητα και με την προηγούμενη κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ και με την κυβέρνηση του Κώστα Καραμανλή. Αν πράγματι είναι άδικος ο νόμος δεν φταίει ο εκπαιδευτικός που καρπώνεται τα οφέλη του αλλά η πολιτική ηγεσία του υπουργείου που δεν τον καταργεί, δεν τον τροποποιεί αλλά τον εφαρμόζει με μεγάλο ζήλο και κάθε φορά για να εξυπηρετεί τα δικά της παιδιά.
Θα πρέπει να πούμε βέβαια και στην περίπτωση αυτή ότι οι αποσπασμένοι εκπαιδευτικοί δε βρίσκονται στα σπίτια τους παίρνοντας το μισθό τους όπως κάποια στιγμή ακούστηκε προκλητικά αλλά εργάζονται στην υπηρεσία που το υπουργείο τους έχει τοποθετήσει και παράγουν κάποιο έργο, όχι βέβαια διδακτικό. Η δουλειά που κάνουν για παράδειγμα οι αποσπασμένοι εκπαιδευτικοί στα Γενικά Αρχεία του κράτους είναι μια δουλειά που θα έπρεπε να κάνουν αρχειονόμοι που όμως το κράτος δε διορίζει. Η δουλειά που κάνουν επίσης οι αποσπασμένοι εκπαιδευτικοί στα γραφεία πρωτοβάθμιας και δευτεροβάθμιας εκπαίδευσης ή στο υπουργείο παιδείας είναι δουλειά που έπρεπε να κάνουν διοικητικοί υπάλληλοι που όμως το υπουργείο δε διορίζει και έτσι οι προϊστάμενοι αποσπούν εκπαιδευτικούς από τα σχολεία.
Ένα άλλο σημείο που είναι αρκετά ενοχλητικό να το ακούει κανείς διότι δημιουργεί πολλές αντιφάσεις είναι αυτό του τρόπου διορισμού των εκπαιδευτικών. Τόνισε η υπουργός ότι δε θα εργάζονται ακόμη και ως ωρομίσθιοι αυτοί που δεν έχουν περάσει στον ΑΣΕΠ. Τι θα γίνει όμως με αυτούς που έχουν εκατοντάδες διδακτικές ώρες ως ωρομίσθιοι και εργάζονταν για πολλά χρόνια στην εκπαίδευση; Σε μια νύχτα μέσα αυτοί θα κριθούν ανίκανοι να διδάξουν επειδή δεν είχαν επιτυχία στον ΑΣΕΠ; Οι εκπαιδευτικοί αυτοί που εργάζονταν για χρόνια αμειβόμενοι με 300 ευρώ μηνιαίως τα οποία λάβαιναν με καθυστέρηση ενός χρόνου μετακινούμενοι από σχολείο σε σχολείο και από νομό σε νομό μόνο και μόνο για να αποκτήσουν τα λίγα μόρια που τους έδινε ο νόμος μήπως κάποια φορά διοριστούν, θα τιμωρηθούν για την προσφορά τους αυτή με το να μην έχουν δικαίωμα πλέον να εργαστούν; Πόσο άδικο, ασυνεπές, και πόσο αφερέγγυο γίνεται το κράτος σε αυτή την περίπτωση;
Ποιος αλήθεια δε γνωρίζει ότι το σύστημα διορισμού μέσω ΑΣΕΠ στους εκπαιδευτικούς κάθε άλλο παρά εξασφαλίζει τους καταλληλότερους να διδάξουν στα σχολεία κάτι για το οποίο μας διαβεβαίωνε ο τότε υπουργός παιδείας που το καθιέρωσε Γεράσιμος Αρσένης. Όλοι γνωρίζουμε ότι το σύστημα αυτό είναι ένας μηχανισμός επιλογής εκπαιδευτικών με πολλά ερωτηματικά για το αν εκπληρώνει το σκοπό του.
Τι θα γίνει με τους εκπαιδευτικούς της πρωτοβάθμιας που εξαιτίας των μεγάλων ελλείψεων που υπάρχουν διορίζονται χωρίς ΑΣΕΠ ακόμη και πριν ορκιστούν; Θα ισχύσει κάτι διαφορετικό γι’ αυτούς; Αν όχι, πώς θα καλύπτονται τα κενά στα δημοτικά όταν οι διαδικασίες μέσω ΑΣΕΠ είναι τόσο χρονοβόρες;
Δεν ακούσαμε πράγματι τίποτε από την υπουργό παιδείας για το αν θα κάνει αλλαγές στη διοικητική δομή της εκπαίδευσης.
Υπάρχουν σήμερα 13 Περιφερειακές Διευθύνσεις Πρωτοβάθμιας και Δευτεροβάθμιας Εκπαίδευσης σε ολόκληρη τη χώρα που απασχολούν έναν αρκετά μεγάλο αριθμό εκπαιδευτικών με υπέρογκους προϋπολογισμούς για τα σημερινά δεδομένα, χωρίς ουσιαστικό αντικείμενο, χωρίς σαφείς αρμοδιότητες, και περιεχόμενο, χωρίς συγκεκριμένο σκοπό. Θα τολμήσει άραγε η πολιτική ηγεσία του υπουργείου παιδείας μια διοικητική αναδιάρθρωση για μια πιο ευέλικτη διοίκηση με σαφείς αρμοδιότητες και στόχους ή θα μείνει εξαρτημένη από τις μικροκομματικές σκοπιμότητες βολέματος των ημετέρων;
Σπύρος Βλαχόπουλος
