Skip to main content.
Συνασπισμός Ριζοσπαστικής Αριστεράς
18/06/2008

ΟΜΙΛΙΑ ΓΙΑΝΝΗ ΔΡΑΓΑΣΑΚΗ ΣΕ ΟΛΟΜΕΛΕΙΑ ΚΑΤΑ ΤΗ ΣΥΖΗΤΗΣΗ Ν/Σ: «ΚΥΡΩΣΗ ΣΥΜΒΑΣΗΣ ΠΩΛΗΣΗΣ ΜΕΤΟΧΩΝ & ΤΗΣ ΣΥΜΦΩΝΙΑΣ ΜΕΤΟΧΩΝ ΜΕΤΑΞΥ ΤΟΥ ΕΛΛΗΝΙΚΟΥ ΔΗΜΟΣΙΟΥ & ΤΗΣ DEUTSCHE TELEKOM»

α) ΠΑΡΕΜΒΑΣΗ – ΕΡΩΤΗΣΕΙΣ

ΓΙΑΝΝΗΣ ΔΡΑΓΑΣΑΚΗΣ: Κύριε Πρόεδρε, από αυτά που μας είπε ο κύριος Υπουργός με μεγάλη καθυστέρηση, επιβεβαιώνεται ότι η διαδικασία με την οποία φτάσαμε ως εδώ, είναι μία «γκρίζα» διαδικασία.

Πρώτον, απʼ ό,τι φαίνεται δεν υπήρχαν γραπτές εισηγήσεις των συμβούλων, γιατί δεν μας κατέθεσε καμία γραπτή εισήγηση. Προσελήφθησαν σύμβουλοι, υποθέτω με αμοιβή και είπαν λέει, ότι δεν βρήκαν ενδιαφέρον. Γραπτή εισήγηση υπήρξε, κύριε Υπουργέ;

Δεύτερον, ενώ φοβάστε την επιθετική εξαγορά και εσείς και ο κύριος Πρωθυπουργός και ο κ. Βουρλούμης, ενώ την περιμένετε, πουλάτε μετοχές. Μειώνετε δηλαδή τη συμμετοχή του δημοσίου τον Ιούλιο του 2007. Έγινε αυτό με γραπτή εισήγηση των συμβούλων ή το αποφασίσατε εσείς;

Τρίτον. Δεν έδειξε ενδιαφέρον η DEUTSCHE TELEKOM, ούτε κανείς άλλος την άνοιξη του 2007. Και εμφανίζεται η DEUTSCHE TELEKOM, όχι απλώς όχι να δείχνει ενδιαφέρον, αλλά κατά τα λεγόμενα του κ. Βγενόπουλου στην Επιτροπή, να είναι πολύ ζεστή. Και κατά τους ισχυρισμούς του εκπροσώπου της MIG να θέλει η DEUTSCHE TELEKOM να αγοράσει τις μετοχές της MIG ούτως ή άλλως. Θα τις αγόραζε, κύριε Υπουργέ, αν δεν ήταν σίγουρη ότι θα έπαιρνε και το management; Πώς είχε η DEUTSCHE TELEKOM αυτή τη σιγουριά; Και υπήρξε τίμημα για το management ή δόθηκε δωρεάν; Αν δόθηκε δωρεάν, πρέπει να είναι η μόνη περίπτωση στον κόσμο όπου παραχωρείται το management μιας μεγάλης μάλιστα δημόσιας επιχείρησης δωρεάν. Εάν υπήρξε τίμημα, ποιος το πήρε; Και γιατί το πήρε ένας ιδιώτης;

Εμείς διαφωνούμε ριζικά. Αλλά αυτά και πολλά άλλα ερωτήματα που αφορούν την πορεία που φθάσαμε ως εδώ, είναι κρίσιμα ερωτήματα, είναι ερωτήματα διαρκείας τα οποία θα τα βρούμε και στο μέλλον μπροστά μας. Γιʼ αυτό εμείς ζητήσαμε με την επιστολή τη δική μου και του Προέδρου της Κοινοβουλευτικής Ομάδας του ΣΥ.ΡΙΖ.Α., έγκαιρα να είχαμε ολοκληρωμένη πληροφόρηση, γεγονός το οποίο θα έκανε και τη συζήτηση στην Επιτροπή πιο ουσιαστική.

Έστω και τώρα όμως, εμείς θα δούμε τα στοιχεία που καταθέσατε, θα δούμε αυτά που δεν καταθέσατε και θα επανέλθουμε.

β) ΟΜΙΛΙΑ

Κύριε Πρόεδρε, το ερώτημα που παραμένει ανοιχτό και είναι κρίσιμο είναι τι ακριβώς είναι η Συμφωνία που συζητούμε. Είναι μια ισότιμη στρατηγική συμμαχία, όπως είπε ο Πρωθυπουργός στην Αίθουσα αυτή πριν από λίγες μέρες και όπως και οι Υπουργοί της Κυβέρνησης μας λένε; Είναι μια στρατηγική συμμαχία ανάμεσα σε δύο ισότιμους εταίρους, με αμοιβαία οφέλη και υποχρεώσεις ή είναι μια συμφωνία παράδοσης του Ο.Τ.Ε., ελέγχου του Ο.Τ.Ε. από την DEUTSCHE TELEKOM;

Αυτό είναι κρίσιμο, διότι η Κυβέρνηση προσπαθεί να μας πει εδώ ότι τελικά συνένοχοι σʼ αυτή τη Συμφωνία είναι και οι ψηφοφόροι της, είναι ο κόσμος που ψήφισε Νέα Δημοκρατία, διότι όπως λένε, στο προεκλογικό πρόγραμμα η Νέα Δημοκρατία έλεγε ότι θα το κάνει αυτό.

Αν κοιτάξτε το διεθνή Τύπο, τους FINANCIAL TIMES, τη HERALD TRIBUNE, WALL STREET JOURNAL, όλες τις ξένες εφημερίδες που ασχολήθηκαν με το θέμα του Ο.Τ.Ε. και της Συμφωνίας αυτής, χρησιμοποιούν τον όρο «εξαγορά», «take over». Άρα, δύο ενδεχόμενα υπάρχουν. Είτε σύσσωμος ο διεθνής Τύπος προσπαθεί να παραπλανήσει την παγκόσμια κοινή γνώμη, λέγοντας ότι δεν γίνεται στρατηγική συμμαχία, αλλά γίνεται εξαγορά του ελέγχου του μάνατζμεντ του Ο.Τ.Ε., είτε η Κυβέρνηση προσπαθεί να παραπλανήσει τον ελληνικό λαό. Και φοβούμαστε ότι συμβαίνει το δεύτερο. Η Κυβέρνηση προσπαθεί να παραπλανήσει πρώτα τους δικούς της οπαδούς, τους δικούς ψηφοφόρους και δεύτερον και κατʼ επέκταση προσπαθεί να παραπλανήσει συνολικά τον ελληνικό λαό.

Δεύτερο τεκμήριο που αποδεικνύει αυτό το συμπέρασμα, είναι το περιεχόμενο της Συμφωνίας. Όποιος μελέτησε ή μελετήσει τη Συμφωνία διαπιστώνει ότι πρόκειται για μία Συμφωνία που κατοχυρώνει δικαιώματα στην DEUTSCHE TELEKOM και υποχρεώσεις στο ελληνικό δημόσιο.

Τρίτον, η DEUTSCHE TELEKOM μπορεί να αποχωρήσει ανά πάσα στιγμή, πουλώντας τις μετοχές της, το ελληνικό δημόσιο δεν μπορεί να υπαναχωρήσει. Αν αύριο το πρωί, ο κ. Καραμανλής, ο κ. Αλογοσκούφης, η ίδια Κυβέρνηση, διαπιστώσουν ότι κάτι υπήρχε που δεν το ήξεραν, ότι κάτι άλλαξε στον παγκόσμιο χάρτη, ότι κάτι καινούργιο συνέβη και θέλουν να αλλάξουν τη Συμφωνία αυτή, δε μπορούν.

Επομένως, εδώ έχουμε μια Συμφωνία με την οποία η Κυβέρνηση ζητάει από τη Βουλή να επικυρώσει μια πράξη παραχώρησης του ελέγχου του Ο.Τ.Ε., με ό,τι αυτό συνεπάγεται.

Ακριβώς γιʼ αυτό η συμφωνία αυτή δεν προσφέρεται για αναδιαπραγμάτευση, γιατί κάτι άκουσα από τον κ. Βενιζέλο να λέει πριν. Αναδιαπραγμάτευση τίνος πράγματος; εδώ δεν πρόκειται για όρους, δεν πρόκειται για τα άρθρα της συμφωνίας. Πρόκειται για την όλη κατεύθυνση, την όλη πολιτική που υλοποιεί αυτή η συμφωνία, η οποία είναι ενάντια στα συμφέροντα του Ο.Τ.Ε. και ενάντια στα συμφέροντα της κοινωνίας. Πάρτε την πίσω λοιπόν. Αυτή είναι η μόνη διέξοδος, η μόνη απάντηση σε αυτή τη συμφωνία.

Το δεύτερο: Ποια είναι τα επιχειρήματα της Κυβέρνησης; Εδώ έχουμε ένα εντυπωσιακό φαινόμενο –το ακούσαμε και από τον κύριο Υπουργό πριν- τα πιο αλληλοσυγκρουόμενα επιχειρήματα κατατίθενται εδώ για να μας πουν γιατί έπρεπε να γίνει αυτή η συμφωνία. Ξεκίνησαν από το ότι η Κυβέρνηση ήταν σε αδιέξοδο, διότι αν δεν έκανε τη συμφωνία αυτή, κάποιος θα έκανε πρόταση επιθετικής εξαγοράς και έφτασαν στο άλλο άκρο, ότι η συμφωνία αυτή αποτελούσε επιθυμητό στόχο της Κυβέρνησης με θετικά αποτελέσματα για τον ελληνικό λαό και τους Έλληνες καταναλωτές. Τι από τα δυο ισχύει;

Θα ήθελα λοιπόν να σταθώ πιο συγκεκριμένα στα επιχειρήματα αυτά:

Πρώτον, ο κ. Πρωθυπουργός είπε στη Βουλή πριν από δυο εβδομάδες ότι υπογραμμίζει ότι η μείωση της συμμετοχής του δημοσίου στο μετοχικό κεφάλαιο του Ο.Τ.Ε. είχε πέσει κάτω από το 50%. Η θέση του δημοσίου στη διατήρηση του ελέγχου της εταιρείας ήταν επισφαλής, γιʼ αυτό λέει ο Πρωθυπουργός, προχώρησε σε αυτή τη συμφωνία με την DEUTSCHE TELEKOM.

Όταν όμως συνέβη αυτό, όταν δηλαδή η Κυβέρνηση ανακάλυψε ότι η θέση του δημοσίου είναι επισφαλής, διότι μπορεί κάποιος να κάνει μια επιθετική εξαγορά, το ελληνικό δημόσιο είχε 48% και 2% που είχε η Αγροτική Τράπεζα, συνολικά 50%. Άρα, έχει δίκιο η Κυβέρνηση όταν κατηγορεί το ΠΑ.ΣΟ.Κ. ότι και το ΠΑ.ΣΟ.Κ. πούλησε. Αλλά έχει εντελώς άδικο η Κυβέρνηση όταν εμφανίζει τον εαυτό της μοιραίο θύμα της πολιτικής του ΠΑ.ΣΟ.Κ.

Είχατε, κύριε Υπουργέ, την πλειοψηφία. Εσείς πουλήσατε το ποσοστό που μείωσε το ποσοστό του δημοσίου. Εσείς ακυρώσατε κάποιες ασφαλιστικές δικλίδες που είχαν ψηφιστεί από τις προηγούμενες κυβερνήσεις στη σχετική νομοθεσία.

Επομένως εσείς μεθοδεύσατε έτσι τα πράγματα ούτως ώστε η επιθετική εξαγορά που φοβόσαστε να έρθει και αυτή να δημιουργήσει τα τετελεσμένα τα οποία σήμερα μας φέρνετε εδώ σε ένα κομμάτι χαρτί να επικυρώσουμε.

Είπε ο κ. Βουρλούμης στην Επιτροπή Ακροάσεων της Βουλής: Υπήρχε κίνδυνος επιθετικής εξαγοράς, διότι το δημόσιο είχε μόνο το 38%. Είχε πουλήσει στο μεταξύ η Κυβέρνηση το 10% και πέσαμε στο 38%. Και όταν το έλεγε αυτό ο κ. Βουρλούμης και πάλι τότε υπήρχε τρόπος με επαναγορά ίδιων μετοχών, με αξιοποίηση διαφόρων δυνατοτήτων και θεσμικών και άλλων, η Κυβέρνηση να διατηρήσει τον έλεγχο του Ο.Τ.Ε., αν αυτό επιθυμούσε. Αλλά προφανώς δεν επιθυμούσε να διατηρήσει τον έλεγχο του Ο.Τ.Ε. Επομένως το επιχείρημα αυτό είναι έωλο και αποκαλυπτικό για την υποκρισία με την οποία αυτή η Κυβέρνηση αντιμετωπίζει και τη Βουλή και την κοινωνία.

Τρίτο επιχείρημα. Το άλλο άκρο, ότι δηλαδή αυτή η συμφωνία εξασφαλίζει οφέλη για όλους. Πιο σύγχρονο Ο.Τ.Ε., πιο καλή εξυπηρέτηση των πελατών, πιο πολλές επενδύσεις κ.λπ.

Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, θυμάστε τι έλεγε αυτή η Κυβέρνηση πάλι και ορισμένοι του ΠΑ.ΣΟ.Κ. τότε, όταν πουλούσε την Αγροτική Τράπεζα στην Credit Agricole; Θυμάστε τι μας έλεγαν όταν έδιναν την Γενική Τράπεζα σε μια γαλλική τράπεζα; Θυμάστε το επιχείρημά τους όταν επρόκειτο να ιδιωτικοποιηθούν όλες οι ελληνικές τράπεζες; Τα ίδια ψέματα έλεγαν, ότι θα γίνει εκσυγχρονισμός και ότι θα προκύψει ανταγωνισμός στο τραπεζικό σύστημα αν έρθει η Credit Agricole στην Εμπορική Τράπεζα. Τι απέγιναν αυτά;

Εάν υπάρχουν οφέλη, αν η DEUTSCHE TELEKOM θα κάνει επενδύσεις, γιατί δεν μπαίνουν όλοι μέσα στη συμφωνία; Πώς είναι δυνατόν να παραχωρείτε σε κάποιον το management και να μην του βάζετε κάποιους όρους, από τους οποίους θα αξιολογηθεί το αποτέλεσμα του management; Εμείς διαφωνούμε με την πολιτική σας συνολικά. Αλλά -λέμε τώρα- για να έρθω στη δική σας λογική: Δίνουμε στη DEUTSCHE TELEKOM το management, αλλά δεσμευόμαστε ότι μέχρι το 2010 θα έχουμε επιτύχει αυτήν την επέκταση των ευρωζωνικών δικτύων, θα έχουν γίνει αυτές οι επενδύσεις, θα έχουμε επιτύχει αυτά τα αποτελέσματα υπέρ της χώρας, υπέρ των καταναλωτών, υπέρ των μικρομεσαίων επιχειρήσεων. Γιατί δεν τα βάλατε;

ΝΙΚΟΛΑΟΣ ΣΗΦΟΥΝΑΚΗΣ: Παρά το νόμο του 2008 που λέει master plan.

ΓΙΑΝΝΗΣ ΔΡΑΓΑΣΑΚΗΣ: Όλο το business plan, αν υπάρχει, θα έπρεπε να είναι στη συμφωνία. Διότι για μια ακόμη φορά εμπαίζετε, κύριοι της Κυβέρνησης και τους εαυτούς σας θα έλεγα, όχι μόνο εμάς.

Τέταρτο επιχείρημα, το ιδεολογικό επιχείρημα. Εδώ ακούσαμε ενδιαφέροντα πράγματα. Λείπει ο κ. Χατζηδάκης, αλλά όλοι τα είπανε. Το ιδεολογικό επιχείρημα είναι το εξής: Ο κόσμος κινείται από το δημόσιο προς το ιδιωτικό, δηλαδή από την εποχή των σπηλαίων, όπως λέγανε άλλοι, στον πολιτισμό. Κάποτε ήταν όλα δημόσια, τώρα γίνονται όλα ιδιωτικά. Το δημόσιο είναι αναχρονισμός και το ιδιωτικό είναι το σύγχρονο. Έχει σχέση αυτό με την πραγματικότητα; Τι υπήρχε πριν από τον Ο.Τ.Ε. παλαιότερα; Ο Ο.Τ.Ε. κάποτε ήταν ιδιωτικός. Η SIEMENS ήταν η πρώτη ιδιωτική εταιρεία που πήρε να αναπτύξει τα υπεραστικά τηλεφωνικά δίκτυα στην Ελλάδα. Από τη SIEMENS πήγαμε σε άλλα ιδιωτικά σχήματα. Και χρειάστηκε να γίνει δημόσιος ο Ο.Τ.Ε., για να αποκτήσει η Ελλάδα τηλέφωνα με καθυστερήσεις κ.λπ.

Και σήμερα ζούμε ακριβώς τη φάση, όπως σε πολλές χώρες μετά από ιδιωτικοποιήσεις και μετά από τα αποτελέσματα των ιδιωτικοποιήσεων, ακόμα και δεξιές κυβερνήσεις υποχρεώνονται να επανδημοσιοποιούν ή να επανακρατικοποιούν επιχειρήσεις που ιδιωτικοποιήθηκαν.

Άλλο ιδεολογικό επιχείρημα: Δεν κάνει το κράτος για επιχειρηματίας. Μα ποια είναι τα κεφάλαια που σήμερα αναπτύσσουν την ισχυρότερη επιθετική δράση παγκοσμίως; Δεν είναι τα κρατικά επενδυτικά κεφάλαια;

Σε μια εποχή λοιπόν που τα κρατικά επενδυτικά κεφάλαια δημιουργούν μάλιστα και ανησυχίες ότι πρέπει να μπουν φραγμοί, να εμποδίσουν επέκταση τους και σε αυτή τη στιγμή έρχεστε εσείς να πείτε ότι είστε ανίκανοι - στην ουσία το επιχείρημά σας αυτό λέει - ότι είστε ανίκανοι να διοικήσετε, να βάλετε σωστούς ανθρώπους και να έχετε μια πολιτική για να διοικήσετε αποτελεσματικά μια δημόσια επιχείρηση.

Και επειδή εσείς είστε ανίκανοι λέτε ότι η λύση είναι να πουλήσουμε τις δημόσιες επιχειρήσεις. Ήρθε ο κ. Βουρλούμης στη Βουλή και μας είπε κάτι που νομίζω ότι αξίζει να το αναφέρω στην ολομέλεια, να γραφτεί στα Πρακτικά για την ιστορία. Λέει ο κ. Βουρλούμης: «ο βαθύτερος λόγος που εμένα μου υπαγόρευσε ότι πρέπει να υπάρξει αυτή η λύση με την DEUTSCHE TELEKOM είναι ότι η επιρροή του κομματισμού στη μεγάλη και στρατηγική αυτή ελληνική επιχείρηση, θα την οδηγούσε σε πλήρη απαξίωση». Τι θα πει κομματισμός; Θα πει ότι οι Υπουργοί, οι διορισμένοι από την Κυβέρνηση διοικητές λειτουργούν με πελατειακά και κομματικά κριτήρια. Επειδή λοιπόν εμείς, μας είπε ο κ. Βουρλούμης, αξιοποιούμε τις δημόσιες επιχειρήσεις και το κράτος ως φέουδο κομματικό, ακριβώς γιʼ αυτό η λύση είναι να πουλήσουμε τις δημόσιες επιχειρήσεις. Πουλήστε και το στρατό τότε. Πουλήστε και τη δημόσια διοίκηση.

Αυτά ακριβώς τα επιχειρήματα αποκαλύπτουν όχι απλώς ότι αυτή η σύμβαση είναι απαράδεκτη, αλλά είναι απαράδεκτη η όλη παρουσίαση, η όλη στάση σας, η όλη σκέψη σας, η όλη φιλοσοφία σας. Θέλετε να ξεπουλήσετε τη χώρα λόγω της δικής σας ανικανότητα.

Μήπως δεν υπήρχε άλλη λύση; Υπήρχε άλλη λύση. Και υπάρχει και σήμερα η άλλη λύση.

Πρώτον, να κατοχυρωθεί ο δημόσιος έλεγχος στον Ο.Τ.Ε. για να μπορεί το δημόσιο να αποφασίσει και να μπορεί να κάνει το δεύτερο που είναι διεθνείς συνεργασίες, αλλά ισότιμες διεθνείς συνεργασίες, που θα υπηρετούν το στρατηγικό σχεδιασμό και στόχευση του Ο.Τ.Ε.

Τέλος, να υπάρξει ένα επιχειρηματικό σχέδιο το οποίο να εγγυάται ότι ο Ο.Τ.Ε. θα λειτουργήσει ως εργαλείο και ως μέσο, ακριβώς για να μπορέσει να μπει η χώρα στο τεχνολογικό γίγνεσθαι το οποίο συντελείται.

Δυστυχώς, κύριε Πρόεδρε, υπάρχουν χώρες που αγοράζουν. Η Κυβέρνηση αυτή θέλει να διευθύνει με έναν τρόπο που να πουλάει ό,τι έχει απομείνει σε αυτή τη χώρα.

Ευχαριστώ.