Ο Πρόεδρος του ΣΥΝ Αλ. Τσίπρας αναφέρθηκε στη γενιά των 700 ? και κατέθεσε δέσμη σχετικών προτάσεων.
Δ.ΤΖΑΝΑΚΟΠΟΥΛΟΣ: Αυτό το Σαββατοκύριακο κορυφώνεται το Φεστιβάλ της Νεολαίας του ΣΥΝ με τις τριήμερες εκδηλώσεις στην Αθήνα. Είμαστε πάρα πολύ χαρούμενοι που σαν Νεολαία ΣΥΝ καταφέραμε φέτος να διοργανώσουμε πάνω από 5ο φεστιβαλικές εκδηλώσεις σε τουλάχιστον 40 πόλεις σε ολόκληρη την Ελλάδα. Αυτό δείχνει τη δυναμική που έχει αποκτήσει η Νεολαία του ΣΥΝ τα τελευταία χρόνια, αποδεικνύει ότι πλέον είναι υπαρκτό κοινωνικό ρεύμα, εκφράζεται μέσα από την οργάνωση της ριζοσπαστικής Αριστερά ς και προσπαθεί με κάθε τρόπο να βελτιώσει τη ζωή των νέων ανθρώπων που, κατά τη γνώμη μας, δεν μπορεί να συνεχιστεί άλλο
Οι νέοι άνθρωποι αντιμετωπίζουν πάρα πολλά προβλήματα. Η κυβέρνηση του κ. Καραμανλή έχει υιοθετήσει μια πολιτική η οποία μετατρέπει όλους τους νέους και τις νέες, είτε είναι φοιτητές, είτε είναι εργαζόμενοι, σε θύματα, ξεκινώντας από την ιδιωτικοποίηση της εκπαίδευσης και φτάνοντας μέχρι την αποδιάρθρωση των εργασιακών σχέσεων. Η νεολαία δεν αντέχει άλλο και βρίσκεται πραγματικά σε κατάσταση απελπισίας. Και μ΄ αυτή την έννοια εμείς θα προσπαθήσουμε στο φεστιβάλ μας να αναδείξουμε όλα αυτά τα προβλήματα και θα προσπαθήσουμε επίσης να δώσουμε συγκεκριμένες απαντήσεις και εναλλακτικές διεξόδους.
Οι πολιτικές συζητήσεις κατά το τριήμερο του Φεστιβάλ θα αφορούν την σχέση της Αριστεράς με την εξουσία, θα αφορούν τις σχέσεις της Αριστεράς με την Ευρώπη αλλά και την ίδια στιγμή θα προσπαθήσουμε να δώσουμε βάρος και στα δικαιώματα των νέων ανθρώπων, ξεκινώντας από τον στρατό και περνώντας σε μια συζήτηση η οποία θα αφορά τη γενιά της επισφάλειας, τη γενιά των 700 ?.
Το Φεστιβάλ της Νεολαίας του ΣΥΝ που διεξάγεται στις 26, 27 και 28 Σεπτεμβρίου θα προσπαθήσουμε να μην είναι ούτε ένα προκάτ πλαστικό θέαμα, αλλά δεν θέλουμε να είναι και ένα αποστειρωμένο κομματικό φεστιβάλ σαν αυτά τα οποία έχουμε συνηθίσει. Προσπαθούμε να είμαστε ανοιχτοί στην κοινωνία, προσπαθούμε να είμαστε ανοιχτοί στην καλλιτεχνική δημιουργία, προσπαθούμε να είμαστε ανοιχτοί σε κοινωνικές και πολιτικές οργανώσεις ολόκληρου του φάσματος της ριζοσπαστικής Αριστεράς. Μ΄ αυτή την έννοια θα προσπαθήσουμε να διοργανώσουμε ένα πολύχρωμο τριήμερο το οποίο θα μπορέσει να αγγίξει και να γίνει ελκυστικό για όσο το δυνατόν ευρύτερα τμήματα της νεολαίας στην πρωτεύουσα.
Την ίδια στιγμή προσπαθούμε να δώσουμε και βήμα σε νέους καλλιτέχνες, σε νέους δημιουργούς και στην ερασιτεχνική δημιουργία και είναι η πρώτη φορά που στο καλλιτεχνικό πρόγραμμα, δίπλα σε καταξιωμένα συγκροτήματα θα εμφανιστούν νέοι καλλιτέχνες, ερασιτέχνες δημιουργοί, οι οποίοι θα μπορέσουν να αναδείξουν τη δουλειά τους σε ένα ευρύτερο κοινό, πράγμα το οποίο δεν μπορούν να κάνουν οι πολιτιστικές εκδηλώσεις που διοργανώνονται από μεγάλες εμπορικές εταιρείες.
Εμείς αυτό το οποίο προσπαθούμε είναι να δείξουμε ότι ο πολιτισμός δεν είναι εμπόρευμα, είναι δικαίωμα των νέων ανθρώπων κι αυτό ακριβώς νομίζω ότι θα πρέπει να είναι και το μήνυμα του καλλιτεχνικού μέρους του Φεστιβάλ.
Σας καλούμε όλες και όλους να παρακολουθήσετε τις εκδηλώσεις του Φεστιβάλ και θα χαρούμε πάρα πολύ να σας δούμε εκεί.
ΑΛ. ΤΣΙΠΡΑΣ: Να σας ευχαριστήσω κι εγώ όλες και όλους για την παρουσία σας σήμερα εδώ. Και να σας πω ότι για εμάς το Φεστιβάλ της Νεολαίας ΣΥΝ είναι ένας πάρα πολύ σημαντικός σταθμός.
Το τελευταίο διάστημα όλοι στην πολιτική ζωή του τόπου, εξ αιτίας της κατάρρευσης του δικομματικού συστήματος έτσι όπως το είχαμε βιώσει όλα τα προηγούμενα χρόνια, όλοι μιλούν για συνεργασίες εξ αιτίας της αδυναμίας από τα νούμερα που καθημερινά βγαίνουν στη δημοσιότητα από τις δημοσκοπήσεις να προκύψουν αυτοδύναμες κυβερνήσεις.
Εμείς λοιπόν απέναντι σ΄ όλη αυτή τη συζήτηση περί συνεργασιών απαντάμε ότι μας ενδιαφέρει η συνεργασία, αλλά όχι αυτή η συνεργασία για την οποία όλοι μιλούν. Μας ενδιαφέρει η συνεργασία, η μόνιμη σχέση, η μόνιμη επαφή με μια γενιά που δεν έχει δικαιώματα, με μια κοινωνική κατηγορία που βρίσκεται στην απ΄ έξω, με μια ολόκληρη γενιά που κάποιοι την ονόμασαν γενιά των 700 ?. Κι όλη μας η δράση, όλη μας η παρέμβαση το επόμενο διάστημα θα εστιαστεί κυρίως στο να αναδείξουμε τα μεγάλα προβλήματα που περνάει αυτή η γενιά, να αναδείξουμε τα αδιέξοδα στα οποία έχει περιέλθει εξ αιτίας συγκεκριμένων πολιτικών επιλογών και να αναδείξουμε ότι είναι ρεαλιστική μια άλλη προοπτική γι αυτή τη γενιά.
Εμείς λοιπόν αυτή την επαφή, αυτή τη συνεργασία, αυτή τη συμμαχία θα προσπαθήσουμε να την στερεώσουμε σε στέρεες βάσεις. Κι ένας σταθμός για να ενισχύσουμε αυτή τη συμμαχία μας με τη νέα γενιά είναι το Φεστιβάλ της Νεολαίας ΣΥΝ, που φέτος έχει τίτλο «Διάλεξε ζωή και όχι επιβίωση».
Το τελευταίο διάστημα όλοι μιλάνε για τη γενιά των 700 ?. Δεν είμαστε οι μόνοι. Μιλάνε όμως για τη γενιά των 700 ? σαν να πρόκειται για κάποιο φυσικό φαινόμενο, για κάποια φυσική καταστροφή, για κάποιο λιμό που έχει πέσει στη χώρα μας. Ξεχνάνε ότι στην πραγματικότητα πρόκειται για το αποτέλεσμα πολύ συγκεκριμένων πολιτικών επιλογών. Στο όνομα της οικονομικής μεγέθυνσης, στο όνομα της ανάπτυξης, στο όνομα μεγάλων εθνικών στόχων δημιουργήθηκε μια κοινωνική κατηγορία ολόκληρη, μια νέα γενιά δίχως δικαιώματα, δίχως προοπτική, με δουλειές κακοπληρωμένες για 500 και 600 ? το μήνα, με δουλειές χωρίς καθορισμένο ωράριο, από το πρωί μέχρι το βράδυ, πολύ συχνά και τα Σαββατοκύριακα, με δουλειές χωρίς άδειες, χωρίς δώρο, χωρίς διακοπές, δουλειές χωρίς ένσημα και χωρίς ασφάλιση.
Εμείς λοιπόν λέμε ότι αυτό που κάποιοι ονομάζουν φυσικό φαινόμενο και ψάχνουν να βρουν πώς θα το αντιμετωπίσουν, εμείς το ονομάζουμε αποτέλεσμα πολύ συγκεκριμένων πολιτικών επιλογών. Διότι, όταν κάποιοι θεωρούσαν πρόκληση για το μέλλον τις ελαστικές σχέσεις εργασίας και πολιτική για τη νέα γενιά την ανασφάλιστη εργασία, εμείς λέγαμε ότι αυτές οι επιλογές οδηγούν σε αδιέξοδο τους νέους ανθρώπους. Διότι, όταν κάποιοι επένδυαν -και συνεχίζουν να επενδύουν- στο ρουσφέτι και στις μικροκομματικές, μικροπολιτικές σκοπιμότητες προκειμένου να αυξήσουν τα εκλογικά τους ποσοστά, εμείς λέγαμε ότι μ΄ αυτόν τον τρόπο θα οδηγήσουν σε στρατιές ομήρων συμβασιούχων νέων ανθρώπων που δεν θα έχουν τη δυνατότητα να προσδοκούν κάτι καλύτερο από τη ζωή τους,
Διότι, όταν κάποιοι στο όνομα της εξίσωσης και της ισότητας κατήργησαν και συνεχίζουν να καταργούν εργασιακά δικαιώματα, όταν κάποιοι στο όνομα της βιωσιμότητας του ασφαλιστικού κατήργησαν ασφαλιστικά δικαιώματα, εμείς από τότε λέγαμε ότι οδηγούν σ΄ έναν ιδιότυπο ρατσισμό απέναντι στη νέα γενιά.
Κι ερχόμαστε σήμερα με τη νομιμοποίηση της εργασίας με δελτίο παροχής υπηρεσιών, το περίφημο μπλοκάκι, να μιλάμε, όχι πια για τη γενιά των 700 ?, αλλά να μιλάμε για την κοινωνία των 700 ?. Η επισφαλής εργασία έχει μπει πια σε όλους τους τομείς της αγοράς εργασίας. Στις τράπεζες, στον τεχνικό και κατασκευαστικό κλάδο, στα πολυκαταστήματα, στα σούπερ-μάρκετ, στις τουριστικές υπηρεσίες, στις διανομές, στον αγροτικό τομέα, όπου κι αν σηκώσει κανείς το βλέμμα του θα δει εργαζόμενους, νέους επί το πλείστον, να δουλεύουν με ελαστικές σχέσεις εργασίας και σε επισφαλείς θέσεις εργασίας.
Κι αυτή η κατάσταση είναι δυσανάλογη με τους επίσημους δείκτες της οικονομίας. Οι μεγάλες επιχειρήσεις, οι κατασκευαστικές εταιρείες, οι εμπορικές αλυσίδες αυξάνουν με μεγάλους, με ραγδαίους ρυθμούς τα κέρδη τους. Την ίδια στιγμή για την πλειοψηφία των νέων ανθρώπων που έχουν ένα και δύο πτυχία το μέλλον διαγράφεται αβέβαιο.
Εμείς λέμε κατ΄ αρχήν ότι απέναντι σ΄ αυτή την πραγματικότητα πρέπει οι πολιτικές δυνάμεις που κυβέρνησαν αυτόν τον τόπο να δώσουν μια εξήγηση, να δώσουν μια απάντηση. Και καλούμε τον Πρωθυπουργό, τον κ. Καραμανλή, και τον Πρόεδρο του ΠΑΣΟΚ, εκ μέρους του πρώην Πρωθυπουργού του κ. Σημίτη, να δώσουν μια εξήγηση και να ζητήσουν μια συγνώμη για τους δεκάδες χιλιάδες όμηρους συμβασιούχους, για τους δεκάδες χιλιάδες νέους ανθρώπους που δουλεύουν με προγράμματα stage και πληρώνονται 480 ? το μήνα, δίχως ασφαλιστικά δικαιώματα. Να δώσουν μια εξήγηση και να ζητήσουν συγνώμη απ΄ αυτούς τους ανθρώπους, που τους αξιοποιούν κάθε φορά στα προεκλογικά τους φυλλάδια, που κάνουν ομιλίες έχοντας ως φόντο τα νέα τους λαμπερά πρόσωπα, που συνέχεια στις ομιλίες τους αναφέρονται σ΄ αυτούς και στο μέλλον τους και να τους δώσουν μία εξήγηση.
Και βεβαίως κυρίως καλούμε τους ίδιους τους νέους ανθρώπους να κατανοήσουν ότι υπάρχει εναλλακτική προοπτική κι αυτή βρίσκεται μέσα από τη συνειδητοποίηση της δύναμης που έχουν στα χέρια τους.
Σήμερα θα καταθέσουμε μια δέσμη προτάσεων, μια δέσμη δώδεκα συγκεκριμένων μέτρων που αφορούν αυτή την περίφημη γενιά των 700 ?. Όμως το σημαντικότερο απ΄ όλα είναι οι ίδιοι αυτοί οι νέοι άνθρωποι να πιστέψουν ότι, μέσα από τη διεκδίκηση και τη συλλογική δράση, μπορούν να ανατρέψουν τα πράγματα.
Άρα λοιπόν εμείς λέμε ότι υπάρχουν τρεις τρόποι μέσα από τους οποίους μπορούμε να διεκδικήσουμε μια άλλη προοπτική.
Ο πρώτος είναι να κάνουμε όσο το δυνατόν γνωστότερο το μεγάλο αυτό κοινωνικό πρόβλημα. Ήδη στην Ευρώπη οι άνεργοι, οι επισφαλώς εργαζόμενοι κινητοποιούνται, προσπαθώντας να τραβήξουν την προσοχή της κοινωνίας προς το μέρος τους. Και ήδη αυτό έχει φέρει και αποτελέσματα, στριμώχνει κυβερνήσεις.
Το δεύτερο που μπορούμε και πρέπει να κάνουμε. Να εντείνουμε την πίεση απέναντι στις εταιρείες, απέναντι στο κεφάλαιο, απέναντι σε όλους αυτούς που εκμεταλλεύονται την εργασία των νέων ανθρώπων. Οι εταιρείες εμπορεύονται προϊόντα και υπηρεσίες και ενδιαφέρονται πάρα πολύ για τη δημόσια εικόνα τους. Αυτό είναι το αδύνατο σημείο τους. Επομένως μπορεί να μετατραπεί και στο δυνατό σημείο των εργαζόμενων και της κοινωνίας.
Το τρίτο και εξίσου σημαντικό, ίσως και σημαντικότερο, είναι ότι πρέπει να πιεστούν οι κυβερνώντες. Και δεν μπορεί να απαντάνε ότι τα φαινόμενα και τα προβλήματα αυτά δεν μπορούν να λυθούν. Υπάρχουν προτάσεις συγκεκριμένες, οι οποίες, αν εφαρμοστούν, θα είχαμε μια διαφορετική προοπτική για τη γενιά των 700 ?.
Σήμερα καταθέτουμε αυτές μας τις προτάσεις και κυρίως θα καταθέσουμε ένα κυρίαρχο ερώτημα. Απέναντι σ΄ όλες τις πολιτικές δυνάμεις οι νέοι άνθρωποι προφανώς και δεν θέλουν να είναι απασχολήσιμοι, ούτε θέλουν να δουλεύουν χωρίς ασφαλιστικές εισφορές. Το κυρίαρχο ερώτημα που τίθεται απέναντι σ΄ όλες τις πολιτικές δυνάμεις είναι, αν τοποθετούνται υπέρ της σταθερής απασχόλησης ή συνεχίζουν να πιστεύουν ότι η επισφαλής εργασία είναι το όχημα προς το μέλλον. Αν συνεχίζουν να πιστεύουν ότι η απασχολησιμότητα και η flexicurity είναι πρόκληση για το μέλλον ή πια έχουν πάρει το μάθημά τους και είναι υπέρ της σταθερής απασχόλησης.
Ένα ερώτημα που θέτουμε και στην κυβέρνηση και στο κόμμα της αξιωματικής αντιπολίτευσης. Ένα ερώτημα σε σχέση με τα μπλοκάκια. Θα συνεχίσουμε να εύχυμε αυτό το φαινόμενο της παράνομης εργασίας και να το νομιμοποιούμαι όπως έκανε τελευταία ο κ. Αλογοσκούφης ή θα καταργήσουμε τα μπλοκάκια; Θα προωθήσουμε το 35ωρο προκειμένου να υπάρξουν νέες θέσεις εργασίας ή θα υιοθετήσουμε την ευρωπαϊκή Οδηγία για το 65ωρο; Και βεβαίως το κύριο ερώτημα τίθεται από το σύνθημα που έχουν οι νέοι του ΣΥΝ το Φεστιβάλ τους, «θέλουμε επιβίωση ή θέλουμε ζωή»; Εμείς απαντάμε θέλουμε ζωή. Θέλουμε να δουλεύουμε για να ζούμε με αξιοπρέπεια και όχι να ζούμε για να δουλεύουμε.
Είμαι βέβαιος ότι θα τεθεί για άλλη μια φορά το κρίσιμο ερώτημα πόσο ρεαλιστικές είναι οι θέσεις και οι προτάσεις. Εμείς τους απαντάμε ότι ο δικός μας ρεαλισμός δεν έχει να κάνει με το δικό τους ρεαλισμό, τον ρεαλισμό που έχει οδηγήσει σήμερα στην απόγνωση εκατοντάδες χιλιάδες νέους ανθρώπους. Και σε τελική ανάλυση τους απαντάμε, το δικό σας ρεαλισμό, τον ρεαλισμό που δημιούργησε τη γενιά των 700 ? τον γράφουμε στα παλιά μας τα παπούτσια.
Οι προτάσεις που καταθέτουμε είναι χωρισμένες σε τέσσερις ενότητες.
Μισθολογικά – Φορολογικά
1. Κανένας μισθός να μην υπολείπεται του ορίου φτώχειας. Παροχή διορθωτικής αύξησης στους μισθούς για την αντιμετώπιση της ακρίβειας - επιπλέον από τις αυξήσεις που προβλέπονται στις συλλογικές συμβάσεις εργασίας - ύψους 200 ευρώ το μήνα για το 2008 και 100 ευρώ για το 2009 και επαναδιαπραγμάτευση της Εθνικής Γενικής Συλλογικής Σύμβασης Εργασίας 2008 – 2009, με στόχο ο κατώτερος μισθός να φτάσει τα 1300 ευρώ το μήνα, όσο δηλαδή είναι ο αντίστοιχος μέσος όρος στην Ευρωζώνη για να φύγουν και οι νέοι από τη ζώνη των 700 ευρώ.
2. Δραστική αύξηση του επιδόματος ανεργίας στο 80% του μισθού του ανειδίκευτου εργάτη και επιμήκυνση του χρόνου χορήγησής του για όλο το διάστημα της ανεργίας. Ειδικό βοήθημα ανεργίας, ίσο με την εκάστοτε σύνταξη του ΟΓΑ, για τους νέους και νέες μέχρι 29 ετών, που τελειώνουν την τυπική εκπαίδευσή τους, γράφονται στις λίστες του ΟΑΕΔ και δεν τους τοποθετεί το αργότερο σε δύο μήνες σε εργασία.
3. Εφαρμογή αφορολόγητου ορίου ετήσιου εισοδήματος μέχρι 15.000 για τα δύο πρώτα χρόνια της απασχόλησής τους για όσους εργαζόμενους δεν ξεπερνούν το 30ο έτος της ηλικίας τους.
Εργασιακές Σχέσεις
4. Τακτοποίηση όλων των συμβασιούχων που καλύπτουν πάγιες και διαρκείς ανάγκες και εν συνεχεία κατάργηση του θεσμού του συμβασιούχου.
5. Κατάργηση μορφών εργασίας, όπως η ενοικίαση εργαζομένων, οι συμβάσεις έργου ή μίσθωσης υπηρεσιών με δελτίο, επέκταση της προστασίας της εργατικής νομοθεσίας σε κατηγορίες εργαζομένων, που η απασχόλησή τους υποκρύπτει μισθωτή σχέση (π.χ. επέκταση της έννοιας της εξαρτημένης εργασίας υπό το φως των νέων δεδομένων, νομοθετική ρύθμιση για την προστασία των εργασιακών και ασφαλιστικών δικαιωμάτων των τηλεργαζομένων).
Ασφαλιστικά
6. Ασφάλιση των ανέργων για σύνταξη και υγεία για όλο το διάστημα που διαρκεί η ανεργία τους. Κατάργηση των ανασφάλιστων stage.
7. Επαναφορά του ορίου των 50 ενσήμων από 100 που έγινε με τον πρόσφατο αντιασφαλιστικό νόμο για την απόκτηση ασφαλιστικού βιβλίου υγείας.
8. Αναγνώριση της στρατιωτικής θητείας των νέων, ως χρόνου ασφάλισης χωρίς προαπαιτούμενα και εξαγορά. Το μέτρο να αφορά και αυτούς που για λόγους συνείδησης εκτελούν κοινωνική θητεία και οι δαπάνες να καλύπτονται από τον λογαριασμό που έχει σχηματιστεί από την εισφορά 1% που δίνουν όλοι οι εργαζόμενοι για τους στρατεύσιμους. Από τον ίδιο αυτό λογαριασμό να πληρώνονται οι ασφαλιστικές εισφορές (εργαζόμενου και εργοδότη) για ένα χρόνο, νέων μέχρι 30 ετών που έχουν (α) ολοκληρώσει πρόγραμμα απεξάρτησης και (β) έχουν εκτίσει ποινή συνολικής φυλάκισης, ανώτερη των τριών(3) μηνών.
9. Κατάργηση όλων των αρνητικών διακρίσεων που έχουν θεσπιστεί από το 1992 μέχρι σήμερα σε βάρος των νέων και πρωτίστως αυτές που αφορούν εργασιακές σχέσεις, ασφάλιση, αμοιβές, συνδικαλιστικά δικαιώματα. Να καταργηθούν όλες οι νομοθετικές ρυθμίσεις για υποβαθμισμένες εργασιακές σχέσεις όχι μόνο στους νεοπροσλαμβανόμενους σε όλες τις ΔΕΚΟ.
Γενικά. Διασφάλιση βασικών δικαιωμάτων
1. Χορήγηση στους ανέργους, τους φοιτητές και μαθητές κάρτας απεριόριστων διαδρομών στα μέσα μαζικής μεταφοράς,
2. παροχή πολιτιστικής εκπτωτικής κάρτας για να έχουν και αυτοί δικαίωμα στη δημιουργική αξιοποίηση του ελεύθερου χρόνου τους.
3. Επιδότηση ενοικίου και αναστολή των δανειακών υποχρεώσεων των ανέργων στις τράπεζες για στεγαστικά δάνεια για το διάστημα της ανεργίας τους.
Χρηματοδότηση.
Σπεύδω να προλάβω να σας πω ότι υπάρχουν φόροι για μια τέτοια κοινωνική πολιτική.
Η συνολική φορολογία κεφαλαίου στην Ελλάδα είναι 17%. Στην Ευρώπη 29%. Όλοι μας μιλάμε για την ανάγκη να εξευρωπαϊστούμε, να συγκλίνουμε με τις άλλες χώρες της Ευρώπης. Λοιπόν, αν εξευρωπαϊστούμε στο θέμα της φορολογίας του κεφαλαίου και πάμε από το 17% στο 29%, τότε θα έχουμε περίπου 15 δις πρόσθετα έσοδα για το δημόσιο. Από εκεί σκοπεύουμε να βρούμε λεφτά, όχι ξεπουλώντας και εκχωρώντας δημόσια γη, αλλά παίρνοντας το κάτι παραπάνω από την κερδοσκοπία του μεγάλου κεφαλαίου, που το τελευταίο διάστημα γίνεται και θρασύτατη και θέλει να επιβάλει τους δικούς της όρους στην πολιτική ζωή του τόπου. Μια κερδοσκοπία που δεν είναι φαινόμενο μονάχα ελληνικό βεβαίως και μια θρασύτητα που επίσης δεν είναι μονάχα φαινόμενο ελληνικό. Βλέπουμε ότι στις ΗΠΑ έχουν το θράσος να φεύγουν με τις τσέπες γεμάτες από τη διοίκηση των επιχειρήσεων που έχουν φαλιρίσει και να χρεώνουν τις ζημιές στην κοινωνία, να εθνικοποιούν δηλαδή τις χρεωμένες επιχειρήσεις, ιδιωτικοποιώντας μόνο το κέρδος.
Εμείς λέμε ο΄τι πρέπει να μπει ένα φρένο και λέμε ότι δεν πρέπει να φτάσουμε και στην Ελλάδα σ΄ αυτά τα φαινόμενα. Και αν σήμερα στις ΗΠΑ ο κ. Μπους λέει ότι θα δώσει 700 δις δολάρια προκειμένου να αντιμετωπίσει αυτή την κρίση, αν πριν από ένα χρόνο του έλεγε κανείς ότι πρέπει να δώσεις 700 δις δολάρια προκειμένου να αντιμετωπίσει τα προβλήματα της κοινωνικής συνοχής και των ανέργων, όποιος το πρότεινε αυτό θα τον έπαιρναν με τις λεμονόκουπες. Έτσι κι εμείς σήμερα εδώ. Καταθέτουμε δέσμη προτάσεων που αφορούν να δοθούν χρήματα για τις κοινωνικές ανισότητες, για να αμβλυνθούν οι κοινωνικές ανισότητες, μπορεί να μας λένε ότι δεν έχουμε ρεαλιστικές προτάσεις. Εμείς λέμε ότι δεν πρέπει να περιμένουμε να φτάσουμε στο σημείο που έχει ήδη φτάσει η οικονομία των ΗΠΑ. Και να πάρουμε μέτρα. Και λέμε ότι αυτή η περιβόητη γενιά των 700 ? μπορεί να γίνει -το πιστεύουμε ότι μπορεί να γίνει- από γενιά της υποταγής, γενιά της ανατροπής.
ΕΡΩΤΗΣΕΙΣ
- Γιατί ζητήσατε από τον κ. Παπανδρέου να απολογηθεί για την πολιτική του; ……Ή υπάρχει… οικογενειακή ευθύνη; ……
Οικογενειακή ευθύνη… Εξ΄ όσων γνωρίζω ο κ. Παπανδρέου με τον κ. Σημίτη δεν έχουν κάποια οικογενειακή σχέση. Όμως, κυβέρνησε για πολλά χρόνια το ΠΑΣΟΚ, και ιδιαίτερα τα χρόνια της διακυβέρνησης Σημίτη δημιουργήθηκε αυτή η περιβόητη γενιά των 700 ευρώ.
- Για τη σημερινή πολιτική του ΠΑΣΟΚ ;.. …
Το ΠΑΣΟΚ σήμερα δεν ασκεί διακυβέρνηση. Την πολιτική του την κρίνουν. Την πολιτική του την κρίνουν οι πολίτες. Το ΠΑΣΟΚ όμως κυβέρνησε όλα αυτά τα χρόνια και δημιούργησε αυτό το φαινόμενο. Σήμερα παρουσιάζει αυτό το φαινόμενο ως φυσικό φαινόμενο. Ε, δεν είναι φυσικό φαινόμενο. Έχει αιτίες που το δημιουργήσανε. Το να εξαγγέλλει κανείς,, όπως υπήρξαν εξαγγελίες που βρίσκονται σε μια κατεύθυνση θα έλεγε κανείς κοντύτερα σε θέσεις και απόψεις που αποτέλεσαν τον πυρήνα της προγραμματικής αντιπολίτευσης που εμείς κάναμε στην διακυβέρνηση Σημίτη, είναι εύκολο. Σε επίπεδο εξαγγελιών είναι εύκολο. Όμως οφείλει να ζητήσει συγνώμη γιατί δημιούργησε αυτή την γενιά.
- Είπατε, απαντώντας στην προηγούμενη ερώτηση, ότι ο κ.Καραμανλής συνεχίζει – για πόσο ακόμα δεν ξέρω - να κυβερνά αυτόν τον τόπο. Θεωρείτε ότι είναι πιθανό το ενδεχόμενο πρόωρων εκλογών; …
Όπως καλά γνωρίζετε την ευθύνη πρόωρης προσφυγής στις κάλπες την έχει ο Πρωθυπουργός. Όμως είναι φανερό ότι βρισκόμαστε σε μία περίοδο πολιτικής ρευστότητας, όχι επειδή υπάρχουν αντάρτες στην κυβέρνηση, αλλά γιατί γίνονται αντάρτες ολοένα και περισσότεροι μέσα στην κοινωνία, οι νέοι άνθρωποι και τα νοικοκυριά που είναι καταχρεωμένα στις τράπεζες και όλοι όσοι θα κληθούν να πληρώσουν αύριο το μάρμαρο, όταν θα καταθέσουν τις φορολογικές τους δηλώσεις και θα δουν ότι φορολογούνται αυτοί, ενώ κάποιοι άλλοι μένουν στο απυρόβλητο. Όσο διογκώνονται αυτά τα προβλήματα είναι φανερό ότι δεν μπορεί να κυβερνήσει ο κ. Καραμανλής και καμία άλλη κυβέρνηση που συνεχίζει να έχει αυτή την πολιτική.
- Πιστεύετε και μάλλον θα δώσετε αυτή τη δέσμη μέτρων, θα την προσθέσετε στα έξι σημεία Αλαβάνου για κοινή αντιπολιτευτική δράση;…… Πιστεύετε ότι μπορεί το ΠΑΣΟΚ, που είναι κατά τη γνώμη σας και υπαίτιο για αυτή την κατάσταση, να συμμετέχει σε τέτοια κοινή αντιπολιτευτική δράση για τη γενιά των 700 ?; ..
Εμείς στο επόμενο διάστημα, όπως κάναμε και στο παρελθόν, θα συνεχίζουμε να πυροβολούμε την πολιτική ζωή του τόπου με προτάσεις. Με προτάσεις, με θέσεις πολύ συγκεκριμένες. Μας κατηγορούν πολλές φορές ότι δεν είναι ρεαλιστικές. Εμείς λέμε ότι είναι ο μόνος ρεαλισμός να πάμε σε μια άλλη πολιτική. Θα συνεχίζουμε να το κάνουμε. Και αυτό σημαίνει ότι όλο το προηγούμενο διάστημα -γιατί μας κατηγορούσαν ότι κόβουμε τις γέφυρες του διαλόγου, δεν έχουμε ανοιχτές τις επαφές με τις άλλες πολιτικές δυνάμεις-…εμείς καταθέτουμε προτάσεις. Και περιμένουμε να δούμε όλες τις πολιτικές δυνάμεις τι λένε γι αυτές τις προτάσεις.
Οι γενικολογίες είναι εύκολες. Η γενική επίκληση της ανάγκης να υπάρξει συνεργασία των προοδευτικών δυνάμεων είναι εύκολο πράγμα. Επί της ουσίας όμως, πάνω σε συγκεκριμένες προτάσεις και συγκεκριμένους άξονες πολιτικής περιμένουμε να δούμε τις απαντήσεις όλων των άλλων πολιτικών δυνάμεων που θεωρούν ή εξαγγέλλουν ότι πρέπει να αλλάξει η σημερινή δεξιά διακυβέρνηση. Η δεξιά διακυβέρνηση δεν ανατρέπεται, περιμένοντας τις δημοσκοπήσεις. Περιμένοντας το βράδυ στο δελτίο των ειδήσεων να δούμε πόσο ανέβηκαν οι δείκτες. Η δεξιά πολιτική ανατρέπεται μέσα στους κοινωνικούς αγώνες , στους δρόμους, στις διεκδικήσεις και με συγκεκριμένες προτάσεις και θέσεις προγραμματικές, που βρίσκονται σε αντίθετη κατεύθυνση από την εφαρμοζόμενη μέχρι σήμερα πολιτική.
- Είπατε στην εισήγησή σας ότι πλέον η γενιά των 700 ? έχει γίνει κοινωνία των 700 ?. Ωστόσο στις προτάσεις σας επικεντρωνόσαστε και πάλι στη γενιά των 700 ?. Μήπως αυτές οι προτάσεις θα έπρεπε να διευρυνθούν, και πώς…;…..
Περνάμε σταδιακά από το φαινόμενο της γενιάς των 700 ? στην κοινωνία των 700 ?, ακριβώς διότι παγιώνονται αυτές οι εργασιακές σχέσεις της επισφάλειας στους νέους εργαζόμενους. Τι έχουμε δηλαδή; Όταν το μπλοκάκι γίνεται καθεστώς για κάθε νέο πτυχιούχο ή μη, είναι επακόλουθο το ότι κανένας εργοδότης δεν θα προσλάβει εργαζόμενο πια δίνοντάς του τις ασφαλιστικές εισφορές, διότι θα έχει τη δυνατότητα να προσλαμβάνει νέους με μπλοκάκι. Και ταυτόχρονα, όχι μόνο αυτό, θα προχωρήσουμε και σε φαινόμενα να απολύονται εργαζόμενοι που δεν είναι της νέας γενιάς, είναι των 50, των 55, των 60 χρόνων. Διότι ο εργαζόμενος που έχει δύο πτυχία και είναι στην ανεργία και προσφέρεται να δουλέψει με μπλοκάκι θα κοστίζει στον εργοδότη πολύ λιγότερα απ΄ αυτόν που ήδη έχει και που δίνει τις ασφαλιστικές εισφορές. Αν λοιπόν καταργηθεί αυτό -κι αυτό είναι δέσμη μέτρων και προτάσεων που αφορούν τη νέα γενιά- αν καταργηθεί αυτό, τότε βεβαίως αυτή η ανατροπή θα έχει να κάνει όχι μονάχα με τους νέους εργαζόμενους, αλλά και με τους παλιότερους εργαζόμενους. Συνεπώς είναι αλληλένδετα αυτά.
Συνεπώς μ΄ αυτή την έννοια εμείς θεωρούμε ότι μια πολιτική στοχευμένη στα προβλήματα της νέας γενιάς, είναι μια πολιτική που δεν ακουμπά μόνο τους νέους ανθρώπους, αλλά ακουμπά συνολικά την κοινωνία.
- Όλη αυτή η συζήτηση που γίνεται στα άκρα της δεξιάς ή στη δεξιά παράταξη με τον κ. Καρατζαφέρη και διάφορους αντάρτες… …. Εσείς βλέπετε μια προσπάθεια ώστε να παραμείνει η δεξιά παράταξη στην εξουσία; … Προκατέλαβε και τη συνεργασία τη δικιά σας με το ΠΑΣΟΚ;…
Ο κ. Καρατζαφέρης;….
- Προσδιόρισε ότι είναι μάλλον βέβαιο ….
Αυτό που εμείς πιστεύουμε είναι ότι θα υπάρξουν προσπάθειες ώστε να διατηρηθεί ο πυρήνας μιας δεξιάς, δεξιόστροφης πολιτικής, είτε με τη διατήρηση με τεχνητές ενέσεις αυτού του συστήματος της δικομματικής εναλλαγής, είτε με προσπάθειες στήριξης αυτού του συστήματος που θα παράσχει με μεγάλη χαρά, όπως δήλωσε προχθές ο κ. Καρατζαφέρης.
Εμάς αυτό δεν μας αφορά. Εμείς αυτό που είπαμε και επαναλαμβάνουμε είναι ότι ο τόπος χρειάζεται λύση αριστεράς. Είναι ότι η δεξιά διακυβέρνηση έχει οδηγήσει τον τόπο σε αδιέξοδα. Λύση και απάντηση δεν είναι μια κυβέρνηση κεντροαριστεράς. Τη ζήσαμε, τη γνωρίσαμε, είδαμε τα αδιέξοδά της. Λύση για τον τόπο είναι μια κυβέρνηση Αριστεράς. Το είπαμε και θα συνεχίζουμε να το λέμε και θα συνεχίζουμε να το επιδιώκουμε.
- - Στην Ελλάδα δεν έχουμε δει μια λύση κεντροαριστεράς… Για ποιο λόγο αποτυχημένες προσπάθειες, όπως π.χ. στην Ιταλία, θεωρείτε εκ των προτέρων ότι θα έχουν τέτοια κατάληξη εδώ; …Και επίσης μια και είπατε ότι θα υπάρξει προσπάθεια αναστήλωσης της δικομματικής εναλλαγής ….. αν εκτιμάτε ότι στο πλαίσιο αυτής της επιχείρησης θα πρέπει ο ΣΥΝ κι εσείς προσωπικά να περιμένετε κάποιες επιθέσεις άλλου τύπου; …
Σε σχέση με το πρώτο ερώτημα. Δεν καθορίζουμε τη στάση μας απέναντι σε πιθανά σενάρια με βάση το τι έγινε σε γειτονικές χώρες. Κυρίως καθορίζουμε τη στάση μας με βάση τα κριτήρια που έχουμε εμείς για τις αναγκαίες τομές και διαρθρωτικές αλλαγές που χρειάζεται η ελληνική κοινωνία, με βάση τις πολιτικές. Αν είναι να φτιάξουμε μια κυβέρνηση -και να την στηρίξουμε κι εμείς- η οποία θα στέλνει στρατιώτες στο Αφγανιστάν, η οποία δεν θα πειράξει το μεγάλο κεφάλαιο, η οποία δεν θα αναδιανείμει τον πλούτο, η οποία δεν θα φέρει μια μεγάλη φορολογική μεταρρύθμιση, η οποία δεν θα αγγίξει την εκκλησία και δεν θα προχωρήσει σε χωρισμό εκκλησίας και κράτους, η οποία δεν θα κάνει μεγάλες τομές προκειμένου να διατηρηθεί ο δημόσιος πλούτος, όπως για παράδειγμα η Ο.Α., ο αερομεταφορέας μας, τότε αυτή η κυβέρνηση, όπως και να την χαρακτηρίσετε, μπορεί να έχει την ετικέτα της κομμουνιστικής κυβέρνησης, θα είναι;.. Δεν θα είναι. Εσείς την είπατε κεντροαριστερή. Εμείς λέμε κατ΄ όνομα κεντροαριστερή, στην ουσία θα είναι μια κυβέρνηση που θα συνεχίσει μια νεοφιλελεύθερη δεξιά πολιτική. Δεν την θέλουμε. Δεν θα την στηρίξουμε.
Εμείς λοιπόν λέμε ότι χρειαζόμαστε λύση Αριστεράς. Κι αυτό το λέμε σήμερα από θέση ισχύος, διότι έχει επιβεβαιωθεί η κριτική μας στο νεοφιλελευθερισμό, διότι βρισκόμαστε σε μια νέα ιστορική καμπή, όχι μόνο στη χώρα μας, αλλά και στον κόσμο, βλέποντας ότι αυτό το μοντέλο έχει αποτύχει, έχει καταρρεύσει παταγωδώς και χρειάζονται λύσεις, με περισσότερο κοινωνικό κράτος, με περισσότερη κοινωνική συνοχή.
Το δεύτερο ερώτημα, για τις επιθέσεις… Δεν μας εκπλήσσει. Είμαστε προετοιμασμένοι. Διότι, όταν κάποιος διεκδικεί και παλεύει για να ανατρέψει τους συσχετισμούς, για να αλλάξει τα πράγματα, είναι συναπακόλουθο ότι θα δεχτεί μεγάλη επίθεση απ΄ όλους όσους -και είναι πολλοί- δεν θέλουν να αλλάξουν τα πράγματα. Άρα λοιπόν είμαστε προετοιμασμένοι για τις επιθέσεις. Πιστεύουμε όμως ότι η κοινωνία πια έχει αισθητήριο, έχει κριτήριο. Ότι ο κόσμος καταλαβαίνει κι ότι ο κόσμος δεν ενημερώνεται μόνο από τα δελτία των ειδήσεων. Παίρνει χαμπάρι για το τι γίνεται γύρω του και από την ίδια του τη ζωή και καταλαβαίνει τι συμβαίνει γύρω του. Και δεν πιστεύουμε πια ότι αυτές οι επιθέσεις μπορούν να ανατρέψουν ή να μεταβάλλουν το πολιτικό σκηνικό, όπως κάποια κέντρα θα ήθελαν να το κάνουν.
To Γραφείο Τύπου
ΑΡΧΗ
ΠΛΗΡΟΦΟΡΙΕΣ
ΑΝΑΖΗΤΗΣΗ
RSS