Πέρσι στη συζήτηση στη βουλή για τον προϋπολογισμό ο κ. Λαφαζάνης έκρουε και ξαναέκρουε τον κώδωνα του κινδύνου για την κρίση που έρχεται και να σας πω ότι τότε τον κατηγόρησε ο κ. Αλογοσκούφης ότι έχει εμμονές, ότι είναι δογματικός και καμία κρίση δεν έρχεται. Τα θυμάστε κ. Λαφαζάνη;
Π. Λαφαζάνης: Βεβαίως.
Γιατί οφείλω να ξαναπώ ότι ο κ. Λαφαζάνης, βουλευτής ΣΥΡΙΖΑ Βʼ Πειραιά, ήταν αυτός που επέμενε, επέμενε, επέμενε στο θέμα της κρίσης. Να συζητήσουμε, λοιπόν για την οικονομία και τις πολιτικές εξελίξεις. Και να αρχίσουμε με ένα θέμα που βρίσκουμε στην Κυριακάτικη Ελευθεροτυπία, τη συνέντευξη της Γεν. Γραμματέα του ΚΚΕ, κας Παπαρήγα.
…Η οποία σας κατηγορεί ότι λέτε τα ίδια ακριβώς πράγματα με τον ΣΕΒ.
Π. Λαφαζάνης: Νομίζω ότι αυτά τα οποία λέει η κα. Παπαρήγα δεν αντέχουν ούτε στην κοινή λογική. Τον τελευταίο πολίτη της χώρας μας να ρωτήσει κανείς δεν πρόκειται αυτές οι θέσεις της κας. Παπαρήγα να βρουν την ελάχιστη απήχηση γιατί δεν έχουν καμία απολύτως αξιοπιστία. Νομίζω ότι η ηγεσία του ΚΚΕ επιδεικνύει μια αξιοθαύμαστη συνέπεια στο να βάλλει κατά του ΣΥΡΙΖΑ, διαστρεβλώνοντας κατάφωρα και τις θέσεις μας αλλά κυρίως αρκετά συχνά επιδιδόμενη σε συκοφαντίες. Η τακτική αυτή νομίζω ότι είναι άκρως επιζήμια όχι μόνο για το ίδιο το ΚΚΕ αλλά πρώτα απʼ όλα για τον ελληνικό λαό και την Αριστερά.
Να σας διαβάσω άλλη μια φράση κ. Λαφαζάνη. Λέει η κα. Παπαρήγα ότι αν συνεργαζόταν μαζί σας θα προπηλάκιζε το ΚΚΕ ο λαός.
Π. Λαφαζάνης: Είναι κι αυτό μέσα στις τακτικές που σας προανέφερα. Το θέμα όμως είναι να ρωτήσει η ηγεσία του ΚΚΕ τον κόσμο της Αριστεράς. Και ο κόσμος της Αριστεράς, ιδιαίτερα ο ανένταχτος κόσμος της Αριστεράς, ο οποίος, θα έλεγα, είναι και ο περισσότερος, αυτό που επιθυμεί δεν είναι ο εμφύλιος πόλεμος ανάμεσα στις αριστερές δυνάμεις. Αυτό που επιθυμεί είναι η κοινή δράση και η συνεργασία των αριστερών δυνάμεων. Άλλωστε, ο κόσμος της Αριστεράς αντιλαμβάνεται ότι ο βασικός, ο κύριος αντίπαλος της Αριστεράς είναι η κυβέρνηση και συνολικά το δικομματικό σύστημα και όχι οι αριστερές δυνάμεις. Και το πρόβλημα δεν είναι οι διαφορές που έχουν οι αριστερές δυνάμεις σʼ αυτή τη συγκυρία, διαφορές που είναι και για το σήμερα κυρίως όμως θα έλεγα για το απώτερο μέλλον. Επομένως, εμείς δεν θα εγκαταλείψουμε ποτέ τη στρατηγική μας, η οποία στοχεύει στην κοινή δράση και τη συνεργασία όλων των αριστερών δυνάμεων, είτε είναι μέσα στη βουλή είτε είναι έξω από αυτήν. Η συνάντηση σήμερα ριζοσπαστικής αριστεράς και ριζοσπαστικής οικολογίας είναι το μεγάλο ζητούμενο, μια μεγάλη πρόκληση στη χώρα μας και όχι μόνο στη χώρα μας, για να ανοίξουμε καινούργιους προοδευτικούς και σοσιαλιστικούς δρόμους για τις κοινωνίες.
Μήπως, όμως, κ. Λαφαζάνη, και οι συζητήσεις για συνεργασία με το ΠΑΣΟΚ που φουντώνουν στο εσωτερικό του κόμματός σας και αντίστοιχες δημόσιες τοποθετήσεις θολώνουν την εικόνα του κόμματός σας και επιτρέπουν στην κα. Παπαρήγα να προχωρήσει σε τέτοιες κρίσεις;
Π. Λαφαζάνης: Είναι γνωστό ότι υπάρχουν διαφορετικές απόψεις στο εσωτερικό του κόμματός μας για διάφορα θέματα και ορισμένα από αυτά είναι και κρίσιμα θέματα. Αλλά δεν υπάρχουν μόνο οι διαφορετικές απόψεις. Αυτό που υπάρχει είναι μια πολύ μεγάλη πλειοψηφία, η οποία έχει χαράξει μια πολιτική και μια στρατηγική και η οποία είναι αυτή που δίνει τον τόνο και την κατεύθυνση στην πολιτική μας και στις παρεμβάσεις μας. Νομίζω καθένας, επομένως, πρέπει να αντιμετωπίζει την ουσία της πολιτικής και της στρατηγικής του ΣΥΡΙΖΑ και όχι επιμέρους απόψεις, οι οποίες μπορεί να εμφανίζονται - είμαστε ένα πλουραλιστικό κόμμα - να ακούγονται αλλά δεν καθορίζουν τη φυσιογνωμία και την ταυτότητά μας.
Ρώτησα απλώς αν βοηθάει. Αυτή ήταν η ερώτησή μου.
Π. Λαφαζάνης: Κοιτάξτε, δεν νομίζω ότι βοηθάει. Κάποιοι θέλουν να αξιοποιούν αυτές τις διαφορές που υπάρχουν για να συνεχίζουν μια πολιτική, η οποία, κατά τη γνώμη μου, είναι αδιέξοδη.
Στις επόμενες εκλογές με ποιόν θα πάει επικεφαλής ο ΣΥΡΙΖΑ; Με τον κ. Αλαβάνο ή με τον κ. Τσίπρα;
Είναι ένα ερώτημα που τίθεται εκ των πραγμάτων όλο και πιο πολύ. Ο κ. Χουντής μας είπε ότι το καταστατικό του ΣΥΡΙΖΑ προβλέπει ότι ο Πρόεδρος του ΣΥΝ είναι και ο επικεφαλής. Είναι έτσι;
Π. Λαφαζάνης: Ο Πρόεδρος του ΣΥΝ είναι το κεντρικό πρόσωπο ασφαλώς στο πλαίσιο του ΣΥΡΙΖΑ αλλά δεν νομίζω ότι αυτό είναι το μεγάλο θέμα και το μεγάλο ερώτημα το οποίο απασχολεί σήμερα τον ελληνικό λαό, τον πολίτη, δηλαδή το ποιος θα είναι ο επικεφαλής της προεκλογικής εκστρατείας του ΣΥΡΙΖΑ.
Αυτό θα το αντιμετωπίσετε προσεχώς, μας λέτε.
Π. Λαφαζάνης: Μα, δεν είναι θέμα να το αντιμετωπίσουμε προσεχώς ή τώρα. Αυτό που λέω είναι ότι δεν είναι αυτό το καθοριστικό θέμα. Δεν είναι το κύριο στην προσπάθεια που διεξάγουμε. Όπως τώρα βλέπετε έχουμε Πρόεδρο της Κοινοβουλευτικής Ομάδας τον Αλ. Αλαβάνο, είναι Πρόεδρος του ΣΥΝ ο Αλ. Τσίπρας και τα πράγματα είναι πάρα πολύ σαφή και οι ρόλοι διακριτοί και συνεχίζουν και παίζουν έναν ενεργό ρόλο, με μια θαυμάσια συνεργασία.
Αλήθεια είναι αυτό. Είναι το μοναδικό δίδυμο που δεν αλληλοεπιβλέπεται. Μπορεί να είναι αυτό το σχήμα προς τις εκλογές, μπορεί αυτό να είναι το δίδυμο των εκλογών;
Π. Λαφαζάνης: Γιατί όχι. Και οι δύο θα παίξουν βασικό ρόλο στις εκλογές. Ασφαλώς ο καθένας από τη θέση και τον θεσμικό ρόλο, τον οποίον έχει. Ο Αλ. Τσίπρας ως Πρόεδρος του ΣΥΝ και ο Αλ. Αλαβάνος ως Πρόεδρος της Κ.Ο. του ΣΥΡΙΖΑ. Και νομίζω ότι και οι δύο είναι απαραίτητοι για να διεξάγουμε με επιτυχία την εκλογική μάχη όποτε και αν ξεκινήσει η προεκλογική περίοδος.
Υπάρχουν, όμως, και πρακτικά ερωτήματα. Ποιος θα πάει στο debate, αν δεν υπάρχει αυτοδυναμία ποιος θα πάρει την εντολή…
Π. Λαφαζάνης: Εντάξει, θα τα βρούμε. Δεν είναι αυτά το πρόβλημα. Κοιτάξτε κ. Σκουρή, εγώ ασχολούμαι εδώ και πάρα πολλά χρόνια με την πολιτική. Δυστυχώς, όμως, βλέπω να αναδεικνύονται πράγματα κάθε φορά, τα οποία ελάχιστα απέχουν από ένα πολιτικό κουτσομπολιό και αναδεικνύονται για να φανεί ότι έχουν, υποτίθεται, κρίσιμη σημασία. Δεν έχουν απολύτως καμία σημασία. Το κεντρικό θέμα για τον ΣΥΡΙΖΑ είναι η μεγάλη πρόκληση σήμερα να αλλάξουμε ριζικά το πολιτικό σκηνικό. Και σʼ αυτό, αυτό που χρειάζεται περισσότερο από όλα είναι η συλλογικότητα, η σύμπνοια, η σαφήνεια στην κατεύθυνση μας, στην πολιτική μας, στην ταυτότητά μας και η ανάληψη πρωτοβουλιών. Και κυρίως η στροφή στην κοινωνία, στους κοινωνικούς αγώνες και τα κινήματα. Αυτά είναι τα μεγάλα ζητούμενα και οι προκλήσεις που εμείς αντιμετωπίζουμε και νομίζω ότι είναι και αυτά που ενδιαφέρουν τον κόσμο της αριστεράς και τον ελληνικό λαό.
Ακριβώς, για να πάμε στα μεγάλα προβλήματα του κόσμου, εγώ θα ήθελα να σας πάω λίγο στην οικονομία και να σας ρωτήσω πώς κρίνετε τα μέτρα που έχουν εξαγγελθεί για την αντιμετώπιση της διεθνούς κρίσης και την επιρροή που ασκείται στην Ελλάδα.
Π. Λαφαζάνης: Έχουμε μια κρίση η οποία είναι πολύ μεγάλη και το βάθος και την έκτασή της δεν τα έχουμε δει ακόμα και αναφέρομαι σε όλον τον πλανήτη. Σωστά είπε ο κ. Σκουρής, πέρσι τέτοιον καιρό, όταν συζητάγαμε τον προϋπολογισμό, εμένα μου έκανε εντύπωση ότι ουδείς από την κυβέρνηση και την αξιωματική αντιπολίτευση δεν έκανε την παραμικρή αναφορά σʼ αυτήν την κρίση, η οποία βρισκόταν τότε σε εξέλιξη. Η κρίση αυτή, αν θυμάστε καλά, ξεκίνησε από τον Ιούλιο του 2007 τουλάχιστον. Στη βουλή ήμουν ο μόνος ο οποίος έκανα αναλυτική αναφορά στην εξελισσόμενη κρίση και μάλιστα είχα πει ότι αυτή η κρίση θα τινάξει τον προϋπολογισμό στον αέρα. Αυτή η κρίση, πέραν των επιπτώσεων της στην παγκόσμια οικονομία, θα οδηγήσει σε δραστική πτώση τους ρυθμούς ανάπτυξης της χώρας μας και μπορεί να μας οδηγήσει και στην ύφεση.
Πρώτη ερώτηση: Μπορεί να μας οδηγήσει σήμερα στην ύφεση κ. Λαφαζάνη; Το ξαναλέτε αυτό;
Π. Λαφαζάνης: Βεβαίως. Η Ελλάδα και η ελληνική οικονομία οδεύουν ολοταχώς προς υφεσιακές καταστάσεις, οι οποίες μπορεί να ξεκινήσουν και εντός του 2009. Σε κάθε περίπτωση, πάντως, θα έχουμε ρυθμούς ανάπτυξης οι οποίοι ελάχιστα θα είναι πάνω από το 0 εντός του 2009. Ο ρυθμός ανάπτυξης 2,7% του ΑΕΠ που προβλέπει ο προϋπολογισμός είναι εκτός τόπου και χρόνου. Άλλωστε, τέτοιους ρυθμούς ανάπτυξης δεν προβλέπουν για την Ελλάδα ούτε οι διεθνείς οργανισμοί. Η πιο αισιόδοξη εκτίμηση ήταν η πρόσφατη του ΟΟΣΑ, ο οποίος έκανε λόγο για ανάπτυξη στην Ελλάδα εντός του 2009 της τάξης του 1,9%. Βεβαίως οδεύουμε σε υφεσιακές καταστάσεις. Και ξέρετε ότι αν μπει η ελληνική οικονομία σε ύφεση δύσκολα θα ξεκολλήσει απʼ αυτήν. Μπορεί η ύφεση αυτή να είναι πολύ πιο μακροχρόνια και πολύ πιο οδυνηρή από τις άλλες χώρες λόγω του ότι και το οικονομικό μοντέλο που έχει διαμορφωθεί στη χώρα μας είναι εντελώς στρεβλό και χωρίς ουσιαστικό βάθος.
Δεύτερο ερώτημα: Το πακέτο που εξαγγέλθηκε για τις τράπεζες και αυτά που ακούγονται ως πακέτο Καραμανλή που θα εξαγγελθούν, όπως ακούγεται, στον προϋπολογισμό, αρκούν ακόμα και για ρευστότητα στην αγορά;
Π. Λαφαζάνης: Κοιτάξτε, το πακέτο προς τις τράπεζες είναι μια ληστεία του ελληνικού λαού για να ενισχυθεί το τραπεζικό κεφάλαιο. Εγώ βλέπω τα πράγματα και ορισμένα όχι απλώς μου κάνουν εντύπωση αλλά είναι και εξοργιστικά. Πώς είναι δυνατόν όλες σχεδόν οι τράπεζες στο 9μηνο να ανακοινώνουν υπερκέρδη και να έρχεται η κυβέρνηση και να λέει «σας δίνουμε 28δις» - με τον τρόπο βεβαίως που τα δίνει, που μπορούμε να τον συζητήσουμε - «για να ενισχύσετε τη ρευστότητά σας». Δηλαδή, όταν έχουν αυτά τα κέρδη γιατί δεν μπορούν να έχουν και αντίστοιχη ρευστότητα; Είναι τρομερό το θέμα. Εγώ είδα την Εθνική Τράπεζα στο 9μηνο να ανακοινώνει κέρδη σχεδόν εφάμιλλα με τα υπερκέρδη τα περσινά, της τάξης του 1,3 δις. Είναι ένα παράδειγμα. Το ίδιο ισχύει και με τις άλλες τράπεζες. Η Eurobank ανακοίνωσε αυξημένα κέρδη στο 9μηνο σε σχέση με τα υπεραυξημένα περσινά κέρδη. Επομένως, αυτό το οποίο επικαλείται η κυβέρνηση για να δώσει τα 28δις δεν έχει καμία απολύτως βάση. Αλλά και πρόβλημα να είχαν οι τράπεζες, είναι δυνατόν να έρχεται το κράτος, δηλαδή ο φορολογούμενος, να τις ενισχύσει; Δηλαδή όταν έχουν κέρδη οι τράπεζες τα βάζουν στην τσέπη τους οι μεγαλομέτοχοι..
Τους τα δίνουν για ρευστότητα, η απάντηση είναι για ρευστότητα στην αγορά. Θα υπάρχει ρευστότητα στην αγορά ακόμα κι έτσι;
Π. Λαφαζάνης: Αν θέλει μια κυβέρνηση να δώσει ρευστότητα στην αγορά να τη δώσει σʼ αυτούς που πραγματικά συμμετέχουν στην αγορά. Να την προσφέρει στις μικρομεσαίες επιχειρήσεις, να την προσφέρει στις οικονομικά ασθενέστερες κοινωνικές τάξεις, να τη δώσει στους χαμηλόμισθούς, στους χαμηλοσυνταξιούχους, να βοηθήσει τους άνεργους, τους φτωχούς. Δεν είναι ανάγκη να βοηθάει πάντοτε τους αναξιοπαθούντες τραπεζίτες. Δεν είναι λογική αυτή. Σε αυτή τη λογική κινούνται μόνο όσοι βλέπουν όλη την οικονομία πίσω από τα ματογυάλια του τραπεζικού κεφαλαίου. Αυτό, όμως, είναι και το πρόβλημα της ελληνικής οικονομίας μέχρι σήμερα. Είναι διαχρονικό πρόβλημα. Στηρίξαμε όλη την αναπτυξιακή προσπάθεια, τουλάχιστον από τις αρχές της δεκαετίας του ʼ90 στην υπερδανειοδότηση με ληστρικούς όρους του απλού πολίτη και τη στηρίξαμε στον ρόλο και την προοπτική των τραπεζών. Κάναμε μια τραπεζοκεντρική ανάπτυξη, η οποία έχει ως επίκεντρο το τσιμέντο και την άσφαλτο. Αυτά δεν μπορεί να συνεχιστούν.
Τυχόν αλλαγή του κ. Αλογοσκούφη τι μπορεί να σημαίνει;
Π. Λαφαζάνης: Δεν ξέρω τις προθέσεις του κ. Πρωθυπουργού και δεν μπορώ να τις ερμηνεύσω και δεν νομίζω ότι είναι το ζητούμενο. Το θέμα δεν είναι να φύγει απλώς ο κ. Αλογοσκούφης και να έρθει κάποιος άλλος ή κάποια άλλη - γιατί ακούγεται ότι μπορεί να είναι μια γυναίκα που θα τον διαδεχθεί στη θέση του Υπουργού Οικονομίας και Οικονομικών. Δεν είναι εκεί το θέμα. Το θέμα είναι ποια πολιτική θα ασκηθεί. Διότι η οικονομική πολιτική που ασκείται σήμερα και η κοινωνική πολιτική νομίζω ότι τυγχάνουν της πλήρους έγκρισης και αποδοχής του κ. πρωθυπουργού. Αλίμονο αν δεν ήταν έτσι τα πράγματα. Επομένως, αν δεν αλλάξει η πολιτική, νομίζω ότι η προσπάθεια να βελτιωθούν τα πράγματα με την αλλαγή εικόνας στο πρόσωπο του υπουργείου Οικονομίας και Οικονομικών ελάχιστα θα προσφέρει.
Ευχαριστούμε κ. Λαφαζάνη και καλή σας ημέρα.
ΑΡΧΗ
ΠΛΗΡΟΦΟΡΙΕΣ
ΑΝΑΖΗΤΗΣΗ
RSS