Κύριε Πρωθυπουργέ, λυπάμαι για την απάντησή σας, διότι απαντήσατε με τον τρόπο που θα απαντούσατε και πριν από ένα χρόνο, δηλαδή, σαν να μην τρέχει τίποτα, ενώ όντως ζούμε ίσως τη μεγαλύτερη και αγνώστου βάθους και έκτασης και συνεπειών μεταπολεμική οικονομική κρίση, η οποία έρχεται και συνδυάζεται με τα οικονομικά αδιέξοδα της πολιτικής που ακολούθησε η κυβέρνησή σας.
Νομίζω ότι ειδικά εμείς οι Έλληνες θα΄πρεπε να καταλαβαίνουμε, μέσα από την ιστορία μας, το ότι έρχονται κάποιες στιγμές που δεν μπορούμε να συνεχίζουμε με τον ίδιο τρόπο.
Αναφέρθηκε ο Πρόεδρος της Βουλής, υποδεχόμενος την Πρόεδρο της Βουλής της Ουρουγουάης, ότι έρχονται στη χώρα που έγινε η πρώτη Βουλή. Και πρέπει να σκεφτούμε σήμερα ότι η Δημοκρατία αυτή στον ελληνικό χώρο προέκυψε μέσα σε συνθήκες κρισιακές, σε εντελώς άλλες εποχές, με στοιχεία όμως τα οποία έχουν μεγάλες αντιστοιχίες, δηλαδή έναν φοβερό υπερδανεισμό των κατοίκων και με τους πλειστηριασμούς και τις κατασχέσεις της εποχής εκείνης, που ήταν ιδιοποίηση από τους τοκογλύφους της γης των αγροτών η οποία οδήγησε στη σεισάχθεια, στους πρώτους θεσμούς της ελληνικής δημοκρατίας, στο Σόλωνα και σε μια ανάγκη να αλλάξουν πολιτικές.
Το λέω αυτό για να κατανοήσουμε ότι ζούμε μια εποχή, όπου έχουν συσσωρευτεί αδιέξοδα, όπου τα αδιέξοδα μπαίνουν πια σε όλα τα σπίτια και όπου δεν μπορούμε να απαντάμε στα διάφορα προβλήματα, ανάμεσα στα οποία και αυτό που συζητάμε, με τον ίδιο τρόπο. Και δεν μπορεί η Αριστερά, όπως ο Σόλωνας, να σας τα πει αυτά με ποιήματα για να καταλάβετε τελικά -γιατί και τότε κανείς δεν καταλάβαινε- αλλά θέλουμε να επιμείνουμε σε μερικά ζητήματα.
Επομένως, νομίζω σε όλα τα βασικά θέματα χρειάζεται άλλος τρόπος προσέγγισης.
Στο θέμα των Τραπεζών, για παράδειγμα, όπου έχουν υπάρξει κράτος εν κράτει και όπου οι τραπεζίτες είναι κατ΄εξοχήν υπεύθυνοι, παγκοσμίως, και στην Ευρώπη και στην Ελλάδα, για την κρίση που υπάρχει σήμερα. Δεν μπορεί να βλέπουμε την κυβέρνηση να θεωρεί ότι την τελική υπογραφή στο νόμο για τις Τράπεζες δεν θα τη βάλει τυπικά ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας, αλλά θα τη βάλει η Ένωση των Ελληνικών Τραπεζών. Ούτε μπορούμε να βλέπουμε την αξιωματική αντιπολίτευση να ζητάει να βγάλουν τις καλές πλευρές και τις ευαισθησίες τους οι τραπεζίτες, που τους είχε μάθει η οικογένειά τους όταν τους πήγαινε στο κατηχητικό.
Ζητάμε νόμο. Ζητάμε να απαγορευτεί το 22% στις πιστωτικές κάρτες και να μπει το όριο του 10%. Ζητάμε εθνικό τομέα στις Τράπεζες, άλλα πράγματα. Με τον ίδιο τρόπο ζητάμε ένα ισχυρό πρόγραμμα δημοσίων επενδύσεων και παρεμβάσεων για την πραγματική οικονομία και την ανεργία. Και γι΄αυτό κάναμε την πρόταση για την Προ Ημερήσιας Διάταξης Συζήτηση πριν τα Χριστούγεννα, όπως προβλέπεται από τον Κανονισμό. Και ζητάμε μείωση των εξοπλισμών.
Είναι ασύλληπτο αυτό που γίνεται στην Ελλάδα. Όταν οι συνεργάτες μου, μου έδωσαν τα στοιχεία από το πιο έγκυρο Ινστιτούτο Μελέτης των Εξοπλισμών στον κόσμο, που είναι το Sipri στη Σουηδία στη Στοκχόλμη, είδα ότι η Ελλάδα είναι η τέταρτη χώρα στην αγορά όπλων στον κόσμο, όχι κατά κεφαλήν, σε απόλυτα μεγέθη. Η Ελλάδα κατέχει το 6% της αγοράς όπλων που γίνονται παγκοσμίως. Καταλαβα πού έχουμε φτάσει, 6% η θέση μας παγκοσμίως. Πού αλλού το έχουμε καταφέρει αυτό; Στις τεχνολογικές επιδόσεις, στους εκπαιδευτικούς θεσμούς που έχουμε στήσει; Όχι. Στην αγορά όπλων. Πρώτη είναι η Κίνα που έχει το 12% αλλά έχει 1 δισεκατομμύριο πληθυσμό. Δεύτερη είναι η Ινδία με 8%, πάλι με 1 δισεκατομμύριο πληθυσμό. Τρίτα τα Ηνωμένα Αραβικά Εμιράτα με το 7%, αλλά με τρισεκατομμύρια από τα πετρέλαιά τους. Και μετά έρχεται η Ελλάδα.
Πώς μπορούμε να το δεχθούμε; Και πώς μπορούμε να συμφωνήσουμε με αυτό το πράγμα; Πώς μπορούμε να είμαστε -και το ξέρετε καλά όλοι οι Υπουργοί που είστε εδώ ο κ. Μεϊμαράκης- ότι είμαστε οι πρώτοι στην ευρωζώνη σε δαπάνες αμυντικές, εξοπλιστικές κ.λπ. Και η κα Πετραλιά ξέρει ότι είμαστε οι τελευταίοι στην ευρωζώνη σε δαπάνες για κοινωνική προστασία, για παιδεία κ.λπ.
Θέλω να πω το εξής. Με βάση τον Προϋπολογισμό του 2009 -ο οποίος προβλέπει περίπου 4,5 δις ευρώ για τις αμυντικές και άλλες δαπάνες- αυτό σημαίνει ότι στον κάθε έλληνα και ελληνίδα από τη στιγμή που γεννιέται μέχρι τα 100 και πάνω, στον καθένα από τα 10 εκατ. Εδώ που ζούμε εδώ σʼ αυτό τον τόπο, αντιστοιχούν 432,8 ευρώ ετησίως εισφορά για τις αγορές όπλων και τις αμυντικές δαπάνες. Που είναι αυξημένη σχετικά με το 415 το περσινό, γιατί λέτε ότι είμαστε σε καθοδική πορεία. Και θα ήθελα να πω και κάτι άλλο. Ένα F 16 που αγοράσαμε -και τα βλέπουμε με τέτοια συχνότητα δυστυχώς και με θύματα δυστυχώς να πέφτουν- στοιχίζει 45 εκατ. ευρώ. Με αυτά τα 45 εκατ. ευρώ μπορούσαμε να δώσουμε μηνιαίο επίδομα σε 100.000 ανέργους και επίδομα κοινωνικής αλληλεγγύης σε 200.000 συνταξιούχους.
Καταλήγοντας θα ήθελα να σας πω κύριε Πρωθυπουργέ, τι θα γίνει; Γιατί δεν αξιοποιούμε ένα πλεονέκτημα τελικά, να απελευθερώσουμε εμείς πόρους; Εμείς λέμε το μισό και πάγωμα όλων των διαδικασιών για αγορά νέων φρεγατών, νέων τανκς και νέων αεροπλάνων. Το μισό και να το δώσουμε ως στήριξη στην οικονομία, στους μικρομεσαίους, στη δημιουργία θέσεων απασχόλησης, προκειμένου να ανταποκριθούμε στην κρίση.
Δεν μπορούμε να μιλάμε με τον ίδιο τρόπο. Ζούμε ιστορικές στιγμές και πρέπει να γίνουν μεγάλες αλλαγές. Λυπούμαστε να βλέπουμε συνεχώς τα όρια της κυβέρνησής σας και της πολιτικής σας, που δεν μπορούν να ανταποκριθούν στις ουσιαστικές αλλαγές που πρέπει να γίνουν.
ΑΡΧΗ
ΠΛΗΡΟΦΟΡΙΕΣ
ΑΝΑΖΗΤΗΣΗ
RSS