ΓΙΑΝΝΗΣ ΔΡΑΓΑΣΑΚΗΣ: Κύριε Πρόεδρε, η ελληνική κοινωνία, εδώ και αρκετό καιρό, ζει με έκπληξη οδυνηρή, θα έλεγα, όλη αυτή την υπόθεση της Μονής Βατοπεδίου. Βεβαίως το πρόβλημα για μας εδώ μέσα δεν είναι καινούριο. Η Βουλή έχει ασχοληθεί με το θέμα. Εμείς τουλάχιστον, το θέμα αυτό, το έχουμε θέσει επανειλημμένα με ερωτήσεις από το 2003 και μετά. Αλλά, εν πάση περιπτώσει, τώρα έγινε ευρύτερα γνωστό.
Το θέμα λοιπόν που εμάς μας απασχολεί δεν είναι το θέμα αυτό ως ένα σκάνδαλο μεμονωμένο ή ένα κοινό οικονομικό σκάνδαλο, αλλά ως ένα σύμπτωμα το οποίο δείχνει ένα γενικότερο πολιτικό πρόβλημα που έχει να κάνει αφενός μεν με το πώς το κράτος και οι εκάστοτε κυβερνήσεις αντιμετωπίζουν τη δημόσια περιουσία και αφετέρου με το πώς αναπτύσσονται οι σχέσεις Εκκλησίας-Κράτους, στην προκειμένη περίπτωση της Μονής Βατοπεδίου με την Πολιτεία και το κράτος.
Άρα πρέπει να δούμε τι πρέπει να κάνουμε όχι απλώς για να διαλευκανθεί το συγκεκριμένο σκάνδαλο, να τιμωρηθούν οι όποιοι υπεύθυνοι κ.λπ., αλλά τι πρέπει να κάνουμε ώστε να αντιμετωπιστούν γενικότερα αυτά τα προβλήματα τα οποία δυστυχώς μας κυνηγούν ως κοινωνία σε μια εποχή που άλλα έπρεπε να μας απασχολούν. Σήμερα έπρεπε να συζητούμε εδώ για την οικονομική κρίση, για τις επιπτώσεις που, όπως φαίνεται, θα έχει και στην πραγματική οικονομία, για τις επιχειρήσεις που θα κλείσουν, για τους εργαζόμενους που θα μείνουν άνεργοι και είμαστε υποχρεωμένοι να συζητούμε για προβλήματα που σε άλλες κοινωνίες λύθηκαν από τον 19ο αιώνα. Όμως είναι μια ευκαιρία να πούμε και αυτό, ότι αυτά είναι τα βαρίδια που μας κρατούν ως κοινωνία στάσιμους. Δεν είναι οι εργαζόμενοι στις Δ.Ε.Κ.Ο., δεν είναι τα λεγόμενα «ρετιρέ», δεν είναι ο κόσμος που μοχθεί. Αυτά είναι τα βαρίδια: αυτά τα σκάνδαλα, αυτές οι διαπλοκές και αυτές οι νοοτροπίες.
Ποιοι παράγοντες όμως δημιούργησαν το έδαφος, το υπόβαθρο, για να αναπτύσσονται τέτοιου τύπου καταστάσεις;
Ο πρώτος παράγοντας, κατά τη γνώμη μας, είναι αυτή η ιδεολογία, ας το πω έτσι –διότι περί ιδεολογίας πρόκειται πριν απʼ όλα- περί real estate. Όλα, τα πάντα μπορούν να γίνουν real estate, δηλαδή τα πάντα μπορούν να γίνουν εμπόρευμα, τα πάντα μπορούν να γίνουν οικόπεδο, τα πάντα μπορούν να γίνουν πηγή κέρδους, είτε είναι δάση, είτε είναι βουνά, είτε είναι πεδιάδες, είτε είναι αιγιαλός, είτε είναι παραλία, είτε είναι νησιά, είτε είναι στεριές, οτιδήποτε. Αυτός είναι ο βασικός μοχλός ανάπτυξης σήμερα, υποτίθεται ανάπτυξης. Αυτή η ιδεολογία πέρασε και το άβατο του Αγίου Όρους. Είναι προφανές. Η μυρωδιά του χρήματος και του κέρδους υπερισχύει των άλλων καταστάσεων.
Ο δεύτερος παράγοντας είναι το εξαιρετικά ευνοϊκό φορολογικό καθεστώς το οποίο οι κυβερνήσεις της Νέας Δημοκρατίας αλλά και οι πριν του ΠΑ.ΣΟ.Κ. έχουν δημιουργήσει για την Εκκλησία. Είναι αφορολόγητη όχι η Εκκλησία ως Εκκλησία. Είναι αφορολόγητη η οικονομική, η εμπορική, η επιχειρηματική δραστηριότητα των μονών και των εκκλησιαστικών ιδρυμάτων. Και δε φτάνει μόνον αυτό, αλλά εντάχθηκε επισήμως η Εκκλησία και στα κίνητρα του αναπτυξιακού νόμου. Υπήρχε και επί ΠΑ.ΣΟ.Κ. μία αναφορά για ανακαινίσεις ξενώνων, για πολιτιστικά κλπ, που και εκεί υπήρχαν προβλήματα, αλλά επί Ν.Δ. η Εκκλησία εξισώνεται με τον επενδυτή που κάνει καζίνο, με μία μάλιστα ευνοϊκότερη μεταχείριση της Εκκλησίας. Δε χρειάζεται η Εκκλησία να δημιουργήσει εταιρία, δε χρειάζεται να δημιουργηθεί Α.Ε. για να πάρει λεφτά και να κάνει επένδυση. Η Εκκλησία μπορεί ως ναός, ως μητρόπολη, να γίνει επενδυτής, παίρνοντας παχυλότατη επιδότηση.
Τρίτος παράγοντας είναι η δυνατότητα της Εκκλησίας, με όρους αδιαφάνειας, να συζητάει ο αρχιεπίσκοπος ή ο τάδε παράγοντας της Εκκλησίας με τον Πρωθυπουργό ή με έναν Υπουργό, να συμφωνούν εν κρυπτώ και να γίνεται μία προγραμματική λέει, συμφωνία εκατομμυρίων ευρώ ενδεχομένως, για την οποία η Βουλή δε λαμβάνει γνώση.
Για όσους ενδεχομένως από τους συναδέλφους εδώ μέσα αλλά και άλλους πολίτες έξω από την Αίθουσα αυτή τα ακούν αυτά για πρώτη φορά, θα μου επιτραπεί να θυμίσω ότι αυτά εδώ τα έχουμε θέσει επανειλημμένα, τα έχουμε καταγγείλει, έχουμε επισημάνει κινδύνους και έχουμε προτείνει και μέτρα θεραπείας αυτών των προβλημάτων.
Μέχρι και προχθές ήμασταν φωνή βοώντος εν τη ερήμω.
Ο τρίτος λοιπόν παράγοντας είναι η αδιαφάνεια, η οποία καλύπτει τα πάντα και ειδικότερα βεβαίως τις σχέσεις αυτές του κράτους με την Εκκλησία και ειδικά τις οικονομικές σχέσεις και τις οικονομικές συναλλαγές.
Ο τέταρτος παράγοντας είναι ευρύτερα το καθεστώς ασυλίας που έχει διαμορφωθεί για την Εκκλησία. Υποτίθεται ότι οι μητροπόλεις, οι μονές, είναι νομικά πρόσωπα δημοσίου δικαίου. Υποτίθεται ότι κατά τον Καταστατικό Χάρτη της Εκκλησίας υπόκεινται σε διαχειριστικό έλεγχο, που ουδέποτε ασκήθηκε αυτή η υποχρέωση, όχι η δυνατότητα, παρά μόνο όταν ξέσπασε κάποιο σκάνδαλο π.χ. με τον μητροπολίτη Αττικής κ.λπ. Τότε τρέχαμε να κάνουμε λέει, διαχειριστικό έλεγχο.
Έχουμε τη βαθύτατη πεποίθηση και θέλουμε να το πούμε ευθαρσώς: Εάν αυτοί οι παράγοντες δεν αλλάξουν, τότε το Βατοπέδιο δε θα είναι μία μεμονωμένη περίπτωση. Ενδεχομένως και άλλα «Βατοπέδια» πολύ χειρότερα έρχονται ήδη.
Τι πρέπει λοιπόν να γίνει; Πρώτον, σε σχέση με τη φορολογία σας έχουμε καταθέσει μία πρόταση νόμου, κύριε Υπουργέ -και χαίρομαι που είσθε εδώ, διότι με έχετε ακούσει επανειλημμένα εδώ σʼ αυτή την Αίθουσα να θέτω αυτά τα θέματα- που ζητούμε να καταργηθούν όλες οι ευνοϊκές φορολογικές απαλλαγές.
Δεν είναι δυνατόν ένα ασφαλιστικό ταμείο να έχει ένα ακίνητο και να πληρώνει 30% φόρο και η Εκκλησία να έχει ένα ακίνητο, να το εκμεταλλεύεται και να μην πληρώνει καθόλου φόρο. Από πού και ως πού; Το ασφαλιστικό ταμείο δεν κάνει κοινωνικό έργο;
Δείτε λοιπόν την πρότασή μας, εμπλουτίστε την αν θέλετε, φέρτε δική σας αν θέλετε, αλλά να τελειώνει αυτή η ιστορία. Είναι πρόκληση. Είναι πρόκληση όταν ζητάτε από τον εργαζόμενο με το δελτίο, με τα 700 ευρώ, να φορολογηθεί όταν υπάρχει αυτό το καθεστώς φορολογικής ασυλίας.
Δεύτερον, καταργείστε αυτά τα περί αναπτυξιακού νόμου. Η ίδια η Εκκλησία πρέπει να ζητήσει την κατάργησή του. Είναι ντροπή! Εκεί που διαβάζεις πώς γίνεται μία επένδυση καζίνου, δίπλα να βλέπεις πώς γίνεται μια επένδυση με φορέα την Εκκλησία και χωρίς να χρειάζεται να κάνει εταιρεία. και γιʼ αυτούς που θα παρεξηγήσουν αυτό που λέμε τώρα, εμείς έχουμε προτείνει στην Αίθουσα αυτή από τότε που ενέκυψε το θέμα το εξής: Να υπάρξει ειδικό πρόγραμμα από το Υπουργείο Πολιτισμού με δημόσιο χρήμα και με διαφάνεια να επιχορηγούνται ναοί, μοναστήρια, εκκλησίες, οτιδήποτε για έργα ανακαίνισης, για έργα ανάδειξης της παράδοσης, για οτιδήποτε έργα είναι σε σχέση με την αποστολή της Εκκλησίας. Δεν είμαστε αντίθετοι. Αλλά να μη γίνονται όλα αυτά τα πράγματα τα οποία είναι θερμοκήπια σκανδάλων, διαπλοκής κ.λπ.
Τρίτον, σε σχέση με τη δυνατότητα σύναψης προγραμματικών συμβάσεων, βεβαίως να υπάρχει η δυνατότητα να μπορεί να υπογραφεί μία προγραμματική συμφωνία η οποία να λέει ότι η Εκκλησία θα κάνει αυτό και επειδή αυτό εντάσσεται σε έναν γενικότερο στόχο θετικό, θα πάρει μία ενίσχυση και από την πολιτεία. Υπό ποιους όρους; Υπό τους όρους που είπαμε και τότε. Πρώτον, το νομικό πρόσωπο που θα πάρει την επιχορήγηση να έχει υποστεί διαχειριστικό έλεγχο και φορολογικό έλεγχο. Δεύτερον, όλες αυτές οι προγραμματικές συμβάσεις να κατατίθενται μαζί με τον Προϋπολογισμό. Σε ένα παράρτημα να αναφέρονται οι προγραμματικές συμβάσεις, το περιεχόμενό τους. Τρίτον, να υπάρξει ένας θεσμικός τρόπος απολογισμού. Κάθε ευρώ –και το λέμε αυτό γενικότερα με αφορμή τη σημερινή συζήτηση, το ίδιο που θα πω τώρα ισχύει για όλους τους φορείς- που θα φεύγει από το δημόσιο ταμείο εμείς απαιτούμε να συνοδεύεται, να έρχεται πίσω ένας κοινωνικός απολογισμός.
Πού πήγε αυτό το ευρώ, τι κοινωνικό αποτέλεσμα είχε; Ποιοι ωφελήθηκαν, ποιοι βλάφθηκαν; Δισεκατομμύρια κύριε Υφυπουργέ, έδωσε η Κυβέρνησή σας στις τράπεζες στη φάση της κερδοφορίας, λες και δεν είχαν κέρδη οι τράπεζες. Επιχορηγήσατε τις τράπεζες με διάφορους τρόπους, με δισεκατομμύρια. Δεν πρέπει αυτό να το μάθει ο ελληνικός λαός και δεν πρέπει να υπάρξει ένας απολογισμός τι έγιναν αυτά τα χρήματα τώρα που θα ζητήσετε θυσίες για να αντιμετωπίσετε τυχόν προβλήματα και χρεοκοπίες κ.λπ.;
Τέλος, σε σχέση με το συγκεκριμένο θέμα του Βατοπεδίου, ή μάλλον με τα προηγούμενα –τα οποία δεν τα αναπτύσσω, αναφέρω τα βασικά- πιστεύουμε ότι μπορούν να αρθούν ορισμένοι από τους παράγοντες οι οποίοι, όπως είπα, ευνόησαν και εξακολουθούν να ευνοούν τη συγκρότηση δικτυώσεων, συστήματα διαπλοκών ανάμεσα σε εκκλησιαστικούς, επιχειρηματικούς, πολιτικούς παράγοντες, διότι περί τέτοιων δικτυώσεων πρόκειται, με σκοπό την ιδιοποίηση δημόσιας περιουσίας ή με σκοπό την προώθηση άλλων ιδιοτελών σκοπών.
Σε ό,τι αφορά ειδικά το θέμα του Βατοπεδίου: στις 11 Δεκεμβρίου κύριε Υπουργέ, συζητείται στο Πολυμελές Πρωτοδικείο Ξάνθης η αγωγή του Δήμου Τρίγλιας του Νομού Χαλκιδικής, η αγωγή οκτώ κατοίκων του Δήμου Σταγείρων, η αγωγή 184 κατοίκων του Δήμου Σταγείρων Ακάνθου Νομού Χαλκιδικής κατά της Μονής Βατοπεδίου, του ελληνικού δημοσίου και της κτηματικής εταιρείας του δημοσίου. Με τις αγωγές αυτές οι ενάγοντες επιδιώκουν να αναγνωριστεί ότι η λίμνη Βιστωνίδα –λιμνοθάλασσα πρέπει να λέμε- ανήκε πάντοτε στην κοινότητα του ελληνικού δημοσίου και κακώς πέρασε στην κυριότητα της Μονής Βατοπεδίου.
Ποια είναι η θέση του ελληνικού δημοσίου; Είστε υπόδικοι με βάση της αγωγές. Θα παραστεί το δημόσιο στο δικαστήριο και με ποια θέση; Με τη θέση ότι υπάρχουν οι γνωμοδοτήσεις που λένε ότι η λιμνοθάλασσα ανήκει στη Μονή Βατοπεδίου ή με την εντολή του κ. Σανιδά που λέει ότι όλα αυτά είναι παράνομα; Τι θα κάνετε; Θα αφήσετε να γίνει αυτή η δίκη και να αποφανθούν οι δικαστές αν η Βιστωνίδα είναι λίμνη ή λιμνοθάλασσα; Θα αφήσετε να γίνει αυτή η δίκη και να κρίνουν οι δικαστές του Πρωτοδικείου αν οι χρυσόβουλοι λόγοι του τάδε αυτοκράτορα του Βυζαντίου ισχύουν ή όχι;
Κάντε αυτό που σας είπαμε από την πρώτη στιγμή. Ακυρώστε όλες αυτές τις αποφάσεις από τότε που άρχισαν, από τη γνωμοδότηση του 1998-1999 –πότε ήταν η πρώτη- μέχρι σήμερα. Να τεθεί το θέμα σε μία βάση. Πέρα από το έργο της δικαιοσύνης η οποία προχωρεί και η οποία ευελπιστούμε ότι θα βάλει κάποια πράγματα στη θέση του.
Δεύτερον, διατάξτε αυτό που έχουμε πει από τώρα, δηλαδή και διαχειριστικό και φορολογικό έλεγχο στη Μονή Βατοπεδίου και σε άλλες Μονές επί τη ευκαιρία, διότι υπάρχουν και αδικήματα φοροδιαφυγής που αφορούν εσάς κύριε Υφυπουργέ προσωπικά με την έννοια της ευθύνης και της αρμοδιότητας. Δεν θα επεκταθώ περισσότερο.
Περαιτέρω να προχωρήσουμε και εδώ σε μια εξεταστική επιτροπή, η οποία θα διερευνήσει καθαρά τις πολιτικές ευθύνες, όπου υπήρξαν και όποτε υπήρξαν, και όλα αυτά, επαναλαμβάνω, από μια σκοπιά: πώς θα απαλλάξουμε την κοινωνία από τέτοιου τύπου βαρίδια, προβλήματα και πηγές δυσοσμίας και πώς θα μπορέσουμε να ασχοληθούμε με τα προβλήματα που μας φέρνει ο 21ος αιώνας και δυστυχώς, ορισμένα τουλάχιστον απʼ αυτά είναι άμεσης προτεραιότητας.
β) ΔΕΥΤΕΡΟΛΟΓΙΑ Γ. Δραγασάκη
Κύριε Πρόεδρε, να ευχαριστήσω για τη συμμετοχή συναδέλφων απʼ όλα τα κόμματα στην επίκαιρη επερώτηση που καταθέσαμε. Να πω ότι αν πάρουμε σχηματικά αυτά που ακούσαμε από τον Υπουργό, θα λέγαμε, κύριε Υπουργέ, ότι ήσασταν επιθετικός εναντίον μας και προκλητικός.
Κύριε Υπουργέ, δεν είναι σοβαρά πράγματα να κατηγορείτε εσείς εμάς ότι εμείς δυναμιτίζουμε το κλίμα της Εκκλησίας επειδή αποκαλύπτουμε σκάνδαλα τα οποία εσείς κάνετε. Για όνομα του Θεού! Όμως, αντιλαμβάνομαι ότι το θέμα είναι άλλο. Αντιλαμβάνομαι ότι η Κυβέρνησή σας αντιμετωπίζει με δέος την επερχόμενη κρίση. Η κρίση δεν έχει αρχίσει ακόμα, στον πρόλογο είμαστε. Αντιλαμβανόμαστε ότι προετοιμάζετε, ψάχνετε τρόπο για να πάτε σε πρόωρες εκλογές, διαπιστώνουμε ότι θέλετε να πάτε σε εκλογές, σε μία προσπάθεια να συσπειρώσετε τη συντηρητική Ελλάδα, τη φοβική Ελλάδα, την Ελλάδα με προκαταλήψεις, γιʼ αυτό και είπατε αυτά που είπατε σήμερα εναντίον μας και ότι θα πάτε σε εκλογές με μέτωπο ενάντια στο ΣΥ.ΡΙΖ.Α. Περί αυτού πρόκειται. Ούτε Βατοπέδιο, ούτε Εκκλησία, ούτε τους πιστούς σέβεστε. Αυτούς τους θέλετε ως εκλογική πελατεία. Αυτό ήταν το θέμα της δικής σας τοποθέτησης. Αυτό το μήνυμα βγήκε σήμερα, αυτό εισπράξαμε εμείς.
Δεύτερη εισαγωγική παρατήρηση. Εμείς δεν πάσχουμε από διγλωσσία. Αυτά που λέμε εδώ τα έχουμε πει επισήμως με τον Πρόεδρό μας και άλλους Βουλευτές στον Αρχιεπίσκοπο.
Αυτές είναι οι απόψεις μας. Θεωρούμε ότι η Εκκλησία της Ελλάδος έχει ευθύνη, αλλά κάνει μεγάλο λάθος που έχει παρασυρθεί από τις δικές σας κολακείες, των πολιτικών εννοώ, των δυο κομμάτων του δικομματισμού. Έχει δημιουργηθεί ένα θερμοκήπιο σκανδάλων που δήθεν είναι ευνοϊκά προς την Εκκλησία και θα την πληρώσετε όλοι σας. Δεν θα ξεμπλέξετε έτσι εύκολα, δεν είναι η μόνη περίπτωση αυτή. Και βλέπετε, την πρώτη ερώτηση την κάναμε πριν από δέκα χρόνια. Τελικά γίνεται ο λογαριασμός και εδώ είμαστε ακόμη στην αρχή του λογαριασμού.
Τρίτον, εμείς σήμερα δεν μιλήσαμε για το Βατοπέδιο. Τα έχουμε πει. Να τα ξαναπούμε; Άλλωστε τα είπαμε και στους ανακριτές που μας κάλεσαν. Να ξαναμιλήσουμε για τους αρχαιολογικούς χώρους, που δε σεβάστηκαν ούτε η πρώην Κυβέρνηση, ούτε η δική σας; Να μιλήσουμε για το ότι η ίδια η Μονή εκτιμούσε την έκταση των 27.000 στρεμμάτων σε 6,5 εκατομμύρια ευρώ και σεις τα αποτιμήσατε σε δεκάδες εκατομμύρια ευρώ; Αυτά να τα βρει η δικαιοσύνη.
Εμείς θέσαμε σήμερα ένα θέμα. θέλετε να συζητήσουμε για τις αιτίες; Υπάρχει στο πολιτικό σύστημα δύναμη να αντιμετωπίσουμε εκείνους τους παράγοντες που οδήγησαν σε αυτό και σε άλλα σκάνδαλα; Δεν την είδαμε αυτή την προδιάθεση, δεν την είδαμε αυτή τη δυνατότητα ούτε από το ΠΑΣΟΚ. Εγώ θα το πω με ένα τρόπο, να το πω, φιλικό. Δεν καταλαβαίνουμε τη στάση του ΠΑΣΟΚ στο θέμα αυτό. Τη στάση που θα καταλαβαίναμε ήταν η εξής. Αυτά γίνονταν, αυτά θέλουμε να σταματήσουν να γίνονται, αυτά πρέπει να αλλάξουν και όχι να κάθεστε να απολογείστε εσείς για πράγματα που δεν κάνατε στο κάτω-κάτω.
Κύριε Γείτονα, η αγωγή της Μονής κατετέθη τον Ιανουάριο του 2003. Γιατί ο κ. Φωτιάδης διέταξε την παράδοση, ενώ υπήρχε εκκρεμοδικία; Δεν τα ξέρετε. Μας είπατε επειδή έκανε αναπομπή ο κ. Φωτιάδης, γιʼ αυτό η Μονή έκανε αγωγή. Η Μονή είχε προηγηθεί με την αγωγή για να κατοχυρώσει πια δικαστικά αυτό που πολιτικά της είχατε υποσχεθεί.
Έχετε ανθρώπους. Βρείτε τους ανθρώπους σας στο Υπουργείο Γεωργίας. Βρείτε τους ανθρώπους σας, ως ΠΑΣΟΚ, στο Υπουργείο Πολιτισμού. Οργανώστε μια σύσκεψη, μάθετε τα πραγματικά γεγονότα. Θέλω να πιστεύω, επειδή με τον κ. Γείτονα είμαστε χρόνια εδώ ότι δεν είναι γνωστά ούτε σε σας τα πραγματικά γεγονότα. Και έτσι χάνετε το επιχείρημα να πείτε εμείς στρώσαμε το χαλί, αλλά εσείς από την άλλη πλευρά αντί να το μαζέψετε, περπατήσατε επάνω, φέρατε και άλλους και έρρεε χρήμα προς πάσα κατεύθυνση.
Σε ότι αφορά τον συμψηφισμό κύριε Κακλαμάνη τι κάνετε; Δε μπορούμε να πούμε ότι η ιστορία της Ελλάδας αρχίζει στις 7 Μαρτίου του 2007. Και δε μπορούμε να το πούμε όχι για να είμαστε ακριβοδίκαιοι, αλλά διότι, αν δεν φωτιστεί το πρόβλημα στη συνέχειά του, δε μπορεί κανείς να πει και πώς θα το αντιμετωπίσει.
Και εγώ χάρηκα πραγματικά όταν βρεθήκαμε μαζί στο Ποικίλο Όρος. Μαζί δεν κάναμε εκεί την προσπάθεια; Είναι θέμα σκανδάλου αυτό του ΠΑΣΟΚ μόνο; Είναι θέμα της Νέας Δημοκρατίας μόνο; Εδώ έχουμε δομές μέσα στην κοινωνία με ευθύνη και ανοχή των πολιτικών δυνάμεων δηλαδή. Αυτές τις δομές εμείς θέλουμε να σπάσουμε και δε μπορούμε μόνοι μας. Έτσι το βλέπουμε το θέμα.
ΑΠΟΣΤΟΛΟΣ ΚΑΚΛΑΜΑΝΗΣ: Ελάτε να τις σπάσουμε μαζί.
ΓΙΑΝΝΗΣ ΔΡΑΓΑΣΑΚΗΣ: Δείξτε ότι έχετε τη διάθεση να σπάσετε όχι δομές, αλλά κλωστές των δομών!
Εμείς θα συνεχίσουμε να αποκαλύπτουμε ό,τι είναι στραβό. Θα συνεχίσουμε να λέμε όλη την αλήθεια. Δε μπορούμε να τεμαχίσουμε την αλήθεια και να την υποτάξουμε σε εκλογικές ή άλλες σκοπιμότητες.
Σε ό,τι αφορά τον κύριο Υπουργό: Κύριε Υπουργέ, πείτε μας για το πρακτικό θέμα. Μας είπατε ότι κατʼ εσάς δεν υπάρχει πρόβλημα, ούτε θέμα φορολογικής ασυλίας υπάρχει ούτε άλλα προβλήματα υπάρχουν. Άρα, δε μπορείτε να λύσετε εσείς το πρόβλημα αφού δεν υπάρχει. Επομένως τον κόσμο που θεωρεί ότι υπάρχει πρόβλημα, τον καλούμε να ψηφίσει το ΣΥΡΙΖΑ. Αυτό είναι το πολιτικό δια ταύτα.
Πείτε μας τώρα, εσείς που είστε Κυβέρνηση, τι θα κάνετε με τη δίκη που υπάρχει στις 11 Δεκεμβρίου στην Ξάνθη. Θα πάει ο κόσμος εκεί στα δικαστήρια; Θα γίνουν οι δίκες; Σε ποια νομική βάση θα γίνει; Ή θα προχωρήσετε και θα υιοθετήσετε την πρόταση που εμείς και σήμερα κάνουμε, να ακυρωθούν οι συμβάσεις, να διαταχθεί φορολογικός έλεγχος και διαχειριστικός, για να δούμε τι άλλο υπάρχει πέρα από τις συμβάσεις και να γίνει και εδώ εξεταστική επιτροπή.
Αυτό βεβαίως είναι θέμα των πολιτικών δυνάμεων γενικότερα. Έτσι θα διερευνήσουμε το θέμα και θα βρούμε τρόπο να βάλουμε τέρμα, όσο αυτό είναι δυνατόν, σε τέτοιου τύπου σκάνδαλα τα οποία τόσο πολύ απασχολούν και εξοργίζουν τελικά το λαό της χώρας μας.
ΑΡΧΗ
ΠΛΗΡΟΦΟΡΙΕΣ
ΑΝΑΖΗΤΗΣΗ
RSS