Κύριε υπουργέ ,
κύριοι συνάδελφοι, κυρίες και κύριοι της Ελληνικής Αστυνομίας, εκλεκτοί καλεσμένοι.
Πέρασαν 20 και πλέον χρόνια, όπως αναφέρεται και στην πρόσκληση της Πανελλήνιας Ομοσπονδίας Αστυνομικών Υπαλλήλων (Π.Ο.ΑΣ.Υ.) μέχρι την έκδοση του βιβλίου του Μανώλη Σταυρακάκη, που έχει τίτλο ʽʼΗ δικαίωση, 1988-2008, 20 χρόνια αγώνων και θυσιών για την ΕΛ.ΑΣ. και την Ελλάδαʼʼ. Μια καταγραφή και ιστορική αναδρομή του συγγραφέα για την κατάσταση του συνδικαλισμού στα σώματα ασφαλείας και ειδικά στην Ελληνική Αστυνομία.
Όλοι γνωρίζουμε ότι το 1988 ιδρύεται το πρώτο σωματείο με το Ν. 1264/82 και οι εργαζόμενοι αστυνομικοί διεκδικούν πλήρη συνδικαλιστικά και πολιτικά δικαιώματα.
Κάτι νέο γεννιέται, υπάρχει όραμα για μια σύγχρονη δημοκρατική αστυνομία.
Σε μια κοινωνία που διαρκώς αλλάζει κάνοντας την ιστορική αναδρομή, οι ένστολοι πολίτες από τις αρχές της δεκαετίας του ʼ80 δείχνουν να μην βολεύονται με το αυταρχικό κράτος που κληρονόμησαν και κλήθηκαν να υπηρετήσουν (ΧΟΥΝΤΑ-ΜΕΤΑΠΟΛΙΤΕΥΣΗ).
Η άνοδος του ΠΑΣΟΚ στην εξουσία, τα πρώτα χρόνια γέννησε ελπίδες για αλλαγή ακόμη και στα Σώματα Ασφαλείας.
Μια αλλαγή που ξεκίνησε με τον τότε υπουργό τον κ. Γ. Σκουλαρίκη, αλλά δεν ολοκληρώθηκε ποτέ.
Οι πρώτοι συνδικαλιστές, σκόρπιες φωνές, άνθρωποι που θέλουν να αλλάξουν, να αναδείξουν τον κοινωνικό ρόλο του αστυνομικού και να θεμελιώσουν ανθρώπινες συνθήκες εργασίας για πλήρη συνδικαλιστικά και πολιτικά δικαιώματα, να ενωθούν με το λαό.
Όσοι μιλούν για συνδικαλισμό χλευάζονται από το κατεστημένο.
Στα πρώτα δύσκολα βήματα η Αριστερά συμπαραστέκεται με όλες τις δυνάμεις παρότι είχε προηγηθεί η περίοδος της δικτατορίας, η κυβέρνηση Καραμανλή. Οι μνήμες νωπές.
Η κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ αρχίζει τις διώξεις και την τρομοκρατία κάθε συνδικαλιστή.
Κηρύσσει επιφυλακή για να μην γίνονται συνελεύσεις.
Διαλύει οικογένειες αστυνομικών μέσω μεταθέσεων.
Ζητά ονομαστικές δηλώσεις αποποίησης του συνδικαλισμού.
Άρχισαν όλοι οι αστυνομικοί να απορούν με τη συμπεριφορά ενός προοδευτικού κόμματος.
«Ένδοξες» μέρες του τότε υπουργού κ. Δροσογιάννη,(απέταξε με συνοπτικές διαδικασίες 4 δόκιμους αρχιφύλακες από τη σχολή το 1987 ως πρωτεργάτες, μετά από απεργία πείνας, δηλαδή αποχή από το συσσίτιο, όλης της σχολής περί τα 700 άτομα , γιατί ζητούσαν αποστρατικοποίηση, αναβάθμιση σπουδών και κατάργηση του στρατωνισμού).
Στην ίδια πολιτική των διώξεων ακολούθησαν, και άλλοι υπουργοί των κυβερνήσεων ΠΑΣΟΚ και μετέπειτα της Ν.Δ.
Η Ν.Δ. και το στρατιωτικό κατεστημένο της δεξιάς δεν έβλεπε με καθόλου καλό μάτι τις κινήσεις των αστυνομικών για συνδικαλισμό (Αξιωματικοί ΕΛΑΣ και οργανώσεις απόστρατων αξιωματικών ΕΛΑΣ και Ενόπλων Δυνάμεων).
Τους είχε πιάσει ταραχή.
Φτάνουμε στο 1989 όπου με παρέμβαση της Αριστεράς σταματούν οι διώξεις.
Τουλάχιστον προσωρινή ανακούφιση!
Όμως η Ν.Δ. ήθελε παρά τις επανειλημμένες βουλευτικές εκλογές να πάρει την εξουσία.
Η Ν.Δ. εκμεταλλεύεται την υπάρχουσα κατάσταση δίνει γενναίες αυξήσεις στους αστυνομικούς και στρατιωτικούς και γίνεται κυβέρνηση.
Η Ν.Δ. και το ΠΑΣΟΚ εξαναγκάστηκαν να αποδεχτούν τελικά την πραγματικότητα για τον συνδικαλισμό στα Σώματα Ασφαλείας.
Έτσι στο Λιμενικό και την Πυροσβεστική, με εφαρμογή τον Ν. 1264/82 δηλαδή με διαφορετικά ψηφοδέλτια και απλή αναλογική, γίνονται οι συνδικαλιστικές εκλογές.
Όμως στην ΕΛΑΣ που τη θέλουν ελεγχόμενη, ασπίδα στο πολιτικό σύστημα, ενάντια στους αγώνες των εργαζομένων εφαρμόζει τον Νόμο Παπαθεμελή (Ν. 2265/94) για Ενιαίο Ψηφοδέλτιο καθαρά ελεγχόμενο από την εκάστοτε πλειοψηφία που δεν είναι άλλη από τον δικομματισμό, αποκλείοντας με αυτό τον τρόπο κάθε διαφορετική φωνή που παλεύει για μια άλλη αστυνομία που να υπηρετεί τα λαϊκά συμφέροντα.
Ο ΣΥΡΙΖΑ προτείνει:
1) Εφαρμογή του Ν. 1264/82 και στην ΕΛΑΣ και κατάργηση του Νόμου 2265/94.
2) Απαιτούμε σύγχρονη, δημοκρατική και αποτελεσματική αστυνομία για τη δημόσια ασφάλεια των πολιτών. Σπάσιμο της γραφειοκρατίας, απεγκλωβισμό των αστυνομικών από εξωαστυνομικά καθήκοντα. Δημοσιεύματα αναφέρουν κύριε υπουργέ ότι σας λείπουν τουλάχιστον 20.000 αστυνομικοί σε θέσεις εξωαστυνομικών καθηκόντων, (φυλάξεις παραγόντων της ιδιωτικής και δημόσιας ζωής, γραφειοκρατία, καφενεία, συνεργεία και άλλα, ειδικές δυνάμεις, ΜΑΤ, ΥΜΕΤ). Αφήνετε για τον ελληνικό λαό άδεια αστυνομικά τμήματα.
Εμείς ως ΣΥΡΙΖΑ πιστεύουμε στο «κύτταρο» της ΕΛ.ΑΣ. που λέγεται αστυνομικό τμήμα με επαρκή αστυνομικό προσωπικό με επιστημονική εκπαίδευση και εξειδίκευση.
3) Απαιτούμε σύγχρονους τρόπους διαχείρισης του ανθρώπινου δυναμικού, αξιοποίηση της εμπειρίας και γνώσης και μεταφορά αυτής στις νεότερες γενιές με ενιαίο τρόπο λειτουργίας και δράσης. Δεν μπορεί κ. υπουργέ να λειτουργεί διαφορετικά η Αττική και διαφορετικά η Θεσσαλονίκη μη ξεχνώντας βέβαια το περιστατικό της ζαρτινιέρας και την απάνθρωπη συμπεριφορά προς τον κύπριο φοιτητή που λίγο έλλειψε να του στοιχίσει τη ζωή του, ή η Κρήτη λες και μιλάμε για άλλο κράτος, άλλους νόμους. Και μετά τα Ζωνιανά είχαμε και τους Μαλάδες που αστυνομικοί γαζώθηκαν από σφαίρες. Επιτέλους πρέπει να χτυπηθούν τα παρακυκλώματα που δρούν για να νοιώθει ασφάλεια ο πολίτης, αλλά και ο αστυνομικός.
4) Η Αστυνομία σήμερα αποτελείται από τρία σώματα και πολλές «ψυχές», ΕΛ.ΑΣ. συνοριοφύλακες, ειδικούς φρουρούς. Πολυδιάσπαση και κατασπατάληση δυνάμεων. Πρέπει το κεφάλαιο αυτό να κλείσει οριστικά με πλήρη ένταξη όλων των ειδικών σωμάτων στην ΕΛ.ΑΣ., με την κατάλληλη εξομοίωση-εκπαίδευση και να καταργηθεί ο θεσμός του ειδικού φρουρού και του συνοριοφύλακα. Από χρόνια είχαμε προβλέψει τα προβλήματα και τα είχαμε επισημάνει στις κυβερνήσεις ΠΑΣΟΚ και Ν.Δ.
5) Κατάργηση του υπάρχοντος βαθμολογίου που γεμίζει την Ελλάδα στρατηγούς και αξιωματικούς τινάζοντας τα κοινωνικά ταμεία στον αέρα. Παράδειγμα το μετοχικό ταμείο στρατού που η αναλογιστική του μελέτη φέρνει στο φως τα ελλείμματα. Η κοινωνία κύριοι χρειάζεται αστυνομικούς που να είναι στο δρόμο, στη γειτονιά, στο σχολείο, που θα προστατεύουν τη ζωή και την περιουσία των πολιτών. Οι βαθμοί δυστυχώς ικανοποιούν τις προσωπικές ανάγκες κάποιων αστυνομικών. Ούτως ή άλλως οι κρίσεις δεν είναι αξιοκρατικές, ρουσφέτια κάνουν οι εκάστοτε υπουργοί. Προτείνουμε η Ελληνική Αστυνομία να ελέγχεται από την υπεύθυνη για τα σώματα ασφαλείας διακομματική επιτροπή της Βουλής, ώστε να λειτουργήσει η αξιοκρατία και η διαφάνεια.
Εμείς προτείνουμε Σχολή Στελεχών Διοίκησης Αστυνομίας. Λίγα και ικανά στελέχη μετά από χρόνια εμπειρίας που θα αναδεικνύονται από τη δουλειά τους, την εμπειρία τους και την επιστημονική τους κατάρτιση, την κοινωνική αποδοχή και όχι από την πλήρη κομματικοποίηση που έχει οδηγήσει Ν.Δ. και ΠΑΣΟΚ, βολεύοντας και κρίνοντας με αναξιοκρατικά κριτήρια ημετέρους.
6) Χρειάζεται αλλαγή πλεύσης, απεγκλωβισμό από τη λογική του εχθρού λαού και αυτό το ξέρουν καλύτερα οι συνδικαλιστές αστυνομικοί που έχουν υποστεί και τα ΜΑΤ και τις διώξεις. Ο αστυνομικός χρειάζεται την κοινωνική αναγνώριση και τον κοινοβουλευτικό έλεγχο. Έξω από κάθε λογική άσκησης κυβερνητικού μηχανισμού όπως είναι μέχρι σήμερα. Άλλωστε μη ξεχνάμε ότι ο αστυνομικός είναι και αυτός εργαζόμενος και πρέπει να διεκδικήσει τα εργασιακά του δικαιώματα, τη στιγμή που ο μισθός του δεν του φθάνει να ζει αξιοπρεπώς.
7) Η προεκλογική υπόσχεση της Ν.Δ. για αναγνώριση ως επικίνδυνο και ανθιυγιεινό το επάγγελμα του αστυνομικού πρέπει να γίνει επιτέλους πράξη.
8) Η πρόταση της ομοσπονδίας για πρόσληψη μέσω πανελλαδικών εξετάσεων, των παιδιών των μεταναστών, που γεννήθηκαν στην Ελλάδα, μας βρίσκει σύμφωνους. Αυτή η υπόδειξη έγινε και από τον αρχηγό της Σκότλαντ Γιάρντ, προς την Ελληνική Αστυνομία, για την καταπολέμηση της εγκληματικότητας των αλλοδαπών.
Η διαφθορά η οποία πλήττει εκτός των άλλων δημοσίων προσώπων, καίρια και την αστυνομία βλέποντας τις τελευταίες υπεξαιρέσεις ταμείων τα οποία βέβαια είχαν να ελεγχθούν πολλά χρόνια, και είναι πρωτοσέλιδο στις εφημερίδες, δεν βοηθά το έργο της αστυνομίας, όταν στα μάτια των πολιτών γίνεται αναξιόπιστη.
Τέλος η αναξιοκρατία, η μαύρη εργασία λαμβάνοντας υπόψιν και τα στοιχεία που παραθέτει η Π.Ο.ΑΣ.Υ. που τουλάχιστον 12.000 αστυνομικοί στην Αττική, κάνουν δεύτερη εργασία για να τα βγάλουν πέρα, αφού η ακρίβεια, η αύξηση των τιμολογίων των ΔΕΚΟ και η αύξηση των επιτοκίων, οδηγούν όλους τους εργαζόμενους σε αδιέξοδα όπως και τους εργαζόμενους στα Σώματα Ασφαλείας, δεν τιμά κανέναν από εμάς.
Θέλω να ευχαριστήσω εκ μέρους του ΣΥ.ΡΙΖ.Α. τον συγγραφέα Μανώλη Σταυρακάκη, που είχε την υπομονή και επιμονή πολλών χρόνων, να ασχοληθεί με πολύ σοβαρότητα με τον συνδικαλισμό των σωμάτων ασφαλείας και επίσης, να ευχαριστήσω και την Π.Ο.ΑΣ.Υ. για την πρόσκληση.
Ο ΜΟΝΟΣ ΔΡΟΜΟΣ ΕΙΝΑΙ ΑΓΩΝΑΣ ΓΙΑ ΤΗΝ ΑΛΛΑΓΗ ΤΟΥ ΠΟΛΙΤΙΚΟΥ ΣΚΗΝΙΚΟΥ. ΓΙΑ ΜΙΑ ΣΥΓΧΡΟΝΗ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΚΗ ΚΑΙ ΑΠΟΤΕΛΕΣΜΑΤΙΚΗ ΑΣΤΥΝΟΜΙΑ.
Ευχαριστώ
ΔΡΑΜΑ, 4/7/2008