"Ο υπουργός Δικαιοσύνης επιχειρεί να βρει επιχειρήματα εκεί που δεν υπάρχουν.
Όταν το 1989 καθιερώθηκε η αυτοδιοίκηση των δικαστηρίων ήταν ένας καινούριος θεσμός, ένα πρώτο σημαντικό βήμα, και μία δημοκρατική κατάκτηση της λειτουργίας των δικαστηρίων.
Οφείλει να γνωρίζει ο υπουργός Δικαιοσύνης ότι η ρύθμιση εκείνη έγινε με ομόφωνη στήριξη και απόφαση όλων των εργαζομένων στο χώρο της Δικαιοσύνης, δηλαδή δικαστών, δικηγόρων και δικαστικών υπαλλήλων. Η ρύθμιση αυτή την εποχή εκείνη ήρθε να δώσει απάντηση σε υπαρκτά ζητήματα ανεξαρτησίας των δικαστικών λειτουργών, με το δεδομένο ότι και στημένες συνθέσεις καταγγέλλονταν και άλλες αδιαφανείς διαδικασίες στη λειτουργία των δικαστηρίων.
Από τότε εκείνη η σωστή θεσμική ρύθμιση προχώρησε και επίσης δημοκρατικά εξελίχτηκε. Αυτό ο υπουργός Δικαιοσύνης οφείλει και να το αντιλαμβάνεται και να μην εμφανίζεται διαχρονικά απών από τη διαδρομή της ελληνικής δικαιοσύνης. Επίσης καθιερώθηκε την εποχή εκείνη και η κλήρωση των συνθέσεων. Και αυτή την ρύθμιση η κυβέρνηση της Νέας Δημοκρατίας την περιόρισε και την "ψαλίδισε". Και δεν είναι μόνο αυτά. Με σειρά νομοθετικών ρυθμίσεων η κυβέρνηση συρρίκνωσε λειτουργικά στοιχεία της ανεξαρτησίας των δικαστών".
To Γραφείο Τύπου
ΑΡΧΗ
ΠΛΗΡΟΦΟΡΙΕΣ
ΑΝΑΖΗΤΗΣΗ
RSS