ΦΩΤΗΣ ΚΟΥΒΕΛΗΣ: Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, δεν πρόκειται για ένα τυχαίο νομοσχέδιο. Πρόκειται για ένα νομοθέτημα το οποίο περιέχει ρυθμίσεις εξαιρετικά σημαντικές και σοβαρές.
Και βεβαίως, αναφερόμενος στην αρχή αυτού του σχεδίου νόμου, πρέπει να σημειώσω, κύριε Υπουργέ, ότι το βασικό χαρακτηριστικό των συγκεκριμένων ρυθμίσεων που προωθείτε, είναι η εκχώρηση αρμοδιοτήτων από τη συντεταγμένη Ελληνική Αστυνομία στους ιδιώτες.
Πρόκειται για μια εκχώρηση, κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, αρμοδιοτήτων που έχω την άποψη ότι είναι απαράδεκτη κατά το Σύνταγμα. Δεν είναι δυνατόν αρμοδιότητες οι οποίες αφορούν στην Ελληνική Αστυνομία να δίνονται στους ιδιώτες. Και οφείλω να είμαι συγκεκριμένος και θα το πράξω.
Στο άρθρο 1, στην περίπτωση της παραγράφου 1ε΄, δίδεται η δυνατότητα του ελέγχου ασφαλείας πληρωμάτων, επιβατών, χειραποσκευών, αποσκευών, φορτίου και ταχυδρομικού υλικού σε αερολιμένες και λιμένες, καθώς και ελέγχου πρόσβασης στους χώρους και, εν γένει, στις εγκαταστάσεις αυτών μετά από έγκριση της αρμόδιας αεροπορικής ή λιμενικής αρχής.
Μα, η έρευνα, κύριε Υπουργέ, συνιστά ανακριτική πράξη, την οποία δεν δικαιούται να ενεργήσει κανένας ιδιώτης.
Το γεγονός, κυρίες και κύριοι συνάδελφοι -ας μην πάθουμε μιθριδατισμό- ότι ελέγχονται -ψάχνονται, με άλλα λόγια- εκείνοι που προτίθενται να ταξιδέψουν αεροπορικώς από εργαζόμενους σε ιδιωτικές εταιρείες παροχής ασφάλειας, είναι πράξη, κατά τη βεβαιότητά μου και όχι μόνο κατά τη γνώμη μου, απαγορευομένη. Δεν μπορεί να ερευνάται ο πολίτης από έναν ιδιώτη. Τα πάντα έχουν ισοπεδωθεί. Και βεβαίως, αυτό μαρτυρά και μια αδυναμία ή, αν θέλετε, ανικανότητα της Ελληνικής Αστυνομίας να αντιμετωπίσει όλα εκείνα τα οποία αναφέρονται ως αρμοδιότητες των ιδιωτικών επιχειρήσεων παροχής υπηρεσιών ασφάλειας.
Ουδείς διαμαρτύρεται, διότι έχουμε υποκύψει -επαναλαμβάνω- σε έναν μιθριδατισμό και θεωρούμε αυτονόητα πράγματα τα οποία συνιστούν ατομικές ελευθερίες και μάλιστα, συνταγματικά προστατευόμενες.
Και οι αρμοδιότητες, κύριε Υπουργέ, που εκχωρούνται στις ιδιωτικές επιχειρήσεις παροχής υπηρεσιών ασφάλειας, επαναλαμβάνω ότι είναι αρμοδιότητες αποκλειστικά της Ελληνικής Αστυνομίας.
Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, με ποιο δικαίωμα μια ιδιωτική επιχείρηση θα ελέγχει εγκαταστάσεις; Kαι αναφέρομαι πάντοτε στο Σύνταγμα, εάν βεβαίως εξακολουθούμε να θεωρούμε ότι είναι ένα προστατευτικό δίκτυο το Σύνταγμα και ερωτώ: Ποιο Σύνταγμα επιτρέπει να κυκλοφορούν αυτοί οι συγκεκριμένοι ιδιώτες, οπλοφορούντες, προκειμένου να ασκούν τις αρμοδιότητες που αναφέρονται στο σχέδιο νόμου;
Ας μην μπούμε στη λεπτομέρεια. Θα το πράξουμε στη συζήτηση επί των άρθρων. Ας μείνουμε, όμως, στον πυρήνα αυτού του νομοθετήματος, κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, για να συμφωνούμε -όσοι συμφωνήσουμε- ότι με έναν απαράδεκτο, αντισυνταγματικό, όσο και επικίνδυνο τρόπο, η Ελληνική Αστυνομία μεταβιβάζει αρμοδιότητες στις ιδιωτικές επιχειρήσεις.
Θέλετε να προχωρήσουμε στην εξειδίκευση της κριτικής αυτού του νομοσχεδίου; Ποιος θα τους εκπαιδεύει, κύριε Υπουργέ, αυτούς στους οποίους ανατίθενται αυτές οι σημαντικές και ευαίσθητες αρμοδιότητες; Παραπέμπεται το θέμα στην έκδοση μιας υπουργικής απόφασης και πάρα πολύ ορθά, οι συνάδελφοί μου που μίλησαν λίγο πριν σας είπαν ότι αυτή η νομοθετική εξουσιοδότηση προς τις υπουργικές αποφάσεις είναι εξαιρετικά ευρεία και γιʼ αυτό το λόγο και επιλήψιμη.
Θα ιδρύσετε με άλλα λόγια ειδικά εκπαιδευτήρια στα οποία θα εκπαιδεύονται όλοι εκείνοι οι οποίοι θα εργαστούν σε τέτοιες επιχειρήσεις παροχής ασφάλειας; Δεν λέτε τίποτα επʼ αυτού και είναι ένα εξαιρετικά κρίσιμο ζήτημα. Ποιος θα τους εκπαιδεύει;
Και πέραν αυτού, κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, όταν θα προσληφθούν, ενδεχομένως χωρίς την έκδοση των υπουργικών αποφάσεων, με ποια προσόντα αυτοί οι άνθρωποι θα προσλαμβάνονται για να ασκήσουν τα καθήκοντα και τις αρμοδιότητες που τους δίδει ο νόμος; Δεν έχετε ούτε χρονική δέσμευση, αναφορικά με την έκδοση των υπουργικών αποφάσεων, για ένα τόσο ευαίσθητο και κρίσιμο ζήτημα που αφορά στην εκπαίδευση αυτών των ανθρώπων, μια εκπαίδευση, κυρίες και κύριοι συνάδελφοι –θεωρώ ότι θα συμφωνήσετε- που αφορά και στο σεβασμό των δικαιωμάτων των πολιτών και στο σεβασμό της ακεραιότητας των ίδιων των υπαλλήλων αυτών των ιδιωτικών επιχειρήσεων και στο σεβασμό προφανώς του μείζονος ζητήματος που είναι οι συνταγματικά αναγνωρισμένες ελευθερίες του πολίτη, που δεν είναι δυνατόν να προσβάλλονται ή δυνάμει να προσβάλλονται από αυτές τις επιχειρήσεις και από το προσωπικό που οι ίδιες θα απασχολούν και μάλιστα ανεκπαίδευτο.
Κύριε Υπουργέ, δεν φοβάστε, δεν ανησυχείτε από το γεγονός ότι δίνετε τη δυνατότητα οπλοφορίας σʼ αυτούς τους ανθρώπους, οι οποίοι προφανώς θα προσέλθουν να πάρουν εργασία για να εξασφαλίσουν τον επιούσιο; Δεν έχουμε τίποτα με εκείνους που θέλουν να εργαστούν για να επιβιώσουν. Δεν φοβάστε αυτό το στοιχείο; Θα γεμίσουν περίστροφα και πιστόλια όλοι εκείνοι οι οποίοι θα εργάζονται σε τέτοιες επιχειρήσεις παροχής ασφάλειας.
Δεν λαμβάνετε υπόψη σας τα όσα καταγράφονται και μάλιστα με ένα δημόσιο τρόπο από τη συμπεριφορά τέτοιων προσώπων που εργάζονται σε επιχειρήσεις παροχής ασφάλειας; Δεν σας απασχολεί το γεγονός ότι από προσωπικό –και επιλέγω τη διατύπωση- παροχής υπηρεσιών ασφάλειας μετατρέπονται σε τραμπούκους, μετατρέπονται από άνθρωποι –επιεικής η έκφραση- σε φονιάδες; Έτσι θα αφήσετε το γεγονός της Μυκόνου να περάσει; Πέρα από αυτά τα οποία η αρμόδια δικαστική αρχή έχει δρομολογήσει.
Υπάρχουν, κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, υπαρκτοί κίνδυνοι απειλής της ζωής, της υγείας και προφανώς των ατομικών ελευθεριών των πολιτών.
Περαιτέρω, γιατί δεν δημιουργείτε, δεν θέτετε ασυμβίβαστα αναφορικά με τη συμμετοχή προσώπων σʼ αυτές τις εταιρείες; Και εννοώ ασυμβίβαστα που δεν αφορούν μόνο τα ίδια τα πρόσωπα που μετέχουν σʼ αυτές τις εταιρείες, διότι αυτά πράγματι τίθενται. Τους απαγορεύετε, επί παραδείγματι, να έχουν την ιδιότητα του μετόχου μίας τέτοιας εταιρείας από την ώρα που εργάζονται ως υπάλληλοι της Ελληνικής Αστυνομίας. Αλλά οι συγγενείς τους; Και μη μου πείτε ότι έχετε κώλυμα, διότι ενδεχομένως θα εμφανιστεί κάποιο δικαστήριο ανθρωπίνων δικαιωμάτων της Ευρώπης και θα πει ότι παραβιάζεται το δικαίωμα στην προσωπικότητα όταν θέτεις περιορισμό και διαμορφώνεις ασυμβίβαστο για συγγενικά πρόσωπα αναμφισβήτητα ορισμένου βαθμού, συγγενικά μʼ εκείνους που εργάζονται στα Σώματα Ασφαλείας!
Δεν επιλέγω να περιπτωσιολογήσω διότι τα περιστατικά είναι γνωστά. Δεν επιλέγω να αναφερθώ σε συγκεκριμένες καταστάσεις τις οποίες γνωρίζετε και για τις οποίες, όπως ο ίδιος έχετε πει, έχετε διατάξει τη διενέργεια ένορκης διοικητικής εξέτασης και δρομολογήσατε και πειθαρχικό έλεγχο. Αγνοείτε το γεγονός ότι είναι δυνατόν με ενδιάμεσα παρένθετα πρόσωπα υπάλληλοι της Ελληνικής Αστυνομίας και μάλιστα υψηλόβαθμοι, να συνιστούν τέτοιες επιχειρήσεις, τέτοιες εταιρείες –περί αυτού ο λόγος- και τότε να έχουμε μία παράλληλη λειτουργία των προσώπων και ως υπαλλήλων της Ελληνικής Αστυνομίας, αλλά και ως μετόχων εταιρειών παροχής υπηρεσιών ασφάλειας;
Αυτό πρέπει να το δείτε. Και δεν έχετε και κανένα συνταγματικό πρόβλημα να θέσετε αυτό το ασυμβίβαστο των συγγενικών προσώπων, διότι εκείνο που πρέπει να υπηρετείτε, είναι το μείζον αγαθό. Και μείζον αγαθό είναι η σύννομη λειτουργία αυτών των επιχειρήσεων και η μη εμπλοκή υπαλλήλων της Ελληνικής Αστυνομίας σε τέτοιες εταιρείες, διότι αυτή η εμπλοκή, κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, είναι βέβαιο ότι δημιουργεί παρενέργειες και οδηγεί και σε παρανομίες.
(Στο σημείο αυτό την Προεδρική Έδρα καταλαμβάνει ο Δ΄ Αντιπρόεδρος της Βουλής κ. ΦΙΛΙΠΠΟΣ ΠΕΤΣΑΛΝΙΚΟΣ)
Κύριε Υπουργέ, υπάρχει ένα ζήτημα. Εάν κάποια από τις εταιρείες αυτές υποτροπιάζει αναφορικά με την οφειλόμενη συμπεριφορά της την οποία παραβαίνει, γιατί δεν βάζετε ως δυνατότητα διοικητικής κύρωσης να αφαιρείται η άδεια και όχι μόνο όταν προκύψει ότι στερείται στη δεδομένη χρονική στιγμή ενός εκ των στοιχείων που αναφέρεται ως αναγκαία προϋπόθεση για τη χορήγηση άδειας;
Να έχετε, λοιπόν, ως διοικητική κύρωση στην περίπτωση υποτροπής και την αφαίρεση της άδειας λειτουργίας της συγκεκριμένης εταιρείας η οποία θα παραβιάζει το νόμο και τις υποχρεώσεις που έχει έναντι του νόμου.
Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, αναφερόμενος και πάλι στην αρχή του σχεδίου νόμου, δεν είναι δυνατόν να συμφωνήσουμε με μία τέτοια ρύθμιση. Αρκετά έχει διολισθήσει ο τόπος στην αποδοχή αντισυνταγματικών ρυθμίσεων και ρυθμίσεων που δυνάμει απειλούν τις ατομικές ελευθερίες. Αρκετά έχει διολισθήσει ο τόπος στην εκχώρηση αρμοδιοτήτων που κανονικά αφορούν σε λειτουργούς και σε δημόσιους υπαλλήλους, σε ιδιώτες.
Μʼ αυτές τις σκέψεις, όσο και μʼ αυτές τις αντιρρήσεις, ο Συνασπισμός Ριζοσπαστικής Αριστεράς καταψηφίζει το σχέδιο νόμου.
ΑΡΧΗ
ΠΛΗΡΟΦΟΡΙΕΣ
ΑΝΑΖΗΤΗΣΗ
RSS