Skip to main content.
Συνασπισμός της Αριστεράς των Κινημάτων και της Οικολογίας
12/05/2008

Εισήγηση του Β.ΑΠΟΣΤΟΛΟΥ υπεύθ. Περιφερειακής Ανάπτυξης-Χωροταξίας, Δημ.Εργων του ΣΥΝ στην εκδήλωση με θέμα: "ΑΝΤΑΠΟΚΡΙΝΕΤΑΙ ΣΤΙΣ ΠΡΟΣΔΟΚΙΕΣ ΓΙΑ ΑΝΑΠΤΥΞΗ ΜΕ ΑΕΙΦΟΡΙΑ ΚΑΙ ΚΟΙΝΩΝΙΚΗ ΣΥΝΟΧΗ ΤΟ ΕΘΝΙΚΟ ΧΩΡΟΤΑΞΙΚΟ ΣΧΕΔΙΟ;"

Το Γενικό Χωροταξικό πλαίσιο αποτελεί τον καταστατικό χάρτη ανάπτυξης και προστασίας του περιβάλλοντος για τα επόμενα 20 χρόνια. Κι επειδή εισάγεται για πρώτη φορά στη χώρα μας, οι βασικές του διατάξεις θα καθορίσουν την πορεία του για πολλές δεκαετίες ακόμη.

Μπορούν, όμως, οι διατάξεις ενός Γενικού Χωροταξικού να υπηρετήσουν τέτοιες επιδιώξεις όταν δεν έχουν υπάρξει οι προϋποθέσεις για τον καθορισμό χρήσεων γης, όπως είναι το εθνικό κτηματολόγιο και οι δασικοί χάρτες; Πόσο μάλλον του εξαγγελθέντος από το ΥΠΕΧΩΔΕ που δεν λαμβάνει καθόλου υπʼ όψιν του τις σύγχρονες περιβαλλοντικές προκλήσεις.

Όμως, πέραν της αρνητικής μας θέσης επί της αρχής, υπάρχουν και ουσιαστικές αντιρρήσεις στις ενότητες.

Α. Η χωροταξική και περιφερειακή ανάπτυξη που αναζητά το Σχέδιο που κατέθεσε το ΥΠΕΧΩΔΕ δεν πρόκειται να υλοποιηθεί γιατί:

1. Προτάσσει συνεχώς την αρχή της ανταγωνιστικότητας και αγνοεί τη χωρική συνοχή, την έννοια της ποιότητας, την επάρκεια των φυσικών πόρων και την αρχή της αειφορίας. Δηλαδή, όλα όσα πρέπει να αποτελούν τα συγκριτικά πλεονεκτήματα της χώρας μας.

2. Παραβλέπει τις ιδιαιτερότητες και τα προβλήματα που προκύπτουν από τον νησιωτικό και ορεινό χαρακτήρα της χώρας μας.

3. Αναφέρεται σε ένα παρωχημένο συγκεντρωτικό μοντέλο ανάπτυξης, που βασίζεται σε πόλους-πόλεις και άξονες ανάπτυξης.

Β. Η δημιουργία βιώσιμων διοικητικών ενοτήτων, που σχεδιάζεται, είναι πρόχειρη, ανεφάρμοστη και κυρίως χωρίς ουσιαστικό αποτέλεσμα, αφού:

1. Αναφέρεται στη γεωγραφική και διοικητική ανασυγκρότηση της χώρας, χωρίς να προσδιορίζεται ο τρόπος, τα κριτήρια και το χρονοδιάγραμμα για την αναδιάρθρωση των Περιφερειών της.

2. Προβλέπει συγκεντρωμένες αναδιαρθρώσεις σε θέματα που είναι ανοικτά, τόσο για τους φορείς της Αυτοδιοίκησης - ΚΕΔΚΕ και ΕΝΑΕ - όσο και για το αρμόδιο Υπουργείο Εσωτερικών και Δημόσιας Διοίκησης.

3. Ενισχύει περαιτέρω το αθηνοκεντρικό κράτος, πριμοδοτώντας το για μια ακόμη φορά σε βάρος των μικρότερων πόλεων και τελικά της ισόρροπης ανάπτυξης της ελληνικής περιφέρειας.

Γ. Οι επιπτώσεις στο φυσικό περιβάλλον με την υλοποίηση του Σχεδίου θα είναι δυσμενέστατες, αφού:

1. Δεν αντιμετωπίζει το μεγάλο θέμα των κλιματικών αλλαγών και της ενέργειας. Είναι χαρακτηριστικό ότι οι σταθμοί παραγωγής ενέργειας που προβλέπει όχι μόνο δεν ταυτίζονται με τις προθέσεις του Υπουργείου Ανάπτυξης, αλλά και δεν απορρίπτουν τις μονάδες που επιβαρύνουν το φαινόμενο του θερμοκηπίου, όπως είναι οι λιθάνθρακες.

2. Θυσιάζει εκατομμύρια στρεμμάτων δασικού χαρακτήρα εδαφών στην οικιστική ανάπτυξη, αφού όχι μόνο προχωρεί στην οριοθέτηση των δασών και δασικών εκτάσεων με μεθοδεύσεις που επιτρέπουν αποκλίσεις κατά 30%, αλλά και χρησιμοποιεί ως εργαλείο τον δασοκτόνο νόμο του ΠΑΣΟΚ 3202/03, τον οποίο η ίδια είχε καταγγείλει ως αντισυνταγματικό και είχε υποσχεθεί ότι θα επανεξετάσει τις διατάξεις που σήμερα εφαρμόζει.

3. Επιτρέπει την εκτός σχεδίου δόμηση, αφού εξακολουθούν να ισχύουν οι ρυθμίσεις που έχουν γεμίσει όλη τη χώρα με τσιμέντο. Θα μπορούσε, τουλάχιστον σε επίπεδο Αττικής, που έχει μεταβληθεί σε μια απέραντη τσιμεντούπολη, να έχει καταργηθεί εντελώς.

Επιπλέον, το συγκεκριμένο Σχέδιο θα αντιμετωπίσει και πρόβλημα στην εφαρμογή του, αφού:

• Έχει απορριφθεί από τους χωροτάκτες και τους εκπροσώπους του τεχνικού κόσμου της χώρας

• Δεν υποστηρίζεται από τους φορείς της Αυτοδιοίκησης που πρώτοι θα κληθούν να το υλοποιήσουν.

Πέραν των παραπάνω αντιρρήσεων, προκαλεί απορία γιατί βιάζεται τόσο πολύ ο κ. Σουφλιάς. Το Γενικό Χωροταξικό, όντας το βασικότερο εργαλείο για την ανάπτυξη ενός τόπου, πρέπει να τυχαίνει αντικείμενο χρονοβόρου διαβούλευσης.

Χρόνια περίμενε η χώρα μας αυτή τη στιγμή… μπορεί να περιμένει ακόμη λίγο, ώστε να θεσμοθετηθεί ένα χωροταξικό αντάξιο των αναγκών της.

Ήδη το Υπουργείο Εσωτερικών και Δημόσιας Διοίκησης μετέθεσε τη δική του πρόταση για τις διοικητικές μεταρρυθμίσεις… το φθινόπωρο του 2008.

Η απόσυρση και επανασχεδιασμός, μετά από σοβαρές διαβουλεύσεις με όλους τους εμπλεκόμενους φορείς, αποτελούν τη μόνη λύση.

To Γραφείο Τύπου