«Κυρίες και κύριοι, Φίλες και φίλοι,
Είναι κοινοτοπία να επαναλάβω εδώ την ανάγκη να προχωρήσουμε σε μια ριζική μεταρρύθμιση του διοικητικού μας συστήματος. Είναι γνωστό πως η Ελλάδα χαρακτηρίζεται από το συγκεντρωτικό της πολιτικό-διοικητικό σύστημα, μέσα από το οποίο η Τοπική Αυτοδιοίκηση ασκεί περιορισμένο ρόλο στη διαχείριση των τοπικών υποθέσεων.
Εδώ και χρόνια συζητάμε για τη διοικητική μεταρρύθμιση του Αυτό-διοικητικού Χώρου. Όμως είναι φανερό πως σʼ αυτή τη συζήτηση συγκρούονται δύο διαφορετικές αντιλήψεις, δύο διαφορετικές φιλοσοφίες.
Από την άλλη πλευρά είναι όσοι θεωρούν το θέμα βαθιά πολιτικό και την Τοπική Αυτοδιοίκηση έναν λαϊκό θεσμό, φορέα ουσιαστικής δημοκρατίας, όσο πιο κοντά γίνεται στον πολίτη.
Από την άλλη πλευρά είναι όσοι πιστεύουν πως οι Οργανισμοί Τοπικής Αυτοδιοίκησης πρέπει να είναι ανεξάρτητοι, αυτοτελείς θεσμοί διαμόρφωσης και υλοποίησης τοπικών πολιτικών.
Από την άλλη πλευρά είναι όσοι συνειδητά μάχονται για την ισόρροπη ανάπτυξη, την προστασία του αστικού, του αγροτικού και του φυσικού περιβάλλοντος, όσοι δηλαδή βάζουν στη συζήτηση αξιόπιστα κριτήρια, γεωγραφικά, οικονομικά, αναπτυξιακά, χωρίς καταναγκασμούς.
Από την άλλη πλευρά είναι η αντίληψη της ουσιαστικής συμμετοχής των πολιτών, είναι η άμεση δημοκρατία, ο κοινωνικός έλεγχος. Είναι μία Τοπική Αυτοδιοίκηση εγγυητής των κοινωνικών αγαθών.
Φίλες και φίλοι,
Είναι φανερό πως η κυβέρνηση άνοιξε τη συζήτηση και συντηρεί το θέμα της διοικητικής μεταρρύθμισης στην Τοπική Αυτοδιοίκηση για επικοινωνιακούς λόγους. Επιχειρεί να συντηρήσει την εικόνα της «μεταρρυθμιστικής δύναμης». Είναι ίσως και η τελευταία της ευκαιρία να πείσει πως κάνει μεταρρυθμίσεις.
Σήμερα όμως είμαστε σε θέση να πούμε με βεβαιότητα: Άνθρακες ο θησαυρός. Με την πολιτική που ακολούθησε και την πολιτική που σχεδιάζει έκανε τη διοικητική μεταρρύθμιση συνώνυμη των συνενώσεων. Προσεγγίζει το θέμα ως απλή συνένωση Νομαρχιών και Δήμων και όχι σαν μια μεταρρύθμιση με αποκέντρωση αρμοδιοτήτων και πόρων από το κεντρικό κράτος προς την αυτοδιοίκηση. Αν κυριαρχήσει αυτό το πνεύμα το μόνο που θα πετύχει είναι μία νέα διοικητική απορύθμιση, η περιφέρεια θα βρεθεί σε κενό τοπικής διακυβέρνησης και αντί αποκέντρωσης θα έχουμε ενίσχυση του συγκεντρωτικού γραφειοκρατικού κράτους.
Φαίνεται όμως ότι η όλη επιχείρηση που ονομάζεται διοικητική μεταρρύθμιση εντάσσεται στη λογική του περιορισμού των δημοσιονομικών πόρων προς την αυτοδιοίκηση και του καλύτερου και αποτελεσματικότερου ελέγχου της από το κεντρικό κράτος.
Ας δούμε το παράδειγμα του νέου ΚΑΠΟΔΙΣΤΡΙΑ. Χωρίς να γίνει καμία αποτίμηση του ΚΑΠΟΔΙΣΤΡΙΑ Ι, χωρίς να λάβουμε υπόψη μας τα προβλήματα που δημιουργήθηκαν στις τοπικές κοινωνίες, χωρίς οικονομική αυτοτέλεια, επιχειρείται το δεύτερο μέρος του έργου.
Και αναρωτιόμαστε: Που είναι οι αρμοδιότητες; Που είναι οι οικονομικοί πόροι; Που είναι οι αρχές της εγγύτητας, της επικουρικότητας, της τοπικής αυτονομίας, όταν παραμένει η καταλυτική παρουσία του κρατικού περιφερειάρχη;
Που είναι ο κοινωνικός έλεγχος, η ενίσχυση της συμμετοχής των πολιτών;
Και κυρίως, που είναι η ΑΠΛΗ ΑΝΑΛΟΓΙΚΗ;
Η απλή αναλογική είναι το σύστημα που εξασφαλίζει την εκπροσώπηση των κοινωνικών και πολιτικών δυνάμεων, ενθαρρύνει τη συμμετοχή των πολιτών, διευκολύνει τις αναγκαίες διεργασίες για κοινωνική συναίνεση και εδραιώνει την αντίληψη της πολιτικής ευθύνης από διαφορετικές δυνάμεις.
Κατά την άποψή μας προτεραιότητα για οποιαδήποτε μεταρρύθμιση στην Τοπική Αυτοδιοίκηση είναι η κατάργηση του καλπονοθευτικού 42% που χαρίζει το 60% των εδρών. Είναι νόθευση της λαϊκής βούλησης, ανατρέπει τη θέληση των τοπικών κοινωνιών. Το εκλογικό σύστημα της απλής αναλογικής θα είναι ο εγγυητής της δημοκρατίας και της διαφάνειας, θα υποκινήσει τη συμμετοχή των πολιτών.
Φίλες και φίλοι,
Σήμερα έχουμε ένα κράτος υπερσυγκεντρωτικό, περιβαλλοντοκτόνο, αντιδημοκρατικό. Αύριο πρέπει να φτιάξουμε ένα πολιτικό και διοικητικό σύστημα όπου οι πολίτες θα είναι οι κύριοι παράγοντες στη διεύθυνση και τη διαχείριση των κοινωνικών υποθέσεων. Βασικός πυλώνας αυτού του συστήματος πρέπει να είναι η Αυτοδιοίκηση.
Τώρα είναι η ώρα που η χώρα πρέπει να προχωρήσει τολμηρά και πέρα από μικροκομματικές σκοπιμότητες σε μια ισχυρή πολιτική και οικονομική μεταρρύθμιση για τον εκδημοκρατισμό και την ανασυγκρότηση του πολιτικού και διοικητικού συστήματος.
Για τις δυνάμεις στο Χώρο της Τοπικής Αυτοδιοίκησης που ενστερνίζονται αυτή την άποψη, Διοικητική Μεταρρύθμιση σημαίνει πρώτα απʼ όλα :
Χωρίς αυτά τα στοιχεία και τις προϋποθέσεις, οποιαδήποτε διοικητική μεταρρύθμιση θα είναι «ένα πουκάμισο αδειανό», θα είναι μια ακόμη ψευδώνυμη μεταρρύθμιση, θα είναι εν τέλει ένα ακόμα βήμα στην απορύθμιση του διοικητικού μας συστήματος, μια ακόμα χαμένη ευκαιρία.»
To Γραφείο Τύπου
ΑΡΧΗ
ΠΛΗΡΟΦΟΡΙΕΣ
ΑΝΑΖΗΤΗΣΗ
RSS