Αν η δήλωση του κ. Υπουργού Οικονομικών στην παρέμβαση που έγινε από τον ΣΥΡΙΖΑ για το θέμα των συνιδιοκτητών σημαίνει ότι πρακτικά και όλοι απαλλάσσονται στην πρώτη κατοικία από τη συμμετοχή τους στο ΕΤΑΚ, χαίρομαι γιατί η παρέμβασή μας αυτή σ΄αυτή τη συζήτηση οδήγησε σε ένα αποτέλεσμα που θα είναι θετικό για πολλούς πολίτες.
Λυπάμαι όμως για το όλο επίπεδο της συζήτησης. Και λυπάμαι γιατί νομίζω ότι εντάσσεται σε μια δικομματική λογική αντιπαράθεσης που θα έπρεπε να πάρει υπόψη ένα καινούργιο πλαίσιο το οποίο αμφισβητεί τα πάντα.
Για τη Νέα Δημοκρατία για όλα φταίει η διεθνής κρίση, σαν η διεθνής κρίση να είναι ένας μετεωρίτης και να μην έχει σχέση με πολιτικές επιλογές, με φιλοσοφίες, με αντιλήψεις που έρχονται και στην Ελλάδα. Και μάλιστα μου έκανε εντύπωση αυτό που είπε ο Πρωθυπουργός ότι την κρίση μερικοί ούτε καν την είδαν, ούτε την κατάλαβαν.
Εγώ θα ζητούσα από τους συναδέλφους της Ν.Δ., από τον Πρωθυπουργό να ρίξει μια ματιά στις τοποθετήσεις του Γιάννη Δραγασάκη και του Παναγιώτη Λαφαζάνη, προ δεκαετίας εγώ θα σας έλεγα, ούτε καν όταν ήσασταν κυβέρνηση για να ενοχληθείτε, και να δείτε ότι αν μπορεί να τις ψέξει κανείς είναι γιατί είναι μετριοπαθείς. Και λυπάμαι που ο ΣΥΡΙΖΑ είναι η δύναμη εκείνη που επιβεβαιώνεται, γιατί δεν θέλαμε να επιβεβαιωθούμε από αυτό τον τρόπο. Και πιστεύω ότι μπορούσαμε να προλάβουμε.
Και θέλω να πω ότι για την αξιωματική αντιπολίτευση για τα πάντα φταίει η Νέα Δημοκρατία. Φυσικά έχει και τεράστιες ευθύνες η Νέα Δημοκρατία αλλά ακριβώς γιατί ακολουθεί μια πολιτική που ο πυρήνας της φιλοσοφίας τους ακολουθήθηκε από την κυβέρνηση Σημίτη.
Εγώ θα καταθέσω κ. Παπανδρέου -και καλά κάνετε και καταθέτετε στοιχεία, και εγώ είμαι υπέρ αυτής της άποψης- θα καταθέσω εδώ τη λίστα των ιδιωτικοποιήσεων στις τράπεζες δηλαδή, του αυτοευνουχισμού του δημόσιου τομέα, του δημόσιου χώρου για παρέμβαση σ΄αυτό το πεδίο, το χρηματοπιστωτικό σύστημα που εκδηλώθηκε ολόκληρη η παθολογία και εκδηλώνεται και συνεχίζεται της σημερινής κρίσης.
Θα ήθελα να τονίσω ιδιαίτερα ξανά το θέμα της νέας γενιάς. Βλέπω πάρα πολλές εικόνες οι οποίες σωρεύονται, βλέπουμε σε χώρες όπως η Αίγυπτος να τρώνε σκύλους και γάτες. Βλέπουμε σε χώρες όπως η Ιταλία να ανοίγουν οι εκκλησίες η μια μετά την άλλη και άλλες κοινωνικές οργανώσεις μαζικά συσσίτια. Βλέπουμε στις ΗΠΑ τις κατασκηνώσεις, βλέπουμε το Πακιστάν μια δύναμη η οποία πλήττεται από τρομερές εσωτερικές αναταραχές και αστάθεια, μια πυρηνική δύναμη να είναι στα όρια της χρεοκοπίας. Και είναι θέμα ημερών πότε θα ζητήσει την παρέμβαση του Διεθνούς Νομισματικού Ταμείου. Βλέπουμε μια φοβερή κρίση σε όλο τον περιβάλλοντα χώρο με συνεχώς καινούργια φαινόμενα και αυτός είναι ο κόσμος που θα ζήσει η γενιά των νέων ανθρώπων; Σκεφτείτε την κρίση του 1929, σκεφτείτε αυτούς που γεννήθηκαν λίγο πριν, λίγο μετά το 1930. Τι ήταν οι δύο δεκαετίες που πέρασαν; Η δεκαετία του 1930 η άνοδος των φασισμών, οι μεγάλοι πόλεμοι, ο επανεξοπλισμός της Γερμανίας, οι μεγάλες αντιθέσεις ανάμεσα στις δυνάμεις. Δεν σας λέω ότι η ιστορία θα επαναληφθεί ακριβώς έτσι. Δημιουργείται όμως ένα εντελώς αρνητικό πλαίσιο και γι΄αυτό έχει μια μεγάλη σημασία για μας, για την πολιτική ηγεσία της χώρας, να εξασφαλίσει την ισχυρότερη άμυνα και τις καλύτερες απευθύνσεις για την παρέμβασή της. Και αυτό σημαίνει και το γενικό πλαίσιο και ειδικά μέτρα για τους νέους.
Θα ήθελα να ξαναφέρω εδώ το θέμα -και απευθύνομαι πάλι προς την αντιπολίτευση- για κοινή προσπάθεια για ένα έκτακτο πρόγραμμα δημιουργίας θέσεων εργασίας που μίνιμουμ θα έπρεπε να καλύπτει 50.000 πριν αρχίσει να εξαπλώνεται αυτό το φαινόμενο και να έχει κοινωνικές και πολιτικές επιπτώσεις. Στο δρόμο οι περισσότεροι οι οποίοι συζητάνε μαζί μου και με τους βουλευτές του ΣΥΡΙΖΑ είναι για την ανεργία και για το θέμα των δανείων. Έκτακτο πρόγραμμα ειδικά στις πιο ευάλωτες και πιο ευαίσθητες κατηγορίες που είναι οι νέοι.
Βλέπουμε τώρα, σήμερα έχουν οι εφημερίδες στοιχεία ότι έχουμε περιοχές που υπάρχει 60% διαρροή από το 9χρονο υποχρεωτικό σχολείο, μόνο και μόνο για να εργαστούν.
Το δεύτερο που έχει σχέση και με τους νέους και με τους υπόλοιπους και έχει σχέση με τον πυρήνα της κρίσης. Η κρίση είπαμε ήταν ένα παιχνίδι πόκας που έκαναν όλες οι μεγάλες τράπεζες, ασφαλιστικές εταιρίες, funds, στη βάση των στεγαστικών δανείων στις ΗΠΑ. Δηλαδή η αφετηρία της κρίσης είναι ότι στον καπιταλισμό σήμερα ένα τεράστιο κομμάτι της κοινωνίας ζει με δανεικά και καταναλώνει μελλοντικό εισόδημα. Και αν δεν δώσουμε απάντηση σ΄αυτό το ζήτημα τότε ουσιαστικά έχουμε και αναπτύσσομε το αυγό το φιδιού μέσα στην αγκαλιά μας.
Στην Ελλάδα ειδικά, λόγω των ιδιαιτεροτήτων σε σχέση με τη στέγη, αυτό το πρόβλημα εκδηλώνεται κυρίως μέσα από την ανάπτυξη του δανεισμού και με στεγαστικά αλλά και με καταναλωτικά και με άλλα δάνεια. Και η αντιστοιχία με τα στεγαστικά δάνεια των ΗΠΑ περισσότερο βρίσκεται στη χρήση των πιστωτικών καρτών. Με αυτή την έννοια δεν μπορούμε να αγνοούμε αυτό το ζήτημα. Πρέπει να δούμε όλες τις μορφές δανεισμού να είναι ανοιχτές όλες οι ροές οι κανονικές δανεισμού που χρειάζονται για τη μικρή επιχείρηση, για τον αγρότη κ.λπ. και να στηριχθεί με μια σειρά μέτρα που έχουμε προτείνει, αλλά πρέπει να δούμε ειδικά και το θέμα των πιστωτικών καρτών.
Και κύριε Υπουργέ δεν μπορώ να καταλάβω και δεν μπορούμε να το δεχθούμε και το θεωρούμε αδιανόητο και το θεωρούμε απαράδεκτο και θεωρούμε ότι πρέπει να υπάρξουν άμεσες παρεμβάσεις σ΄αυτό, στις πιστωτικές κάρτες να επιτρέπεται να υπάρχει επιτόκιο που φτάνει το 22%, δηλαδή ένα τοκογλυφικό επιτόκιο, όταν τα τραπεζικά επιτόκια έχουν ένα όριο του 10%. Επομένως άμεση απαγόρευση τραπεζικής επιτοκιακής χρέωσης του που θα υπερβαίνει μάλλον το εξωτραπεζικό επιτόκιο, που έχει ένα όριο του 10%.
Πιστεύουμε -κι αυτό είναι που παίρνει κανείς από όλες τις διεθνείς αναλύσεις σήμερα- ότι με τον τρόπο που περνάει η πιστωτική κρίση στη σφαίρα της πραγματικής οικονομίας, όπως λέμε, ότι θέλει έντονες παρεμβάσεις για την ανάπτυξη της ζήτησης. Όσο έχουμε δανεισμένους πολίτες, όσο έχουμε απολυμένους πολίτες, όσο έχουμε άνεργους νέους, όσο έχουμε φοβισμένους πολίτες, όσο έχουμε πολίτες, που υποβαθμίζουν συνεχώς τα πρότυπα της κατανάλωσης κι αυτά τα δείγματα τα βλέπουμε κι εδώ η κρίση αυτή θα αυξάνεται.
Μʼ αυτή την έννοια χρειάζονται άμεσες παρεμβάσεις για δουλειές και δεν μπορώ να καταλάβω, γιατί αποσύρατε την τροπολογία σας για την κλωστοϋφαντουργία, που αφορά πάρα πολλές επιχειρήσεις, ανάμεσα στους οποίους και τους 1200 του ΛΑΝΑΡΑ, όπου το κράτος θα μπορούσε άνετα να πάρει το ποσοστό που κατέχει ο ιδιοκτήτης, που είναι υπεύθυνος και πρέπει να δώσει λόγο για την χρεωκοπία της επιχείρησης και να υπάρξει ένα γενικό πλαίσιο, ώστε μια επιχείρηση η οποία δεν έχει ρεύμα, αλλά έχει παραγγελίες, να εξακολουθήσει να λειτουργεί. Αντίστοιχες δράσεις θέλουν στη SIEMENS, στην ALTEC, που αυτή την ώρα που συνεδριάζουμε είναι μαζεμένοι έξω από το Υπουργείο Απασχόλησης κτλ. Πιστεύουμε ότι χρειάζεται μια αναγέννηση του κοινωνικού κράτους. Και ξαναλέμε. Μόνο με θέσεις τομείς μπορείς να αντιμετωπίσεις την κρίση. Και επαναλαμβάνουμε την πρότασή μας, τα μισά λεφτά στους εξοπλισμούς αμέσως και απελευθέρωση πόρων για να στηρίξουν το κοινωνικό κράτος.
Τέλος, πριν καταλήξω θα ήθελα να πω για τις τράπεζες. Αυτό που ακούω κι αυτό που καταλαβαίνω από τα δύο μεγάλα κόμματα, παρά τις διαφορές τους, ποιος δίνει καλύτερες εγγυήσεις και δεσμεύσεις των τραπεζών, είναι ότι έχουμε κρίση του καπιταλισμού, ζήτω ο καπιταλισμός. Κι ότι έχουμε μια κρίση που οφείλεται στις τράπεζες, οι τράπεζες είναι εκείνες που θα εξασφαλίσουν όλα αυτά τα έκτακτα κονδύλια τα οποία θα επιβαρύνουν και το δημόσιο χρέος και το δημόσιο προϋπολογισμό ο οποίος δεν υπάρχει κ.λπ.
Και εντυπωσιάζει, παρά το γεγονός αυτό, η ασυδοσία των τραπεζών. Δέστε το χτεσινό κύριο άρθρο της New York Times, η οποία διαπιστώνει ότι, παρά τα κριτήρια και τους έλεγχους που έκανε και το ίδιο το Αμερικάνικο Κογκρέσο, η μεγάλη πλειοψηφία των 250 εκ, που ήδη έχει δοθεί ως πρώτη δόση από τα 700 δις του σχεδίου Πόλσον, κατευθύνεται στην εξαγορά άλλων επιχειρήσεων και όχι στην εξασφάλιση της γραμμής δανεισμού που χρειάζεται για να μπορέσει να συνέλθει η οικονομία. Ή βλέπουμε τι έγινε στη Γερμανία, όπου τα περιβόητα hedge funds σε μια τεράστια κρίση, τα οποία εγκαταλείπουν μέσα σε δευτερόλεπτα το Χρηματιστήριο της Αθήνας, κατάφεραν με τα παιχνίδια τους, πληρώνοντάς το βέβαια ακριβά στη συγκεκριμένη περίπτωση, να κάνουν την VolksWagen, την μεγαλύτερη επιχείρηση του κόσμου, δημιουργώντας της μια εντελώς πλασματική αξία, χάρις σ΄ αυτό το παιχνίδι του short selling και των διάφορων τεχνικών, χάρη σ΄ αυτό το καζίνο που υπάρχει στον καπιταλισμό της ανεξέλεγκτης αγοράς.
Άκουσα τον κ. Πρωθυπουργό να μας λέει για ελέγχους. Μας δουλεύετε κ. Πρωθυπουργέ; Υπάρχει τέτοια αύξηση του κόστους του χρήματος και αύξηση των επιτοκίων και, παρά τις όποιες παρεμβάσεις, την ίδια στιγμή οι τράπεζες ανεβάζουν τα περιθώρια κέρδους τους. Είναι έτσι κ. Αλογοσκούφη ή όχι;… Είναι έτσι;… Με συνέπεια τα επιτόκια και το κόστος δανεισμού του χρήματος να αυξάνεται γιατί πρέπει να αυξηθεί η κερδοφορία των τραπεζών, που δεν τους φτάνουν τα 28 δις που τους δίνει.
Μ΄ αυτή την έννοια, εμείς επαναφέρουμε την πρότασή μας, εθνικός πυρήνας μέσα στο τραπεζικό σύστημα.
Κ. Πρωθυπουργέ, καταλαβαίνω ότι ο καθένας θέλει να εξωραΐσει την πολιτική του, αλλά έτσι όπως μας εμφανίσατε τα 28 δις, εγώ θα σας πρότεινα κάθε μήνα να δίνετε 28 δις. Μας εμφανίζετε ότι θα κερδίζει το κράτος, ένα σπουδαίο επιτόκιο σήμερα, λέει για εγγυήσεις, αλλά δεν θα φύγει ευρώ για εγγυήσεις σε κανέναν.. Γιατί δεν το κάνετε μηνιαίως αυτό, να είμαστε τόσο ευτυχισμένοι όσο μας παρουσιάζετε.
Είναι κατεπείγον για μας το θέμα της Εθνικής Τράπεζας, η ανάκτηση του δημόσιου ελέγχου στην Εθνική Τράπεζα, μαζί με την Αγροτική και το Ταχυδρομικό Ταμιευτήριο, τη διακοπή της πορείας ιδιωτικοποίησής τους και ό,τι έγινε με την Εθνική Ασφαλιστική, που ήταν νίκη του κινήματος και των εργαζομένων, να γίνει και με την Αγροτική Ασφαλιστική.
Είμαστε σ΄ένα μεγάλο σταυροδρόμι. Πρέπει να ανταποκριθούμε με υπευθυνότητα. Κάθε πρόταση και κάθε κίνηση είναι καλή. Άκουσα μια πρόταση από μέρους του ΛΑΟΣ. Πιστεύω ότι η συμβολή, έστω και σε συμβολικό επίπεδο πάντα, θα έχει ένα θετικό ρόλο. Θυμάμαι τη διοχέτευση ενός μεγάλου μέρους της κομματικής ενίσχυσης του ΠΑΣΟΚ στους πυρόπληκτους της Ηλείας. Θυμάμαι πιο πριν τη διοχέτευση, όχι κομματικών χρημάτων, αλλά όλων των ποσών τα οποία είχαμε πάρει αναδρομικά ως βουλευτές ατομικά από τη μεριά του ΣΥΡΙΖΑ προς τις κοινότητες των απεξαρτημένων και προς τους απεξαρτημένους. Όλα αυτά είναι θετικά. Και η φιλανθρωπία παίζει το ρόλο της. Όμως το βασικό είναι να δούμε πώς θα μπορέσουμε, όχι απλώς να αμφισβητήσουμε, αλλά να συγκρουστούμε με τις δυνάμεις εκείνες οι οποίες έχουν δυναστεύσει τη χώρα και σήμερα οι τράπεζες είναι η κεντρική τους έκφραση, και θα μπορέσουμε την καθημερινή ζωή του κάθε πολίτη ο οποίος είναι υπερδανεισμένος και με αβέβαιο μέλλον και κυρίως έναν ορίζοντα για τη νεολαία να εξασφαλίσουμε.
Ευχαριστώ πολύ.»
ΑΡΧΗ
ΠΛΗΡΟΦΟΡΙΕΣ
ΑΝΑΖΗΤΗΣΗ
RSS