Ο κ. Στυλιανίδης, αφού όλο το προηγούμενο διάστημα φρόντισε να λειτουργήσει ως κοινός εκβιαστής, ως εμπρηστής ουσιαστικά εκβιάζοντας τα δημόσια πανεπιστήμια και οδηγώντας τα σε απαξίωση, τώρα πλέον λέει ότι δεν υπάρχει κανένα πρόβλημα, ο νόμος-πλαίσιο εφαρμόζεται και όλα πηγαίνουν καλά.
Η πραγματικότητα είναι ότι τίποτα δεν πάει καλά στο δημόσιο πανεπιστήμιο. Τίποτα δεν πάει καλά κι αυτό που έχει σημασία σήμερα να πούμε είναι ότι η κυβέρνηση και ο Υπουργός Παιδείας αλλά και ο Πρωθυπουργός, εκβιάζοντας και βάζοντας ουσιαστικά το πιστόλι στον κρόταφο στις συγκλήτους και τους πρυτάνεις, επιμένουν στην εφαρμογή ενός νόμου που είναι πραγματικά ανεφάρμοστος. Και επιμένουν σ΄ αυτή την εφαρμογή μ΄έναν τρόπο που θα έλεγε κανείς ότι είναι ιδιαίτερα εκδικητικός.
Είπα παλιότερα σε μια συνέντευξη Τύπου ότι χρήζει ψυχαναλυτικής ερμηνείας η στάση της κυβέρνησης και εννοούσα ότι η κυβέρνηση και ο Υπουργός Παιδείας και ο Πρωθυπουργός δεν θέλουν να παραδεχτούν ότι στο μέτωπο της Παιδείας τον προηγούμενο χρόνο υπέστησαν μια πολύ σοβαρή ήττα.
Πιστεύουμε ότι όλα είναι προκειμένου να εφαρμόσουν τελικά κάτι το οποίο αποτράπηκε με αγώνες και διεκδικήσεις της εκπαιδευτικής κοινότητας, της πανεπιστημιακής κοινότητας και των φοιτητών να εφαρμόσουν τη βασική τους επιδίωξη που είναι η εισαγωγή της επιχειρηματικότητας, της επιχειρηματικής κερδοσκοπίας θα έλεγα εγώ, στην τριτοβάθμια εκπαίδευση.
Όλο το προηγούμενο διάστημα ο ΣΥΝ και ο ΣΥΡΙΖΑ δέχθηκε μια ολομέτωπη επίθεση. Όχι επειδή είμαστε υπέρ της βίας. Αυτό είναι γνωστό από την κουλτούρα μας, από τις δράσεις μας, όχι μόνο τώρα αλλά και όλα τα προηγούμενα χρόνια. Ούτε επειδή ήμασταν εναντίον της καθολικής ψηφοφορίας, όπως πολλοί είπαν. Είναι γνωστό επίσης ότι είμαστε η μόνη δύναμη, το μόνο κόμμα πολιτικό που κατέθεσε έγκαιρα ένα αντι-νόμο πλαίσιο την στιγμή που η κα Γιαννάκου κατέθετε το σημερινό νόμο, ο οποίος κατά τη γνώμη μας είναι ανεφάρμοστος. Έχουμε προτάσεις, έχουμε θέσεις, μεταξύ των οποίων ήταν και η θέση για την καθολική ψηφοφορία, στο άρθρο 8 του νόμου που καταθέσαμε και καταψηφίστηκε στη Βουλή πριν από δύο χρόνια.
Δεχόμαστε επίθεση ακριβώς επειδή είμαστε εναντίον αυτού του νόμου. Γι αυτό μας λένε, δεν καταδικάζετε με την ψυχή σας, καταδικάζετε με μισόλογα, άλλα λέτε εδώ, άλλα λέτε εκεί. Τι περίμεναν από μας να πούμε. Περίμεναν να πούμε ό,τι έγινε, έγινε, αφήστε αυτό το νόμο να εφαρμοστεί και τα δημόσια πανεπιστήμια να γίνουν υποχείρια κερδοσκοπικών συμφερόντων. Αυτό ενδεχομένως να τους ικανοποιούσε, αλλά εμείς δεν μπορούμε να πούμε κάτι τέτοιο...
Η καταδίκη και η εναντίωσή μας σε ζητήματα βίαιης συμπεριφοράς είναι δεδομένη. Για φανταστείτε να υπήρχε έστω κι ένα μέλος του ΣΥΝ ή της Νεολαίας του σε παρόμοιες εκδηλώσεις βίας, όπως για παράδειγμα είναι γνωστό ότι ο σημερινός πρόεδρος της ΟΝΝΕΔ, που ήταν αρχηγός της ΔΑΠ στο Πολιτικό της Νομικής, πριν από τέσσερα χρόνια διέκοψε τη διαδικασία της εκλογής των προεδρικών εκλογών και πήρε την κάλπη και έφυγε γιατί η ΔΑΠ τότε ήταν διασπασμένη σε δύο ομάδες, είχε δώσει δύο ξεχωριστές λίστες εκπροσώπων, η σύγκλητος δεν επικύρωσε καμία από τις δύο και μπήκε μέσα ο πρόεδρος και μάζεψε την κάλπη. Τότε βεβαίως δεν βγήκε κανείς να ζητήσει από τον σημερινό Πρωθυπουργό, τότε Πρόεδρο της Ν.Δ. και το κόμμα της Ν.Δ. να καταγγείλει τη βία ή την αρπαγή της κάλπης, διότι τότε δεν αμφισβητούσε την τάξη και τη νομιμότητα, το πελατειακό μαγαζάκι της ΔΑΠ υπερασπιζόταν ο σημερινός πρόεδρος της ΟΝΝΕΔ, οπότε είχε ευγενή κίνητρα. Για φανταστείτε έστω και ένα μέλος της Νεολαίας ΣΥΝ να συμμετείχε σε τέτοιου είδους διαδικασίες, όχι σε αρπαγή κάλπης, σε μια έστω διαδικασία που υπήρξαν βίαια γεγονότα, σπρωξίματα ή σε γεγονότα όπως αυτά που είδαμε στη διαδικασία της Συγκλήτου στο Αριστοτέλειο Πανεπιστήμιο, θα είχαμε μάθει το γενεαλογικό του δέντρο, τις φωτογραφίες του, κ.λ.π.
Άρα θέλω να πω ότι όλη αυτή η συζήτηση είναι συζήτηση εκ του πονηρού και είναι συζήτηση προκειμένου να μας αναγκάσει να πάρουμε μία θέση, που όλοι γνωρίζουν ότι η θέση μας είναι σαφής απέναντι στη βία. Αλλά όχι να πάρουμε μια θέση απέναντι στη βία. Αυτό που πραγματικά μας ζητάνε είναι να σιωπήσουμε απέναντι σ΄ένα νόμο ο οποίος είναι βίαιος. Είναι βίαιος, είναι ανεφάρμοστος και πραγματικά κάνει άνω-κάτω σήμερα το δημόσιο πανεπιστήμιο.
Η κατάσταση έχει φτάσει ήδη στο απροχώρητο. Διάβαζα σήμερα τις έρευνες. Και ξέρετε, κανείς δεν μπορεί να έχει μια πλήρη εικόνα. Αποκτά εικόνα βέβαια αν πάει να ψωνίσει στο σούπερ-μάρκετ και καταλαβαίνει ότι του φεύγει το πενηντάρικο, χωρίς να καταλαβαίνει τι αγόρασε.. Όμως διάβαζα και στα στοιχεία αυτά ότι σήμερα 25 είδη πρώτης ανάγκης έχουν αυξηθεί από 50-70% το τελευταίο διάστημα και ότι το 18% των πολιτών ζει κάτω από τα όρια της φτώχειας. Αναρωτιέται κανείς πού θα πάει αυτή η κατάσταση. Και αναρωτιέται κανείς τι μπορεί να περιμένει πια από μία κυβέρνηση που τα τελευταία χρόνια είχε ένα σωρό μεταρρυθμίσεις, μεταρρυθμίσεις που μειώσανε τη φορολογία των επιχειρήσεων, καταργήσανε εντελώς τη φορολογία στα μερίσματα, επιτρέψανε να έρθει στη χώρα μας μαύρο χρήμα, ξηλώσανε τις εργασιακές σχέσεις, μετατρέψανε μόνιμες θέσεις εργασίας σε θέσεις ενοικιαζόμενων και stage. Πηγαίνει κανείς παντού και βλέπει νέους ανθρώπους να δουλεύουν σε θέσεις ανασφάλιστης εργασίας.
Και ποιο ήταν το αποτέλεσμα; Το αποτέλεσμα ήταν άμεσο, απ΄ ότι φαίνεται, στην κερδοφορία των επιχειρήσεων. 265% αύξηση κερδών, διάβασα προχθές. Στην κοινωνία ποιο ήταν το αποτέλεσμα; Νέα φτώχεια, στα όρια της φτώχειας ολοένα και διευρυνόμενες κοινωνικές κατηγορίες. Και βλέπουμε διαρκώς αυτόν τον τραγέλαφο του Υπουργού Ανάπτυξης και του Υπουργείου Ανάπτυξης που προσπαθεί, υποτίθεται, να καταπολεμήσει την ακρίβεια, αλλά όλους αυτούς τους μήνες που παίρνει 41 μέτρα και άλλα δέκα, δεν έχει βγει να πει ένα όνομα, ένα όνομα. Ποιοι είναι αυτοί που κερδοσκοπούν; Ποιοι είναι αυτοί που φτιάχνουν καρτέλ;
Η πρόταση του ΣΥΝ είναι πάρα πολύ σαφής και δεν θέλει ιδιαίτερες γνώσεις ή ευφυΐα για να καταλάβει κανείς ότι η ακρίβεια μπορεί να καταπολεμηθεί εάν υπάρξει πολιτική βούληση από την κυβέρνηση να περιορίσει τη μεγάλη κερδοσκοπία των επιχειρήσεων. Και πολιτική βούληση σημαίνει αυστηρούς ελέγχους, πολύ αυστηρές ποινές σε όσους παρανομούν και αυτό το οποίο είναι πάρα πολύ απλό, να βγουν και να πουν τα ονόματα των επιχειρήσεων που έχουν φτιάξει καρτέλ, να τα μάθουμε κι εμείς. Εδώ έγινε ένα τεράστιο διατροφικό σκάνδαλο και δεν μάθαμε ποτέ ποιες ήταν αυτές οι επιχειρήσεις που έφεραν στο πιάτο μας ορυκτέλαιο αντί για ηλιέλαιο. Και βλέπουμε ότι αυτή είναι μια πολιτική που ακολουθείται με ιδιαίτερη προσήλωση τα τελευταία χρόνια και βλέπουμε διαρκώς να αυξάνεται η κερδοφορία των επιχειρήσεων που κερδοσκοπούν και φτιάχνουν καρτέλ.
Δεν υπάρχει μόνο στα τρόφιμα καρτέλ, υπάρχει και στα καύσιμα. Η εταιρεία Ελληνικά Πετρέλαια, που υποτίθεται ότι είναι και υπό δημόσιο έλεγχο , αύξησε τα κέρδη της το πρώτο τρίμηνο του 2008 κατά 77%. Ενώ η Εθνική Τράπεζα, του κ. Αράπολγου, που δεν κάνει συλλογικές συμβάσεις στους εργαζόμενους, στους τραπεζοϋπάλληλους, το πρώτο τρίμηνο του 2007 είχε κέρδη 40 εκ. ?, όσα περίπου κέρδισε το ελληνικό δημόσιο από την πώληση του ΟΤΕ, του μάνατζμεντ στους Γερμανούς.
Αντιλαμβάνεστε λοιπόν ότι θέλουν τώρα να μας πουν ότι αυτό έχει να κάνει με τη διεθνή οικονομική κρίση, με την κρίση του πετρελαίου. Κάποτε στην Κατοχή αυτό το έλεγαν μαύρη αγορά. Κι αυτούς που θησαύριζαν σε βάρος της κοινωνίας και των πολλών, τους έλεγαν μαυραγορίτες. Τώρα όμως τους λένε επιχειρηματίες, μοχλό της ανάπτυξης της χώρας. Κι όλο αυτό που γίνεται, γίνεται στα πλαίσια ενός υγιούς ανταγωνισμού. Ε, δεν υπάρχει ανταγωνισμός. Αυτό που υπάρχει είναι η ασυδοσία της αγοράς και αν η κυβέρνηση θέλει μπορεί να βρει λύσεις.
Πολύ σύντομα να πω ότι είναι πάρα πολύ σοβαρά όσα έρχονται στο προσκήνιο το τελευταίο διάστημα. Εμείς έχουμε ζητήσει εδώ και πάρα πολύ καιρό να υπάρξει πλήρης διαφάνεια σε όλα όσα ακούγονται. Αλλά αυτό το οποίο έχει μεγαλύτερη σημασία απ΄ όλα είναι να δούμε ότι εδώ υπάρχει ένα σύστημα εναλλαγής δύο κομμάτων στην εξουσία, το οποίο μπάζει από παντού, χωλαίνει. Είναι ένα σύστημα το οποίο γεννάει και αναπαράγει τη διαφθορά. Και είναι ιδιαίτερα περίεργο το ότι δεν έχει ακουστεί ποιο είναι επιτέλους αυτό το κόμμα, ποια είναι αυτά τα κόμματα;.. Δεν είναι όλα τα κόμματα το ίδιο. Δεν διαχειρίστηκαν όλα τα κόμματα την εξουσία. Διότι ακούστηκε προχθές ότι η γραμματέας ενός στελέχους της Siemens στην κατάθεσή της, η ιδιαιτέρα του Προέδρου της Siemens στην κατάθεσή της μίλησε για επιταγή σε πολιτικό κόμμα και δεν ρωτήθηκε από τον εισαγγελέα, ποιο πολιτικό κόμμα είναι αυτό. Έτσι τουλάχιστον σχολιάζουν οι εφημερίδες, γιατί κι εμείς από εκεί τα μαθαίνουμε.
Νομίζω ότι υπάρχει ανάγκη να έρθουν όλα στο φως και υπάρχει ανάγκη να καταλάβουμε ότι αυτό που για κάποιους είναι κέρδος, για τη Siemens ενδεχομένως και γι αυτούς οι οποίοι χρηματίστηκαν και «λαδώθηκαν», για κάποιους άλλους, για τη συντριπτική πλειοψηφία της κοινωνίας είναι μεγάλο κόστος. Και εμείς τα λέγαμε αυτά και το 2004, για τις προμήθειες, για τις συμβάσεις, για τους Ολυμπιακούς Αγώνες και τότε μας έλεγαν γκρινιάρηδες, χαλάγαμε τη σούπα, τότε δεν θέλαμε να πετύχουν οι αγώνες, δεν θέλαμε να υπάρχει η αντιτρομοκρατική θωράκιση. Αποδεικνύεται όμως ότι οι αγώνες αυτοί ήταν μια τεράστια ληστεία του δημόσιου πλούτου κι ότι αυτό που ονομάζεται σύστημα εξουσίας στη χώρα μας είναι ένα σύστημα το οποίο χωλαίνει από παντού.
Αυτό που είπε ο Αλ. Αλαβάνος είναι ότι κοινή κάθοδος χωρίς προγραμματική σύγκλιση, χωρίς πλαίσιο του ΣΥΡΙΖΑ, που είναι μια δύναμη που αναδεικνύεται ως μια νέα ελπίδα, όχι για να κάνει τα ίδια, αλλά για να αλλάξει το πλαίσιο, να αλλάξει το τοπίο, η κοινή κάθοδος, που θα σήμαινε ότι αυτή η ελπίδα διαψεύδεται για τον κόσμο που στρέφει το βλέμμα του σ΄ εμάς, γιατί θα είμαστε κι εμείς το ίδιο με τις δυνάμεις του δικομματισμού, θα ήταν για εμάς τουλάχιστον -όχι για το ΠΑΣΟΚ προφανώς- σαν κάθοδος στον Άδη. Αυτό είπε και νομίζω ότι έχει πολιτική βάση. Δεν έχει σημασία τώρα να μιλήσουμε για τους χαρακτηρισμούς. Αυτό που έχει σημασία είναι να δούμε ότι οι πολιτικές συνεργασίας γίνονται στη βάση προγραμματικών συγκλίσεων κι ότι οι συνεργασίες γίνονται στην κοινωνία και γίνονται για την αλλαγή των συσχετισμών.
Ποιος μίλησε για προγραμματικές συνεργασίες που οδηγούν στον Άδη;.. Δεν είναι σωστό να διαστρεβλώνουμε τα λόγια...
Σεβόμαστε τις απόψεις και τις τοποθετήσεις του πρώην Προέδρου του ΣΥΝ του Ν. Κωνσταντόπουλου. Θα μου επιτρέψετε να σας πω ότι δεν είναι σωστό να παίρνουμε μια φράση και να της αλλάζουμε το περιεχόμενο. Εμείς δεν λέμε ότι οι προγραμματικές συγκλίσεις...
Δεν είπα αυτό για εσάς. Λέω ότι ο Ν. Κωνσταντόπουλος αναφέρθηκε στη δήλωση του Αλ. Αλαβάνου. Κάνει λάθος να παίρνει μια φράση. Ο αγαπημένος μου, φίλος μου, σύντροφός μου ο Ν.Κωνσταντόπουλος, που σέβομαι πάρα πολύ την άποψή του. Δεν είπε ποτέ ο Αλ. Αλαβάνος, ούτε εγώ, ούτε ο ΣΥΝ ότι είμαστε κατά των προγραμματικών συγκλίσεων. Τις επιδιώκουμε. Όμως βλέπουμε το τελευταίο διάστημα ότι, αν υπάρχουν δυο δυνάμεις που συγκλίνουν σε πάρα πολλά ζητήματα, όπως το θέμα της Παιδείας, αυτές οι δυνάμεις είναι οι δύο μεγάλες δυνάμεις του δικομματισμού, τα δύο κόμματα εξουσίας. Και είναι δυστύχημα αυτό για τον τόπο. Μακάρι να υπήρχαν οι προϋποθέσεις προγραμματικής σύγκλισης του ΠΑΣΟΚ με τον ΣΥΝ σήμερα. Δεν υπάρχουν.
Με τα κομμάτια που υπάρχουν πού;..
Δεν καταλαβαίνω. Να το συζητήσουμε για το ΠΑΣΟΚ με το περιβάλλον. Ο διάλογος είναι ανοιχτός και διαρκής και γίνεται καθημερινά. Βεβαίως και συζητάμε και όπου υπάρχουν κοινές δυνατότητες, μπορούμε να έχουμε και κοινές διεκδικήσεις. Αυτό που θέλω να πω είναι ότι οι συνεργασίες γίνονται στην κοινωνία και γίνονται για την αλλαγή των συσχετισμών. Δεν μας αφορά εμάς μια συζήτηση σε επίπεδο κορυφής που θα έχει μονάχα ένα προσανατολισμό αριθμητικής προσθαφαίρεσης και κοπτοραπτικής προκειμένου να βρούμε εκείνες τις προϋποθέσεις για να έρθουμε στην εξουσία χωρίς να ξέρουμε τι να την κάνουμε την εξουσία. Αν είναι, να έρθουμε στην εξουσία για να αλλάξουμε τα πράγματα.
Ακριβώς αυτό σας λέω. Και το προγραμματικό πλαίσιο δεν είναι αυτό στο οποίο αναφέρεται ο κ. Πάγκαλος. Διάβασα την ενδιαφέρουσα συνέντευξή του στην «Ελευθεροτυπία», όπου, ενώ στην ίδια συνέντευξη έλεγε ότι χαρακτηρίζει εξαιρετικό το νόμο της κας Γιαννάκου, στην ίδια συνέντευξη έλεγε, ή Καραμανλής ή ΣΥΡΙΖΑ, παρομοιάζοντας έτσι τον ΣΥΡΙΖΑ με τα τανκς, για να θυμηθούμε παλιά ρήση του μουσικοσυνθέτη Μ. Θεοδωράκη. Ο κ. Πάγκαλος λοιπόν, ενώ μας παρομοίωσε με συνοικιακό μπακάλικο που λεηλατεί το σούπερ-μάρκετ, τώρα ζητάει συγχωνεύσεις για να αποφύγει τις ζημιές. Ε, λοιπόν εμείς δεν θα μπούμε σ΄ αυτή τη λογική. Και πρέπει πραγματικά να βρίσκεται σε απόγνωση για να κάνει αυτό που κάνει, για να κάνει αυτό που ήδη ο κ. Σκανδαλίδης χτες τον κατηγόρησε και το είδαμε σήμερα στις εφημερίδες.
Αναμφίβολα εμείς θα καταθέσουμε μία εναλλακτική πρόταση διακυβέρνησης που θα απευθύνεται σε όλο τον ελληνικό λαό, κυρίως στις κοινωνικές και πολιτικές δυνάμεις. Αλλά το ζήτημα για μας είναι ότι πρέπει να αλλάξουν οι πολιτικοί συσχετισμοί, να αλλάξουν οι πολιτικοί και κοινωνικοί συσχετισμοί. Διότι πιστεύουμε βαθιά, βλέποντας και όλα όσα συνέβησαν σε άλλες ευρωπαϊκές χώρες και την καταστροφή της Αριστεράς στη γειτονική Ιταλία, τη Γαλλία, όπου υπήρξαν συνεργασίες χωρίς πλαίσιο και προσανατολισμό, κυρίως όμως χωρίς κοινωνικές δυνάμεις ισχυρές που να διεκδικούν και να στηρίζουν τέτοιες αλλαγές, τα πράγματα δεν είναι εύκολα, είναι πολύ δύσκολα.
Εμείς λοιπόν θέλουμε να υπάρξει μια μεγάλη αλλαγή στον τόπο, να υπάρξουν ριζικές αλλαγές και μεταρρυθμίσεις και για να γίνουν όλα αυτά χρειάζεται μια νέα πλειοψηφία, μια νέα αριστερή πλειοψηφία με πυρήνα τις δυνάμεις της ριζοσπαστικής Αριστεράς. Και χρειάζονται και κινήματα, μια κοινωνία ενεργών πολιτών που να διεκδικεί και να στηρίζει αυτές τις μεγάλες αλλαγές προς όφελος των δυνάμεων της εργασίας, προς όφελος της νεολαίας, προς όφελος όσων σήμερα βρίσκονται στο περιθώριο, στο χείλος του κοινωνικού αποκλεισμού.
Θα σας διαψεύσω γιατί, αν από το 13,7 που έδινε η GPO στο 12,9, το 0.8 δηλαδή δεν είναι καμιά φοβερή ....
Μα το 18 δεν ήταν στην ίδια εταιρεία. Κανείς πρέπει να μελετά τις δημοσκοπήσεις έχοντας γνώση ότι πρέπει να συγκρίνει ίδιες εταιρείες. Άλλο να συγκρίνει κανείς μια εταιρεία που κάνει αναγωγή στο αποτέλεσμα και δεν δίνει αναποφάσιστους και βγάζει το 17 το ποσοστό κι άλλο μια εταιρεία που έχει αναποφάσιστους και δεν κάνει αναγωγή και άρα εσύ έχεις το 13,7 και σε πάει στο 12,9. ..
Είμαστε ικανοποιημένοι για τον εξής λόγο. Διότι έχει γίνει πια κοινή πεποίθηση ότι δεν πρόκειται για μία φούσκα, για μια έκρηξη η οποία θα καταλαγιάσει με το πέρασμα λίγων ημερών ή έστω λίγων μηνών. Είναι τέσσερις μήνες μετά το συνέδριο του ΣΥΝ, που έδωσε αυτή την εκτόξευση στα μεγάλα ποσοστά, σε τριπλάσια ποσοστά απ΄αυτά που καταγράψαμε στις βουλευτικές εκλογές, άρα σημαίνει ότι αυτή η δημοσκοπική μας δυναμική βασίζεται σε πολύ σημαντικές πραγματικές κοινωνικές διεργασίες. Δεν ξέρουμε, δεν είμαστε βέβαιοι ότι θα το διατηρήσουμε. Δεν λέω αυτό το πράγμα. Εκεί είναι το στοίχημα το μεγάλο για εμάς, να διατηρήσουμε στο επίκεντρο της πολιτικής ζωής του τόπου την Αριστερά για πολύ καιρό και όχι μόνο δημοσκοπικά αλλά και εκλογικά. Αλλά αυτό που βλέπουμε είναι ότι εδώ υπάρχουν κοινωνικές διεργασίες τις οποίες πρέπει να ανιχνεύσουμε και να σταματήσουμε πια να μιλάμε για φούσκες, για φουσκώματα και ξεφουσκώματα.
Εμείς χαιρετίσαμε και βρισκόμαστε στο πλάι του δημάρχου της Τήλου, του κ. Αλιφέρη, που τέλεσε για πρώτη φορά στην Ελλάδα πολιτικό γάμο μεταξύ ατόμων του ιδίου φύλου. Πιστεύουμε -κι αυτό φαίνεται από μια πρόχειρη ανάγνωση του Συντάγματος- ότι δεν υπάρχει κάποιο κώλυμα ως προς αυτό, δεν ορίζει το Σύνταγμα αν πρέπει να είναι ετεροφυλόφιλα ή ομόφυλα ζευγάρια τα οποία επιθυμούν να τελέσουν πολιτικό γάμο.
Θεωρούμε ότι οι επιθέσεις που γίνονται από υπερσυντηρητικούς κύκλους και εκφράστηκαν μέσω του κ. Σανιδά είναι επιθέσεις που μας γυρνάνε πάρα πολλά χρόνια πίσω. Η πράξη αυτή -σε συμβολικό τουλάχιστον επίπεδο- ανοίγει δρόμους για την επίτευξη της πολυπόθητης ισότητας όλων των πολιτών της χώρας, ανεξαρτήτως των ιδιαιτεροτήτων τους κι εμείς καλούμε την πολιτεία να σταθεί στο ύψος των περιστάσεων και να καταδικάσει έμπρακτα αυτά τα συντηρητικά αντανακλαστικά και τις διακρίσεις που γεννούν, αναγνωρίζοντας το δικαίωμα του κάθε πολίτη να τελέσει είτε σύμφωνο συμβίωσης είτε πολιτικό γάμο με άτομο ακόμα κι αν είναι ομόφυλο, είναι αναφαίρετο δικαίωμα. Κάτι το οποίο συμβαίνει σε πάρα πολλές χώρες της Ευρώπης και δεν υπάρχουν τέτοια ζητήματα εκεί. Το Σύνταγμά μας δεν το αποτρέπει. Διάβασα όμως τις δηλώσεις του Υπουργού Δικαιοσύνης, του κ. Χατζηγάκη, και με έκπληξη είδα ότι ο νόμος που ετοιμάζει τώρα -και αναφέρομαι στο σύμφωνο ελεύθερης συμβίωσης- προσπαθεί με ρητό τρόπο να απαγορεύσει τη σύναψη συμφώνου συμβίωσης σε άτομα του ιδίου φύλου, κάτι το οποίο δεν απαγορεύει το Σύνταγμα για τον πολιτικό γάμο, δηλαδή περνάει ένα νομοσχέδιο που είναι ακόμη πιο συντηρητικό. Δεν μπορώ να αντιληφθώ αυτή την αναδίπλωση που γίνεται από την πλευρά της κυβέρνησης, τη συντηρητική αναδίπλωση. Είναι άλλα τα ζητήματα θρησκευτικών πεποιθήσεων, δεν μπαίνει κανείς στα χωράφια της εκκλησίας. Αλλά δεν μπορεί -και το λέω αυτό με κάθε βεβαιότητα- η πολιτεία ή το κράτος να αποφασίζει ποιος γάμος είναι σωστός και ποιος γάμος είναι λάθος. Όλοι οι άνθρωποι έχουμε τα ίδια δικαιώματα απέναντι στο νόμο κι αυτό πρέπει να το κατοχυρώσουμε.
To Γραφείο Τύπου
ΑΡΧΗ
ΠΛΗΡΟΦΟΡΙΕΣ
ΑΝΑΖΗΤΗΣΗ
RSS