- Ένα χρόνο μετά τις τελευταίες βουλευτικές εκλογές, σε συνθήκες πρωτοφανούς οικονομικής κρίσης, αλλά και με έντονα κρισιακά φαινόμενα στο πολιτικό και ηθικό επίπεδο, η κυβέρνηση της Ν.Δ. είναι ετοιμόρροπη, ενώ, ταυτόχρονα, οι πολίτες δεν δείχνουν να εμπιστεύονται ως αξιόπιστη λύση την αξιωματική αντιπολίτευση.
Το νέο στοιχείο στην πολιτική ζωή είναι η αξιοσημείωτη άνοδος του Συνασπισμού, που εκφράζεται κύρια στις νεαρές ηλικίες και σε εισροές από το ΠΑΣΟΚ.
Ίσως το σύνθημα «Ήλθε η ώρα της Αριστεράς» να ακούγεται υπερβολικό, όμως είναι βέβαιο ότι το εναλλακτικό πολιτικό σχέδιο του Συνασπισμού, ενάντια στο δικομματισμό και το νεοφιλελευθερισμό, για μια προοδευτική, φιλολαϊκή προοπτική μπαίνει στην ημερήσια διάταξη, ενώ αυξάνονται οι προσδοκίες και η απαιτητικότητα των πολιτών απέναντι στις θέσεις του και στην πρόταση διεξόδου που προτείνει.
- Πώς ανταποκρίνεται ο Συνασπισμός στις αγωνίες και στις ανάγκες των πολιτών και της κοινωνίας;
Πρώτο, με την εκπόνηση ενός σύγχρονου προγράμματος, μιας εναλλακτικής προγραμματικής πρότασης, που είναι ο πυρήνας του εναλλακτικού πολιτικού του σχεδίου. Αυτή είναι η πρώτη του επιλογή, η προτεραιότητά του στη φάση αυτή. Το πρόγραμμα θα είναι ένα σύνολο θέσεων – προτάσεων που απαντούν σε ώριμες αλλαγές, μεταρρυθμίσεις, πολιτικές που έχει ανάγκη σήμερα η κοινωνία, που είναι γειωμένες στη σημερινή πραγματικότητα, αλλά, ταυτόχρονα, αμφισβητούν, συγκρούονται ή και υπερβαίνουν τα πλαίσια που ασφυκτικά καθορίζουν ο νεοφιλελευθερισμός και ο δικομματισμός.
Το πρόγραμμα αυτό απευθύνεται πρωτίστως στην κοινωνία. Θέλουμε να αποτελέσει πρώτη ύλη για ενίσχυση και ανάπτυξη κινημάτων, να συμβάλει στην προώθηση πολύμορφων κοινωνικών διεργασιών που αντιπαλεύουν έμπρακτα την αντιλαϊκή κυβερνητική πολιτική.
Στο πολιτικό επίπεδο, παρόλο που κεντρική πολιτική συνεργασία δεν είναι δυνατή με πολιτικές δυνάμεις, όπως το ΠΑΣΟΚ ή το ΚΚΕ, για σοβαρούς πολιτικούς και προγραμματικούς λόγους, στη σημερινή φάση, η προγραμματική πρόταση του Συνασπισμού τους αφορά, όπως αφορά και τους Οικολόγους Πράσινους.
- Εδώ αναδεικνύεται η δεύτερη αναγκαία κατεύθυνση της πολιτικής του Συνασπισμού στη συγκυρία: Η ανάληψη πολιτικών πρωτοβουλιών. Χαρακτηριστικό πρόσφατο παράδειγμα η πρόταση των 6 σημείων του Αλ. Αλαβάνου προς τα κόμματα της δημοκρατικής αντιπολίτευσης, ΠΑΣΟΚ και ΚΚΕ, για να αναληφθούν κοινές δράσεις ενάντια στη νεοφιλελεύθερη κυβερνητική πολιτική. Για να υπάρξει πιο αποτελεσματική αντιπολίτευση, όπως ζητεί η πλειοψηφία των πολιτών. Η θετική αυτή πρωτοβουλία δεν ήταν μια ευκαιριακή ενέργεια. Θα έχει συνέχεια, όπως δήλωσε ο πρόεδρος της Κ.Ο. του Συνασπισμού Ριζοσπαστικής Αριστεράς.
Ο Συνασπισμός οφείλει να αναλάβει και άλλες πρωτοβουλίες. Για παράδειγμα, προς τον ευρύτερο σοσιαλιστικό χώρο, όπου ο στόχος για μια σοσιαλιστική συνιστώσα του Συνασπισμού Ριζοσπαστικής Αριστεράς παραμένει επίκαιρος, ή προς το χώρο της οικολογίας και την ανένταχτη Αριστερά.
- Ο τρίτος στόχος του Συνασπισμού στην παρούσα φάση, που εδράζεται στην προγραμματική εμβάθυνση, στην ενεργοποίηση στα κινήματα και στις πολιτικές πρωτοβουλίες, είναι η διαμόρφωση μιας νέας κοινωνικής και πολιτικής πλειοψηφίας, με πρωταγωνιστική παρουσία της ανανεωτικής και ριζοσπαστικής Αριστεράς. Η νέα πλειοψηφία περνάει μέσα από την οικοδόμηση ενός πλατειού εναλλακτικού ως προς το δικομματικό πλαίσιο, αντινεοφιλελεύθερου, προοδευτικού πλειοψηφικού ρεύματος μέσα στην κοινωνία, που θα βρει, αναπόφευκτα, την έκφρασή του και σε πολιτικό επίπεδο, σε επίπεδο πολιτικών συλλογικοτήτων.
- Και ένα τελευταίο, τέταρτο στη σειρά ζήτημα:
Ο Συνασπισμός οφείλει να έχει πολιτική απάντηση για την κυβέρνηση που μπορεί να στηρίξει η νέα κοινωνική και πολιτική πλειοψηφία.
Από την αρχή ξεκαθαρίζουμε ότι στις επόμενες εκλογές, πιθανότατα πρόωρες, ο ΣΥΝ, μέσα από το Συνασπισμό Ριζοσπαστικής Αριστεράς θα δώσει τη μάχη αυτόνομα, ανταγωνιστικά προς όλες τις άλλες πολιτικές δυνάμεις, χωρίς προεκλογικές συνεργασίες, προβάλλοντας το πρόγραμμά του και το πολιτικό του σχέδιο.
Οι εκλογές αυτές, με τα αποτελέσματά τους, μπορούν να αποτελέσουν ένα βήμα για θετική διέξοδο στο πολιτικό πρόβλημα της χώρας, αν έχουμε μείωση και των δύο κομμάτων του δικομματισμού και αν, πέρα από την μη αυτοδυναμία, προκύψει σαφής αλλαγή του σημερινού πολιτικού συσχετισμού προς όφελος της Αριστεράς.
Με δέσμευση σε ένα πρόγραμμα στόχων με σαφή αντιδικομματική και αντινεοφιλελεύθερη κατεύθυνση, σε απόσταση από τα στερεότυπα της δικομματικής εναλλαγής και με προϋπόθεση την κοινωνική δυναμική και απαίτηση, η ανανεωτική και ριζοσπαστική Αριστερά θα μπορούσε να αναλάβει τις ευθύνες που της αναλογούν και σε κυβερνητικό επίπεδο. Όσο για τα περαιτέρω, ας μην έχουμε άγχος και ας μην στριμώχνουμε το αύριο στην απλή φωτογράφηση του παρόντος. Είναι βέβαιο ότι η κοινωνική ενεργοποίηση μπορεί να οδηγήσει σε θετικές διεργασίες, πολιτικές και προγραμματικές, σε όλο το πολιτικό φάσμα.
ΑΡΧΗ
ΠΛΗΡΟΦΟΡΙΕΣ
ΑΝΑΖΗΤΗΣΗ
RSS