Στο Άτυπο Συμβούλιο Δικαιοσύνης και Εσωτερικών που συνεκλήθη με την έναρξη της Γαλλικής Προεδρίας του Συμβουλίου της Ευρωπαϊκής Ένωσης ετέθη ως βασική προτεραιότητα η υιοθέτηση ενός «Συμφώνου για τη μετανάστευση και το άσυλο», που παρά τις ρητές διαβεβαιώσεις του Υπουργού Εσωτερικών κ. Π. Παυλόπουλου, ότι δεν θα καθιστά την Ευρώπη φρούριο έναντι των «λαθρομεταναστών», βασίζεται ακριβώς στη λογική της ανάληψης από κοινού όλων των κρατών μελών της αντιμετώπισης της μετανάστευσης και του αποτελεσματικού ελέγχου των συνόρων της ΕΕ. Η βασική κατεύθυνση που υιοθετείται είναι η εξαγωγή του «προβλήματος» της μετανάστευσης εκτός ΕΕ σε τρίτες χώρες καθώς και η πάταξη του φαινομένου από την αρχή με λήψη ειδικών μέτρων στις χώρες προέλευσης και διέλευσης.
Την ίδια στιγμή που οι νεοφιλελεύθερες πολιτικές των κυρίαρχων συντηρητικών δυνάμεων της ΕΕ αυξάνουν την οικονομική ανασφάλεια, την ακρίβεια, την ανεργία και την φτώχεια, που τα εργασιακά δικαιώματα, ο χρόνος απασχόλησης και η σύνταξη βρίσκονται ήδη στο στόχαστρο, που τα δικαιώματα των πολιτών και ο ευρωπαϊκός νομικός πολιτισμός συρρίκνωνονται στο όνομα της πάταξης της τρομοκρατίας, το «Σύμφωνο για τη μετανάστευση και το άσυλο» παγιώνει τις πολιτικές που υψώνουν τείχη ανάμεσα στους λαούς. Προκρίνει το διασυνοριακό έλεγχο για την αντιμετώπιση, όπως λέγεται, του σύγχρονου δουλεμπόριου χωρίς ωστόσο να αναφέρεται στην παροχή ουσιαστικής βοήθειας και στήριξης προς τους ίδιους τους ανθρώπους που το υφίστανται ή κατοχύρωσής τους κατά την απεμπλοκή τους από τα κυκλώματα διακίνησης. Αντίθετα, η εμπειρία δείχνει ότι μεγάλο μέρος από αυτούς επαναπροωθούνται στις χώρες πρόελευσής τους από όπου προσπαθούσαν να ξεφύγουν ή διαβούν σε άθλιες συνθήκες στα σύγχρονα στρατόπεδα συγκέντρωσης που «στήνονται» και εκτός ΕΕ σε χώρες της Βόρειας και Δυτικής Αφρικής ή ακόμα, όπως αναφέρει, η Διεθνής Αμνηστία αφήνονται εγκατελλειμένοι στην έρημο χωρίς νερό και φαγητό. Η Ελλάδα έχει, ως γνωστόν, το χαμηλότερο ποσοστό αναγνώρισης ασύλου στην ΕΕ ενώ και με πρόσφατη έκθεση της μη κυβερνητικής οργάνωσης PRO ASYL η χώρα μας ελέγχεται για παραβιάσεις των δικαιωμάτων των αιτούντων άσυλο και των άθλιων συνθηκών διαβίωσής τους στα κέντρα υποδοχής γεγονός που οδήγησε πρόσφατα τη Νορβηγία να αναστείλει όλες τις επαναπροωθήσεις προς την Ελλάδα στο πλαίσιο του Κανονισμού του Δουβλίνου ΙΙ.
Υπό το πρίσμα αυτό, θα πρέπει να ειδωθεί και η δημιουργία κοινών κανόνων ασύλου, που προτείνεται, ώστε αυτοί να μην διέπονται από μια λογική σκλήρυνσης των όρων χορήγησης της ιδιότητας του πρόσφυγα αλλά αντίθετα να διασφαλίζουν πλήρως τα δικαιώματα συνθηκών διαβίωσης και αξιοπρέπειας στη χώρα εγκατάστασης και τη δίκαιη αντιμετώπιση των αιτημάτων χορήγησης άσυλου.
Είναι ωστόσο γεγονός ότι στους πέντε πυλώνες που χαράσσει το «Σύμφωνο για τη μετανάστευση και το άσυλο» δεν περιλαμβάνεται η ουσιαστική μέριμνα και ευθύνη των κρατών μελών της ΕΕ για διεύρυνση των όρων νομιμοποίησης των μεταναστών και λήψη μέτρων κατοχύρωσης της παρουσίας και θέσης τους στην ευρωπαϊκή κοινωνία με θέσπιση σύγχρονων όρων δημιουργικής ένταξης, συμπεριλαμβανομένου και του δικαιώματος στην ιθαγένεια.
Τμήμα Δικαιωμάτων
ΑΡΧΗ
ΠΛΗΡΟΦΟΡΙΕΣ
ΑΝΑΖΗΤΗΣΗ
RSS