Μπ. Μιχαλοπούλου: Απʼ ότι φαίνεται, η κυβέρνηση δεν μπορεί να χωνέψει την ήττα της σχετικά με την αναθεώρηση του άρθρου 16 και προσπαθεί να βρει τρόπους να παρακάμψει το Σύνταγμα. Νομίζω ότι είναι σαφές αυτό και από τις χθεσινές δηλώσεις του Πρωθυπουργού.
Α. Καρίτζης: Αναγορεύει η κυβέρνηση σε πρώτη της προτεραιότητα την ακύρωση του πνεύματος του Συντάγματος. Δεν κατάφερε να το αλλάξει, δεν κατάφερε η δικομματική συναίνεση να πετύχει μια τέτοια αλλαγή μέσα από την πίεση που ασκήθηκε από το φοιτητικό κίνημα της προηγούμενης χρονιάς, και τώρα ψάχνει να βρει τρόπους να ξεχειλώσει το γράμμα του Συντάγματος ώστε να ακυρώσει το πνεύμα του. Είναι μια πολιτική συμπεριφορά η οποία εισάγει νέα ήθη στην πολιτική ζωή του τόπου και θα πρέπει να πάρει την απάντηση που της αξίζει από τους αγωνιζόμενους φοιτητές, πανεπιστημιακούς, τους εργαζόμενους αλλά και τη νεολαία που αντιλαμβάνεται, όπως αντιλήφθηκε πέρσι, το τι ακριβώς παίζεται τον τελευταίο καιρό στην Τριτοβάθμια εκπαίδευση.
Μπ. Μιχαλοπούλου: Θα ήθελα να έρθουμε λίγο στις Προεδρικές και Πρυτανικές εκλογές που έχουν αναγορευθεί ως το μείζον θέμα και, μάλιστα, αυτό που προβάλλεται κυρίως είναι η κλοπή των καλπών. Ποιο είναι το δικό σας σχόλιο;
Α. Καρίτζης: Είναι μια προσπάθεια της κυβέρνησης να μεταθέσει την κουβέντα από το μείζον που είναι η οικονομική ασφυξία των Πανεπιστημίων και η προώθηση μιας επιχειρηματικής λογικής στα Πανεπιστήμια (ένας ανταγωνισμός μεταξύ τους για την πενιχρή χρηματοδότηση που δίνει το κράτος αυτή τη στιγμή στα Πανεπιστήμια) στο έλασσον, δηλαδή, το θέμα των Πρυτανικών εκλογών και το κατά πόσο θα διεξαχθούν. Η δική μας άποψη είναι ότι δεν παθαίνουν τίποτε τα Πανεπιστήμια εάν αναβληθούν οι Πρυτανικές εκλογές, όταν παίζονται τόσο σοβαρά πράγματα για το μέλλον των ελληνικών Πανεπιστημίων αυτόν τον καιρό.
Μπ. Μιχαλοπούλου: Μάλιστα γιατί είχαμε κάποιες διαφωνίες σχετικά με την καθολική ψηφοφορία.
Α. Καρίτζης: Ναι, υπάρχουν διάφορες προσεγγίσεις στο θέμα. Όσον αφορά στη ριζοσπαστική Αριστερά, στον ΣΥΝ και τον ΣΥΡΙΖΑ, είναι σαφές ότι τέτοιου τύπου διαφοροποιήσεις δεν μας έχουν εμποδίσει να αποτελέσουμε καθοριστικό παράγοντα και να συμβάλλουμε με όλες μας τις δυνάμεις στην ανάπτυξη των κινημάτων, που είναι απαραίτητα για να πετύχουμε τις νίκες που είναι και σήμερα απαραίτητες απέναντι σε μια τέτοια πολιτική. Να σας θυμίσω ότι αντίστοιχες διαφοροποιήσεις υπήρξαν και πέρσι. Είναι η δύναμή μας, αν θέλετε, η δυνατότητα να συνθέτουμε και να έχουμε μια κοινή γραμμή καθαρή ενίσχυσης των κοινωνικών αγώνων, παρά τις όποιες διαφοροποιήσεις. Όλοι θυμούνται από πέρσι ότι η συμβολή μας ήταν καθοριστική στη νίκη του εκπαιδευτικού κινήματος.
Μπ. Μιχαλοπούλου: Και αυτό είναι αναγκαίο και τώρα γιατί είναι γεγονός ότι χρησιμοποιούνται κάποιες ακραίες μορφές, προκειμένου να οδηγήσουν σε απαξίωση του ελληνικού Πανεπιστημίου, σε περαιτέρω απαξίωση και να ξεχνάμε άλλα σημαντικά ζητήματα, όπως τη στάση της κυβέρνησης.
Α. Καρίτζης: Κοιτάξτε, η απαξίωση του ελληνικού Πανεπιστημίου, αυτή τη στιγμή, ξεκινάει από την πολιτική της κυβέρνησης και από την αντίληψη που φαίνεται να έχει και η αξιωματική αντιπολίτευση για το πώς πρέπει να λειτουργούν τα Πανεπιστήμια στη χώρα μας. Η βία και η απαξίωση που ασκείται αυτή τη στιγμή στην πανεπιστημιακή κοινότητα από αυτές τις πολιτικές δυνάμεις είναι άνευ προηγουμένου. Και είναι, τουλάχιστον, γελοίο να εστιάζουμε σε ενέργειες με τις οποίες, ενδεχομένως, εμείς δεν συμφωνούμε, αλλά που δεν μπορούν να συγκριθούν με την απαξίωση και την επίθεση που δέχεται από το δικομματισμό το ελληνικό Πανεπιστήμιο.
Μπ. Μιχαλοπούλου: Δεν είναι τυχαίες και οι δηλώσεις της κας Διαμαντοπούλου, πριν από μία εβδομάδα, περί συναινετικής αναθεώρησης του άρθρου 16.
Α. Καρίτζης: Ναι, και οι δηλώσεις του κ. Πάγκαλου που μίλησε με τον χειρότερο τρόπο για τους ανθρώπους που αυτή τη στιγμή, χωρίς καμιά ουσιαστική, ηθική και υλική βοήθεια από την πολιτεία, παράγουν έρευνα στα ελληνικά πανεπιστήμια και μορφώνουν τους φοιτητές. Είναι αυτή η πολιτική αντίληψη, η οποία απαξιώνει τους ανθρώπους που πραγματικά αγωνίζονται καθημερινά για να υπάρξει ένα σοβαρό ερευνητικό επίπεδο στα ελληνικά Πανεπιστήμια, ακριβώς γιατί αυτό εξυπηρετεί ή δίνει τη δικαιολογία για να έρθουν αλλαγές που θα αλλάξουν τον χάρτη των ελληνικών Πανεπιστημίων. Θυμηθείτε ότι η ίδια μεθοδολογία ακολουθείται και σε άλλους τομείς. Απαξίωση του δημόσιου τομέα για να δικαιολογήσουν στην κοινή γνώμη το ξεπούλημά του.
To Γραφείο Τύπου
ΑΡΧΗ
ΠΛΗΡΟΦΟΡΙΕΣ
ΑΝΑΖΗΤΗΣΗ
RSS