Η κατάσταση που επικρατεί όσον αφορά τη στελέχωση των διαφόρων Εφορειών Αρχαιοτήτων του Υπουργείου Πολιτισμού είναι δυστυχώς απογοητευτική. Παρά τις εξαγγελίες για κυβερνητικό ενδιαφέρον, στην πράξη, η πλειονότητα των Εφορειών παραμένουν υποστελεχωμένες ακόμα και σε σχέση με τα προβλεπόμενα. Η εφαρμογή του Προεδρικού Διατάγματος 164/2004 παρά τη μερική επίλυση του προβλήματος, επιδείνωσε ακόμα περισσότερο την κατάσταση για όσους δεν εντάχθηκαν: αντί να επιφέρει μονιμοποίηση όλων των συμβασιούχων που καλύπτουν πάγιες και διαρκείς ανάγκες οδήγησε αντίθετα σε ορισμένες μονιμοποιήσεις αλλά και σε μαζικές απολύσεις καθώς και σε καινούργια αλυσίδα εργασιακών ομήρων που εξακολουθούν να προσλαμβάνονται εκ νέου ως ωρομίσθιοι ή συμβασιούχοι με αδιαφανείς διαδικασίες.
Επειδή οι απολυόμενοι καλύπτουν επί σειρά ετών πάγιες και διαρκείς ανάγκες των Εφορειών Αρχαιοτήτων και των άλλων υπηρεσιών του Υπουργείου και έχουν αποκτήσει πολύτιμη εξειδίκευση, η επιλογή της οριστικής απομάκρυνσής τους στοιχειοθετεί όχι μόνο αντεργατική μεθόδευση αλλά και υπονόμευση του έργου του ΥΠΠΟ. Ιδιαίτερα μάλιστα όταν οι ανάγκες παραμένουν και δεν καλύπτονται από τις νέες προκηρύξεις. Ακόμη και η εξαγγελία 380 μόλις θέσεων μόνιμου προσωπικού διαφόρων ειδικοτήτων εκκρεμεί επί μήνες στο ΑΣΕΠ, ενώ εμπλοκή φαίνεται να παρουσιάζεται ως προς 200 από αυτές τις θέσεις (των φυλάκων) καθώς το ΥΠΠΟ επιμένει να περιληφθεί στα κριτήρια πρόσληψης και η «αμαρτωλή» προφορική συνέντευξη.
Παράδειγμα που επιβεβαιώνει τα παραπάνω είναι η κατάσταση που επικρατεί στην Ε΄ΕΠΚΑ Σπάρτης. Στην εν λόγω Εφορεία σήμερα υπηρετούν μόλις δύο μόνιμοι αρχαιολόγοι σε σύνολο δώδεκα οργανικών θέσεων, μια σχεδιάστρια και ένας τεχνίτης ανασκαφών καθώς 14 άλλοι συμβασιούχοι διαφόρων ειδικοτήτων που κάλυπταν με συμβάσεις χρόνου τις ανάγκες της Υπηρεσίας, κάποιοι από αυτούς από το 1993, απολύθηκαν οριστικά με το ΠΔ 164/2004. Οι συμβασιούχοι αυτοί εξαιτίας των μονίμως ελάχιστων χρηματοδοτήσεων προς τις ΕΠΚΑ κατά τα προηγούμενα χρόνια δεν μπορούσαν να φθάσουν τους 8 μήνες ετησίως που προέβλεπαν οι μεταβατικές διατάξεις του ΠΔ και το υπόλοιπο διάστημα εξακολουθούσαν να εργάζονται για την Υπηρεσία αλλά με εμβόλιμο εμφαινόμενο εργοδότη (σε δημόσια έργα, σε ανασκαφές οικοπέδων με χρηματοδότηση από τον ιδιοκτήτη κ.λπ.). Κι όμως το ΥΠΠΟ τους ανθρώπους αυτούς τους απολύει, «θεωρώντας» ότι κάλυπταν μόνο εποχικές ανάγκες. Ενδεικτικό της κατάστασης που επικρατεί σήμερα είναι ότι ο Λάκωνας πολίτης αν θέλει να χτίσει σε οικόπεδο όπου βρέθηκαν αρχαιότητες είναι υποχρεωμένος να περιμένει κατά μέσο όρο οκτώ χρόνια και ότι στο κατάλογο αναμονής τον Μάιο του 2008 αριθμούνταν 86 οικόπεδα- απόδειξη του μεγάλου αριθμού των σωστικών ανασκαφών που προκύπτουν καθημερινά σε κάθε ιδιωτικό ή δημόσιο έργο . Εξ αιτίας των παραπάνω άλλωστε το Δημοτικό Συμβούλιο του Δήμου Σπάρτης με ομόφωνη απόφασή του στις 28-2-2008, εκφράζει τη συμπαράστασή του στους απολυθέντες εργαζομένους της Εʼ ΕΠΚΑ.
Με βάση τα προαναφερθέντα:
ΕΡΩΤΑΤΑΙ ο κ. Υπουργός:
1. Τι προτίθεται να πράξει σχετικά με την υποστελέχωση της Ε΄ΕΠΚΑ ώστε αυτή να μπορέσει να ανταποκριθεί στις υποχρεώσεις της απέναντι στην τοπική κοινωνία αλλά και απέναντι στο αρχαιολογικό παρελθόν του νομού Λακωνίας; Αρκεί η πρόσληψη ενός αρχαιολόγου και ενός συντηρητή να καλύψει τις αυξημένες ανάγκες της Εʼ ΕΠΚΑ και της Σπάρτης; [Αυτές οι θέσεις προβλέπονται στη νέα προκήρυξη του ΥΠ. ΠΟ]
2. Τι προτίθεται να πράξει σχετικά με τους απολυμένους συμβασιούχους των ΕΠΚΑ στη Λακωνία και ανά την Ελλάδα- συμβασιούχοι που όλα αυτά τα χρόνια υπηρέτησαν πάγιες και διαρκείς ανάγκες της Αρχαιολογικής Υπηρεσίας και οι οποίοι δίκαια διαμαρτύρονται ότι η δουλειά τους τόσων χρόνων πετιέται στο κάλαθο των αχρήστων (π.χ. δουλεύουν 5 χρόνια στη Λακωνία, ειδικεύονται, διαβάζουν, μελετούν τη περιοχή, απολύονται και την επόμενη χρονιά είναι συμβασιούχοι στη Πέλλα και ξανά από την αρχή) ;
3. Πόσες κενές οργανικές θέσεις αρχαιολόγων υπάρχουν αυτή τη στιγμή στο Υπουργείο Πολιτισμού;
Ο ερωτών βουλευτής
ΠΕΡΙΚΛΗΣ ΚΟΡΟΒΕΣΗΣ