Η κοινωνία έχει θέσει φραγμό στο μηχανισμό της δικομματικής εναλλαγής. Ανεξάρτητα από την επιδείνωση της θέσης της κυβέρνησης και την οριακή αύξηση του ΠΑΣΟΚ που εμφανίζεται ως πρώτο κόμμα, το ποιοτικό εύρημα που αντανακλά τις διαθέσεις ανατροπής των δεδομένων μέσα στην κοινωνία είναι το μικρό άθροισμα των δυνάμεων του δικομματισμού και η σημαντικά αυξημένη δύναμη της Ριζοσπαστικής Αριστεράς. Όσοι δεν το αντιλαμβάνονται θα βρεθούν πολύ μακριά και έξω από τις πραγματικές αλλαγές που θα προκύψουν στο πολιτικό σκηνικό.
Οι πολύμηνες διεργασίες μέσα στην κοινωνία έχουν διαμορφώσει ένα πεδίο νέων αναγκών και αναζητήσεων, ένα νέο πεδίο προσδοκιών, που υπερβαίνουν τα παραδοσιακά δεδομένα και λειτουργούν ανατρεπτικά σε σχέση με τις εφαρμοζόμενες πολιτικές της κυβέρνησης και με την ανέξοδη ρητορεία του ΠΑΣΟΚ.
Τα επιτελεία των δύο κομμάτων δεν αντιλαμβάνονται, επί πλέον, τη βαθιά κρίση του Διεθνούς νεοφιλελεύθερου μοντέλου, γιατί οι ηγεσίες της ΝΔ και του ΠΑΣΟΚ είναι μέρος των πολιτικών ελίτ που συναινούν ή και συνδιαμορφώνουν επί χρόνια τώρα τις νεοσυντηρητικές πολιτικές σε ευρωπαϊκή κλίμακα.
Η κυβέρνηση της ΝΔ εφαρμόζει ακραίες αντικοινωνικές πολιτικές παραμένοντας πιστή στις πλέον συντηρητικές οπισθοφυλακές του αγοραίου νεοφιλελευθερισμού, στη φάση ακριβώς που το μοντέλο αυτό βρίσκεται σε προφανές αδιέξοδο στον πυρήνα της λογικής και των αξιών του.
Η επιλογή σήμερα για την Αριστερά ως πολιτική διέξοδος στην κρίση αντιστοιχεί σε μία κοινωνία που διεκδικεί τα αυτονόητα των πολύχρονων κατακτήσεων και την ανασυγκρότηση των αξιών που επιχείρησε να θέσει σε αμφισβήτηση και να απαξιώσει η αγοραία παγκοσμιοποίηση και η "μόνη σκέψη" την τελευταία εικοσαετία.
To Γραφείο Τύπου