O ευρωβουλευτής του ΣΥN Δημήτρης Παπαδημούλης μιλώντας σήμερα στον 9,84 (Bασ. Πάικος - 'Αρης Tόλιος) για την ακρίβεια και τη Σύνοδο Kορυφής στις Bρυξέλλες τόνισε, μεταξύ άλλων:
Για τη Σύνοδο Kορυφής, την ακρίβεια και τα απαιτούμενα μέτρα:
Oι κυβερνήσεις για τη Σύνοδο Kορυφής έχουν ετοιμάσει 15 σελίδες όπου εστιάζονται σε μεσομακροπρόθεσμα μέτρα. Άλλα -όπως είχε πει ο μακαρίτης ο Κέϋνς- μακροπροθέσμως θα είμαστε όλοι νεκροί. Το ζήτημα είναι να ληφθούν άμεσα μέτρα.
Oι κυβερνήσεις αρνούνται να εγκαταλείψουν τον νεοφιλελεύθερο δογματισμό τους. Από την κερδοσκοπία και την άνοδο της τιμής του πετρελαίου αυξάνονται και τα έσοδα των κρατών μελών τα οποία εισπράττουν αναλογικά φόρους.
Η πρότασή μας είναι ένα μέρος από τα αυξημένα έσοδα των κρατών μελών, να επιστραφεί στα φτωχότερα κοινωνικά στρώματα, τα οποία η ακρίβεια τα χτυπάει περισσότερο. Γιατί ο «πληθωρισμός του φτωχού» είναι τουλάχιστον 50% ψηλότερος από τον γενικό δείκτη. Ένα άλλο ποσό από αυτά τα αυξημένα έσοδα θα μπορούσε να δοθεί από την Ευρωπαϊκή Ένωση -που θα έπρεπε να ανοίξει το πουγκί του προϋπολογισμού της- και από τα κράτη μέλη στην καθαρή ενέργεια και στην εξοικονόμηση ενέργειας, έτσι ώστε να μειωθεί η εξάρτιση από το πετρέλαιο.
Ο Σαρκοζί –ο οποίος είναι «καραδεξιός»- πρότεινε κάποια πράγματα και τον αντιμετώπισαν περίπου ως κομμουνιστή στην Κομισιόν. Η αύξηση του πληθωρισμού πλήττει όλη την Ευρωπαϊκή Ένωση, αλλά στην Ελλάδα είναι πολύ χειρότερα. Αν κάνουν διαδηλώσεις στο Βέλγιο, στην Ελλάδα πρέπει να ξεσηκωθούν και οι πέτρες. Στην Ελλάδα έχουμε 30% περισσότερο πληθωρισμό απʼ ότι στην ευρωζώνη. Αυτό συμβαίνει γιατί τα καρτέλ ζουν και βασιλεύουν και γιατί τα μέτρα για την αντιμετώπιση της ακρίβειας –αυτά τα περίφημα 41 μέτρα του κ. Φώλια- είναι απλώς επικοινωνιακά μέτρα, για τα μάτια του κόσμου.
Επειδή η ακρίβεια στα τρόφιμα και στο πετρέλαιο οφείλεται κατά ένα μέρος και στην κερδοσκοπία -και όχι μόνο στη διαφορά προσφοράς και ζήτησης- χρειάζονται κανόνες, ρυθμίσεις και φορολόγηση και της κερδοσκοπίας. Υπάρχουν προτάσεις ότι από αυτή την εκρηκτική αύξηση των κερδών των λεγόμενων «επτά αδελφών» των εταιριών πετρελαίου να προκύψουν πόροι για διεθνείς δράσεις, όχι μόνο για τη στήριξη των φτωχότερων ευρωπαίων, αλλά και για την αντιμετώπιση της επισιτιστικής κρίσης που παίρνει διαστάσεις λοιμού σε φτωχές χώρες στον κόσμο. Θα μπορούσαν οι ρυθμίσεις και οι αυστηρότεροι κανόνες να βάλουν ένα φρένο σʼ αυτή την διαρκή παραγωγή «φουσκών» από αυτό τον καπιταλισμό «καζίνο».
Για τη Συνθήκη της Λισαβόνας και τη Σύνοδο Kορυφής:
Oι κυβερνήσεις, αντί να πάρουν το μήνυμα από την κάλπη των Ιρλανδών θα μαλώσουν τους Ιρλανδούς. Αντί να ακούσουν τους διαδηλωτές που φωνάζουν και τη κοινή γνώμη που δυσφορεί και διαμαρτύρεται, θα βάλουν μια ταμπελίτσα όπως στα παλιά λεωφορεία «μην ομιλείτε εις τον οδηγόν -εμείς ξέρουμε πού σας πάμε». Είναι μια πιστοποίηση της απόστασης που χωρίζει την ευρωπαϊκή, αλαζονική, νεοφιλελεύθερη ελίτ από τις απαιτήσεις των πολιτών, οποίοι δεν είναι εναντίον της Ευρώπης, αλλά θέλουν μια Ευρώπη πιο κοντά στις δικές τους ανάγκες.
To Γραφείο Τύπου
ΑΡΧΗ
ΠΛΗΡΟΦΟΡΙΕΣ
ΑΝΑΖΗΤΗΣΗ
RSS