- Τι λέτε, θα χρειαστεί να περάσουμε ΚΤΕΟ;..
Ίσως χρειαστεί όλοι να περάσουμε ΚΤΕΟ, γιατί απ΄ ότι φαίνεται τρώμε πετρέλαιο και εδώ υπάρχει ένα τεράστιο ζήτημα
- Πιστεύω ότι δεν έχει πάρει την πολιτική διάσταση που θα έπρεπε να έχει πάρει... Αν γίνονταν αυτά σε μια άλλη ευρωπαϊκή χώρα θα είχαμε ένα άλλο σκηνικό..
Το ζήτημα είναι ότι για άλλη μια φορά θα ξεχαστεί το θέμα μετά την προσπάθεια να βρεθεί ένα εξιλαστήριο θύμα, ο Πρόεδρος του ΕΦΕΤ και τελείωσε το ζήτημα εκεί. Το ζήτημα δεν είναι εκεί όμως. Το ζήτημα είναι ποιοι είναι οι μηχανισμοί ελέγχου. Το ζήτημα είναι πώς μπορεί να προστατευτεί ο καταναλωτής. Και το ζήτημα είναι πώς μπορεί μια πολιτεία ευνομούμενη να αφήνει ανεξέλεγκτες τις πολυεθνικές εταιρείες τροφίμων να φέρνουν στο πιάτο μας προϊόντα τα οποία δεν υπόκεινται σε κανέναν έλεγχο. Αυτό είναι το ζήτημα. Και το μεγάλο ερώτημα που ανακύπτει απ΄ όλη αυτή την υπόθεση είναι, η κυβέρνηση θα ανακοινώσει ποιες είναι αυτές οι εταιρείες;...
- Αφού λέει ότι δεν ξέρει... δεν μπορεί να βρει πού μπορεί να είναι...
Είναι δυνατόν να μην μπορεί να βρει; Σήμερα διάβαζα στις εφημερίδες το πρωί ότι έχουμε στοιχεία και τιμολόγια για εισαγωγή δέκα χιλιάδων τόνων από μεγάλη πολυεθνική εταιρεία που είχε αποφύγει τον αρχικό έλεγχο.
Τα πράγματα είναι πολύ συγκεκριμένα. Όποιος θέλει, μπορεί. Το ζήτημα είναι ότι έχουμε μια κυβέρνηση η οποία κινείται σε μια λογική δογματικής προσήλωσης στους νόμους της αγοράς και του ανταγωνισμού. Αλλά οι νόμοι της αγοράς και του ανταγωνισμού, όταν δεν υπόκεινται στο δημόσιο έλεγχο, μπορεί να οδηγήσουν σ΄ αυτά τα αποτελέσματα.
Και το ερώτημα, επαναλαμβάνω, είναι, θα ανακοινωθεί έστω και μία εταιρεία που ευθύνεται ή θα τελειώσει το ζήτημα με την απόσυρση εκ των υστέρων από την αγορά του μολυσμένου ηλιέλαιου.
- Να σας ρωτήσω, με αφορμή τη δεύτερη αγωγή που κατέθεσε ο κ. Βγενόπουλος, εσείς είχατε το προνόμιο να είστε ο πρώτος και να έχετε και μήνυση εκτός από την αγωγή...
Μήνυση μέχρι στιγμής δεν έχουμε. Έχουμε αγωγή. Το αγαπημένο σπορ του κ. Βγενόπουλου είναι οι αγωγές.
- Υποτίθεται όμως ότι εσείς δεν είχατε βουλευτική ασυλία κι αυτό που θα είχε νόημα θα ήταν και η μήνυση .....
.. Εν πάση περιπτώσει δεν τον παροτρύνω να τον κάνει, αλλά η αλήθεια είναι ότι μέχρι στιγμής δεν έχω κάποια μήνυση. Έχω αγωγή από την οποία μου ζητάει ένα εκατομμύριο ευρώ.
- Υπάρχουν κάποιοι που λένε.. την απάντηση την έδωσε ο κ. Νικ. Κακλαμάνης που είπε ότι αν ευθέως ο κ. Βγενόπουλος έχει πολιτικές φιλοδοξίες, ας κατέβει να ζητήσει την ψήφο των ελλήνων πολιτών και κάποιοι άλλοι μιλάνε για μια πρωτοφανή προσπάθεια του επιχειρηματικού κόσμου να βάλει φίμωτρο στον πολιτικό κόσμο..
Δεν ξέρω τι απ΄ όλα αυτά ισχύει. Μπορεί να ισχύει κι ένας συνδυασμός όλων αυτών. Να υπάρχει, από τη μια, αυτή η προσπάθεια του επιχειρηματικού κόσμου μ΄ έναν επιθετικό τρόπο να μπει στα πολιτικά πράγματα, αφ΄ ετέρου, να υπάρχουν και κάποιες κρυφές επιδιώξεις. Αυτό είναι ένα ζήτημα στο οποίο μπορεί να σας απαντήσει ο κ. Βγενόπουλος.
Αυτό που έχει σημασία όμως είναι ότι, είτε με τη μία, είτε με την άλλη εκδοχή, ακολουθούμε δρόμους ολισθηρούς για τη δημοκρατία και την πολιτική ζωή του τόπου. Διότι η πολιτική κριτική είναι αναφαίρετο δικαίωμα των πολιτικών και ιδιαίτερα των κομμάτων και των πολιτικών αρχηγών. Εδώ υπήρξε μία έντονη κριτική απέναντι στην κυβέρνηση και στην εν λόγω εταιρεία. Αυτή την κριτική φαίνεται ότι ο κ. Βγενόπουλος δεν την αντέχει και, αντί να δώσει πολύ συγκεκριμένες απαντήσεις, καταφεύγει σε δρόμους που, κατά τη γνώμη μας, είναι επικίνδυνοι. Είναι δρόμοι που μπορεί να μας οδηγήσουν αλλού.
- Αρκεί η πολιτική καταδίκη και απομόνωση ενδεχομένως τέτοιων πρακτικών και αντιλήψεων κ. Τσίπρα κατά τη γνώμη σας ή χρειάζεται και κάτι άλλο και τι, αν ναι; ..
Κατ΄ αρχήν νομίζω ότι σύσσωμος ο πολιτικός κόσμος θα έπρεπε από την πρώτη στιγμή ..
- Νομίζω συνέβη αυτό...
.. Η κυβέρνηση νομίζω ότι δεν έσπευσε.. Αποδοκίμασε χλιαρά και στις δύο περιπτώσεις. Κι εδώ πρέπει να μιλήσουμε επί της ουσίας. Και η ουσία είναι ότι η κυβέρνηση φαίνεται, αν όχι να ενθαρρύνει, τουλάχιστον να ανέχεται αυτές τις πρακτικές του κ. Βγενόπουλου.
Εδώ φαίνεται, για να μιλήσουμε επί της ουσίας, ότι έχουμε ένα τεράστιο σκάνδαλο, που είναι η πώληση, η εκποίηση του ΟΤΕ στην Ντόιτσε Τέλεκομ, ένα σκάνδαλο το οποίο προέκυψε μέσα από αλλεπάλληλες παλινωδίες, αγοραπωλησίες μετοχών οι οποίες, κατά την εκτίμηση τη δική μας, είναι ιδιαίτερα ύποπτες. Διότι, αν η κυβέρνηση ήθελε -εμείς θα ήμασταν αντίθετοι σε κάθε περίπτωση- να δώσει το μάνατζμεντ και το 50% στην Ντόιτσε Τέλεκομ, θα μπορούσε να προβεί σ΄ ένα δημόσιο διαγωνισμό. Εδώ όμως είδαμε μια διαδικασία η οποία, απ΄ ότι φαίνεται, ήταν πολύ μελετημένη και είχε σαν στόχο την εκποίηση του ΟΤΕ, μια διαδικασία για την οποία το ελληνικό δημόσιο ξόδεψε πολλά εκατομμύρια ευρώ ξεκίνησε με την εξαγορά των 400 καταστημάτων του «Γερμανός» από την Cosmote σε υψηλότατο τίμημα, προκειμένου να γίνει ελκυστικότερος προς πώληση ο ΟΤΕ, αμέσως μετά την εξαγορά της Cosmote από τον ΟΤΕ σε υψηλό τίμημα προκειμένου να γίνει ελκυστικότερος προς πώληση ο ΟΤΕ είδαμε την όλη διαδικασία της εθελούσιας εξόδου, που κόστισε πάρα πολλά στο ελληνικό δημόσιο προκειμένου πάλι να γίνει ελκυστικότερος προς πώληση ο ΟΤΕ ...
- Μπερδεύτηκα στο εξής.. Εάν γινόταν δημόσιος διαγωνισμός, δεν θα είχατε αντίρρηση;...
Ήμουν σαφής. Είπα, θα είχαμε αντίρρηση. Αλλά θα είχε μια λογική αυτό. Θα είχε μια λογική. Θα έβγαινε η κυβέρνηση και θα έλεγε, ότι εμείς εδώ έχουμε αυτόν τον στόχο. Δεν το είπε όμως. Η κυβέρνηση μέχρι τέλους, μέχρι να ξεκινήσει αυτή η διαδικασία της αγοραπωλησίας των μετοχών κι αυτή η συζήτηση για το μάνατζμεντ έλεγε μισόλογα.
Όμως ο καθένας μπορεί να καταλάβει -και επιτρέψτε μου να μείνουμε σ΄ αυτό, γιατί αυτό είναι η ουσία- ότι οι Γερμανοί αγόρασαν το μάνατζμεντ του ΟΤΕ καταβάλλοντας το τίμημα όχι στο ελληνικό δημόσιο, αλλά στον κ. Βγενόπουλο. Αυτό είναι το μεγάλο ζήτημα.
Τα ζητήματα των συνεργασιών των κομμάτων δεν αποτελούν αντικείμενο μιας συζήτησης μεταξύ τυριού και αχλαδιού. Για να γίνει μια τέτοια συζήτηση, πρέπει κανείς να δει τις προσεγγίσεις σε μια προγραμματική βάση, σ΄ένα προγραμματικό πλαίσιο. Διότι, καλό είναι κανείς να εκφράζει ευχές, όλοι θα θέλαμε να υπάρχει σήμερα δυνατότητα μιας εναλλακτικής διακυβέρνησης απ΄ όσες το δυνατόν περισσότερες πολιτικές δυνάμεις ώστε να υπάρχει δυνατότητα και προοπτική μιας νέας πλειοψηφίας, όμως αυτό δεν μπορεί να συζητιέται στη βάση μιας επιθυμίας να φύγει η σημερινή κυβέρνηση, η Ν.Δ., και να έρθει μια άλλη κυβέρνηση. Όλοι θα ήθελαν να φύγει η σημερινή κυβέρνηση. Το θέμα είναι ποια κυβέρνηση θα έρθει και τι προγραμματικούς στόχους θα έχει.
Λέμε ξεκάθαρα ότι, αν πρόκειται στη θέση της σημερινής κυβέρνησης της Ν.Δ., που είναι μια κακή κυβέρνηση για τον τόπο, μια κυβέρνηση που πρέπει να φύγει το συντομότερο δυνατό διότι είναι απειλή, είναι επικίνδυνη για τον τόπο, αν είναι να έρθει μια κυβέρνηση η οποία θα ακολουθήσει παρόμοιες πολιτικές, αν είναι δηλαδή να έρθει μια κυβέρνηση που θα πει, ο γέγονε, γέγονε με την εκποίηση του εθνικού πλούτου, ο γέγονε, γέγονε με τον ΟΤΕ και τις ιδιωτικοποιήσεις, να περάσουμε συναινετικά την αναθεώρηση του άρθρου 16 κι όλα αυτά τα οποία ακούμε το τελευταίο διάστημα, είτε από κύκλους του κόμματος της αξιωματικής αντιπολίτευσης, είτε από επίσημα χείλη στο κόμμα της αξιωματικής αντιπολίτευσης, τότε αυτό δεν θα αποτελεί ουσιαστική αλλαγή στον τόπο.
- Ναι, αυτό όμως δεν πρέπει να το διερευνήσετε με κάποιον τρόπο;.. Κι αν δεν συζητήσετε πώς θα το διευκρινίσετε;...
Βεβαίως, να το συζητήσουμε. Εμείς είμαστε ανοιχτοί στη συζήτηση. Έχουμε τις θέσεις μας, έχουμε τις προτάσεις μας. Επιτρέψτε μου όμως ένα σχόλιο, διότι βλέπω το τελευταίο διάστημα στο χώρο της αξιωματικής αντιπολίτευσης να υπάρχουν έντονες ζυμώσεις και να υπάρχει μια κρίση ταυτότητας. Εμείς περιμένουμε να κατασταλάξουν στο κόμμα της αξιωματικής αντιπολίτευσης σε ποια κατεύθυνση προγραμματική και πολιτική θέλουν ως κόμμα να προχωρήσουν.
Ακούσαμε και είδαμε μια απόπειρα σε επίπεδο ρητορικής τουλάχιστον αριστερής στροφής. Όσο μπορούσαμε, σε όποια ζητήματα μπορούσαμε την χαιρετίσαμε. Βγήκε η κα Κατσέλη και μίλησε για την ανάγκη επιστροφής του δημόσιου ελέγχου στους μεγάλους κοινωφελείς οργανισμούς, και ιδιαίτερα στον ΟΤΕ.
- Ξέρετε όμως την κριτική που έχει ασκηθεί και στο ΠΑΣΟΚ και σε εσάς γι αυτό.. ότι δεν είναι ρεαλιστικό...
....Δεν μπορεί να συζητάμε ζητήματα συνεργασιών σε ένα επίπεδο γενικότερης συζήτησης, χωρίς συγκεκριμένους στόχους και προσδιορισμούς. Αυτή την πρόταση της κας Κατσέλη, που εμείς χαιρετίσαμε διότι θεωρούμε ότι εκεί μπορούμε να βρούμε σημεία προσέγγισης, σε τέτοιου είδους ζητήματα, να βάλουμε άλλους στόχους, να πάμε σε μια άλλη στρατηγική για τη χώρα, δεν την αποδόμησε πρώτος ο κ. Αλογοσκούφης. Την αποδόμησε πρώτος ο κ. Χρυσοχοϊδης, την αποδόμησαν πρώτα στελέχη του ΠΑΣΟΚ.
'Aρα λοιπόν, αν είναι να ανοίξει μια συζήτηση, πρέπει να ανοίξει με όρους πολιτικούς.
Βλέπουμε προχθές την κα Διαμαντοπούλου. Βγαίνει και λέει, με συναίνεση να περάσει το άρθρο 16. Έχουμε μια κυβέρνηση κι έναν υπουργό Παιδείας, ο οποίος ως άλλος Νέρωνας βάζει φωτιά, σπέρνει φωτιά στο δημόσιο πανεπιστήμιο, έχει μίσος, μένος απέναντι στο δημόσιο Πανεπιστήμιο, θέλει να ξεχειλώσει, λέει, το άρθρο 16, διότι, λέει, υπάρχει διασταλτική ερμηνεία. Δεν κατάλαβε τίποτε. Όλα τα προηγούμενα χρόνια οι φοιτητές και οι πανεπιστημιακοί στο δρόμο, επί μήνες, με απεργίες και κινητοποιήσεις για το άρθρο 16, δεν κατάλαβε τίποτε. Και το άρθρο 16, λέει, μπορεί να παρερμηνευτεί.
Και έχουμε την κα Διαμαντοπούλου, στέλεχος του ΠΑΣΟΚ, υπεύθυνη για θέματα Παιδείας, να βγαίνει και να λέει ότι με συναίνεση να αναθεωρήσουμε το άρθρο 16.
'Aρα, λοιπόν, εμείς δεν έχουμε καμία εμμονή. Είμαστε ανοιχτοί στο διάλογο, ανοιχτοί στις συνεργασίες, θέλουμε μια άλλη προοπτική για τον τόπο, θέλουμε μια δημοκρατική προοδευτική διακυβέρνηση, όμως πιστεύετε ότι μ΄ αυτές τις θέσεις και μ΄ αυτές τις προτάσεις μπορεί να υπάρξει προγραμματική σύγκλιση;..
- Όχι.. Εκείνο που ξέρω είναι ότι κάποιοι οι οποίοι ενδιαφέρονται κατ΄ αρχήν για να δουν εάν μπορούν να συνεργαστούν, κάθονται στο τραπέζι με μια συγκεκριμένη ατζέντα, λέει ο καθένας τι προτείνει και βρίσκουν εάν υπάρχει κοινό έδαφος ή όχι...
Το ζήτημα είναι το εξής. Εμείς διαβλέπουμε από την πλευρά του ΠΑΣΟΚ μια προσπάθεια να επαναφέρει διαρκώς το θέμα, χωρίς ένα συγκεκριμένο προγραμματικό πλαίσιο. Ειλικρινά σας μιλώ. Εγώ παρευρέθηκα στο συνέδριο του ΠΑΣΟΚ και με μεγάλο ενδιαφέρον άκουσα την πρόταση του κ. Παπανδρέου. Ουσιαστικά ο κ. Παπανδρέου έλεγε από τη μια ότι στόχος του ΠΑΣΟΚ είναι η αυτοδυναμία, που σημαίνει δηλαδή ότι δεν έχει -επιτρέψτε μου την έκφραση- ιδιαίτερη καούρα για τη δημιουργία των προϋποθέσεων μιας σύγκλισης των προοδευτικών δυνάμεων για μια άλλη διακυβέρνηση, την αυτοδυναμία θέλει -και είναι δικαίωμά του. Όμως, δεν μπορεί να λέει από τη μια αυτοδυναμία και από την άλλη συνεργασία. Αφ΄ ετέρου δε, όλο το επόμενο διάστημα δεν είδα καμία επί της ουσίας πρόταση, παρά μονάχα μία διαρκή επίκληση προς την Αριστερά, ελάτε να μας σώσετε και να σωθούμε για να πάρουμε την εξουσία.
Κι εμείς λέμε ότι ο αυτοσκοπός της εξουσίας και η μονομανία της εξουσίας είναι κακό πράγμα. Πρέπει να θέλουμε την εξουσία για να δώσουμε όραμα στον τόπο, να αλλάξουμε τα πράγματα. Όχι να θέλουμε την εξουσία για να γίνουμε πρωθυπουργοί, υπουργοί και να πάρουμε τις κυβερνητικές θέσεις. Αν είναι να αλλάξουμε τα πράγματα, βεβαίως. Αλλά πώς θα αλλάξουμε τα πράγματα; Χρειάζεται ένα συνολικό πρόγραμμα μεγάλων αλλαγών για τον τόπο, το οποίο εμείς, με πολύ μεγάλη ευθύνη, θα καταθέσουμε στον ελληνικό λαό το επόμενο διάστημα.
- Ακόμα το επεξεργάζεστε κι εσείς.. Δεν έχετε διατυπώσει ακόμα συγκεκριμένες προτάσεις για μια σειρά ζητημάτων.. Ήθελα να σας ρωτήσω όμως το εξής.... Σας ενόχλησε...
Δώστε μας μια περίοδο χάριτος, διότι, όπως καταλαβαίνετε, βρισκόμαστε σε μια νέα κατάσταση. Γα πρώτη φορά βλέπουμε η ελληνική κοινωνία να εναποθέτει τις ελπίδες της με τόσο μεγάλη δυναμική στην Αριστερά...
- Παρεμπιπτόντως σας ανησυχεί το γεγονός ότι υπάρχει μια σχετική υποχώρηση της επιρροής του ΣΥΝ, έτσι όπως καταγράφεται στις δημοσκοπήσεις;...
Δεν φαίνεται αυτό. Θα ήταν φυσιολογικό να υπάρχει κατ΄ αρχήν, αλλά δεν φαίνεται. Σε όλες τις δημοσκοπήσεις που έχουμε στα χέρια μας ο ΣΥΡΙΖΑ βρίσκεται από το 14-18%, με αποκλίσεις, με... Εάν δούμε δημοσκοπήσεις της ίδιας εταιρείας, αυτό πρέπει να βλέπει κανείς, διότι η κάθε εταιρεία έχει το δικό της τρόπο να μετράει, άρα μπορεί να δώσει και διαφορετικά αποτελέσματα, φαίνεται ότι αυτό που έχει χαρακτηριστεί ως μεγάλη υποχώρηση, άλλοι προτρέξανε να μιλήσουν για κατρακύλα, είναι μια στασιμότητα ή μία πτώση της μίας μονάδας το πολύ.΄
Εγώ το αντίθετο βλέπω...
- Εάν κάτι μπορεί να διαπιστώσει κανείς είναι η ανακοπή, η ανάσχεση μιας δυναμικής.. Θα μου πείτε βέβαια υπάρχουν όρια σ΄ αυτά...
Εμείς πολύ έγκαιρα είπαμε με μετριοπάθεια ότι έχουμε ξεπεράσει προ πολλού τα δικά μας όρια. Εμείς ήμασταν ένα κόμμα για πολλά χρόνια του 3%, που στις τελευταίες εκλογές πήγε από το 3% στο 5% και ξαφνικά βλέπουμε να τριπλασιάζονται οι δυνάμεις του κι αυτή η δυναμική να μην είναι μια δυναμική των 15 ημερών, του ενός μήνα. Εδώ και τέσσερις μήνες αυτή η δυναμική καταγράφεται δημοσκοπικά. Πράγμα που σημαίνει ότι όλοι όσοι έσπευσαν το προηγούμενο διάστημα να μιλήσουν για φούσκα η οποία θα ξεφουσκώσει, πρέπει να κάνουν μια αυτοκριτική. Και πρέπει να δουν ότι εδώ υπάρχουν πολύ σοβαρές κοινωνικές διεργασίες.
- Σας κατηγορούν ότι υποκινείτε, όχι εσείς προσωπικά αλλά και η Νεολαία του ΣΥΝ στα Πανεπιστήμια, αυτές τις καινούργιες καταλήψεις και τις κινητοποιήσεις που γίνονται, και μάλιστα ότι πίσω απ΄ αυτή την συμπεριφορά υπάρχει μια αντιδημοκρατική νοοτροπία. .. Υπάρχει μια αντίδραση στην καθολική ψηφοφορία των φοιτητών στην εκλογή των πρυτανικών αρχών. Εσείς την καλύπτετε αυτή τη θέση; ...
Για άλλη μια φορά υπάρχει μία υπερβολή. Και πριν από δύο χρόνια λέγανε τα ίδια και σήμερα λένε τα ίδια. Μπορεί να μεγαλώσανε οι δυνάμεις μας, δεν είμαστε όμως σε θέση να καθοδηγούμε το φοιτητικό κίνημα και τις αντιδράσεις των φοιτητών.
Αν κάποιος δει με μεγαλύτερη προσοχή τις εξελίξεις στα ελληνικά πανεπιστήμια και την στάση του υπουργού Παιδείας, θα καταλάβει ότι αυτός που ρίχνει λάδι στη φωτιά είναι ο κ. Στυλιανίδης, ο οποίος θέλει να μεταθέσει -και είναι δικαίωμά του, αλλά εμείς πρέπει να το επισημάνουμε αυτό- την αντιπαράθεση στα πανεπιστήμια, από το μείζον θέμα που είναι τα τετραετή προγράμματα σπουδών, η υποβάθμιση των δημόσιων πανεπιστημίων, η προσπάθεια να παρακαμφθεί το άρθρο 16 και να ιδρυθούν ιδιωτικά από το παράθυρο, στο ζήτημα των πρυτανικών εκλογών.
Εμείς δεν θεωρούμε ότι είναι μείζον το θέμα των πρυτανικών εκλογών. Να σας πω με απόλυτη ειλικρίνεια, τις μέρες εκείνες τις οποίες η κυβέρνηση κατέθετε, στην προηγούμενη θητεία της, με την τότε Υπουργό την κα Γιαννάκου, το νόμο-πλαίσιο, ένας νόμος ο οποίος είχε βρει την καθολική αντίδραση στα ελληνικά πανεπιστήμια, εμείς καταθέταμε έναν άλλο νόμο, μία αντιπρόταση, συγκροτημένη και τεκμηριωμένη. Και να σας πω με ειλικρίνεια σ΄ όλα αυτά τα ζητήματα ήμασταν απόλυτα αντίθετοι με τη λογική του νόμου της κυβέρνησης της Ν.Δ., στο ζήτημα της καθολικής ψηφοφορίας δεν είχαμε αντίρρηση.
- Μα γι αυτό και μου κάνει εντύπωση ότι αναγορεύετε σε ζήτημα αυτό.. Και δεν εννοώ μόνο με προπαγανδιστική προσπάθεια της κυβέρνησης.. Έχουν βάλει το χέρι τους και οι ίδιες οι παρατάξεις...
Και το φοιτητικό κίνημα έχει τη δική του αυτονομία να δράσει και βρίσκει τρόπους και μορφές πάλης. Όμως εδώ υπάρχει μια συντονισμένη επιχείρηση να εστιαστεί το πρόβλημα στις πρυτανικές εκλογές.
Εμείς αυτό που λέμε είναι ότι, όταν έχεις ένα Πανεπιστήμιο το οποίο βρίσκεται ένα βήμα πριν από τη διάλυση, το τελευταίο που σκέφτεσαι είναι αν θα γίνουν τώρα ή θα γίνουν αργότερα οι πρυτανικές εκλογές.
Η κυβέρνηση βάζει το μαχαίρι στο λαιμό στο δημόσιο Πανεπιστήμιο, λέγοντάς τους ή μέχρι 31 Μαΐου μας φέρνετε τα τετραετή προγράμματα, τις τετραετείς συμφωνίες με προκαθορισμένους στόχους, γνήσιες ή πλαστές -το είπε και αυτό ο υπουργός- ή δεν θα χρηματοδοτηθείτε.
Αυτός είναι ένας πρωτοφανής εκβιασμός. Και οι πανεπιστημιακοί κινητοποιούνται γι αυτό και οι φοιτητές κινητοποιούνται γι αυτό και δεν κινητοποιούνται για τις πρυτανικές εκλογές. Οι πρυτανικές εκλογές είναι ένα μόνο σημείο του νέου νόμου.
Επιτρέψτε όμως να σας πω ότι το μεγάλο ζήτημα που έχουμε να αντιμετωπίσουμε μπροστά μας είναι τι πανεπιστήμιο θέλουμε. Και πρέπει να απαντήσουμε και να πούμε ότι ο ανταγωνισμός ανάμεσα σε δημόσια και ιδιωτικά, όπως λέει η κυβέρνηση ή των ψευτοπανεπιστημίων που πρόκειται να ιδρυθούν μέσω των Κέντρων Ελευθέρων Σπουδών, δεν θα βοηθήσει το δημόσιο Πανεπιστήμιο. Θα το ρίξει ακόμα περισσότερο στο γκρεμό. Διότι δεν έχει επιβεβαιωθεί από πουθενά αυτό το επιχείρημα ότι ο ανταγωνισμός βοηθάει το δημόσιο τομέα. Δείτε τι έγινε στην Υγεία. Βοήθησαν τα ιδιωτικά νοσοκομεία το δημόσιο νοσοκομείο;...
- Υπάρχει και η μέση εκπαίδευση όπου υπάρχουν ιδιωτικά σχολεία και θα έλεγε κανείς ότι δεν έχει ευνοηθεί το δημόσιο σχολείο απ΄ αυτό... Τέλος πάντων.. Επειδή έχουν ερωτήματα και θέλω να σας ρωτήσω, γιατί μας πιέζει κι ο χρόνος... Πρώτον, σας ενόχλησε η κριτική του κ. Κωνσταντόπουλου, ρωτάνε κάποιοι ακροατές....
Όχι, είναι καλοδεχούμενη η κριτική. Ο Ν. Κωνσταντόπουλος δεν έκανε κριτική κατ΄ αρχήν, τις θέσεις του είπε.
- .. Εδικά για το θέμα του ΟΤΕ διαφώνησε, όπως και για το θέμα της συνεργασίας με το ΠΑΣΟΚ...
Είναι καλοδεχούμενες οι απόψεις του πρώην προέδρου του ΣΥΝ, τις οποίες τις παρακολουθούμε με ιδιαίτερη προσοχή και με ιδιαίτερο σεβασμό. 'Aλλοτε συμφωνούμε, άλλοτε διαφωνούμε.
- Υπάρχουν πολλά μηνύματα -και κυριολεκτώ σ΄ αυτό- που ρωτάνε να μας πείτε γιατί κάνατε αυτή τη διαδήλωση στα Σκόπια με πρωτοβουλία της Νεολαίας του ΣΥΝ. Είναι ενοχλημένος πολύς κόσμος απ΄ αυτό.. Ίσως δεν κατάλαβαν...
Από κάποια ΜΜΕ έγινε και μια προσπάθεια παραπληροφόρησης, ότι δήθεν εκεί ήταν ένα συνέδριο που αναδείκνυε το ζήτημα της Μακεδονίας του Αιγαίου κι΄όλα αυτά τα οποία δεν ισχύουν. Υπήρξε μια πρωτοβουλία, όχι με ευθύνη της Νεολαίας του ΣΥΝ, συμμετείχε η Νεολαία του ΣΥΝ, διάφορες οργανώσεις νέων της Αριστεράς, που αυτό που ήθελαν να δείξουν είναι ότι στην άλλη πλευρά του ποταμού υπάρχει κι εκεί ένας λαός που έχει κι αυτός τις δυσκολίες του και υπάρχουν δυνάμεις που αντιστέκονται στον κυρίαρχο εκεί εθνικισμό, που εκεί είναι πολύ πιο κυρίαρχος και πολύ πιο επιθετικός απ΄ ότι εδώ.
Υπάρχει Αριστερά στην άλλη πλευρά, υπάρχουν αριστερές οργανώσεις και αριστερές δυνάμεις και οργάνωσαν μια διαδήλωση ενάντια στο ΝΑΤΟ. Εκεί όπου η χώρα τους κάνει ό,τι μπορεί για να μπει στο ΝΑΤΟ. Και έσπευσαν από εδώ οι έλληνες ακτιβιστές να διαδηλώσουν μαζί τους ενάντια στο ΝΑΤΟ και ενάντια στον εθνικισμό. Κι όχι βεβαίως όλα όσα ακούστηκαν ότι υπήρξε απόπειρα να δώσουμε κι εμείς τη συγκατάθεσή μας σε αλυτρωτισμούς και σε εθνικισμούς. Το αντίθετο συνέβη. Και πιστεύω ότι, αν δεν υπάρξουν τέτοιες πρωτοβουλίες εκατέρωθεν, να υπάρξει δηλαδή μια όσμωση και συνεργασία και κοινός αγώνας των λαών, δεν θα μπορέσουμε ποτέ να βρούμε ένα modus vivendi, διότι η σταθερότητα και η ασφάλεια στην περιοχή δεν επιτυγχάνεται μόνο με την ανάπτυξη των οικονομικών συμφωνιών, με το να πάει δηλαδή το ελληνικό κεφάλαιο, που ήδη έχει πάει και επενδύει και δεν λέει κανείς τίποτα γι αυτό. Επιτυγχάνεται με τη συνεργασία των λαών και των δυνάμεων εκείνων που αγωνίζονται.
- Κι ένα τελευταίο ερώτημα. Ρωτούν κάποιοι αν σας ενόχλησε η κριτική που σας έκανε η κα Μαρίκα Μητσοτάκη.. Αν θέλετε, απαντάτε...
Ειλικρινά δεν την έχω ακούσει καν. Και ξέρετε επιμένω να παρακολουθώ όσο μπορώ την πολιτική κριτική των πολιτικών προσώπων. Εάν έμπαινα στη διαδικασία... Το τελευταίο διάστημα ο καθένας κάνει και μια κριτική για τον Τσίπρα, για τον ΣΥΝ, για τον ΣΥΡΙΖΑ. Είναι λογικό. Βρισκόμαστε στο επίκεντρο της επικαιρότητας. Λογικό είναι να ακούμε κριτική.
Δεν γνωρίζω καν τι είπε η κα Μητσοτάκη, την οποία σέβομαι βέβαια....
- Μίλησε με έναν απαξιωτικό τρόπο για σας.....
Δεν πειράζει. Αυτό που θέλω να σας πω είναι ότι πολλές φορές, όταν κανείς βρίσκεται στο στόχαστρο της κριτικής, μπορεί να υπάρχει κι ένα στοιχείο που να ενοχλεί τον καθένα μας, άνθρωποι είμαστε. Όμως, πιστέψτε με, εμένα πια αυτό μου δίνει δύναμη. Γιατί μουδίνει δύναμη. Γιατί πιστεύω ότι, αν δεν βρισκόμασταν στο στόχαστρο, δεν θα ήμασταν επικίνδυνοι να αλλάξουμε τα πράγματα, να ανατρέψουμε το πολιτικό σκηνικό. Ακριβώς επειδή θεωρούμε ότι μπορούμε να το κάνουμε, έχουμε δυνατότητες να το κάνουμε, δεχόμαστε πυρά από παντού. Αυτό μας ενισχύει.
- Ως Παναθηναϊκός, αισθάνεστε ένα δυισμό και μια αντίθεση με τον κ. Βγενόπουλο;...
Αλίμονο εάν οι μεγαλοεπιχειρηματίες ήταν ο καθρέφτης των ομάδων. .. Οι ποδοσφαιρικές ομάδες, και ο Παναθηναϊκός και ο Ολυμπιακός, οι μεγάλες ομάδες δεν μπορεί να ταυτίζονται με τους επιχειρηματίες που αναλαμβάνουν κατά καιρούς επικεφαλής στα επιχειρηματικά σχέδια των ομάδων.
Έχουν πλατιά λαϊκή βάση όλες αυτές οι ομάδες και βεβαίως η λαϊκή αυτή βάση έχει να κάνει με όλες τις πολιτικές τοποθετήσεις και δεν μπορεί κανείς να ταυτίζεται πολιτικά μ' αυτές. Δεν νομίζω ότι θα ήταν δίκαιο για τον κόσμο του Παναθηναϊκού, που αριθμεί εκατοντάδες χιλιάδες να ταυτίζεται κάθε φορά με τον επιχειρηματία. Αντιθέτως, θα ήθελα να σας πω, επειδή ο συγκεκριμένος κόσμος -τον γνωρίζω καλά- είναι ένας κόσμος δύσπιστος, ζόρικος, αμφισβητεί, ποτέ δεν ταυτίστηκε ούτε με την οικογένεια Βαρδινογιάννη, δεν θα ταυτιστεί και τώρα με την οικογένεια Βγενόπουλου.
To Γραφείο Τύπου