Πάγια θέση του ΣΥΡΙΖΑ είναι η ανακατανομή των δαπανών από τους εξοπλισμούς και την άμυνα στην εκπαίδευση και την έρευνα. Σήμερα το θέμα αυτό το αντιμετωπίζουμε στη βάση των νέων δεδομένων που δημιουργεί η κρίση και στο πλαίσιο της στρατηγικής μας για μια προοδευτική διέξοδο απʼ αυτήν.
Η μείωση των εξοπλισμών δεν είναι η εύκολη λύση. Είναι αναγκαία λύση.
Το 2009, η χρηματοπιστωτική κρίση θα μετεξελιχθεί σε κρίση της απασχόλησης. Θα γίνει αισθητή η αδυναμία του κοινωνικού κράτους να ανταποκριθεί στις αυξημένες ανάγκες. Τέλος, η αύξηση των δημόσιων δαπανών λόγω αύξησης του κόστους δανεισμού του δημοσίου και η μείωση των φορολογικών εσόδων λόγω ύφεσης, ενδέχεται να οδηγήσουν σε μια οξεία δημοσιονομική κρίση. Μέσα σʼ αυτό το πλαίσιο, η μείωση των εξοπλισμών θα αποδειχθεί όχι μόνο αναγκαία αλλά και μονόδρομος.
Ανάλογα με μας οικονομικά προβλήματα θα αντιμετωπίσει και η Τουρκία. Από την άποψη αυτή, και χωρίς να τίθεται ως προϋπόθεση για τη μείωση των δικών μας εξοπλισμών, είναι αναγκαία μια πολιτική πρωτοβουλία, για την περαιτέρω μείωση των εξοπλισμών και την ανάπτυξη της ειρηνικής οικονομικής συνεργασίας σε πεδία αμοιβαία επωφελή.
Ανάλογη πρωτοβουλία πρέπει να αναληφθεί και στον ευρύτερο βαλκανικό χώρο, ο οποίος κι αυτός θα συγκλονιστεί από την οικονομική κρίση. Είναι καιρός τα ιδιοτελή κερδοσκοπικά παιχνίδια, που καταχρηστικά και παραπλανητικά ονομάστηκαν «εθνική στρατηγική», να δώσουν τη θέση τους σʼ ένα συγκροτημένο και αμοιβαία επωφελές σχέδιο, για την αμοιβαία μείωση των εξοπλισμών, το κλείσιμο όλων των ξένων στρατιωτικών βάσεων και για την «συνανάπτυξη» των Βαλκανίων, ως έναν ενιαίο οικονομικό και οικολογικό χώρο.