Τίποτε δεν αποκλείεται. Μήπως και τα όσα αποκαλύφθηκαν ήσαν γνωστά; Προσωπικά, την πρώτη ερώτηση για τις παράνομες διεκδικήσεις της μονής Βατοπεδίου την κατέθεσα επί ΠΑΣΟΚ, το Νοέμβριο του 2003, διότι το σκάνδαλο από τότε είχε αρχίσει να στήνεται. Ο τότε υπουργός οικονομικών δεν απάντησε καν στην ερώτηση αυτή. Επί Ν.Δ. το σκάνδαλο γιγαντώθηκε και ολοκληρώθηκε.
Αλλά δεν είναι το μοναδικό. Ανάλογες με τη μονή Βατοπεδίου διεκδικήσεις έχουν και άλλες μονές και όχι μόνο του Αγίου Όρους. Η άνοδος της τιμής της γης έχει ανοίξει την όρεξη, και η φορολογική ασυλία που έχουν εξασφαλίσει στα εκκλησιαστικά ιδρύματα οι κυβερνήσεις του ΠΑΣΟΚ και της ΝΔ έχουν δημιουργήσει ένα θερμοκήπιο διαπλοκής εκκλησιαστικών, οικονομικών και πολιτικών παραγόντων. Όπως φαίνεται, για το κέρδος δεν ισχύει κανένα άβατο και η οσμή του χρήματος αποδείχνεται πιο δυνατή από τη μυρωδιά του θυμιατού.
Στο διαδρομή του συγκεκριμένου ζητήματος υπήρξε πλήθος παρατυπιών και παραλείψεων. Άρα η κυβέρνηση μπορεί αλλά δε θέλει.
Το θέμα όμως, κατά πρώτο και κύριο λόγο, είναι πολιτικό. Έχει να κάνει με το γεγονός ότι το ελληνικό δημόσιο, με ευθύνη των εκάστοτε κυβερνήσεων, δεν έχει αποδειχθεί ικανό και ούτε έχει τη βούληση να καταγράψει, να προστατέψει ή να αξιοποιήσει υπέρ του δημόσιου συμφέροντος τη δημόσια περιουσία.
Τώρα έχουμε μια νέα μορφή αρπαγής, λεηλασίας και ιδιωτικοποίησης με διαμεσολάβηση της εκκλησίας.
Το δεύτερο είναι ότι ενώ ζούμε στον 21ο αιώνα, μας κυνηγούν ακόμη προβλήματα που θα έπρεπε να είχαν λυθεί στο 19ο αιώνα και ένα απʼ αυτά είναι ο χωρισμός εκκλησίας και κράτους και η επίλυση του ζητήματος της λεγόμενης εκκλησιαστικής περιουσίας που, με τον τρόπο που προέκυψε, δεν είναι παρά μια μορφή εθνικής δημόσιας ιδιοκτησίας.
Μα η υπόθεση ήταν στη δικαιοσύνη και η κυβέρνηση της ΝΔ δεν άφησε να ολοκληρωθεί η δίκη. Αποδέχθηκε τις απαιτήσεις της μονής, και το δημόσιο αυτοαποξενώθηκε από την κυριότητά του πάνω στη Λίμνη Βιστωνίδας. Στη συνέχεια, αποτίμησε τη Λίμνη και την παραλίμνια περιοχή, η οποία όμως δεν είναι εκμεταλλεύσιμη και την αντάλλαξε με αστικά ακίνητα και εκμεταλλεύσιμες εκτάσεις.
Ορισμένοι δεν έχουν, φαίνεται, κατανοήσει ακόμη τις διαστάσεις και τις προεκτάσεις του προβλήματος. Αν τα διάφορα «χρυσόβουλα» βυζαντινών αυτοκρατόρων ή διάφορες προφορικές ή και γραπτές δωρεές, που γίνονταν στην εκκλησία επί οθωμανικής δουλείας για λόγους φορολογικής ή άλλης σκοπιμότητας, αναγνωρισθούν ως νόμιμοι τίτλοι, τότε ο ιδιοκτησιακός χάρτης της Ελλάδας, ακόμη και κατοικημένων περιοχών, πρέπει να αλλάξει δραστικά.
Δεν είναι μόνο ο κος Βουλγαράκης και δεν είναι μόνο δικό του θέμα. Είναι ευθύνη όλης της κυβέρνησης και του ίδιου του πρωθυπουργού.
Στην πολιτική, μερικά θέματα δεν είναι ζήτημα τυπικής νομιμότητας. Είναι ποιον αξιακό κόσμο αντανακλούν και ποια ηθικοπολιτικά μηνύματα εκπέμπονται στην κοινωνία.
Η κυβέρνηση της ΝΔ δε λειτουργεί ως μια προωθητική πολιτική δύναμη, αλλά ως μια δύναμη που τραβά την κοινωνία προς τα κάτω και προς τα πίσω, σε μια τροχιά σήψης και παρακμής.
Το βέβαιο είναι ότι κατά τη συγκεκριμένη ψηφοφορία δεν τηρήθηκε πιστά ο κανονισμός της βουλής. Αυτό, σε γενικές γραμμές, ήταν γνωστό. Το επιβεβαιώνει και το βίντεο. Αν αυτό είχε και συνέπειες επί του αποτελέσματος δεν το γνωρίζουμε. Γιʼ αυτό είπαμε ότι το θέμα πρέπει να ερευνηθεί.
Δυστυχώς το περιστατικό αυτό δεν είναι το μοναδικό. Υπάρχουν πολλά κρούσματα που δείχνουν ότι η κυβερνητική πλειοψηφία ενεργεί σα να έχει «καβαλήσει το καλάμι» της ασυδοσίας και της αλαζονείας.
Από κει και πέρα, όμως, όταν στο προσκήνιο υπάρχει αυτή η τεράστια φοροεπιδρομή και αυτά τα σκάνδαλα με τη μονή Βατοπεδίου και τόσα άλλα, ο χρόνος κατά τον οποίο έγιναν οι σχετικές καταγγελίες και οι τόνοι με τους οποίους αυτές έγιναν, έχουν και μια διάσταση αποπροσανατολισμού.
Θα ανησυχούσαμε αν βλέπαμε μια σταθερή επανασυσπείρωση στο ΠΑΣΟΚ ή τη ΝΔ. Αυτό δε συμβαίνει. Ένα μεγάλο τμήμα της κοινωνίας δείχνει να έχει βγάλει τα συμπεράσματά του. Δεν περιμένει τίποτα από τη ΝΔ ή το ΠΑΣΟΚ. Το συμπέρασμα αυτό δείχνει να σταθεροποιείται.
Τώρα φαίνεται να αναδύεται ένας νέος «δικομματσιμός» ανάμεσα στο ΣΥΡΙΖΑ και το κόμμα των αναποφάσιστων. Εδώ υπάρχει μια ρευστότητα που μάλλον θα συνεχιστεί με αυξομειώσεις.
Για μας αυτό είναι αναμενόμενο και κατανοητό. Γνωρίζουμε ότι ο κόσμος ψάχνεται, ότι και εμάς μας κοιτάει με διερευνητικά γυαλιά.
Εμείς αυτό το θεωρούμε θετικό. Δεν ψάχνουμε για παθητικούς θεατές ή για άβουλους οπαδούς. Μια νέα μεγάλη κοινωνική συστράτευση θέλουμε να δημιουργήσουμε με δεσμούς εμπιστοσύνης στη βάση της αξιοπιστίας. Για να αλλάξουμε τους συσχετισμούς, να διαμορφώσουμε μια νέα κοινωνική και πολιτική πλειοψηφία, με πυρήνα τη νεολαία, τον κόσμο της εργασίας, τις δυνάμεις της αριστεράς και της ριζοσπαστικής οικολογίας για ένα νέο συνασπισμό εξουσίας. Μόνον έτσι μπορούμε να συγκρουστούμε αποτελεσματικά με τη «σαπίλα», τη διάχυτη διαφθορά, τον παρασιτισμό, τα οργανωμένα καπιταλιστικά μεγαλοσυμφέροντα και τις πολιτικές που τα υπηρετούν. Και μόνον έτσι μπορούμε να δούμε αξιόπιστες λύσεις στα προβλήματα της νεολαίας και του λαού.
ΑΡΧΗ
ΠΛΗΡΟΦΟΡΙΕΣ
ΑΝΑΖΗΤΗΣΗ
RSS