Skip to main content.
17/06/2008

"Τώρα να αλλάξουμε και να μεγαλώσουμε το κόμμα" του Άγγελου Μανταδάκη, μέλους της ΚΠΕ του ΣΥΝ

Επί τέσσερις μήνες ο ΣΥΝ και ο ΣΥΡΙΖΑ τοποθετούνται στο επίκεντρο της πολιτικής επικαιρότητας. Οι δημοσκοπικές επιδόσεις του ΣΥΡΙΖΑ και η διευρυνόμενη δυσαρέσκεια απέναντι σε κυβέρνηση και αξιωματική αντιπολίτευση, παραπέμπουν σε κοινωνικές διεργασίες που το αποκρυστάλλωμά τους δεν είναι εύκολο να προβλεφτεί.

Για τον Συνασπισμό πάντως έχει ανοίξει η κρισιμότερη περίοδος της διαδρομής του. Οι υψηλές προσδοκίες σημαίνουν αυξημένες απαιτήσεις από το κόμμα, το στελεχικό του δυναμικό, όλους και όλες εμάς. Είναι ορατή η ανάγκη και ταυτόχρονα η ευκαιρία τώρα να αλλάξουμε και να μεγαλώσουμε το κόμμα.

Η προοπτική του ΣΥΝ στην αλλαγή του πολιτικού σκηνικού, θα κριθεί κυρίως από την ικανότητά του να προβάλλει πειστικά την δική του εναλλακτική προγραμματική πρόταση απέναντι στο νεοφιλελεύθερο, δικομματικό μοντέλο διακυβέρνησης.

Χρειαζόμαστε επομένως ένα κόμμα ισχυρό, αποτελεσματικό και παραγωγικό σε ιδέες, με αυξημένη διεισδυτικότητα στην κοινωνία, ώστε να στηρίξει μια τέτοια προσπάθεια. Για να το πετύχουμε δεν αρκεί η απλή διαχείριση της πολιτικής και κομματικής καθημερινότητας. Είναι αναγκαίο ένα φιλόδοξο σχέδιο οργανωτικής ανασυγκρότησης, ανατρεπτικό όσο αφορά στο στυλ και το περιεχόμενο λειτουργίας του κόμματος , τολμηρό όσο αφορά στην σχέση του ΣΥΝ με τα μέλη του αλλά και με τον κόσμο του.

Το μοντέλο που μας ταιριάζει δεν είναι ούτε το κόμμα - μεσίτης ανάμεσα στους πόρους του δημοσίου και τα ιδιωτικά συμφέροντα , ούτε το «θρησκευτικό» κόμμα που εκτελεί «ιερή αποστολή» με «τελικό σκοπό».

Το ένα είναι μοντέλο μιας διαχειριστικής μηχανής που εκχυδαϊζει την πολιτική. Το άλλο φιλοδοξεί να καταλάβει κάποτε την εξουσία για να ομογενοποιήσει τον κόσμο.

Το κόμμα σαν «συλλογικό πάθος» κατά τον Γκράμσι,που μπορεί να μετατρέπει σε δράση και πρωτοβουλίες τον πλούτο των ιδεών που εκφράζονται στις γραμμές του, που μπορεί να αφηγηθεί ένα μέλλον διαφορετικό από την απόλυτη εμπορευματοποίηση, αυτό αντιστοιχεί στην φυσιογνωμία της ανανεωτικής Αριστεράς.

Η σημερινή συγκυρία μας ευνοεί να ανοίξουμε με αξιώσεις την οργανωτική μας ατζέντα θέτοντας τρειςστόχους:

Ο πρώτος είναι η ουσιαστική αναβάθμιση της ιδιότητας του κομματικού μέλους, δηλαδή η ανάδειξή του σε συνδιαμορφωτή των πολιτικών επιλογών του ΣΥΝ. Πρόκειται για τομή που θα μπορούσε να αλλάξει το κλίμα στο κόμμα, να επανενεργοποιήσει χιλιάδες κομματικά μέλη, να προσελκύσει νέα. Αυτό δεν μπορεί να υλοποιηθεί με ευχές, χρειάζεται ρήξη με το υπερσυγκεντρωμένο στην Πολιτική Γραμματεία σύστημα λήψης των αποφάσεων και ένα σύνολο μέτρων που να εξασφαλίζουν την έγκαιρη και επαρκή ενημέρωση του κομματικού μέλους, αλλά και την δυνατότητα τα μηνύματά του να φτάνουν και να αξιοποιούνται στις επεξεργασίες του κόμματος.

Σημαντικές αποφάσεις για την πολιτική και την εικόνα του κόμματος να λαμβάνονται, ύστερα από διάλογο, με διαδικασίες καθολικής συμμετοχής των μελών π.χ. εσωκομματικά δημοψηφίσματα.

Ο δεύτερος είναι η διεύρυνση της οργάνωσης του κόμματος προς την κοινωνία , η ενίσχυση της σχέσης κόμματος – φίλων και ψηφοφόρων. Η συμμετοχή τους στην διαμόρφωση προγραμματικών θέσεων του ΣΥΝ, θα έδινε ιδιαίτερο κύρος στις απαντήσεις του στα σημερινά προβλήματα της κοινωνίας. Και για τον σκοπό αυτό θα ήταν σημαντική τομή η δημιουργία κύκλων φίλων του ΣΥΝ- κυρίως γύρω από τις μεγάλες οργανώσεις- και οι διαδικασίες συλλογικής καταγραφής της γνώμης τους ακόμη και με την βοήθεια του διαδικτύου.

Θα ήταν πράγματι μια σοβαρή καινοτομία για την ανανεωτική Αριστερά, αν τα βασικά σημεία στα οποία θα κατέληγε ένα πιθανό προγραμματικό συνέδριο του κόμματος, έμπαιναν υπό την κρίση του κόσμου που μας παρακολουθεί και μας στηρίζει.

Τρίτος στόχος η ένταξη νέων μελών στο κόμμα.

Δεν μπορεί ένα κόμμα να διπλασιάζει ή να τριπλασιάζει την εκλογική του δύναμη και οργανωτικά να παραμένει στα ίδια μεγέθη.

Τώρα έχουμε την δυνατότητα να μεγαλώσουμε πραγματικά τον ΣΥΝ, να διπλασιάσουμε τον αριθμό των μελών του, να συγκροτήσουμε νέες πολιτικές κινήσεις

Να ανοίξουμε το κόμμα για την προσέλκυση νέων μελών κυρίως από τις νεώτερες ηλικίες, τον κόσμο που προέρχεται από τον σοσιαλιστικό χώρο, τους πολίτες με οικολογικές ανησυχίες, τους ανένταχτους τη Αριστεράς.

Το άλμα στην εκλογική επιρροή θα πρέπει να συνοδευτεί από ένα αντίστοιχο στην οργανωτική δύναμη. Οφείλουμε να το επιδιώξουμε με τόλμη, απαλλαγμένοι από την αδράνεια ή τον υπολογισμό εσωκομματικών συσχετισμών.

Μια μεγάλη καμπάνια πρέπει να συνοδέψει την πολιτική εξόρμηση του κόμματος του επόμενους μήνες, με πρωτότυπους τρόπους που θα δίνουν σε χιλιάδες άνδρες και γυναίκες από εκείνους που θέλουν να μας ψηφίσουν, την δυνατότητα να μας συναντήσουν και να γίνουν ενεργά μέλη.