Η μη αναγνώριση της συμβίωσης ομοφύλων προκαλεί προβλήματα στην εφαρμογή της κοινοτικής νομοθεσίας. Αυτό προκύπτει από απάντηση του Επιτρόπου Ζακ Μπαρρό, αρμόδιου για τις εσωτερικές υποθέσεις στον ευρωβουλευτή του ΣΥΝ Δ.Παπαδημούλη.
Ο Έλληνας ευρωβουλευτής αναφερόταν στην Οδηγία 2004/38 σχετικά με το δικαίωμα των πολιτών και των μελών των οικογενειών να κυκλοφορούν και να διαμένουν ελεύθερα στην επικράτεια των κρατών – μελών και ρωτούσε την Επιτροπή: «Πώς η ελληνική έννομη τάξη έχει εξασφαλίσει τα δικαιώματα διαδοχής ομόφυλου ζευγαριού, που έχει συνάψει γάμο σε κράτος μέλος και, ασκώντας το δικαίωμά του στην ελεύθερη κυκλοφορία και διαμονή, έχει αποκτήσει ακίνητη περιουσία στην Ελλάδα;»
Ο Επίτροπος για τις εσωτερικές υποθέσεις απάντησε:
«Το πρόβλημα που εγείρει το Αξιότιμο Μέλος του Κοινοβουλίου προκύπτει από την μη αναγνώριση εκ μέρους της Ελλάδας των γάμων ομοφύλων, δεδομένου ότι αυτού του τύπου οι γάμοι δεν ρυθμίζονται από την ελληνική νομοθεσία.
Η οδηγία 2004/38/EΚ αποβλέπει στη διευκόλυνση της εισόδου και της διαμονής στο κράτος μέλος υποδοχής των πολιτών της ΕΕ και των μελών της οικογενείας τους. Η οδηγία δεν ασχολείται με θέματα που αφορούν την αναγνώριση της οικογενειακής κατάστασης.Η Επιτροπή έχει επίγνωση των νομικών και πρακτικών δυσχερειών που μπορεί να προκύψουν όταν ζεύγος ομοφύλων μετοικεί σε κράτος μέλος, άλλο από εκείνο στο οποίο έχει τελεστεί ο γάμος. Εξάλλου, η Πράσινη Βίβλος του 2006 αφορά τα ζητήματα που τίθενται σχετικά με τις περιουσιακές σχέσεις μεταξύ συζύγων και τις περιουσιακές συνέπειες που έχουν άλλες μορφές ενώσεων, κάνοντας διάκριση μεταξύ αυτών ως προς τις συμβάσεις ή τις συντροφικές σχέσεις που καταχωρούνται ενώπιον δημοσίας αρχής, και τις ενώσεις de facto.
Βάσει των στοιχείων που συνελέγησαν κατά τη μελέτη αυτή, τα κράτη μέλη που αναγνωρίζουν τις καταχωρημένες συντροφικές σχέσεις είναι τα εξής: Δανία (1989), Σουηδία (1994), Κάτω Χώρες (1998), Βέλγιο, Ισπανία και Γαλλία (1999), Γερμανία (2000), Φινλανδία (2001), Πορτογαλία και Λουξεμβούργο (2004), Ηνωμένο Βασίλειο (2005). Μεταξύ των χωρών αυτών, η Γαλλία, το Βέλγιο, η Ισπανία, οι Κάτω Χώρες και το Λουξεμβούργο έχουν θεσπίσει νομοθεσία που επιτρέπει τη σύναψη των εν λόγω καταχωρημένων συντροφικών σχέσεων τόσο από ετερόφυλα όσο και από ομόφυλα ζεύγη. Τα άλλα αναφερόμενα κράτη μέλη προβλέπουν ειδική νομοθεσία για τις καταχωρημένες συντροφικές σχέσεις ομοφύλων ζευγών. Τέλος, πρέπει να αναφερθεί ότι οι Κάτω Χώρες, το Βέλγιο και η Ισπανία προβλέπουν την τέλεση γάμου μεταξύ ατόμων του ιδίου φύλου.»
Ο Δημήτρης Παπαδημούλης δήλωσε σχετικά:
"Η σαφής απάντηση της Κομισιόν αποτελεί κόλαφο για τους κυβερνητικούς χειρισμούς. Επιβεβαιώνει πανηγυρικά ότι η θεσμοθέτηση του συμφώνου ελεύθερης συμβίωσης μόνο για τα ετερόφυλα ζευγάρια, αποτελεί σαφή διάκριση σε βάρος των ζευγαριών ίδιου φύλου και καταστρατηγεί την αρχή της ισότητας. Η ελληνική πολιτεία είναι υποχρεωμένη, με βάση την κοινοτική αρχή της ελεύθερης κυκλοφορίας προσώπων, να ρυθμίσει θέματα που αφορούν σε ομόφυλα ζευγάρια, που έχουν νομιμοποιήσει τη σχέση τους, είτε με γάμο είτε με σύμφωνο συμβίωσης σε άλλα κράτη – μέλη της ΕΕ. Παραδείγματος χάριν, τί συμβαίνει στην ελληνική έννομη τάξη, σε περίπτωση που ομόφυλο ζευγάρι από άλλο κράτος – μέλος, που έχει νομιμοποιήσει τη σχέση του σε αυτό, εγκατασταθεί στην Ελλάδα και προκύψουν κληρονομικά δικαιώματα; Θα αναγνωρίσει το δικαιώματα αυτά σε αλλοδαπά ζευγάρια, όπως οφείλει να πράξει, και θα συνεχίσει να το αρνείται σε Έλληνες πολίτες;"
To Γραφείο Τύπου