Παράδοση (και) του πολιτισμού στα χέρια του ιδιωτικού κεφαλαίου
Κέρκυρα, 06/07/2008
Μια κωμικοτραγική παράσταση παίζεται στο Δήμο Κερκυραίων τον τελευταίο καιρό γύρω από το θέμα του πολιτισμού. Διότι είναι κωμικοτραγικό να διοργανώνεται ημερίδα για τον πολιτιστικό τουρισμό, να δηλώνεται ότι αυτός είναι η μόνη εναλλακτική λύση, όταν λίγες μέρες πριν ψηφίστηκε η παραχώρηση ενός μνημείου πολιτισμού, του Νέου Φρουρίου, σε επιχειρηματικό όμιλο. Εκτός κι αν η Δημοτική Αρχή του Δήμου Κερκυραίων σχεδιάζει από τώρα να παραδώσει την εναλλακτική αυτή μορφή τουρισμού αποκλειστικά στα ιδιωτικά επενδυτικά χέρια ήδη από τα σχέδια.
Δυστυχώς η παραχώρηση του Νέου Φρουρίου στον Όμιλο Πειραιώς δεν είναι παρά η τελευταία –μέχρι στιγμής– πράξη του δράματος της κατάρρευσης του οικοδομήματος που λέγεται κερκυραϊκός πολιτισμός. Με εξαίρεση τις εκδηλώσεις του Ιονίου Πανεπιστημίου, η εικόνα της πολιτιστικής ζωής του τόπου είναι θλιβερή. Έχουν απομείνει σχεδόν μόνο τα πανηγύρια και οι «ελληνικές βραδιές» στις τουριστοταβέρνες.
Το ερώτημα –για να περιοριστούμε στα του Νέου Φρουρίου– δεν είναι αν οικονομικά συμφέρει ή όχι ούτε αν ταιριάζει να ιδρυθεί μουσείο τυπογραφίας ή άλλο ούτε αν οι λεπτομέρειες της σύμβασης είναι διαφανείς και επ’ ωφελεία του δήμου ούτε αν θα αναβαθμιστεί οικονομικά η περιοχή. Το κύριο ερώτημα στο οποίο θα πρέπει όλοι να δώσουμε απάντηση –προκαταβολικά αρνητική– είναι: Θα συνομολογήσουμε την παράδοση –με βούλα και σφραγίδα– του χώρου του πολιτισμού στα χέρια του ιδιωτικού κεφαλαίου; Θα συναινέσουμε στη μετατροπή του πολιτισμού σε υπηρέτη της επιχειρηματικότητας; Θα δεχτούμε την υποταγή του πολιτισμού στην κυριαρχία της αγοράς; Διότι αυτό κάνει η απόφαση του (μισού) Δημοτικού συμβουλίου.
Η απάντηση πρέπει να είναι ΟΧΙ. Και πρώτοι θα όφειλαν να την εκφράσουν οι αιρετοί άρχοντες. Οφείλει η Τοπική Αυτοδιοίκηση να δίνει μάχη για να διατηρήσει ο χώρος του πολιτισμού τη σχετική του αυτονομία. Αλλιώς σύντομα θα βλέπουμε στους χώρους πολιτισμού αντί για πολιτιστικές εκδηλώσεις διαφημιστικές καμπάνιες, Το «δεν μπορούμε να τα συντηρήσουμε» ακούγεται σαν παράπονο αδύναμου παιδιού. Η δημοτική αρχή δύο χρόνια μετά την εκλογή της μοιάζει όλο και περισσότερο να συμβιβάζεται με τις αδυναμίες της και να τις χρησιμοποιεί ως πρόσχημα. Αφού θεώρησε «αναγκαστικό χειρισμό» την επέμβαση των ΜΑΤ τώρα παρουσιάζει ως αναγκαστικό χειρισμό την παραχώρηση του Φρουρίου στον όμιλο Πειραιώς.
Πολύ χλωμές οι δικαιολογίες της, όσο χλωμό αποκαλύπτεται μέρα με τη μέρα το όραμά της και η στάση της απέναντι στην κεντρική εξουσία που αφήνει χωρίς χρηματοδότηση τον πολιτισμό, όπως κάνει και με την παιδεία, την υγεία και τον ερασιτεχνικό αθλητισμό.
Το Γραφείο Τύπου
