Η νίκη του ΟΧΙ στην Ιρλανδία είναι μια ευκαιρία για την Ευρώπη. Χρειάζεται να την αρπάξουμε.
Η Συνθήκη της Λισσαβόνας δεν γίνεται και δεν θα μπορέσει να τεθεί σε εφαρμογή. Έπρεπε να γίνει αποδεκτή από τους 27 και ο ιρλανδικός λαός αποφάσισε ότι η χώρα τους δεν θα το πράξει. Η θέληση των ηγετών της ΕΕ, που επιβεβαιώθηκε από το Συμβούλιο της 19ης Ιουνίου, για να συνεχιστεί η διαδικασία επικύρωσης πιέζοντας την Ιρλανδία μέχρι να αλλάξει τοποθέτηση δεν έχει κανένα νόημα. Δεν υπάρχει ούτε νομική ούτε πολιτική διέξοδος, για αυτή την Συνθήκη.
Το θέμα που τίθεται λοιπόν σήμερα είναι αυτό μιας εναλλακτικής: ή να εμπλακούμε σε μια κρίση ή ένα νέο ξεκίνημα για την Ευρώπη, βασισμένο στην γνώμη που εξέφρασαν οι λαοί της.
Πρέπει πράγματι να βγάλουμε τα συμπεράσματα από το γεγονός ότι, όλα αυτά τα τελευταία χρόνια, κάθε φορά που δινόταν η δυνατότητα στους ευρωπαϊκούς λαούς να πουν την γνώμη τους για το μέλλον της Ευρώπης , αυτοί, βασισμένοι στις εμπειρίες τους, αρνήθηκαν να επικυρώσουν τις πολιτικές και την αντίληψη της ευρωπαϊκής Ένωσης που τους πρότειναν.
Ο Ιρλανδικός λαός δεν απομονώθηκε. Έγινε αντίθετα ο εκφραστής των άλλων ευρωπαϊκών λαών στους οποίους οι κυβερνήσεις τους αρνήθηκαν το δικαίωμα να εκφραστούν με ένα δημοψήφισμα. Η ψήφος των ιρλανδών επιβεβαίωσε και έγινε προέκταση του γαλλικού και ολλανδικού ΟΧΙ του 2005 απορρίπτοντας ακόμα μια φορά τις πολιτικές της επισφάλειας, των πιέσεων κατά των κοινωνικών δικαιωμάτων και των μισθών, των επιθέσεων ενάντια στους δημόσιους τομείς, της στοίχισης στο ΝΑΤΟ. Το όχι αποτελεί έκκληση για πραγματικές αλλαγές στην Ευρώπη. Όπως το εξέφραζε το σύνθημα των αντιπάλων της Συνθήκης: «Πείτε όχι σʼαυτή τη Συνθήκη για μια καλύτερη Συνθήκη». Αυτό είναι το ζήτημα που τίθεται σήμερα.
Η γαλλική προεδρία θα ξεκινήσει την πρώτη του Ιούλη. Το ΚΕΑ προτείνει αντί να συνεχιστεί η πορεία της τύφλωσης και της έπαρσης των ηγετών της ΕΕ, να δοθεί η ευκαιρία για αποφάσεις στο ύψος της πραγματικότητας που δημιουργήθηκε: με τον τερματισμό της διαδικασίας επικύρωσης μιας προβληματικής συνθήκης, και με το άνοιγμα των διαδικασιών για την οικοδόμηση μιας νέας Συνθήκης της ευρωπαϊκής Ένωσης.
Για να μπορέσει να ανταποκριθεί επιτέλους στις επιθυμίες και ανάγκες των λαών, η νέα αυτή συνθήκη οφείλει να στηριχτεί σε άλλες βάσεις και λογικές από τις νεοφιλελεύθερες και μιλιταριστικές οι οποίες αποτέλεσαν την αιτία των απορρίψεων των συνθηκών που διαδοχικά προηγήθηκαν. Η επεξεργασίας της νέας συνθήκης οφείλει να είναι γίνει με τρόπο εντελώς νέο για την ΕΕ, σε μια δημοκρατική και λαϊκή διαδικασία, επικυρωμένη από δημοψήφισμα σε κάθε χώρα. Προς αυτή την κατεύθυνση προτείνουμε, χωρίς αναβολές, να ληφθούν πρωτοβουλίες για να ξεκινήσει η επεξεργασία της συνθήκης, να ζητείται η γνώμη των πολιτών και οι εμπειρίες τους και σε συνεργασία με το ευρωπαϊκό και τα εθνικά κοινοβούλια.
Είναι απαραίτητο να γίνουν βαθιές αλλαγές των κοινωνικών, οικονομικών, νομισματικών και περιβαλλοντικών και αμυντικών πολιτικών. Θα ήταν απαράδεκτο η γαλλική προεδρία να κάνει πως δεν τρέχει τίποτα και ο Νικολά Σαρκοζί να περιοριστεί στο να κρατήσει τον προσανατολισμό «των τεσσάρων προτεραιοτήτων» που καθόρισε ο ίδιος, όταν νόμιζε πως η επικύρωση της συνθήκης «του» θα είναι μια εντελώς τυπική διαδικασία. Η συνέχιση του στραγγαλισμού των δημόσιων υπηρεσιών της ενέργειας και των μεταφορών που θέλουν να ονομάζουν ενεργειακή και κλιματική πολιτική, η ντιρεκτίβα της ντροπής που λέγεται μεταναστευτική πολιτική, η σύμπλευση με το ΝΑΤΟ σαν πολιτική άμυνας, οι προσανατολισμοί που εναρμονίζονται με τον ΠΟΕ στην αγροτική πολιτική….. όλες αυτές οι αποφάσεις είναι ενάντια στις απαιτήσεις μιας κοινωνικής, δημοκρατικής, οικολογικής, φεμινιστικής Ευρώπης, παράγοντα ειρήνης και αλληλεγγύης στον κόσμο, που βρίσκονται πιο πολύ από ποτέ άλλοτε στην ημερήσια διάταξη και που αποτελούν την μόνη λύση στη σημερινή κρίση.
Ας εργαστούμε όλοι μαζί, κοντά με όλους όσους το επιθυμούν για αυτό το νέο ξεκίνημα για την Ευρώπη.
Παρίσι, 20 Ιούνη 2008
ΑΡΧΗ
ΠΛΗΡΟΦΟΡΙΕΣ
ΑΝΑΖΗΤΗΣΗ
RSS