Θα έλεγα ότι περνάμε σιγά-σιγά λόγω της έντασης και της κοινωνικής σύγκρουσης που μεγαλώνει όσο περνάνε οι μήνες, σε μια φάση όπου η κυβέρνηση αφήνει αυτόν τον περίφημο μεσαίο χώρο, αφήνει τη στάση μιας κυβέρνησης με δημοκρατικές ευαισθησίες και εντείνει την προσπάθειά της να ελέγξει όσο μπορεί το τι ακούγεται και το τι βγαίνει προς τα έξω. Εμείς βγάλαμε μια ανακοίνωση που ήταν επιθετική, ζητήσαμε να ανακληθεί η απόφαση της απομάκρυνσης του συγκεκριμένου δημοσιογράφου, σημειώσαμε ως απαράδεκτο το γεγονός ότι δεν υπήρχε κανένα αιτιολογικό για μια τέτοια απομάκρυνση τη στιγμή που οι εκπομπές του είναι από τις καλύτερες της ελληνικής τηλεόρασης και ζητήσαμε και την παραίτηση της διοίκησης της ΕΡΤ σε περίπτωση που δεν ανακαλέσει αυτήν την απόφαση. Και τις εξηγήσεις, βεβαίως, από τον αρμόδιο Υπουργό.
Εμείς, όπως γνωρίζετε, δεν συνηθίζουμε να σχολιάζουμε τις δημοσκοπήσεις. Ωστόσο, αυτό που είναι σαφές από το σύνολο των δημοσκοπήσεων της τελευταίας περιόδου, είναι ότι υπάρχει μια δυναμική προς τα αριστερά και κυρίως προς το ΣΥΡΙΖΑ. Οι λόγοι είναι πάρα πολλοί. Οι χαμηλές προσδοκίες από τα κόμματα του δικομματισμού, τη δυνατότητα της Αριστεράς, του ΣΥΡΙΖΑ να κάνει αποτελεσματική αντιπολίτευση και να βοηθήσει στο μέγιστο την προηγούμενη περίοδο τους αγώνες των εργαζομένων και την νεολαίας για να υπερασπιστούμε τα αυτονόητα. Η δημοσκόπηση καταγράφει κάτι γνωστό, ότι βρισκόμαστε σε μια προσπάθεια να αναδειχθεί μια δυνατότητα για μια νέα πορεία της χώρας, σʼ αυτό, όπως γνωρίζετε πολύ καλά δεν μένει απαθές το σύστημα.
Το σύστημα το τελευταίο διάστημα έχει εξαπολύσει προς την Αριστερά γενικότερα, αλλά και με ιδιαιτέρως σφοδρό τρόπο προς τον δικό μας πολιτικό χώρο, τον ΣΥΡΙΖΑ και τον ΣΥΝ, στοχοποιώντας πολλές φορές τον πρόεδρο του ΣΥΝ, μια επίθεση αποδόμησης.
Ήταν αναμενόμενο. Το περιμέναμε ότι το σύστημα δε θα έμενε απαθές σʼ αυτή τη μετατόπιση, σʼ αυτή τη διάνοιξη μιας πιθανότητας για μια διαφορετική πορεία της χώρας. Θα έκανε ό,τι μπορούσε. Αυτό που εμείς προσπαθούμε είναι να κρατήσουμε τη δυναμική μας ζωντανή και να τη διευρύνουμε όσο το δυνατόν περισσότερο
Βρισκόμαστε στο έτος 2008, σε μια νέα πολιτική φάση σε σχέση με αυτήν πριν τις εκλογές. Το ζητούμενο είναι να ολοκληρωθεί νικηφόρα μια τέτοια πολιτική, γιατί θεωρούμε ότι το ότι παγιώνεται μια τέτοια κατάσταση δεν σημαίνει ότι από την πλευρά των δυνάμεων που κινούνται σε ένα νεοφιλελεύθερο πλαίσιο δεν πρόκειται να υπάρξει αντίδραση. Αυτό που μας χαροποιεί είναι το γεγονός ότι, παρόλη την προσπάθεια που γίνεται, φαίνεται ότι η δυνατότητα της χώρας μας να ακολουθήσει μια άλλη πορεία παραμένει πολύ ισχυρή και ενισχύεται συνέχεια.
Η κυβέρνηση βρίσκεται σε μια πολύ δύσκολή θέση και είναι ολοένα και μεγαλύτερη η δυσαρέσκεια και διαφωνία του κόσμου με το σχέδιο που έχει εκπονήσει. Όσο περνά ο καιρός η κυβέρνηση θα συναντά ολοένα και μεγαλύτερη αντίδραση και το πολιτικό κόστος που θα σηκώνει θα είναι δυσβάσταχτο.
Και αυτή είναι μια από τις μορφές που θα μπορούσε να εκφραστεί σε κρίσιμα, στρατηγικής σημασίας ζητήματα για την ελληνική οικονομία και κοινωνία. Ωστόσο, βρισκόμαστε πολύ μακριά από την υιοθέτηση μιας τέτοιας πρακτικής από τις ισχυρές σήμερα πολιτικές δυνάμεις. Για την αριστερά αποτελεί στόχο η ολοένα μεγαλύτερη συμμετοχή των πολιτών στη διαμόρφωση των αποφάσεων.
Η δήλωση του κ. Στυλιανίδη εκφράζει επʼ ακριβώς τον νόμο που ψήφισε η Ν.Δ., ο οποίος συνδέει τη χρηματοδότηση των Πανεπιστημίων με μια σειρά κριτηρίων ιδιωτικοοικονομικής λογικής που δεν συνάδει πολλές φορές με τις ανάγκες των Πανεπιστημίων, τις ανάγκες της έρευνας και της επιστημονικής γνώσης.
Ο κ. Στυλιανίδης έχει έρθει σαν ταύρος εν υαλοπωλείω να εφαρμόσει ανεφάρμοστα πράγματα, τα οποία είναι πολιτικά απαράδεκτα κατά τη γνώμη μας, αλλά θα βρει την απάντηση που χρειάζεται από το εκπαιδευτικό κίνημα, από τους ίδιους ανθρώπους που μοχθούν καθημερινά για να παράγεται επιστημονική γνώση και μόρφωση μέσα στα ελληνικά Πανεπιστήμια, όπως την βρήκε η κυβέρνηση με την προσπάθειά της πέρσι να αναθεωρήσει το άρθρο 16.
To Γραφείο Τύπου