Σε συνέντευξη τύπου που παραχώρησε στα μέσα ενημέρωσης της Εύβοιας το μέλος της Π.Γ. του ΣΥΝ και πρώην βουλευτής Ευβοίας Βαγγ. Αποστόλου με θέμα «Το ΜΕΓΙΣΤΟ ΣΚΑΝΔΑΛΟ ΤΗΣ ΜΕΓΙΣΤΗΣ ΛΑΥΡΑΣ ΣΤΗ ΣΚΥΡΟ – Πως το Πολεμικό Ναυτικό πλήρωσε για τα χρυσόβουλα του Νικηφόρου Φωκά 7,5 δις δραχμές» ανέφερε μεταξύ άλλων τα εξής:
Οι διαδικασίες και τα χρυσόβουλα που χρησιμοποιήθηκαν για την παραχώρηση της κυριότητας της λίμνης Βιστωνίδας στη Μονή Βατοπεδίου έχουν ακολουθηθεί και σε άλλες περιπτώσεις και μάλιστα σε επίπεδο δικομματισμού, πράγμα που δείχνει ότι ο σχεδιασμός και η εκτέλεση είχαν τους ίδιους πρωταγωνιστές, απλά οι υπογραφές συμπίπτουν με το ρόλο που έπαιζαν η κάθε πλευρά τη συγκεκριμένη στιγμή.
Το σκάνδαλο όμως του Βατοπεδίου αναδείχθηκε κυρίως λόγω της επανάκτησης της κυριότητας από το Δημόσιο της λίμνης μέσω μιας μεθοδευμένης ανταλλαγής της με άλλη ακίνητη δημόσια περιουσία πολλαπλάσιας αξίας.
Στη Σκύρο είχαμε ένα μεγαλύτερο σκάνδαλο, αυτό της Μονής Μεγίστης Λαύρας του Αγίου Όρους, που υλοποιήθηκε σε δύο χρονικές περιόδους: η πρώτη αφορά στην απαλλοτρίωση από το Δημόσιο έναντι τιμήματος 7,5 δις δραχμών εκτάσεων 1.935 στρεμμάτων, των οποίων η κυριότητα στηριζόταν στα βυζαντινά χρυσόβουλα του 10ου αιώνα και η δεύτερη στην αναγνώριση κυριότητας για τα υπόλοιπα 37.000 στρέμματα των χρυσόβουλων με διαδικασίες παράκαμψης αυτών που προβλέπει η ισχύουσα νομοθεσία
Όλα τα παραπάνω καλύφθηκαν, δυστυχώς, εκ των υστέρων και νομοθετικά με την προσθήκη την ύστατη στιγμή (δεν υπάρχει στο Σχέδιο Νόμου) στο άρθρο 15 του δασοκτόνου Ν. 3208/03 του ΠΑΣΟΚ, της φράσης: «Τα δάση και οι δασικές εν γένει εκτάσεις των περιοχών…. και της νήσου Σκύρου του Νομού Ευβοίας, τα οποία υπέκειντο σε διαχείριση, ως ιδιωτικά, σύμφωνα με την 70534/30-11-1894 διαταγή του Υπουργείου Οικονομικών, αναγνωρίζονται ως ιδιωτικά» .
Γιʼ αυτό και καθίσταται αναγκαία σήμερα η απόσυρση του Ν. 3208/03, που όταν ψηφιζόταν όλη η αντιπολίτευση τον κατήγγειλε ως αντισυνταγματικό, αφού εκτός των άλλων δασοκτόνων διατάξεών του, καταργεί και το τεκμήριο κυριότητας του Δημοσίου με διατάξεις σαν τις παραπάνω που αναγνωρίζουν κυριότητες με την επίκληση μιας απλής διαταγής του Υπουργείου Οικονομικών του 1894 και που αν επεκταθεί σε ανάλογες περιπτώσεις θα σημάνει την απώλεια τουλάχιστον 15.000.000 στρεμμάτων δημόσιας περιουσίας.
To Γραφείο Τύπου