Κυρίες και κύριοι εκπρόσωποι των αρχών, των φορέων και των κομμάτων
Αγαπητοί σύνεδροι ,
Ο νέος αγροτικός κόσμος της χώρας μας, οι νέοι αγρότες και αγρότισσες, αναζητούν σήμερα ένα όραμα για την μετά το 2013 εποχή.
Αναζητούν ένα όραμα όχι απλά επειδή το μέλλον ανήκει στην νέα γενιά . Αναζητούν μια διέξοδο από τον εφιάλτη που ζουν από χρόνια οι αγρότες στη χώρα μας και σήμερα οδηγεί σε αδυναμία επιβίωσης τα μικρά και μεσαία αγροτικά νοικοκυριά και επιταχύνει τις διαδικασίες ερήμωσης της υπαίθρου.
Το τοπίο της απόγνωσης έχει γνωστά χαρακτηριστικά. Τα στατιστικά στοιχεία που κάθε χρόνο δημοσιεύονται επιβεβαιώνουν την ωμή πραγματικότητα :
Εδώ δεν πρόκειται μόνο για ένα θέμα μη αξιοποίησης των συγκριτικών πλεονεκτημάτων της χώρας στην παραγωγή αγροτικών προϊόντων ούτε απλής απουσίας στρατηγικών στην διαδικασία της αγροτικής παραγωγής και της χωροταξικής κατανομής της .
Κλονίζεται και κινδυνεύει με κατάρρευση το ίδιο το παραγωγικό μοντέλο της χώρας.
Υπάρχουν σίγουρα αιτίες και «δικαιολογίες» για όλα αυτά . Οι επιπτώσεις της νέας Κοινής Αγροτικής Πολιτικής , η δραστική περικοπή των κονδυλίων μέσω της ΚΑΠ , η εθνικά απαράδεκτη εφαρμογή της αποσύνδεσης των ενισχύσεων από την παραγωγή και η αντικατάστασή τους με την κατά αποκοπή ενίσχυση τύπου κοινωνικού βοηθήματος, σίγουρα εντείνουν την κρίση.
Υπάρχουν όμως και βαριές ευθύνες στις κυβερνήσεις του ΠΑΣΟΚ και της Ν.Δ. που χρόνια τώρα, χωρίς στρατηγική και όραμα, διαχειρίστηκαν τεράστιους εθνικούς και κοινοτικούς πόρους, ανακατανέμοντάς τους προς όφελος των λίγων, κατασπαταλώντας τους σε έργα βιτρίνας και όχι υποδομών και εκσυγχρονισμού της παραγωγικής βάσης του πρωτογενή τομέα και τους μοίρασαν αδιαφανώς για να τροφοδοτήσουν τους μηχανισμούς διαιώνισης της πολιτικής τους εξουσίας.
Η σημερινή κυβερνητική πολιτική αδυνατεί να φέρει λύσεις και στον τομέα «γεωργία».Δεν είναι τυχαίο που ο πρωθυπουργός στην πρόσφατη ομιλία του στην Δ.Ε.Θ « ξέχασε» να αναφερθεί στο αγροτικό πρόβλημα της χώρας. Οι μονότονα διατυμπανιζόμενες «μεταρρυθμίσεις» δεν είναι τίποτα περισσότερο από εφαρμογή σταθερά νεοφιλελεύθερων, αντι-λαϊκών, αντι-αγροτικών πολιτικών. Η έκφραση ενός λαϊκίστικου «φιλοαγροτισμού» και η προβολή σαν «εθνικό κατόρθωμα» της απλής διαχείρισης ευρωπαϊκών πολιτικών και δεν μπορούν να κρύψουν την απουσία ενός Εθνικού Σχεδίου Διαπραγμάτευσης, πόσο μάλλον ενός συνεκτικού μακρόπνοου προγράμματος ανόρθωσης της αγροτικής οικονομίας με διαδικασίες δημοκρατικού σχεδιασμού και προγραμματισμού.
Και φτάνοντας στο κεντρικό θέμα – ερώτημα του Συνεδρίου σας : Η μετά το 2013 εποχή .
Για τον ΣΥΝ η απάντηση είναι η αλλαγή εποχής σήμερα. Αλλαγή εποχής στο περιεχόμενο και στη μορφή άσκησης της αγροτικής πολιτικής .
Η εναλλακτική πρόταση μας είναι μία μορφή γεωργίας πιο ήπια, που σέβεται το περιβάλλον, τον παραγωγό και τον καταναλωτή, χωρίς να θυσιάζει τη διατροφική επάρκεια. Μία γεωργία που σέβεται τους φυσικούς πόρους, που προστατεύει τη βιοποικιλλότητα και δεν χρησιμοποιεί Γενετικά Τροποποιημένους Οργανισμούς. Μια γεωργία που παράγει ποιοτικά προϊόντα, με αυστηρές προδιαγραφές και υπό τακτικό και διαρκή έλεγχο από ανεξάρτητους φορείς για την ασφαλή κατανάλωσή τους.
Η αναζωογόνηση του αγροτικού τομέα απαιτεί ριζοσπαστική αλλαγή της ΚΑΠ υπέρ των μικρομεσαίων αγροτών, επεξεργασία ενός προγράμματος αγροτικής ανάπτυξης, με μείωση του κόστους παραγωγής , με καταπολέμηση των «καρτέλ» στην επεξεργασία και εμπορία αγροτικών προϊόντων και τη στήριξη των τοπικών ποιοτικών προϊόντων και των συλλογικών μορφών οργάνωσης των παραγωγών, ώστε να έχουν κυρίαρχο ρόλο στη μεταποίηση και εμπορία. Απαιτούνται άμεσα μέτρα στήριξης της ζωής στην ύπαιθρο, με την παροχή ειδικών κινήτρων εγκατάστασης νέων αγροτών, την εξασφάλιση ισότητας δικαιωμάτων και ευκαιριών ανδρών και γυναικών, καθώς και ουσιαστική βελτίωση της θέσης των «εργατο-αγροτών» και «οικονομικών μεταναστών» .
Κυρίες και κύριοι,
Στη σημερινή εποχή των έντονων κοινωνικών αντιθέσεων και της έντονης προβολής των ατομικών λύσεων σε βάρος κάθε τι οργανωμένου και συλλογικού, της αδρανοποίησης, του εκφυλισμού και της χρεοκοπίας των αγροτικών συνεταιρισμών, της απώλειας του αγωνιστικού προσανατολισμού των αγροτικών συλλόγων και της μετατροπής τους στον ένα ή τον άλλο βαθμό σε γραφειοκρατικούς μηχανισμούς και προθαλάμους παραγοντισμού και εκλογικών μηχανισμών νομής της εξουσίας, η ελπίδα υπάρχει .
Η ελπίδα και ταυτόχρονα η απαραίτητη προϋπόθεση για την ανόρθωση της υπαίθρου και της ελληνικής γεωργίας, βρίσκεται στην ανάπτυξη ενός ριζοσπαστικού αγροτικού κινήματος, που θα εκφράζει τα συμφέροντα των μικρομεσαίων αγροτών, θα συνεργάζεται και θα οργανώνει κοινές δράσεις με τα άλλα κοινωνικά κινήματα (συνεταιριστικό, εργατικό, αυτοδιοικητικό, οικολογικό κλπ), κατά της νεοφιλελεύθερης πολιτικής, σε εθνικό, ευρωπαϊκό και διεθνές επίπεδο.
Εκ μέρους του ΣΥΝ ευχόμαστε αυτό το στοίχημα να κερδηθεί και το συνέδριο σας και η γενικότερη δράση σας να συμβάλλουν σε αυτό.
Ειρήνη Κατσινοπούλου,
Υπεύθυνη Τμήματος Αγροτικής Πολιτικής ΣΥΝ