- Θα ήθελα να αρχίσουμε με την υπόθεση της Siemens γιατί λέτε επανειλημμένα «αυτή η υπόθεση πολύ φοβάμαι και εκτιμώ ότι θα κουκουλωθεί» και μάλιστα τολμήσατε να ζητήσετε να γίνει κλήση ακόμη και στους επικεφαλής των κομμάτων, τον κ. Σημίτη και τον κ. Καραμανλή. Θα βοηθούσε νομίζετε κάτι τέτοιο στη διαλεύκανση της υπόθεσης;
Κατʼ αρχήν για μένα δεν υπήρχε αμφιβολία ότι θα γινόταν προσπάθεια για να συγκαλυφθεί αυτή η υπόθεση. Και βλέπουμε και τέτοια στοιχεία που δυστυχώς περνούν και στη δικαιοσύνη. Υπάρχει, όμως, μια πολύ σοβαρή ελπίδα ότι δεν θα γίνει αυτό αυτή τη φορά γιατί ευτυχώς είναι η δικαιοσύνη της Γερμανίας, μιας άλλης χώρας, η οποία έχει φέρει όλα αυτά τα στοιχεία στη δημοσιότητα και νομίζω ότι είναι ήδη τέτοιου μεγέθους και σημασίας ώστε η προσπάθεια να αποσιωπηθούν ή να μπουν στο συρτάρι δεν θα περάσει. Από κει και πέρα, φυσικά, αν δει κανείς όλες τις άλλες ευρωπαϊκές χώρες, όπου υπάρχει ζήτημα σε σχέση με τις χρηματοδοτήσεις των κομμάτων, τα κρυφά ταμεία, τις κρυφές συναλλαγές, θα δει ότι έχουν κληθεί πρώτα απʼ όλα οι υπεύθυνοι των ίδιων των κομμάτων. Έχουν φτάσει μέχρι το σημείο να καλείται στη Γαλλία ο πρώην Πρόεδρος κ. Σιράκ για ένα σκάνδαλο τέτοιου τύπου που είχε γίνει επί των ημερών του. Επομένως, δεν μπορώ να καταλάβω γιατί στην Ελλάδα ο κ. Σημίτης ή και ο κ. Καραμανλής - γιατί νομίζω ότι τα στοιχεία αφορούν και στα δύο μεγάλα κόμματα - δεν θα κληθούν στη δικαιοσύνη.
- Κύριε Πρόεδρε, τι θα εμπόδιζε τη σύσταση διακομματικής επιτροπής η δικαστική διερεύνηση του σκανδάλου της Siemens; Γιατί αυτά τα δύο συγκρούονται και τίθεται ως προαπαιτούμενο η Εξεταστική Επιτροπή από τον χώρο που εκπροσωπείτε;
Το ερώτημα είναι τι μπορεί να γίνει για να αντιμετωπίσουμε αυτά τα ζητήματα. Εγώ θα σας έλεγα ότι πριν από την Εξεταστική Επιτροπή και πριν από τη Διακομματική Επιτροπή αν θέλουμε να αλλάξουμε αυτά τα ζητήματα και αν θέλουμε να γλυτώσουμε από το βρώμικο πολιτικό χρήμα και τις συναλλαγές και την εξαγορά των κομμάτων σε βάρος του δημοσίου και σε βάρος του έλληνα φορολογούμενου, είναι να κάνουμε μια μεγάλη πολιτική αλλαγή. Διότι δεν είναι οι εξαιρέσεις αυτά που γίνονται. Είναι το ίδιο το σύστημα. Έχουμε ένα σύστημα το οποίο γεννά, τελικά, την κερδοσκοπία, τον χρηματισμό, την κατάλυση κάθε έννοιας δημόσιου, κοινού, συλλογικού. Και αν δεν κάνουμε αυτή τη μεγάλη αλλαγή, πιστεύω ότι απλώς μπαλώματα θα κάνουμε.
- Εσείς θα το προσωποποιούσατε; Πιστεύετε ότι υπάρχουν ποσοστά, δηλαδή, πλειοψηφικό ρεύμα κυβερνητικών στελεχών και παλαιότερα και τώρα ότι χρηματίζονται;
Πιστεύω ότι το σύστημα σπρώχνει τα πολιτικά στελέχη, το σύστημα σπρώχνει τους δημοσιογράφους, το σύστημα σπρώχνει τους δημόσιους υπαλλήλους στο χρηματισμό. Και μερικές φορές το κάνει και συνειδητά.
- Τα πολιτικά στελέχη μόνο των δύο πολιτικών κομμάτων;
Πιστεύω ότι το σύστημα προσπαθεί να χρηματίσει τους πάντες. Αλλά έχει μια επίγνωση για τα όριά του και τις δυνατότητές του στον χώρο της Αριστεράς. Και γιʼ αυτό η Αριστερά μέχρι σήμερα εμφανίζεται αποκλεισμένη ουσιαστικά από τις κυβερνητικές εξουσίες. Τους πάντες θα ήθελε να χρηματίσει, ακόμα και τους παπάδες και τους επισκόπους. Θέλω να σας αναφέρω ένα παράδειγμα, διότι ζούμε μια πολύ βαθύτερη κρίση από αυτή που φαίνεται στο αν υπήρξαν κάποιοι, ελάχιστοι, οι οποίοι μπήκαν σε αυτές τις παράνομες συναλλαγές. Εγώ θεωρώ ότι είναι πια ένας κανόνας του συστήματος επειδή δεν μπορεί να δώσει αλλιώς λύση στα ζητήματα, να ωθεί ακόμη και τα στελέχη, τους εργαζόμενους σε αυτό να τους οδηγεί σε συναλλαγές που είναι από γκρίζες μέχρι μαύρες. Θα σας αναφέρω ένα χαρακτηριστικό παράδειγμα. Έχουμε σήμερα τους γιατρούς στο δημόσιο, οι οποίοι πληρώνονται με έναν τρόπο ο οποίος είναι το λιγότερο αναξιοπρεπής και προσβλητικός. Το σύστημα σπρώχνει τους γιατρούς στο να στηριχθούν στις φαρμακευτικές εταιρείες, οι οποίες χρηματοδοτούν τις συμμετοχές τους σε Συνέδρια, τις επισκέψεις τους σε άλλους τόπους, ζητώντας, βέβαια, ως αντάλλαγμα την αναγραφή στις συνταγές ακριβότατων φαρμάκων. Το ίδιο το σύστημα σπρώχνει. Επομένως, θέλω να πω ότι αν θέλουμε να ανοίξουμε έναν άλλον δρόμο, που θα είναι δύσκολος, λόγω της κατάστασης που αντιμετωπίζουμε, πρέπει η Ελλάδα να προχωρήσει σε μια πολιτική αλλαγή.
- Μπορεί να είναι και επικίνδυνη, όμως, αυτή η πολιτική αλλαγή. Σας θυμίζω τη συζήτηση που έχει ανοίξει για τα σενάρια περί Μπερλουσκονισμού στην Ελλάδα, ότι κάποια στιγμή θα εμφανιστεί ο «μεσσίας», ο οποίος στο απαξιωμένο πολιτικό σύστημα θα μας απαλλάξει ως Άγιος Γεώργιος.
Έχετε απόλυτο δίκιο και είναι πολύ βοηθητική η παρέμβασή σας. Δεν σημαίνει αυτομάτως ότι η πολιτική αλλαγή θα είναι θετική διότι στην Ιταλία είχαμε μια από τα ίδια για να μην πω μια από τα χειρότερα. Και ενώ η κρίση των παραδοσιακών κομμάτων, ειδικά της Χριστιανοδημοκρατίας έγινε γιʼ αυτούς τους λόγους, βλέπουμε ότι σήμερα υπάρχει ένας πρωθυπουργός, ο Μπερλουσκόνι, ο οποίος διώκεται από όλα τα δικαστήρια της Ιταλίας για διάφορες οικονομικές και άλλες συναλλαγές.
- Φοβάστε ότι μπορεί να συμβεί και στην Ελλάδα αυτό;
Όλα μπορεί να συμβούν. Όλα τα ενδεχόμενα είναι ανοιχτά. Αλλά αυτή ακριβώς η παρατήρησή σας υποδεικνύει τη σημασία σʼ αυτήν την αλλαγή, η οποία είναι επιτακτική για τον τόπο, να έχουν πρωταγωνιστικό ρόλο οι δυνάμεις της Αριστεράς, οι οποίες μπορούν να ανοίξουν έναν άλλο δρόμο και για την ίδια την αντιμετώπιση βασικών αξιών. Δεν είναι τελικά το κέρδος, δεν είναι η κερδοσκοπία, δεν είναι ο ατομικισμός αυτά που κυριαρχούν αλλά μπορούμε, μέσα από μια συλλογικότητα, μέσα από διαφάνεια, μέσα από δημοκρατία να βρούμε έναν καλύτερο δρόμο για τη χώρα μας.
- Πάντως, κύριε Πρόεδρε, λόγω του ισχυρότατου πολιτικού ανταγωνισμού, τον έχει δυναμώσει και η μεγάλη δημοσκοπική δύναμη του ΣΥΡΙΖΑ, λόγω του πολιτικού ανταγωνισμού μπορεί να περάσουμε στο απέναντι άκρο, όπου θα εκτοξεύεται λάσπη, το ελάχιστο θα γίνεται μέγιστο, με αποτέλεσμα να ποινικοποιείται μια φιλική σχέση… Εσείς πρόσφατα ήσασταν θύμα μιας πολιτικής ποινικοποίησης της προσωπικής σας περιουσιακής κατάστασης από το ΛΑΟΣ. Μήπως κινδυνεύουμε, λόγω του ανταγωνισμού, να περάσουμε στο ακριβώς απέναντι επικίνδυνο άκρο;
Κοιτάξτε, πάντα υπάρχει αυτός ο κίνδυνος. Αλλά στην Ελλάδα σήμερα θα έλεγα ότι δεν γίνεται το ελάχιστο μέγιστο αλλά το μέγιστο ελάχιστο. Διότι έχουμε ένα σύστημα το οποίο χρησιμοποιεί τη διαφθορά κυριολεκτικά ως λιπαντικό στοιχείο για να λειτουργήσει και όλα αυτά γίνεται η απόπειρα να συγκαλυφθούν. Είναι χαρακτηριστικό ότι αν δείτε τη δίκη που γίνεται της Siemens τώρα στη Γερμανία, εκεί μιλάμε για δεκάδες εκατομμύρια ευρώ που έχουν δοθεί μέσα σε λίγα χρόνια σε πολιτικούς των δύο κομμάτων που διατελέσαν σε κυβερνητικές θέσεις και στα ίδια τα κόμματα τα τελευταία χρόνια. Και εδώ στην Ελλάδα γίνεται μια προανάκριση, η οποία περιορίζεται σε μερικές δεκάδες χιλιάδες ευρώ. Όλοι οι κίνδυνοι υπάρχουν και το ελάχιστο να γίνει μέγιστο, κ.λ.π. Αλλά στη συγκεκριμένη περίπτωση ο κίνδυνος είναι το μέγιστο να γίνει ελάχιστο.
- Και η μόνη λύση για να ριχθεί άπλετο φώς στο σκάνδαλο αυτό της υπόθεσης Siemens είναι η κατεπείγουσα σύσταση Εξεταστικής Επιτροπής; Εσείς εκτιμάτε από το παρελθόν και από την εμπειρία σας ότι υπήρξε Εξεταστική Επιτροπή που να έχει δώσει λύση στο πρόβλημα;
Κοιτάξτε, δεν είναι η μόνη λύση. Ξαναείπα ότι αν υπάρχει μια λύση - και λέω όχι σίγουρα - είναι να κλείσει αυτό το ατυχές και εκφυλισμένο πια κεφάλαιο της δικομματικής εναλλαγής των δύο κομμάτων και να πάμε σε μια μεγάλη πολιτική αλλαγή, με άλλους όρους και άλλες αξίες. Κυρίως να αποκτήσει όλη η κοινωνία άλλες αξίες και να μπορεί να δεσμεύεται, και τα πολιτικά στελέχη και τα δημοσιογραφικά….
- Μπορεί να γίνει από τη μία μέρα στην άλλη αυτό; Γιατί τίθεται επιτακτικά.
Αυτό γίνεται μέσα από την έκφραση της θέλησης του ελληνικού λαού. Υπάρχουν κάποιες στιγμές που το ποτήρι έχει ξεχειλίσει και πρέπει να γίνουν αυτές οι αλλαγές. Τώρα, για να έρθω στο ερώτημα που μου θέσατε, αν η Εξεταστική Επιτροπή μπορεί να ρίξει πλήρες φως, απαντώ όχι, δεν μπορεί να ρίξει πλήρες φως είναι όμως χρήσιμη, μπορεί να συμβάλλει και αυτή δεδομένου ότι δίνει τη δυνατότητα, με την παρουσία όλων των πολιτικών δυνάμεων, πράγματα τα οποία προσπαθεί κανείς να τα βάλει στη γωνία, να αποκρυφτούν, ερωτήματα τα οποία πρέπει να γίνουν, να έρθουν στο τραπέζι και έτσι όχι να ριχθεί άπλετο αλλά σίγουρα περισσότερο φως.
- Τη δικαιοσύνη την εμπιστεύεστε;
Θα σας έλεγα να κάνετε μια σύγκριση. Σε μια ανάλογη κατάσταση, δείτε τι έκανε η δικαιοσύνη με εισαγγελέα τον Ντι Πιέτρο, με επικεφαλής αυτόν τον πολύ αποφασιστικό και ακέραιο χαρακτήρα στην ιταλική κρίση που είχε παρουσιαστεί πριν από 15 και πλέον χρόνια και συγκρίνετε σήμερα με τον κ. Σανιδά. Λυπούμαστε, εμείς δεν είμαστε ικανοποιημένοι με τα αποτελέσματα που έρχονται από την πλευρά της δικαιοσύνης, η οποία δείχνει μια τρομερή ευαισθησία στο να στήσει τις κάμερες ή να αφαιρεθούν τα δικαιώματα των συμβασιούχων και σε ζητήματα μείζονα για τη λειτουργία του πολιτικού συστήματος έρχεται τελευταία, καταϊδρωμένη, χρόνια μετά τη Γερμανία και θα έλεγα ότι δεν κάνει αυτό που πρέπει.
Θα θέλαμε να έχει πιο ταχείς ρυθμούς, ρυθμούς που θα πηγαίνουν σε βάθος και που δεν θα αποκρύπτουν και θα περιορίζουν το ζήτημα. Ξαναλέω, δυστυχώς, έχουμε την αίσθηση πολλές φορές ότι η Ελλάδα είναι αποικία και αν συγκρίνει κανείς πώς προχωράει και για τι συζητάει για το ίδιο ακριβώς θέμα η ελληνική δικαιοσύνη σε σχέση με τη γερμανική, τότε τα αποτελέσματα θα είναι πάρα πολύ δυσάρεστα για τη χώρα μας.
- Πιστεύετε ότι αυτή η διαδικασία που ξεκινάει η κυβέρνηση και την ανακοίνωσε χθες ο κυβερνητικός εκπρόσωπος κ. Ρουσόπουλος για έλεγχο πια στις ενέργειες της Siemens αλλά και για την προστασία του δημοσίου, θα φέρει αποτελέσματα;
Φοβάμαι ότι αυτή η ενέργεια έχει γίνει κάτω από την πίεση των πραγμάτων και είναι από τις ενέργειες που ανακοινώνονται όταν ο άλλος είναι πια κυριολεκτικά στη γωνία, το βλέπετε, κινδυνεύει η ίδια η κοινοβουλευτική πλειοψηφία της κυβέρνησης και ότι θα χρειάζονταν πιο έγκαιρες και πιο ουσιαστικές ενέργειες. Για παράδειγμα, η Siemens δεν μπορεί να συνεχίζει να είναι προμηθευτής του δημοσίου, όχι μόνο γενικά γιατί έτσι πρέπει αλλά γιατί μας το επιβάλλουν και οι ίδιες οι οδηγίες της Ε.Ε. Οι οδηγίες της Ε.Ε. σε σχέση με τις δημόσιες προμήθειες λένε ότι εάν μια επιχείρηση έχει προχωρήσει σε απόπειρα δωροδοκίας, δεν μπορεί να συμπεριληφθεί στη διεκδίκηση ή την άσκηση διαγωνισμών ή προμηθειών στον χώρο του δημοσίου. Πρέπει να πάρει κανείς ριζοσπαστικά μέτρα. Και στην εκπομπή σας έχετε συζητήσει πολλές φορές για τον δημόσιο τομέα και εμφανίζεται άχρηστος, ανίκανος, αναποτελεσματικός σε σχέση με τον ιδιωτικό τομέα. Πώς να είναι αποτελεσματικός όταν, για παράδειγμα, στον ΟΣΕ ή στον ΟΤΕ ή στην Ολυμπιακή κάποια κυβερνητικά στελέχη που έχουν εξαγοραστεί επιβάλλουν να γίνουν κάποιες προμήθειες και αγορά εξοπλισμού μόνο και μόνο για να βγάλουν κέρδος, πώς μπορεί ο δημόσιος τομέας να σταθεί; Επομένως, δεν φταίει ο δημόσιος τομέα. Φταίει αυτή η ιδιωτικοποίηση της αντίληψης για τον δημόσιο τομέα που κάνει είτε στελέχη μέσα στον ίδιο είτε προϊστάμενα κυβερνητικά στελέχη να κοιτάνε την τσέπη τους και όχι το καλό της περιουσίας του λαού.
- Για να πάμε και σε άλλα θέματα, υπάρχει κάτι που θα σας εξέπληττε, πλέον, σʼ αυτήν την υπόθεση;
Νομίζω ότι όλοι είμαστε έτοιμοι να ακούσουμε το οτιδήποτε. Έχει δοθεί ήδη το μήνυμα από τη Γερμανία. Μιλάει για πάρα πολύ μεγάλα ποσά που πήγαν στα ταμεία των δύο κυβερνητικών κομμάτων…
- Επ΄ αυτού δεν έχετε αμφιβολία, είστε βέβαιος ότι έχει συμβεί;
Έχει διασαφηνιστεί από την ακροαματική διαδικασία που γίνεται στη Γερμανία.
- Επιμένω σʼ αυτήν την πτυχή της απάντησής σας γιατί υπάρχουν και αυτοί που σας καταλογίζουν μια πολιτική ιδιοτέλεια. Το γεγονός ότι όσο περνούν οι μέρες και απαξιώνεται το δικομματικό σύστημα, τόσο μεγαλύτερα θα είναι τα πολιτικά οφέλη του ΣΥΡΙΖΑ. Αυτό αποτυπώνεται και δημοσκοπικά. Αυτό αποδίδεται ως ψόγος, ως πολιτική κατηγορία.
Το λέτε σοβαρά; Δηλαδή θα πρέπει να είμαστε όλοι μέσα στο τέλμα; Να πούμε ότι όχι, δεν υπάρχει δρόμος έξω από το τέλμα γιατί θα μας κατηγορήσουν για ιδιοτέλεια;
Το δικό μας πρόγραμμα και οι δικές μας θέσεις δεν είναι εμείς απλώς, μέσα σʼ αυτό το παιχνίδι, μέσα σʼ αυτό το σύστημα, μέσα σʼ αυτές τις αξίες και ιδέες, να αντικαταστήσουμε αυτά τα κόμματα, αλλά να προσπαθήσουμε να βρούμε έναν άλλο δρόμο για τη χώρα μας. Ποιος τολμάει να το πει ιδιοτέλεια; Ποιος τολμάει να μιλήσει για μια Αριστερά που έχει αντισταθεί σε όλες αυτές τις «σειρήνες» του συστήματος.
- Υπάρχουν και κάποιες επικριτικές φωνές που λένε ότι, λόγω της δημοσκοπικής αποτύπωσης ενός ποσοστού που κυμαίνεται από 12 έως 18%, έχει υποσταλεί η σημαία του ριζοσπαστισμού ακριβώς για να διεισδύσετε στις πολιτικές δεξαμενές των παραδοσιακών πολιτικών κομμάτων του δικομματισμού, του ΠΑΣΟΚ και της ΝΔ. Τι απαντάτε σε αυτό;
Να μας δώσετε ένα παράδειγμα, απαντάω.
- Τα ερωτήματα που διατυπώνονται δεν αποτελούν και προσωπική μου θέση. Αποτελούν προϊόν των όσων εισπράττουμε από σχόλια που λαμβάνουμε από πολλές μεριές.
Αυτό είναι καλό και σας ανεβάζει στα μάτια μου. Διότι ο ΣΥΡΙΖΑ δέχεται αυτήν την στιγμή τις πιο σχιζοφρενικές κριτικές, τις πιο αντίθετες. Τη μια λένε ότι είμαστε μαξιμαλιστές, ότι λέμε ότι θα βγούμε από το σύστημα, ότι το σύστημα δεν αλλάζει, ότι είμαστε ονειροπόλοι, ρομαντικοί. Την άλλη ότι υποστέλλουμε τη σημαία.
Όχι, προσπαθούμε να μείνουμε αυτοί που είμαστε, δηλαδή να προωθήσουμε μια εναλλακτική λύση που στηρίζεται σε άλλες αξίες, δηλαδή όχι σε αυτήν την ακραία και ανεξέλεγκτη αγορά. Θα στηρίζεται στο να έχουμε έναν δημόσιο χώρο, Δημόσια Πανεπιστήμια, Κοινωνικό Κράτος να στηρίξει όσους σήμερα πιέζονται από την ακρίβεια και την ανεργία, να έχουμε Δημοκρατία, ελευθερίες, να έχουμε ειρηνική πολιτική στο εξωτερικό, όλα αυτά. Αυτές είναι οι αξίες μας, αυτά διεκδικούμε και υποστηρίζουμε και αν θέλετε με μεγαλύτερο πάθος τώρα γιατί έχουμε μια επιδοκιμασία από μεγάλα κομμάτια της κοινωνίας μας.
- Κύριε πρόεδρε, στην αναστήλωση του δικομματισμού, φαίνεται κι από τις απαντήσεις σας ότι δεν πρόκειται να συμπράξετε στις εκλογικές διεργασίες.
Νομίζω ότι ούτε οι συνεργασίες θα τον έσωζαν. Είναι απαξιωμένη δύναμη και νομίζω ότι το καλό για την χώρα μας είναι ότι αυτή η κρίση αναδεικνύεται και παρουσιάζεται σε μια στιγμή που διαμορφώνεται μια εναλλακτική, μια άλλη άποψη. Η Αριστερά δεν είναι πια στην γωνία, ως μια περιθωριακή δύναμη που πρέπει να είναι ευχαριστημένη από αυτά τα μικροπράγματα που της δίνει το σύστημα, έχει τις δημιουργικές της φιλοδοξίες να πρωταγωνιστήσει σε μια αλλαγή. Είναι η στιγμή για την αλλαγή στην Ελλάδα. Και τις δεκαετίες του 70 ή άλλες χρονικές περιόδους, ήταν η στιγμή για μια μεγάλη αλλαγή. Τώρα ζούμε αυτήν την αλλαγή και είναι πάρα πολύ σημαντικό ότι οι μεγαλύτερες ελπίδες για τον ρόλο που μπορεί να παίξει κάποιος, στρέφονται σήμερα προς την ενωμένη ριζοσπαστική Αριστερά.
- Θα μπορούσε να παρατηρήσει, όμως, κάποιος ότι όλο αυτό ακούγεται λίγο αφαιρετικό πολιτικά. Και αναρωτιόνται μήπως ήρθε η ώρα να συγκροτηθεί μια πιο συγκεκριμένη, αν όχι κυβερνητική πρόταση από τον ΣΥΡΙΖΑ, μια προγραμματική δέσμευση εφʼ όλης της ύλης. Κάτι που προφανώς λείπει και δεν ξέρω αν ουσιαστικά αν αυτό αποτελεί και αντικείμενο εσωτερικής διεργασίας στον ΣΥΝ.
Αυτό που λέτε δεν είναι λάθος. Με τη διαφορά ότι εμείς δεν ξεκινάμε από το σημείο μηδέν. Πάντα έχουμε προσπαθήσει - κι αυτό φαίνεται ειδικά στον χώρο της Βουλής, όπου παρατίθενται τα προγράμματα των κομμάτων - να έχουμε συγκροτημένες προτάσεις. Δέστε, για παράδειγμα, η μόνη δύναμη της αντιπολίτευσης που απέναντι στον Νόμο Πλαίσιο της ΝΔ είχε παρουσιάσει έναν άλλο δικό της Νόμο, συγκροτημένο με συγκεκριμένες ρυθμίσεις για την λειτουργία των Δημόσιων Πανεπιστημίων ήταν ο ΣΥΡΙΖΑ. Ο ΣΥΡΙΖΑ αποτελεί τη μόνη δύναμη η οποία έκανε μια σειρά συσκέψεων και προτάσεις για το χωροταξικό, τώρα που συζητήθηκε στην Βουλή. Δε σημαίνει όμως αυτό ότι τελειώνουμε εκεί. Και σε αυτό έχετε δίκιο κι εγώ δέχομαι την παρατήρησή σας, ότι όσο ανεβαίνει η απήχηση που έχουμε στην κοινωνία, τόσο το πρόγραμμά μας πρέπει να είναι πιο συγκροτημένο, πιο σαφές και, θα έλεγα, πιο τολμηρό, πιο συγκρουσιακό με το σύστημα.
- Στις δημοσκοπήσεις οι πολίτες φαίνεται ότι διαφωνούν με την εκτίμηση και την προσέγγισή σας ότι πιθανή συνεργασία με το ΠΑΣΟΚ θα αποτελούσε «κάθοδο στον Άδη». Από τα δημοκοπικά ευρήματα φαίνεται ότι η πιθανότητα συνεργασίας ΠΑΣΟΚ – ΣΥΡΙΖΑ είναι μέσα στις επιθυμίες και τις επιλογές των πολιτών.
Υπήρχαν πάρα πολλοί και πολύ έντιμοι και θα έλεγα με αριστερά αισθήματα φίλοι, οπαδοί, παλιά στελέχη του ΠΑΣΟΚ που είχαν κατέβει με πράσινες σημαίες, οι οποίοι δυσκολεύονταν ή δεν μπορούσαν να κατανοήσουν τη θέση μας και την έλλειψη επιθυμίας για την δυνατότητα συνεργασία με το ΠΑΣΟΚ. Θεωρούσαν ότι έχουμε ανέβει πάνω στο καλάμι, ότι είχαμε έναν μικρομεγαλισμό, ότι το παίζαμε αλαζόνες κλπ. Ειλικρινά πιστεύω ότι οι περισσότεροι από αυτούς πια, όσοι μπορούν –και νομίζω όλοι σχεδόν μπορούν- να δουν με ανοιχτά τα μάτια τα προβλήματα, κατανοούν τη θέση μας. Ότι δεν έπρεπε αυτή η νέα ελπίδα, αυτή η νέα ελπίδα που διαμορφώνεται μέσα από τον ΣΥΡΙΖΑ να μπει μέσα στο τέλμα του συστήματος. Αν θέλετε οι πιο μεγάλοι από αυτούς το είχαν βιώσει στην εποχή τους όταν την δικιά τους εποχή ακολουθούν την προσπάθεια δημιουργία μιας νέας πολιτικής δύναμης στην Ελλάδα, του ΠΑΣΟΚ, η οποία είχε αποκλείσει την συνεργασία με τις δυνάμεις του παραδοσιακού χώρου.
- Ακόμα κι αν αυτή η πολιτική επιλογή οδηγεί σε ακυβερνησία κ. Πρόεδρε;
Δεν οδηγεί στην ακυβερνησία. Μη θεωρείτε τη διακυβέρνηση της χώρας μονοπώλιο της ΝΔ και του ΠΑΣΟΚ. Τώρα έχουμε ακυβερνησία. Έχουμε ήδη ακυβερνησία. Δεν ξέρεις τι γίνεται. Ο Υπουργός Πολιτισμού; Ποιος από όσους βλέπουμε στα έδρανα της Βουλής μπορεί να είναι μέσα σε αυτό το παιχνίδι; Ποιος από τα στελέχη της αξιωματικής αντιπολίτευσης; Έχουμε ακυβερνησία όταν έχουν αναδειχθεί τέτοιες τεράστιες κοινωνικές ανάγκες μέσα από την άνοδο των τιμών της βενζίνης των τροφίμων, και δεν έχουμε ένα κράτος που να μπορεί να ανταποκριθεί. Επομένως, ο ρόλος ο δικός μας, το επαναλαμβάνω, δεν είναι να παίξουμε το ραβδί που θα στηριχθεί ένα σύστημα το οποίο έχει ολοκληρώσει τον κύκλο της ζωής του. Είναι πολύ μεγάλο αυτό το σύστημα. Αν έχει παίξει κάποιον ρόλο, τον κλείνει τώρα, είναι στην δύση του. Ο ρόλος ο δικός μας είναι να συμβάλλουμε σε μια μεγάλη πολιτική αλλαγή όσο δύσκολη κι αν φαίνεται. Τουλάχιστον δεν φαίνεται τόσο δύσκολη όσο φαινόταν πριν δύο και τρία χρόνια.
- Εκλογές πότε πιστεύετε ότι θα έχουμε;
Νομίζω ότι όλα είναι ανοιχτά πια. Είμαστε σε μια περίοδο αβεβαιότητας και θέλω να πιστεύω ότι θα είναι εκλογές ελπίδας όποτε κι αν έρθουν.
- Τις βλέπετε σύντομα; Θα το επιθυμούσατε;
Νομίζω ότι το χρειάζεται η χώρα. Για σκεφτείτε, αν είχαμε εκλογές πριν από 5 μήνες μπορεί ο ΟΤΕ, το μέσο μας για να ζήσουμε την επανάσταση των τηλεπικοινωνιών και της πληροφορικής, θα ήταν ακόμα στα χέρια του δημοσίου και όχι στα χέρια του στενού φίλου της Siemens, δηλαδή της γερμανικής Deutsche Telecom.
To Γραφείο Τύπου
ΑΡΧΗ
ΠΛΗΡΟΦΟΡΙΕΣ
ΑΝΑΖΗΤΗΣΗ
RSS