Κατʼ αρχάς να σας ευχαριστήσω όλους για την σημερινή σας παρουσία. Δεν συνηθίζουμε να δίνουμε συνεντεύξεις Κυριακή απόγευμα, όμως οι εξελίξεις είναι αυτές που μας κάνουν σήμερα να βρισκόμαστε εδώ, διότι βρισκόμαστε μπροστά σε πολύ σημαντικές, ιστορικές εξελίξεις στην χώρα μας. Κατά την εκτίμησή μας, όσα έλαβαν χώρα το βράδυ του περασμένου Σαββάτου, στην οδό Μεσολογγίου δεν ήταν ένα μεμονωμένο ατυχές περιστατικό όπως αρχικά προσπάθησε να παρουσιάσει η κυβέρνηση και μερίδα των ΜΜΕ. Το βράδυ του περασμένου Σαββάτου, στην οδό Μεσολογγίου είχαμε μια πράξη ωμής κατάλυσης της δημοκρατικής νομιμότητας. Είχαμε μία εν ψυχρώ δολοφονία, εμείς λέμε μία προαναγγελθείσα εκτέλεση, μια δολοφονία που ξεχείλισε το ποτήρι. Και σήμερα αυτό το κύμα της οργής, της δυσαρέσκειας, της αγανάκτησης αυτή η ιδιότυπη κοινωνική εξέγερση, νεανική κοινωνική εξέγερση, που βρίσκεται σε εξέλιξη στην χώρα που κατά την εκτίμησή μας είναι απολύτως φυσιολογική. Οι νέες και οι νέοι της χώρας μας έχουν κάθε δίκιο να είναι εξεγερμένοι. Είναι δίκαιο να εξεγερθούν. Και δεν είναι οι μόνοι. Πριν από λίγο καιρό είχαμε την εξέγερση των νέων, των μαθητών στην γειτονική Ιταλία. Τούτες τις μέρες βιώνουμε μία παρόμοια κοινωνική νεανική εξέγερση στην Γαλλία και σε άλλες Ευρωπαϊκές χώρες. Έχουν κάθε λόγο να εξεγείρονται οι νέοι γιατί βρισκόμαστε στο πλαίσιο μιας μεγάλης κοινωνικής και οικονομικής κρίσης η οποία βρίσκεται σε εξέλιξη, συμπιέζει την κοινωνία συμπιέζει τους νέους ανθρώπους τους εργαζόμενους κι οι νέοι άνθρωποι σήμερα βγάζουν μία κραυγή αγωνίας. Θα σας θυμίσω ένα σύνθημα από την περίοδο των μαθητικών αγώνων της δικής μου γενιάς που ακολούθησε κι όλες τις επόμενες γενιές κι έλεγε: «δεν είναι τα βιβλία, δεν είναι οι βαθμοί εκείνο που μας λείπει είναι η ζωή». Αργότερα βροντοφώναξαν ότι «φοβόμαστε όλα αυτά που θα γίνουν για μας χωρίς εμάς» και σήμερα στους μεγάλους δρόμους της Αθήνας κι όλων των μεγάλων πόλεων βροντοφωνάζουν «στις τράπεζες λεφτά στην νεολαία σφαίρες, ήρθε η ώρα για τις δικές μας μέρες». Κι εμείς λέμε ότι βρισκόμαστε μπροστά σε μία πολύμορφη κοινωνική νεανική εξέγερση. Κι όλες οι προσπάθειες που επιχείρησαν να απομονώσουν και να δυσφημίσουν το ξέσπασμα οργής της ελληνικής νεολαίας με στόχο να τους αφήσουν μόνους τους, να απομονώσουν το κίνημα και εν τέλει να το οδηγήσουν σε ήττα, είναι προσπάθειες οι οποίες έχουν πέσει στο κενό. Οι μαθητές και οι μαθήτριες, οι φοιτητές και οι φοιτήτριες, οι νέες και οι νέοι δεν είναι πια μόνοι τους. Μπορεί να έχουν απέναντί τους την κυβέρνηση, μπορεί να έχουν απέναντί τους τους μηχανισμούς της κρατικής καταστολής. Μπορεί να έχουν απέναντί τους τα ΜΜΕ και τα τέσσερα από τα πέντε κοινοβουλευτικά κόμματα όμως δεν είναι μόνοι τους. Διότι η συντριπτική πλειοψηφία των δημοκρατικών πολιτικών ανθρώπων αυτής της χώρας στέκεται αλληλέγγυα στους αγώνες και τις διεκδικήσεις τους. Διότι γνωρίζουν ότι σήμερα η νεολαία δίνει έναν αγώνα και για το δικό τους λογαριασμό. Δίνει έναν αγώνα και γι αυτούς. Δίνει έναν αγώνα και για όλους εμάς που συνειδητοποιούμε ότι για πρώτη φορά μετά από πάρα πολλά χρόνια, ίσως μετά από τον δεύτερο παγκόσμιο πόλεμο, βρισκόμαστε σε μία περίοδο όπου αποδεχόμαστε ως πραγματικότητα το γεγονός ότι οι επόμενες γενιές θα ζήσουν με χειρότερες προοπτικές και όρους από ότι οι προηγούμενες. Οι μεγάλες κινητοποιήσεις των νέων ανθρώπων τις τελευταίες μέρες, που συνεχίζονται με αξιοθαύμαστη αντοχή συγκεντρώνουν την αλληλεγγύη του μεγάλου των εργαζομένων, των δημοκρατικών πολιτών κι αν δεν είναι δυνατόν να συκοφαντηθούν από την δράση μειοψηφικών ομάδων που επιδίδονται σε καταστροφικές πρακτικές, σε πρακτικές βίας. Και βεβαίως δεν είναι δυνατόν και δεν πρέπει και δε θα χαθούν από την διαρκή κατασταλτική πολιτική. Όταν η νεολαία δολοφονείται κανείς δεν έχει το δικαίωμα να την συκοφαντεί. Όπως βλέπουμε να γίνεται σήμερα από μεγάλο τμήμα του πολιτικού κόσμου και των ΜΜΕ. Οι κινητοποιήσεις της νεολαίας πρέπει να φτάσουν σε νίκη. Πρέπει να φτάσουν σε θετικές κατακτήσεις. Αυτό είναι ανάγκη και θα είναι ανάσα για όλη την ελληνική κοινωνία. Εμείς πιστεύουμε ότι αυτές οι κινητοποιήσεις αυτές οι εκδηλώσεις αγανάκτησης, οργής, δυσαρέσκειας δεν είναι μόνο εκδηλώσεις που αναδεικνύουν την συσσωρευμένη οργή αλλά που εμπεριέχουν κι ένα μεγάλο θετικό φορτίο για ριζοσπαστικές αλλαγές και τελικά για μια μεγάλη αλλαγή στην πορεία της χώρας. Μέσα σε αυτές τις συνθήκες η ανάγκη να υπάρξει μια θετική διέξοδος στην πορεία της χώρας μας γίνεται επιτακτική και μας αφορά όλους και όλες. Διέξοδος όμως από την σημερινή πολιτική κατάσταση δεν μπορεί να υπάρξει όσο συνεχίζονται και κλιμακώνονται πολιτικές και αντιλήψεις που οδήγησαν και τροφοδοτούν την σημερινή κρίση. Διέξοδος δεν μπορεί να υπάρξει χωρίς σημαντικές ριζοσπαστικές δομές και τελικά χωρίς αλλαγή πορείας της χώρας μας. Κι η διέξοδος δεν μπορεί να προχωρήσει αν δίπλα στις νέες και στους νέους που βρίσκονται σήμερα στους δρόμους δεν βρεθεί στο προσκήνιο ο ελληνικός λαός ως συμπαραστάτης και πρωταγωνιστής. Ο ΣΥΡΙΖΑ σε αυτήν την κρίσιμη στιγμή έχει να προτείνει θετικούς στόχους αλλαγών που μπορούν να ενώσουν την μεγάλη πλειοψηφία της κοινωνίας μας και να δώσουν θετική αγωνιστική προοπτική στους νέους και τις νέες μας στις εργαζόμενες και τους εργαζόμενους, στους πολίτες αυτής της χώρας.
Γνωρίζουμε ότι τούτες τις μέρες υπάρχει μία γενικευμένη επίθεση συκοφαντίας απέναντι στον ΣΥΡΙΖΑ. Μας κατηγορούν ότι χαϊδεύουμε τα αυτιά των λεγόμενων κουκουλοφόρων, δηλαδή ότι τους θεωρούμε μέρος της διαμαρτυρίας. Στην πραγματικότητα αυτό το ενορχηστρωμένο σχέδιο συμβαίνει για τρεις βασικούς λόγους:
Πρώτον επειδή ήμασταν η πρώτη και η μόνη πολιτική δύναμη που από την πρώτη στιγμή προσπάθησε να εξηγήσει με αντικειμενικότητα τις εξελίξεις που συνέβαιναν μπροστά της και μίλησε για κοινωνική εξέγερση. Και προσπάθησε να περιγράψει τα κοινωνικά της αίτια. Έτσι με αυτόν τον τρόπο, ήταν μια δύναμη που ακύρωνε το επικοινωνιακό σχέδιο της κυβέρνησης, και γι αυτό μίλησαν για ενορχηστρωμένο σχέδιο καταστροφών και να συσπειρώσει την κοινωνική υποστήριξη στην καταστολή. Βεβαίως σήμερα λίγες μόνο μέρες μετά, όλες αυτές οι προσπάθειες έχουν πέσει στο κενό. Διότι δεν είμαστε οι μόνοι που μιλάμε για κοινωνική εξέγερση και δεν είμαστε οι μόνοι που μιλάμε για κοινωνικά αίτια. Διότι αν αυτοί που μιλούν σήμερα για κοινωνικά αίτια και κοινωνική εξέγερση κάνουν πλάτες στους κουκουλοφόρους τότε θα πρέπει η κυβερνητική προπαγάνδα να στρέψει τα πυρά της όχι μόνο στον ΣΥΡΙΖΑ αλλά και στον Αρχιεπίσκοπο Ιερώνυμο σε όλες τις μεγάλης κυκλοφορίας εφημερίδες του ευρωπαϊκού χώρου, σε όλα τα ξένα διεθνή πρακτορεία ειδήσεων, αλλά και τον δικηγορικό σύλλογο, και την διεθνή αμνηστία και άλλους φορείς που μίλησαν με τα ίδια ακριβώς λόγια που βρήκαμε εμείς να πούμε από τις πρώτες κιόλας ώρες.
Ο δεύτερος λόγος για τον οποίο μας επιτίθενται είναι επειδή από την πρώτη στιγμή διαχωρίσαμε τις μεγάλες εκδηλώσεις διαμαρτυρίας αυτό το μεγάλο κίνημα οργής και αγανάκτησης της νεολαίας, από πρακτικές απρόκλητης βίας κι από σπασίματα και καταστροφές στο κέντρο της Αθήνας. Αυτό δεν βοηθούσε καθόλου το κυβερνητικό σχέδιο. Το κυβερνητικό σχέδιο ήταν και είναι, κάθε εκδήλωση διαμαρτυρίας να ενταχθεί και να ταυτιστεί με αυτές τις πρακτικές. Γι αυτό και τα ΜΑΤ κι οι αστυνομικές δυνάμεις χτυπάνε χωρία αφορμή όπου βρεθούν κι όπου σταθούν, όπως χθες στις 01:30 το βράδυ που χτύπησαν μαθητές που έκαναν ειρηνική διαμαρτυρία μπροστά στο Σύνταγμα και τους ξυλοφόρτωσαν και τους έριξαν χημικά. Όπως παραπροχθές στο πανεκπαιδευτικό συλλαλητήριο απρόκλητα χτύπησαν, όπως παραπροχθές στην μεγάλη συγκέντρωση μαθητών και σχολείων στον Κορυδαλλό. Όπου βρεθούν κι όπου σταθούν χτυπάνε. Και χτυπάνε ακριβώς για να δημιουργήσουν την εικόνα, την αίσθηση ότι όπου υπάρχουν και διαμαρτυρίες υπάρχει κι αυτό το περίφημο παιχνίδι της αστυνομίας που ονομάζεται κλέφτες κι αστυνόμοι. Υπάρχει αυτό το παιχνίδι της βίας κι όλοι οι αγώνες πια σηματοδοτούνται ως αγώνες κουκουλοφόρων. Ε, λοιπόν δεν είναι έτσι!
Ο τρίτος λόγος που μας χτυπάνε και προσπαθούν να δυσφημίσουν είναι επειδή ο ΣΥΡΙΖΑ είναι μια πολιτική δύναμη που εδώ και πάρα πολλά χρόνια, επιμένει να μιλάει για την προάσπιση των πολιτικών και κοινωνικών δικαιωμάτων. Είναι μια δύναμη που αμφισβητεί το δικαίωμα των αστυνομικών να συλλαμβάνει 13χρονα παιδιά και να τα κρατάει στην ΓΑΔΑ χωρίς επαφή με δικηγόρο. Όπως συνέβη με τους 49 συλληφθέντες κατά την διάρκεια των κινητοποιήσεων για το άρθρο 16. Ή αμφισβητεί το δικαίωμα να συλλαμβάνει η αστυνομία 11 μαθητές ανήλικους όπως πριν από λίγες μέρες στην Λάρισα και να τους οδηγεί στο αυτόφωρο με κατηγορίες που βρίσκονται στο πλαίσιο του αντιτρομοκρατικού νόμου. Και αμφισβητούμε τη δυνατότητα των κατασταλτικών μηχανισμών να στέλνουν υποθέσεις όπως αυτή με τα πράσινα παπούτσια και να έχουμε έναν νέο φοιτητή στις φυλακές μαζί με βαρυποινίτες για 4 μήνες αμφισβητούμε την δυνατότητα της αστυνομίας να συλλαμβάνει νέους και φοιτητές και να τους φορτώνει κατηγορίες που ποτέ δεν διέπραξαν σε εκδηλώσεις του Κοινωνικού Φόρουμ στην Θεσσαλονίκη το 2003.
Θα ήθελα να σταθώ ιδιαίτερα στο ότι έχουμε να προτείνουμε θετικούς στόχους. Και θα δικαιολογήσω γιατί διαλέγουμε αυτήν την ώρα να προτείνουμε θετικούς στόχους αλλαγών που μπορούν να δώσουν μια προοπτική και μια ελπίδα στην ελληνική κοινωνία. Διάβασα με μεγάλη προσοχή την χθεσινή παρέμβαση του αρχιεπισκόπου Ιερώνυμου. Γνωρίζετε πολύ καλά ότι ο πολιτικός μας χώρος έχει διαφωνίες και διαφορές με την Εκκλησία. Ίσως αυτός να είναι ο λόγος που η συμφωνία, η ταύτισή μας στη συγκεκριμένη περίπτωση παίρνει έναν ιδιαίτερο χαρακτήρα. Απομονώνω μια παράγραφο. Έλεγε, λοιπόν, χθες ο Αρχιεπίσκοπος σε άρθρο του: «Πώς να καταδικάσεις τον αδικημένο για τα λάθη του αν δεν αναζητήσεις πρώτα τρόπους και λύσεις που να δίνουν ελπίδα και να προσκαλούν σε αξιοποίηση των δυνάμεων που τώρα σπαταλιούνται στην εκτόνωση της πικρίας και της απογοήτευσης, συμβάλλοντας εντέλει στα περαιτέρω ρήγματα της ήδη παραπαίουσας ηθικώς, πολιτιστικώς και κοινωνικο-οικονομικώς πατρίδας μας» Εμείς, λοιπόν, σήμερα παρουσιάζουμε ένα πλαίσιο λύσεων που μπορούν να δώσουν την ελπίδα στην ελληνική νεολαία και μπορούν να ενώσουν ευρύτερες κοινωνικές δυνάμεις σε μια διεκδικητική προοπτική.
Για να μην σας κουράσω, θα αναφερθώ επιγραμματικά σε μια δέσμη 6 άμεσων προτάσεων.
Πρώτον, ζητάμε να μπει τέλος στην πολιτική του αυταρχισμού, της καταστολής και της κρατικοποίησης. Ζητάμε άμεσες, ριζικές αλλαγές, σε δημοκρατική κατεύθυνση με σκοπό την αλλαγή προσανατολισμού στη λειτουργία των Σωμάτων Ασφαλείας. Με λίγα λόγια, ζητάμε τον αφοπλισμό των αστυνομικών δυνάμεων όταν έρχονται σε επαφή με τον πολίτη στη διάρκεια κινηματικών, συνδικαλιστικών και πολιτικών εκδηλώσεων. Την κατάργηση των ΜΑΤ και την απαγόρευση χρήσης χημικών σε διαδηλώσεις. Κι αν πείτε ότι είναι μια πρόταση, η οποία είναι υπερβολική και έξω από τα πλαίσια της λογικής, είμαι έτοιμος να σας παραθέσω την παρέμβαση που χθες έκανε ο Επίτροπος για τα Ανθρώπινα Δικαιώματα του Συμβουλίου της Ευρώπης, Τόμας Χάμερμπελ, που βρέθηκε στην Αθήνα εν τω μέσω των ταραχών της τελευταίας εβδομάδας και ο οποίος υποστήριξε πρώτον, ότι η ελληνική αστυνομία δεν μπορεί να ερευνά η ίδια υποθέσεις του προσωπικού της, καθώς επικρατεί αλληλεγγύη μεταξύ των αστυνομικών και αυτό είναι ανασταλτικός παράγοντας για τη διαλεύκανσή τους και δεύτερον και σημαντικότερο, αναφέρθηκε στο παράδειγμα των χωρών στις οποίες οι αστυνομικοί δεν οπλοφορούν και σχολίασε: «Καλό θα ήταν να συμβαίνει αυτό και στην Ελλάδα». Ο αστυνομικός με όπλο είναι δημόσιος κίνδυνος στο δρόμο. Δεν το λέμε εμείς. Το λέει ο Επίτροπος για τα Ανθρώπινα Δικαιώματα του Συμβουλίου της Ευρώπης.
Δεύτερος άμεσος στόχος: Να υπάρξει άμεσα υπεράσπιση και διεύρυνση του δημόσιου και κοινωνικού χαρακτήρα της εκπαίδευσης και της έρευνας. Είναι αναγκαίο να πάμε σε μια ριζική τομή στο εκπαιδευτικό σύστημα, στηρίζοντας τη δημόσια και δωρεάν παιδεία που σήμερα καταρρέει. Και σαν ένα πρώτο μέτρο σʼ αυτήν την κατεύθυνση, ζητάμε την άμεση αύξηση της χρηματοδότησης για την εκπαίδευση και την έρευνα από τον κρατικό προϋπολογισμό τουλάχιστον στο ύψος του μέσου ευρωπαϊκού όρου που είναι 5,25% του ΑΕΠ για την εκπαίδευση και 3% για την έρευνα. Και μιλάμε άμεσα, μέσα στο 2009.
Τρίτος άξονας των προτάσεών μας: Προτείνουμε να υπάρξουν άμεσα μέτρα που θα διασφαλίζουν τη σταθερή και ασφαλή εργασία για όλες και όλους και κυρίως τις νέες και τους νέους. Να καταργηθούν όλοι οι αντεργατικοί νόμοι των κυβερνήσεων Σημίτη και Καραμανλή, που έχουν ειδικές αρνητικές διακρίσεις για τους νέους ανθρώπους. Και, βεβαίως, να προχωρήσουμε σε μια προσπάθεια να καταργήσουμε τις ευέλικτες και επισφαλείς εργασιακές σχέσεις, τα προγράμματα stage ανασφάλιστης εργασίας, να σταματήσουμε πια αυτό το φαινόμενο της γενιάς των 700 ευρώ.
Τέταρτος στόχος: Να εκπονηθεί άμεσα και να εφαρμοστεί ένα έκτακτο πρόγραμμα για τη δραστική μείωση της ανεργίας και ειδικότερα της ανεργίας των νέων, που βρίσκεται σε πολύ υψηλά επίπεδα, ένα πρόγραμμα που θα βασίζεται στη ριζική αύξηση των δημοσίων επενδύσεων και των δημοσίων δαπανών για κοινωνικές πολιτικές. Πρώτος άμεσος στόχος ένα επείγον δώρο 100.000 προσλήψεων στους τομείς εκείνους που υπάρχει άμεση ανάγκη, όπως στον χώρο της υγείας, στον χώρο της παιδείας, στο χώρο της κοινωνικής πρόνοιας, όπου γνωρίζουμε ότι υπάρχουν δεκάδες χιλιάδες κενές οργανικές θέσεις. Και αυτές να είναι θέσεις κατά προτεραιότητα για νέους επιστήμονες, για νέους ανθρώπους.
Πέμπτον, να υπάρξουν ουσιαστικές αυξήσεις στους μισθούς και τις συντάξεις.
Έκτον, να προχωρήσουμε σε μια προσπάθεια να θεσπίσουμε ίσα δικαιώματα, να άρουμε και να καταπολεμήσουμε κάθε διάκριση λόγω φύλου, θρησκείας, χρώματος, καταγωγής, σεξουαλικού προσανατολισμού. Να υπάρξουν θετικές διακρίσεις για την εξάλειψη υφισταμένων ανισοτήτων. Και βεβαίως, μπροστά-μπροστά στις αιχμές μας για την άρση των διακρίσεων είναι το αίτημά μας για νομιμοποίηση και ένταξη στην κοινωνική ασφάλιση όλων των εργαζομένων μεταναστών.
Φίλες και φίλοι,
Αυτές τις προτάσεις για θετική διέξοδο από την κρίση, ο ΣΥΡΙΖΑ το επόμενο διάστημα θα τις καταθέσει με υπευθυνότητα στην ελληνική κοινωνία και σε όλους τους φορείς. Θα ζητήσουμε συνάντηση με τον Πρόεδρο της Δημοκρατίας, προκειμένου να καταθέσουμε το πλαίσιο των προτάσεών μας, καθώς επίσης θα ζητήσουμε συναντήσεις με όλους τους φορείς, τη ΓΣΕΕ, την ΑΔΕΔΥ, την ΓΕΣΕΒΕ, την ΕΣΕΕ, το Βιομηχανικό Επιμελητήριο, το Τεχνικό Επιμελητήριο, τους κοινωνικούς συλλόγους, τους αγροτικούς συλλόγους. Κυρίως, όμως, απευθύνουμε αυτές τις προτάσεις στους φοιτητικούς συλλόγους, στους μαθητικούς συλλόγους, στους συλλόγους γονέων και κηδεμόνων. Η διεκδίκηση αυτών των στόχων είναι, κατά τη γνώμη μας, άμεσα συνδεδεμένη με τη διαρκή πάλη για να σταματήσουμε μια πολιτική αντικοινωνική, άδικη που εφήρμοσαν τα τελευταία χρόνια οι κυβερνήσεις τόσο της Ν.Δ. σήμερα όσο και του ΠΑΣΟΚ παλαιότερα. Και βεβαίως γνωρίζουμε ότι από την πλευρά της κυβέρνησης δεν υπάρχει καμία διάθεση να υπάρξει θετική έξοδος από την κρίση. Το λέμε, όμως, για άλλη μια φορά καθαρά: Αν αυτή η κυβέρνηση δεν είναι σε θέση να εφαρμόσει, όχι όλο το πλαίσιο, αλλά έστω μια εκ των προτάσεών μας, τότε το καλύτερο που θα μπορούσε να κάνει είναι να οδηγήσει τη χώρα σε δημοκρατική διέξοδο. Το καλύτερο που έχει να κάνει και για τη χώρα και για τους εργαζόμενους, κυρίως, όμως, για τη νεολαία είναι να φύγει και να οδηγήσει τη χώρα σε εκλογές. Εμείς λέμε ότι αυτό το κίνημα της νεολαίας, αυτή η δίκαιη κοινωνική εξέγερση των νέων ανθρώπων μπορεί να αποτελέσει μια αφορμή για δημοκρατική διέξοδο, για θετική διέξοδο, προοδευτική διέξοδο στην κατεύθυνση που περιγράψαμε, στην κατεύθυνση που εδώ και πάρα πολλά χρόνια αγωνιζόμαστε, μέσα στα πλαίσια του κινήματος των εργαζομένων και της νεολαίας, στα πλαίσια των αγώνων που δώσαμε και συνεχίζουμε να δίνουμε ως μια δύναμη που απαρτίζεται από πολλές και διαφορετικές συνιστώσες και όμως παρόλα αυτά έχει συγκροτημένη δράση και θέση και τοποθέτηση πάνω στα προβλήματα, διεκδικώντας μια ριζική αλλαγή των συσχετισμών προς όφελος της κοινωνίας.
To Γραφείο Τύπου
ΑΡΧΗ
ΠΛΗΡΟΦΟΡΙΕΣ
ΑΝΑΖΗΤΗΣΗ
RSS