- Τι ακριβώς συμβαίνει στη χώρα κ. Κωνσταντόπουλε;....
Είναι φανερό ότι υπάρχει αυτό που λέμε δομική πολιτική κρίση. Δηλαδή στο εσωτερικό της ελληνικής κοινωνίας είναι εγκατεστημένη πλέον και αποκρυσταλλωμένη μία απογοήτευση και δυσπιστία, η οποία περιλαμβάνει τη λειτουργία του πολιτικού συστήματος. Και οι πρόσφατες δημοσκοπήσεις -κι αυτή που δημοσιεύτηκε στην «Καθημερινή»- δείχνουν ότι ο κόσμος αμφισβητεί την αυτοδυναμία, ότι έχει μικρή ικανοποίηση, 7 στους 10 πιστεύουν ότι η χώρα κινείται σε λάθος κατεύθυνση, καλύπτεται από την κυβερνητική πολιτική μόλις ένα 22%, βρίσκει διέξοδο στην πολιτική του ΠΑΣΟΚ μόνο ένα ποσοστό 9%.
Είναι επομένως φανερό ότι οι εξελίξεις της εποχής μας δεν καλύπτονται από το πολιτικό μας σύστημα, οι ανάγκες της κοινωνίας δεν καλύπτονται από το πολιτικό μας σύστημα. Το πολιτικό μας σύστημα πάσχει από μία εσωστρέφεια διαλυτικού τύπου.
- Άρα εσείς αποδίδετε σε αυτό την άνοδο του ΣΥΝ, ότι δηλαδή εκφράζει μ΄ έναν διαφορετικό τρόπο.... απλώς σηκώνει φωνή και ότι αυτό αρέσει στον κόσμο και γι αυτό τον υποστηρίζει;....
Πιστεύω ότι αυτά που συμβαίνουν σήμερα και αποτυπώνονται στις δημοσκοπικές έρευνες δείχνουν ότι ο κόσμος ζητάει από τον ΣΥΝ να παίξει έναν υπεύθυνο ρόλο, διαφορετικού τύπου από τον ρόλο που παίζουν τα παραδοσιακά κόμματα, έτσι όπως τα αντιμετωπίζει στην καθημερινότητά του ο πολίτης.
- Όμως δεν υπάρχει ο εξής κίνδυνος.. Μαντρώνει τώρα αυτό το κοινό που είναι δυσαρεστημένο, που βλέπει ότι οι πολιτικοί δεν κάνουν τη δουλειά τους.. δεν οδηγούν τη χώρα με μια αυτοπεποίθηση κάπου .... Μαντρώνει ένα τεράστιο κοινό το οποίο την ώρα των εκλογών θα πάει να ψηφίσει παραδοσιακά, και κυρίως θα πάει να ψηφίσει ως αντιπολίτευση τον Παπανδρέου. Αυτή είναι η δουλειά του ΣΥΝ;..
Νομίζω πως όχι. Και νομίζω ότι εκείνο που πρέπει να αξιοποιήσει ο ΣΥΝ, βλέποντας αυτές τις διεργασίες που συντελούνται στο εσωτερικό της κοινωνίας, είναι να επιδιώξει την αναδιάρθρωση των συσχετισμών και του πολιτικού σκηνικού.
Δεν μπορεί αυτό το πολιτικό σκηνικό να ανταποκριθεί στις σημερινές πιέσεις και ανάγκες, ούτε καν στις σημερινές δυνατότητες. Πρέπει όλα τα κόμματα να αντιληφθούν ότι έχουν εσωτερικό πρόβλημα σοβαρό στον τρόπο με τον οποίον λειτουργούν, στον τρόπο με τον οποίον πολιτεύονται και ο ΣΥΝ μπορεί να αξιοποιήσει μια θετική συγκυρία, επιδιώκοντας, όχι να μαντρώσει τον κόσμο για να αυξήσει περισσότερο τα εκλογικά του ποσοστά, ούτε να περιχαρακώσει τα εκλογικά του ποσοστά, αλλά να διασταυρωθεί με τον προβληματισμό της κοινωνίας που αναζητάει κάποια διέξοδο, κάποια αισιοδοξία και κάποια προοπτική αλλαγής στα πράγματα.
- Ο ΣΥΝ δεν ταυτίζεται ολοένα και περισσότερο με οτιδήποτε είναι κρατικό... Οποιαδήποτε κριτική ακούω από την πλευρά σας είναι πάντοτε μου θυμίζει το κράτος.. Δεν χωρίζετε έτσι την κοινωνία στα δύο; Κάποιους που θα λένε όχι στο κράτος και κάποιους που θα λένε ναι στο κράτος, ενώ δεν είναι αυτό το ζητούμενο...
Έχουμε φύγει πια απ΄ αυτή την περίοδο του κρατισμού και της ελεύθερης οικονομίας, της ασύδοτης αγοράς. Και στα πλαίσια των νεοφιλελεύθερων πολιτικών πλέον υπάρχει έντονος προβληματισμός για τις στρεβλώσεις που προκαλεί αυτή η ασυδοσία του ανταγωνισμού και της αγοράς. Μόλις προχθές ο Πρόεδρος της Ευρωπαϊκής Κεντρικής Τράπεζας είπε, πρέπει να αρχίσουμε να δυσαρεστούμε τους ιδιώτες που θέλουν να καταλάβουν όλο το δημόσιο χώρο, μπροστά στις ευθύνες που έχουμε πια, γιατί οι κοινωνίες αρχίζουν και διασπώνται από τις ανισότητες και τις αντιφάσεις που φορτώνονται. Άρα λοιπόν είμαστε σε μία περίοδο που το δίλημμα δεν είναι κρατισμός ή ελεύθερη αγορά, αλλά το δίλημμα είναι ασύδοτος ανταγωνισμός της αγοράς και ανεξέλεγκτη δράση της οικονομίας ή πολιτική ρύθμιση, εποπτεία και έλεγχος εκεί που χρειάζεται, ορθολογικοποίηση, εκσυγχρονισμός και εξανθρωπισμός της αγοράς.
Δέστε τι γίνεται. Σε καθεστώς ελεύθερης αγοράς δεν μπορούμε να αντιμετωπίσουμε εδώ την ασυδοσία της ακρίβειας, την απληστία της κερδοσκοπίας, μέχρι και την εκβιαστική τακτική που κάποια σωματεία ιδιοκτητών -όχι απλώς εργαζομένων-κάποια σωματεία ιδιοκτητών αξιώνουν από την κυβέρνηση και από τα κόμματα χαριστικές ρυθμίσεις εκτός νομιμότητας, για το λαθρεμπόριο, τη νοθεία..
- Αυτό όμως έρχεται και βάζει ένα θέμα, το οποίο για τον ΣΥΝ είναι ανέκδοτο, δεν το έχετε απαντήσει ούτε κι όταν ήσασταν εσείς πρόεδρος. Τι κάνουμε όταν έχουμε απέναντί μας ιδιοκτήτες οι οποίοι ζητούν αυξήσεις τιμών, οι οποίες θα περάσουν τελικώς στις τιμές τις γενικότερες και οι οποίοι, χωρίς να είναι εργαζόμενοι, χωρίς να έχουν άλλου είδους προβλήματα, έρχονται και εκβιάζουν τους πάντες. Πώς απαντά ο ΣΥΝ σ΄αυτό;..
Εκεί αναμφισβήτητα υπάρχει ευθύνη όλων των κομμάτων να αποδοκιμάσουν τέτοιες πρακτικές. Δεν είναι ο εργαζόμενος ο οποίος διεκδικεί κοινωνική στήριξη, βελτίωση της ζωής του, προστασία από την κερδοσκοπία και την ακρίβεια, κοινωνικά αντίβαρα σε όλες τις θυσίες που υφίσταται. Εδώ πρόκειται για μια πίεση με εργαλείο ένα κοινό αγαθό, που είναι η κίνηση, το ρεύμα, το νερό...
- Βλέπετε ότι τελικώς ΣΥΝ και ΠΑΣΟΚ θα καθίσουν κάποια στιγμή πριν τις εκλογές να συζητήσουν;.. Ποια είναι η πρόβλεψή σας;...
Το βλέπω δύσκολο, έτσι όπως έχουν διαμορφωθεί σήμερα οι πολιτικές και κομματικές συνθήκες. Νομίζω όμως ότι ο ΣΥΝ πρέπει να σηκώσει τη σημαία του διαλόγου, να απευθυνθεί σε όλη την κοινωνία και, με αίτημα, την αλλαγή των συσχετισμών και των κυβερνητικών μοντέλων, να διατυπώσει με σαφήνεια μια προοπτική διαφορετικής πολιτικής και διαφορετικής διακυβέρνησης. Δεν είναι απλό.
To Γραφείο Τύπου
ΑΡΧΗ
ΠΛΗΡΟΦΟΡΙΕΣ
ΑΝΑΖΗΤΗΣΗ
RSS