«Φίλες και φίλοι,
Σας καλωσορίζω στην εκδήλωση του τμήματος οικολογίας του Συνασπισμού. Και αυτή η εκδήλωση εντάσσεται σε μια σειρά δημόσιων δραστηριοτήτων διαλόγου και διαβούλευσης που έχουμε ξεκινήσει, από κοινού με τις δυνάμεις του ΣΥΡΙΖΑ, για τη διαμόρφωση του προγράμματός μας, της συγκεκριμένης πολιτικής μας πρότασης που καταθέτουμε σήμερα προς την ελληνική κοινωνία.
Για την «Μεταολυμπιακή Αθήνα»
Σήμερα, τέσσερα και πλέον χρόνια μετά την Ολυμπιάδα του 2004, το αστικό περιβάλλον της Αθήνας, όχι μόνο δεν βελτιώθηκε όπως μας υπόσχονταν τότε, αλλά η κατάσταση του περιβάλλοντος και της ποιότητας ζωής στην πόλη χειροτερεύει δραματικά και τεράστιες πιέσεις ασκούνται σε όσα σημαντικά περιβαλλοντικά αποθέματα έχουν απομείνει, στους δημόσιους ελεύθερους χώρους της πόλης.
Μπορούμε πλέον με βεβαιότητα να εκτιμήσουμε, πως η περίοδος της προολυμπιακής «προετοιμασίας» έστρωσε το έδαφος για φαινόμενα που σήμερα έχουν ενταθεί και κυριαρχούν στους σχεδιασμούς που προωθούνται στην πόλη: την κυριαρχία των μεγαλοκατασκευαστικών και του real estate, την εμπορευματοποίηση μεγάλων εκτάσεων γης που αποδίδονται στην οικοδομή, τις φωτογραφικές θεσμικές ρυθμίσεις για να ωφεληθούν συγκεκριμένες επενδύσεις και σχεδιασμοί.
Τα παραδείγματα πολλά:
- Η πολυδιαφημισμένη ανάπλαση των παραλιακού μετώπου που θα επανένωνε την πόλη με τη θάλασσα έμεινε στα χαρτιά, και οι ακτές παραμένουν κατατεμαχισμένες και απροσπέλαστες, φέουδο των νυχτομάγαζων, των μαρίνων και των εμπορικών κέντρων.
- Τα μητροπολιτικά πάρκα, οι μεγάλοι υπερτοπικοί πόλοι πρασίνου και αναψυχής συνεχίζουν να καταπατώνται, να ακρωτηριάζονται, να οικοδομούνται –από δημόσιους και ιδιωτικούς φορείς- και δεν έχει προχωρήσει καθόλου η θεσμοθέτηση τους: Ελληνικό, Ελαιώνας, Γουδή. Ένα μεγάλο Πάρκο έχουμε στο λεκανοπέδιο, στο Πύργο Βασιλίσσης, και αυτό βουλιάζει από την κακοδιαχείριση και την έλλειψη πόρων.
- Στον περιαστικό χώρο, η άναρχη και ασχεδίαστη οικιστική επέκταση απειλεί τα Μεσόγεια και το Θριάσιο. Οι ορεινοί όγκοι του Λεκανοπεδίου, μοναδικό απόθεμα ανάσας για την πόλη, κατατρώγονται από τις πυρκαγιές και την οικοδομική αυθαιρεσία. Η Πάρνηθα, η Πεντέλη, ο Υμηττός αλλά και το Ποικίλο όρος πρέπει άμεσα να διαφυλαχθούν με ειδικά θεσμικά καθεστώτα προστασίας και διαχείρισης.
Εν ολίγοις, όσοι αποφασίζουν για την Αθήνα, η κεντρική κυβέρνηση και τα Υπουργεία, αλλά και η Αυτοδιοίκηση, στο μεγαλύτερο μέρος της, δεν έχουν συνειδητοποιήσει τα ώριμα σήμερα αιτήματα των πολιτών, για ανθρώπινο περιβάλλον και για υποδομές ποιότητας ζωής. ΝΔ και ΠΑΣΟΚ συνεχίζουν την ίδια ιστορική παράδοση απουσίας ισχυρού και δημοκρατικού πλαισίου πολεοδομικού σχεδιασμού και εκμεταλλεύονται πρακτικές πελατειακής διαμεσολάβησης της αστικής γης ως οικόπεδο - πλέον και με ένα ισχυρό νεοφιλελεύθερο πρόσημο που ευνοεί τα μεγάλα συμφέροντα και τους εθνικούς προμηθευτές και ευεργέτες.
Για τα κινήματα πόλης
Παράλληλα με τις αρνητικές εξελίξεις στα θέματα πόλης που σας ανέφερα, την κυριαρχία των μεγάλων συμφερόντων πάνω στις αποφάσεις που λαμβάνονται, βλέπουμε τα τελευταία χρόνια την δυναμική εμφάνιση κινημάτων πολιτών, οικολογικών κινήσεων και μαχητικών αυτοδιοικητικών σχημάτων που προβάλλουν αντιστάσεις και εναλλακτικές προτάσεις.
Για βασικές θέσεις, που έχει επεξεργαστεί ο ΣΥΝ:
Καμία προσθήκη νέου οικοδομικού κεφαλαίου σε αδόμητους χώρους δημόσιου ενδιαφέροντος: δημόσιοι χώροι πρασίνου, πάρκα, μεγάλες αδόμητες εκτάσεις, στρατόπεδα, εκτάσεις περί τις ολυμπιακές εγκαταστάσεις κ.ά.
- Προώθηση αναπλάσεων, με γνώμονα τη διεύρυνση του πρασίνου σε οικόπεδα όπου ήταν εγκατεστημένα παλιά εργοστάσια ή άλλες μη χρησιμοποιούμενες πια εγκαταστάσεις
- Να εκπονηθεί στρατηγικό σχέδιο για την αναβάθμιση και διεύρυνση του πρασίνου στην Αττική
- Να δημιουργηθεί δηλαδή ένα δημόσιο ταμείο στο οποίο θα συγκεντρώνονται πόροι για την απαλλοτρίωση αδόμητων εκτάσεων πόλη προκειμένου να μετατραπούν σε πάρκα, χώρους πρασίνου, ήπιας αναψυχής και ήπιας ερασιτεχνικής άθλησης.
- Να τεθούν σε εφαρμογή οι απαραίτητοι διοικητικοί και θεσμικοί μηχανισμοί διαχείρισης του πρασίνου, σε μητροπολιτικό και τοπικό επίπεδο. Το σημερινό ιδιοκτησιακό και διοικητικό χάος στη διαχείριση των δημόσιων ελεύθερων χώρων προκαλεί μια ασύμβατη για ευρωπαϊκή χώρα δυσλειτουργία που ευνοεί την αποσπασματική και περιπτωσιολογική αντιμετώπιση και την αυθαιρεσία.
To Γραφείο Τύπου