Η φύση του γνωστικού αντικειμένου των Καλλιτεχνικών μαθημάτων είναι εργαστηριακή. Αυτό το διαπιστώνουν τόσο οι Σχολικοί Σύμβουλοι, οι διδάσκοντες και οι διδασκόμενοι, οι γονείς και κηδεμόνες όσο και εν μέρει το Υπουργείο το οποίο με εγκυκλίους όπως η 119052/Γ2/ 17-9-2008 αναγνωρίζει τα σχεδιαστικά μαθήματα ως εργαστηριακά στους τομείς των Επαγγελματικών Λυκείων (ΕΠΑΛ) και τις ειδικότητες των ΕΠΑΛ και Επαγγελματικών Σχολών (ΕΠΑΣ) αλλά όχι στο Γενικό Λύκειο και την Α΄ τάξη των ΕΠΑΛ. Τα Καλλιτεχνικά μαθήματα έχουν τη δυνατότητα να ενσωματώνουν σε μια ενιαία διαδικασία διανοητική και πρακτική εργασία, να λειτουργούν ως ενοποιητικός κρίκος ανάμεσά τους και να προάγουν την αισθητική καλλιέργεια. Είναι απαραίτητο να διδάσκονται σε όλους τους μαθητές και τις μαθήτριες, να μην είναι δηλαδή μαθήματα επιλογής αλλά να αποτελούν αναπόσπαστο συστατικό στοιχείο της Γενικής Παιδείας. Είναι χαρακτηριστικό ότι στη θεωρητική και τη θετική κατεύθυνση της Β΄ Λυκείου, ως δυνατότητα επιλογής για το μαθητή προβλέπεται διαζευκτικά το Ελεύθερο ή το Γραμμικό Σχέδιο, παρότι και τα δύο εξετάζονται στις Πανελλαδικές Εξετάσεις. Έτσι περιορίζονται, έως και εκμηδενίζονται αμοιβαία οι πιθανότητες δημιουργίας τμημάτων τόσο για το Ελεύθερο, όσο και για το Γραμμικό σχέδιο. Ανοίγει έτσι ο δρόμος προς την παραπαιδεία για τους μαθητές.
Ερωτάται ο κ. Υπουργός:
1. Γιατί, ενώ αναγνωρίζεται ακόμη και από το Υπουργείο (π.χ. εγκύκλιος 119052) ότι τα Καλλιτεχνικά είναι εργαστηριακά μαθήματα αυτό δεν θεσμοθετείται;
2. Γιατί, παρότι ο ρόλος των Καλλιτεχνικών μαθημάτων είναι πολλαπλός και ενοποιητικός για ποικίλα γνωστικά αντικείμενα στο επίπεδο της Γενικής Παιδείας δεν αναγνωρίζονται ως μαθήματα Γενικής Παιδείας;
Ο ερωτών βουλευτής
Τάσος Κουράκης
ΑΡΧΗ
ΠΛΗΡΟΦΟΡΙΕΣ
ΑΝΑΖΗΤΗΣΗ
RSS