Οι Έλληνες αλιείς βλέπουν σταδιακά το επάγγελμά τους να οδηγείται σε εξαφάνιση.
Τα αποθέματα ψαριών μειώνονται συνεχώς. Βασικές αιτίες είναι η υπεραλίευση, η ρύπανση που επηρεάζει κυρίως τα ψάρια που ζουν στην επιφάνεια, η γονοκτονία, δηλ. η αλίευση νηπίων ψαριών που δεν έχουν προλάβει να γεννήσουν, ο περιορισμός στο 1 μίλι από τις ακτές για τις μηχανότρατες τη Νο 164198/03-03-2008 (ΦΕΚ 368, τεύχος 2ο) Υπουργική Απόφαση του Υπουργείου Αγροτικής Ανάπτυξης και Τροφίμων
ενώ σύμφωνα με τον Ευρωπαϊκό Κανονισμό 1967/2006 ορίζεται ως ελάχιστη απόσταση το 1,5 μίλι, απόφαση που πλήττει τους παράκτιους αλιείς, η χρήση νέων δυναμικών συρόμενων εργαλείων που καταστρέφουν τους νεαρούς οργανισμούς και τη χλωρίδα του βυθού, αλλά και επικίνδυνες μέθοδοι ψαρέματος, όπως η δυναμίτιδα. Παράλληλα, είναι έντονος ο ανταγωνισμός από τα εισαγόμενα ψάρια, αλλά και τα ψάρια ιχθυοτροφείου.
Με τη συνεχιζόμενη αύξηση της τιμής του πετρελαίου, το κόστος των καυσίμων τείνει να ξεπεράσει την αξία των αλιευμάτων. Ενδεικτικά αναφέρεται ότι το 2006 το κόστος των καυσίμων αποτελούσε το 20-30% των μικτών εσόδων του σκάφους, ενώ σήμερα φτάνει το 50-70%.
Η αλιευτική περίοδος έκλεισε το Μάιο για τις μηχανότρατες, (ισχύει 4μηνη παύση αλιευτικής περιόδου λόγω προστασίας του ιχθυοαποθέματος) με αγορά πετρελαίου τράνζιτ αφορολόγητου στα 800 ? το χιλιόλιτρο ενώ την αντίστοιχη περίοδο του 2006 κόστιζε 200? περίπου. Οι Έλληνες ψαράδες σχεδιάζουν ακόμη και να δέσουν τα σκάφη τους τον Οκτώβριο που ξεκινά η νέα αλιευτική περίοδος.
Οι συνθήκες εργασίας των αλιέων γίνονται όλο και πιο δύσκολες. Η παραγωγή τους έχει μειωθεί σημαντικά γιατί στην προσπάθειά τους να κάψουν λιγότερο πετρέλαιο δουλεύουν τις μηχανές τους σε χαμηλότερες στροφές, με αποτέλεσμα να μην μπορούν να ταξιδέψουν αρκετά μίλια μακριά όπου υπάρχουν ψάρια, πλήττοντας έτσι ακόμη περισσότερο τους παράκτιους αλιείς.
Δεδομένου ότι οι τιμές καθορίζονται από τους εμπόρους, δε μπορούν αλλά και δεν είναι πρόθεσή τους να μετακυλήσουν το αυξημένο κόστος στους καταναλωτές.
Παρόμοια προβλήματα αντιμετωπίζουν και οι υπόλοιποι αλιείς της Ευρώπης. Γάλλοι, Ιταλοί, Πορτογάλοι, Ισπανοί και Μαλτέζοι, έχουν ήδη δέσει τα σκάφη τους.
Η κρίση είναι τόσο έντονη που δε μπορεί παρά να αντιμετωπισθεί σε Ευρωπαϊκό επίπεδο.
Ερωτώνται οι κ.κ. Υπουργοί:
1. Τι μέτρα προτίθεστε να πάρετε προκειμένου να βοηθήσετε τον αλιευτικό στόλο και ειδικά τα σκάφη μικρής παράκτιας αλιείας για να προσαρμοσθούν στα νέα δεδομένα και ειδικά για τη χορήγηση ναυτιλιακού πετρελαίου ή πετρελαίου θέρμανσης;
2. Τι ενέργειες έχουν γίνει , στα πλαίσια της Ε.Ε. και σε συνεργασία με τις υπόλοιπες χώρες για την ενεργοποίηση του Ευρωπαϊκού Ταμείου Αλιείας, ώστε να αντιμετωπισθούν οι επιπτώσεις από τη συνεχιζόμενη αύξηση της τιμής των καυσίμων;
3. Γιατί καθυστερεί η χαρτογράφηση των ακτογραμμών (το 80% είναι αχαρτογράφητο), ώστε να εντοπισθούν και να προστατευθούν τα θαλάσσια οικοσυστήματα και οι χώροι αναπαραγωγής των ψαριών, όπως τα λιβάδια ποσειδωνίας, οι τραγάνες, τα ασβεστολιθικά πετρώματα κ.λ.π.;
4. Γιατί δεν εφαρμόζονται οι ισχύοντες περιορισμοί, όπως το κατώτατο όριο μεγέθους των διχτυών για την προστασία των γόνων, όπως αυτό των 9 εκατοστών που ισχύει για το γαύρο;
Ο ερωτών βουλευτής
ΠΕΡΙΚΛΗΣ ΚΟΡΟΒΕΣΗΣ
ΑΡΧΗ
ΠΛΗΡΟΦΟΡΙΕΣ
ΑΝΑΖΗΤΗΣΗ
RSS