Ευχαριστώ κε Πρόεδρε
Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι,
Η χώρα μας διανύει κρίσιμες και δύσκολες καταστάσεις.
Βρισκόμαστε, ίσως, στην πιο κρίσιμη και δύσκολη περίοδο για τη χώρα και τον ελληνικό λαό από το τέλος του Βʼ Παγκοσμίου Πολέμου.
Διανύουμε μια φάση όπου βρίσκεται σε αγιάτρευτη κρίση, χρεοκοπεί, ένα κατεστημένο πολιτικό και οικονομικό σύστημα, με την κοινωνία να δυσφορεί και τους νέους στους δρόμους.
Δυστυχώς, κάποιες ετερόκλητες δυνάμεις αντί να στραφούν στα πραγματικά προβλήματα για το νεανικό ξέσπασμα, κλείνουν τα μάτια και αναζητούν εξιλαστήρια θύματα και εσωτερικούς εχθρούς.
Η προσπάθεια αυτών των ετερόκλητων δυνάμεων, την οποία στην ουσία στηρίζει η κυβέρνηση, να αφήσουν υπαινιγμούς για τη στάση του ΣΥΡΙΖΑ απέναντι στις ομάδες κουκουλοφόρων δεν δείχνει μόνο απεριόριστη τύφλωση αλλά και πάει να γυρίσει τη χώρα δεκαετίες πίσω σε άκρως αντιδημοκρατικές εποχές τις οποίες πληρώσαμε πανάκριβα, όταν ολόκληροι πολιτικοί «χώροι» είχαν αναγορευθεί ως μιάσματα και εσωτερικοί εχθροί.
Ας μου επιτραπεί, όμως, να πω αυτές τις κρίσιμες ώρες ότι η κυβέρνηση κατέθεσε έναν προϋπολογισμό ο οποίος περιβάλλεται με μια αδιόρατη «κουκούλα».
Και αυτό το λέω για δύο κυρίως λόγους.
Πρώτον: Γιατί αυτός ο προϋπολογισμός κλείνει ερμητικά τα μάτια του απέναντι στα εκρηκτικά κοινωνικά προβλήματα και κυρίως τα προβλήματα της νέας γενιάς.
Δεύτερον: Γιατί αυτός ο προϋπολογισμός, αντί να αντιμετωπίσει την κρίση, θα την πυροδοτήσει ακόμα περισσότερο, όπως θα πυροδοτήσει μεγάλες κοινωνικές εκρήξεις.
Κύριε Υπουργέ, κύριοι της κυβέρνησης,
Σε μια περίοδο διεθνούς καπιταλιστικής κρίσης, σε μια περίοδο καθίζησης της ελληνικής οικονομίας, σε μια περίοδο που η κοινωνία πιέζεται ανυπόφορα και η νέα γενιά βρίσκεται σε αναβρασμό, καταθέσατε έναν προϋπολογισμό ο οποίος αντιπροσωπεύει μια πραγματική ωρολογιακή βόμβα στα σαθρά θεμέλια της ελληνικής οικονομίας. Μια πραγματική ωρολογιακή βόμβα στο υπόβαθρο της κοινωνίας μας.
Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι,
Δεν μπορώ να καταλάβω αν η δογματική προσήλωση στον νεοφιλελευθερισμό είναι που τυφλώνει την κυβέρνηση ή η πολιτική τύφλωση τροφοδοτεί τις ακραίες νεοφιλελεύθερες επιλογές, τον άγριο καπιταλισμό.
Γιατί είναι αδιανόητο, ιδιαίτερα σε μια φάση οικονομικής κρίσης, να κατατίθεται ένας προϋπολογισμός που επιβάλλει ένα πρωτοφανές φορολογικό «τσουνάμι» με νέους πρόσθετους φόρους πάνω από 7 δις ευρώ. Αντί, μέσα στην κρίση, να ανακουφίσετε φορολογικά τα ασθενέστερα στρώματα, ερχόσαστε να προωθήσετε μια άνευ προηγουμένου φορολογική επιδρομή που θα κοστίσει περίπου 3 χιλιάδες ευρώ πρόσθετους φόρους σε κάθε τετραμελή οικογένεια μέσα στο 2009.
Είναι παράλογο και κυριολεκτικά σχιζοφρενικό, μέσα στην κρίση και όταν η λαϊκή κατανάλωση υποχωρεί, να φέρνετε ένα προϋπολογισμό ο οποίος αντί να τονώσει τα λαϊκά εισοδήματα, έρχεται να επιβάλει σκληρή λιτότητα σε μισθούς και συντάξεις, με αυξήσεις λίγο πάνω από το 3%.
Νισάφι πια. Δεν βλέπετε ότι σε αυτή τη χώρα οι μισθοί και οι συντάξεις έχουν καταρρεύσει και έχουν μετατραπεί σε επιδόματα;
Δεν γνωρίζετε ότι σύμφωνα με τα επίσημα στοιχεία πάνω από 1,5 εκ. μισθωτοί στο δημόσιο και ιδιωτικό τομέα αμείβονται με λιγότερα από 1000 ευρώ και ότι 700 χιλιάδες και πάνω εργαζόμενοι, κυρίως νέοι και νέες, παίρνουν λιγότερα από 750 ευρώ το μήνα και συχνά λιγότερα και από 500 ευρώ;
Δεν γνωρίζετε ότι ο πραγματικός κατώτερος μισθός βρίσκεται σήμερα κάτω από τα επίπεδα του 1984;
Δεν γνωρίζετε ότι η μεγάλη πλειοψηφία των συντάξεων, το 70%, είναι κάτω από 600 ευρώ, στα όρια και κάτω από τα όρια της φτώχειας;
Δεν γνωρίζετε ότι η συμμετοχή των μισθών στο Ακαθόριστο Εθνικό Προϊόν συνεχώς βυθίζεται και από 51% το 1993 έχει φτάσει το 44% ;
Ως που θα πάει με αυτή τη συνεχή, αέναη, χωρίς έλεος λιτότητα στους μισθούς και τις συντάξεις;
Λιτότητα για να μπούμε στην ΟΝΕ. Λιτότητα για να μη μας διώξουν από την ΟΝΕ. Λιτότητα για να μην μπούμε σε επιτήρηση. Λιτότητα για να βγούμε από την επιτήρηση. Λιτότητα τώρα για να αντιμετωπίσουμε την κρίση. Λιτότητα αύριο για να βγούμε από την κρίση.
Κύριε Υπουργέ,
Αποτελεί σκέτο παραλογισμό ότι σε μια περίοδο όπου η αγροτική οικονομία και τα αγροτικά εισοδήματα έχουν καταρρεύσει, να ερχόσαστε με αυτόν τον προϋπολογισμό να επιτείνετε την υποχρηματοδότηση της γεωργίας.
Δεν βλέπετε την απόγνωση της μικρομεσαίας αγροτιάς; Ποιος είναι ο στόχος; Η πλήρης ερήμωση της υπαίθρου;
Είναι τελείως παράλογο όταν το δημόσιο σύστημα Υγείας καταρρέει, όταν τα δημόσια Νοσοκομεία χρεοκοπούν, να καταθέτετε έναν προϋπολογισμό που καθηλώνει τις δαπάνες για την υγεία.
Πως θα καλυφθούν οι ανάγκες σε νοσηλευτικό προσωπικό, υποδομές και εξοπλισμό;
Είναι εντελώς αδιανόητο, επίσης, σε μια φάση νεανικής έκρηξης, να καθηλώνονται οι δαπάνες για την Παιδεία.
Που πήγαν οι υποσχέσεις του πρωθυπουργού για διάθεση του 5% του ΑΕΠ για την Παιδεία;
Για ποιους δουλεύει η κυβέρνηση;
Για τους μεγάλους ιδιωτικούς επιχειρηματικούς ομίλους στην Υγεία και την Παιδεία;
Είναι εντελώς απαράδεκτο ακόμα σε μια περίοδο κρίσης η κυβέρνηση να μειώνει απόλυτα για πρώτη φορά το Πρόγραμμα Δημοσίων Επενδύσεων. Πρόκειται για αναπτυξιακή αυτοκτονία.
Κύριοι της κυβέρνησης,
Φέρατε ένα προϋπολογισμό που ανακαλύπτει την τέλεια συνταγή για να σπρωχθεί βιαίως η ελληνική οικονομία στην ύφεση και η κοινωνία σε έναν εφιάλτη.
Και αυτός δεν είναι μόνο ένας προϋπολογισμός κρίσης που θα παροξύνει την κρίση και την έκρηξη των κοινωνικών προβλημάτων.
Είναι ταυτόχρονα ένας απόλυτα αναξιόπιστος , αδιαφανής και πλαστός προϋπολογισμός.
Αν οι προϋπολογισμοί του 2007 και του 2008 έπεσαν έξω και βρέθηκαν στον αέρα, σας προειδοποιούμε ότι ο προϋπολογισμός του 2009 θα γίνει κομμάτια και θρύψαλα και η εκτέλεσή του μπορεί να μην αντέξει ούτε το πρώτο τρίμηνο του 2009.
Κύριες και κύριοι συνάδελφοι,
Η κυβέρνηση επιχειρεί, ματαίως βέβαια, να δικαιολογήσει την καταστροφική πολιτική της και τον προϋπολογισμό που κατέθεσε στο όνομα της διεθνούς οικονομικής κρίσης.
Πότε ανακαλύψατε, όμως, τη διεθνή κρίση κύριοι της κυβέρνησης; Πότε ανακάλυψε ότι βρίσκεται σε εξέλιξη διεθνής οικονομική κρίση η αξιωματική αντιπολίτευση;
Έχω μπροστά μου το Γενικό Πρακτικό της Βουλής του περσινού Δεκέμβρη για τον προϋπολογισμό του 2008 με τις Εισηγήσεις του κυβερνητικού οικονομικού επιτελείου, τις Εισηγήσεις των Γενικών και Ειδικών Εισηγητών της ΝΔ, του ΠΑΣΟΚ και των άλλων κομμάτων.
Ούτε λέξη από κανέναν για την κρίση παρόλο που αυτή βρισκόταν σε εξέλιξη. Τσιμουδιά!
Διαβάζω από το Γενικό Πρακτικό του περσινού Δεκέμβρη επί λέξει αυτά που έγγραφα. Ανοίγω εισαγωγικά:
«Πρέπει να αντιληφθείτε ότι έχει ξεκινήσει μια διεθνής χρηματοπιστωτική κρίση με αφορμή τα επισφαλή στεγαστικά δάνεια της subprime αγοράς των ΗΠΑ. Η κρίση αυτή, που ξεκίνησε από τον περασμένο Ιούλη όχι μόνο δεν ανακόπτεται, αλλά συνεχώς βαθαίνει και επεκτείνεται. Η κυβέρνηση δεν φαίνεται να εκτιμά σοβαρά τη σημασία αυτής της κρίσης και τις ενδεχόμενες επιπτώσεις της στην παγκόσμια οικονομία, αλλά και στην ανάπτυξη στην Ελλάδα. Πολύ περισσότερο, στηρίζει τα μεγέθη του προϋπολογισμού σε εύθραυστα δεδομένα για την τιμή του πετρελαίου και τον πληθωρισμό.
Η διεθνής πιστωτική κρίση, παρά τις απεγνωσμένες προσπάθειες που γίνονται διεθνώς για τη συγκράτησή της, είναι πιθανόν να λάβει ανεξέλεγκτες διαστάσεις, οι οποίες ενδεχομένως θα οδηγήσουν σε ύφεση, όχι μόνο την οικονομία των ΗΠΑ αλλά και την παγκόσμια οικονομία. Η ρίζα αυτής της διεθνούς πιστωτικής κρίσης βρίσκεται στην πρωτοφανή διεθνή υπερσυσσώρευση κεφαλαίων σε λίγα χέρια, καθώς και στην επεκτεινόμενη, ανεξέλεγκτη παγκόσμια κερδοσκοπία. Η πιθανότητα μιας παγκόσμιας ύφεσης η βεβαιότητα της σημαντικής υποχώρησης των ρυθμών της παγκόσμιας ανάπτυξης, είναι βέβαιον ότι θα έχει επιπτώσεις στη χώρα μας. Η πρόβλεψη του προϋπολογισμού του 2008 για ανάπτυξη της τάξης του 4% είναι παρακινδυνευμένη, αν δεν βρίσκεται και εκτός τόπου και χρόνου. Ο προϋπολογισμός του 2008 μπορεί, λόγω αυτών των προβληματικών εκτιμήσεων, όχι μόνο να πέσει έξω, αλλά και να βρεθεί κυριολεκτικά στον αέρα. Η υποχώρηση των ρυθμών ανάπτυξης το 2008, όχι μόνο δεν μπορεί να αποκλειστεί, αλλά και το ερχόμενο έτος μπορεί να αποδειχθεί αφετηρία μιας σταδιακής ύφεσης της ελληνικής οικονομίας».
Γιατί αυτή η κολοσσιαία περσινή παράλειψη από τη ΝΔ και το ΠΑΣΟΚ;
Ο λόγος είναι απλός.
Τόσο η κυβέρνηση όσο και η αξιωματική αντιπολίτευση ήταν τόσο δογματικά αφοσιωμένοι στο νεοφιλελεύθερο καπιταλισμό, τον οποίο στήριξαν και αποθέωσαν στη χώρα μας, ώστε δεν διανοούντο ότι αυτό το αξιοθαύμαστο σύστημα μπορούσε να χρεοκοπήσει.
Αλλά και σήμερα όταν η κρίση βγάζει μάτια, τόσο η ΝΔ, όσο και το ΠΑΣΟΚ, παραλείπουν να πουν ότι η κρίση αυτή έχει πρόσημο. Ότι είναι μια καπιταλιστική κρίση. Ότι είναι μια κρίση του ίδιου του καπιταλισμού.
Όπως, ακόμα και σήμερα, κυβέρνηση και αξιωματική αντιπολίτευση δεν εκτιμούν το χαρακτήρα, την έκταση και το βάθος της κρίσης. Κυρίως, όμως, δεν θέλουν να βγάλουν τα αναγκαία συμπεράσματα για την πορεία της χώρας.
Για αυτό η κυβέρνηση επιμένει στον ακραίο νεοφιλελεύθερο μονόδρομο, ενώ η ηγεσία του ΠΑΣΟΚ επιδίδεται σε ασκήσεις προτάσεων, που δεν θίγουν, όμως, τις εθνικές και ευρωπαϊκές δομές του νεοφιλελεύθερου καπιταλισμού.
Άλλωστε, από κοινού ψήφισαν την νεοφιλελεύθερη μονεταριστική Συνθήκη της Λισαβόνας, την οποία με θεσμικό πραξικόπημα επιχειρεί η Ε.Ε. να διασώσει, επαναλαμβάνοντας το δημοψήφισμα στην Ιρλανδία.
Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι,
Σήμερα, όταν η Ελλάδα συγκλονίζεται από το κύμα οργής της νέας γενιάς, το οποίο έχει γίνει μείζον ευρωπαϊκό και παγκόσμιο θέμα, ο τόπος χρειαζόταν έναν προϋπολογισμό που θα είχε στο κέντρο του το μέλλον της νεολαίας. Γιατί η νεολαία είναι το μέλλον της πατρίδας μας.
Η κυβέρνηση και δυστυχώς όχι μόνο η κυβέρνηση, επικαλείται τους λεγόμενους νοικοκυραίους για να τροφοδοτήσει συντηρητικά αντανακλαστικά.
Τι κάνουν, όμως, οι νοικοκύρηδες με τον οικογενειακό προϋπολογισμό τους; Έχουν ως πρώτο μέλημα τη φροντίδα και τις ανάγκες των παιδιών τους. Έχουν ως πρώτη προτεραιότητα τη μόρφωση, τις σπουδές τους, το μέλλον τους, όσες στερήσεις κι αν χρειαστεί να υποστούν.
Η κυβέρνηση, όμως, με τον κρατικό προϋπολογισμό που κατέθεσε, κάνει ακριβώς το αντίθετο.
Υψώνει ακόμα μεγαλύτερα τείχη απέναντι στη νέα γενιά και τις ανάγκες της, τις αγωνίες και τις διεκδικήσεις της.
Ο προϋπολογισμός προβλέπει δαπάνες για την Παιδεία καθηλωμένες επί πολλά χρόνια στο 3% του ΑΕΠ, όταν ο μέσος ευρωπαϊκός όρος ξεπερνάει το 5 % και μαζί με την έρευνα είναι πάνω από το 8%!
Η δημόσια παιδεία υποβαθμίζεται και η κάθε οικογένεια ξοδεύει σχεδόν μια περιουσία για να μορφώσει και να σπουδάσει τα παιδιά της.
Κι αυτά την ώρα που η ιδιωτική εκπαίδευση καλπάζει.
Η πολιτική της κυβέρνησης και ο προϋπολογισμός της βασίζονται σε ένα και μόνο δόγμα.
Να ρίξουν όλα τα βάρη της κρίσης στον ελληνικό λαό και πρώτα από όλα στη νεολαία.
Είναι εκπληκτικό και συνάμα εξοργιστικό ότι όλες οι κυβερνητικές πολιτικές από τη δεκαετία του ʼ90 έχουν ως στόχο να κάνουν χειρότερη τη θέση της νέας γενιάς.
Η νεολαία βιώνει έκτοτε όλο και χειρότερη και δαπανηρότερη εκπαίδευση. Όλο και χειρότερες συνθήκες ασφάλισης, όλο και χειρότερους μισθούς.
Μιλάμε για τη γενιά των 700 ευρώ, που συχνά έχει μεταπτυχιακό και διδακτορικό, το οποίο αποκτήθηκε με τον ιδρώτα και τις στερήσεις της οικογένειας.
Νομίζω ότι κάνουμε ένα λάθος
Τα 700 ευρώ ως αμοιβές για τους νέους και νέες έχουν αρχίσει να γίνονται εξαίρεση!
Κανόνας πάει να γίνει να πληρώνονται οι νέοι και οι νέες με 400 και 500 ευρώ.
Κανόνας πάει να γίνει η απασχόληση μέσω προγραμμάτων stage με ανασφάλιστη εργασία.
Σε κανόνα πάει να μετατραπεί η εργασία με μπλοκάκι, το οποίο έφτασε στο σημείο η κυβέρνηση να φορολογεί.
Σε κανόνα πάει να μεταβληθεί η σύμβαση ορισμένου χρόνου, η ομηρία των συμβασιούχων.
Κανόνας πάει να γίνει η ελαστική μερική απασχόληση, συχνά χωρίς ασφάλιση.
Κανόνας πάει να γίνει η ανεργία και η υποαπασχόληση συχνά μέχρι τα 30 και πάνω από τα 30.
Κανόνας πάει να γίνει να βρίσκει ο νέος εργασία μόνο αν το κράτος, δηλαδή οι φορολογούμενοι, επιδοτούν τον εργοδότη είτε για το μισθό, είτε για την ασφάλιση.
Για αυτό κύριοι του ΠΑΣΟΚ είμαστε ριζικά αντίθετοι με την πρότασή σας για την τετραετή εργασία των νέων, των οποίων τις ασφαλιστικές εισφορές δεν θα πληρώνουν οι εργοδότες, αλλά το Κράτος, δηλαδή οι φορολογούμενοι.
Τέτοιου είδους προτάσεις φαινομενικά και μόνο βοηθούν τη νεολαία, ενώ στην πράξη ανοίγουν τις πύλες του εργασιακού μεσαίωνα.
Λύση δεν είναι να δουλεύουν οι νέοι και οι νέες και να πληρώνουν οι φορολογούμενοι τα ασφάλιστρα και ίσως το μισθό τους.
Λύση δεν είναι η «τζάμπα» εργασία των νέων για το κεφάλαιο.
Όλοι αποδοκιμάζουμε τη βία, αν και την κρατική και αστυνομική βία πολλοί χειροκροτούν.
Το θερμοκήπιο, όμως, της βίας μέσα στη νεολαία είναι ένα απαράδεκτο καθεστώς που έχει ως σημαία του ένα ιδιόμορφο ηλικιακό ρατσισμό σε βάρος της νέας γενιάς.
Αυτό το καθεστώς διεκδικούμε να αλλάξουμε.
Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι,
Όταν διεκδικούμε περισσότερα χρήματα για την Παιδεία, την Υγεία, την κοινωνική προστασία, τη στήριξη μισθών και συντάξεων, την πλήρη απασχόληση, η απάντηση που παίρνουμε είναι μονότονη.
«Δεν υπάρχουν λεφτά». Ή διαφορετικά «από πού θα βρεθούν τα λεφτά;»
Αυτά μας λέει και σήμερα η κυβέρνηση με τον προϋπολογισμό που κατέθεσε.
Δεν υπάρχουν λεφτά!
Χρήματα, όμως, υπάρχουν για υπέρογκους εξοπλισμούς.
Κολοσσιαία προγράμματα εξοπλισμών αποφάσισαν και προώθησαν οι κυβερνήσεις του ΠΑΣΟΚ, τεράστια προγράμματα εξοπλισμών προωθεί η κυβέρνηση της ΝΔ.
Μόνο το πενταετές πρόγραμμα της ΝΔ προβλέπει εξοπλιστικές δαπάνες περίπου 11 δις ευρώ, ενώ το δεκαετές υπερβαίνει τα 25 δις.
Δεκάδες δις ευρώ έχουν κατασπαταληθεί για εξοπλισμούς από τη δεκαετία του ʽ90.
Το 2008, με βάση τον προϋπολογισμό, οι εξοπλιστικές δαπάνες έφτασαν στα 2,5 δις ευρώ, ενώ για το 2009, μέσα στην κρίση, προβλέπονται για εξοπλιστικές δαπάνες 2,2 δις ευρώ, ποσό που σίγουρα θα ανέβει ακόμα παραπάνω.
Οι δαπάνες για την Εθνική Άμυνα και το 2008 και το 2009 έφτασαν να είναι λίγο κατώτερες από τις δαπάνες για την Παιδεία και σαφώς μεγαλύτερες από τις δαπάνες για την Υγεία.
Το ερώτημα που προκύπτει είναι, σε πόλεμο βρίσκεται η χώρα; Μήπως βρισκόμαστε σε εμπόλεμη κατάσταση και δεν το γνωρίζουμε;
Είναι δυνατόν η Ελλάδα να συναγωνίζεται σε δαπάνες για την Άμυνα, ως ποσοστό του ΑΕΠ, τις δαπάνες των ΗΠΑ, που είναι η παγκόσμια στρατιωτική υπερδύναμη;
Δεν παραγνωρίζουμε τις ανάγκες εθνικής ασφάλειας και άμυνας. Είναι άλλο αυτό, όμως, κι άλλο να πληρώνουμε για εξοπλισμούς που υπηρετούν τις Ατλαντικές και αμερικάνικες προτεραιότητες. Άλλο οι πραγματικές ανάγκες εθνικής άμυνας και άλλο να πληρώνουμε για πελατειακές σχέσεις με τις πολυεθνικές του πολέμου και τους ισχυρούς στις δύο πλευρές του Ατλαντικού.
Οι δαπάνες για εξοπλισμούς θα μπορούσαν κάλλιστα να περιοριστούν άμεσα κατά 1/3 για να ενισχυθούν άμεσα οι δαπάνες για την Παιδεία.
Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι,
Η κυβέρνηση μας λέει ότι δεν υπάρχουν χρήματα για τις ανάγκες της νεολαίας και τις κοινωνικές ανάγκες.
Χρήματα, όμως, υπάρχουν για να διευρύνεται, χρόνο με το χρόνο, η φορολογική ασυλία στα υπερκέρδη των μεγάλων επιχειρηματικών ομίλων. Χρήματα υπάρχουν για να μεγαλώνει η φορολογική ασυλία των μεγάλων εισοδημάτων και των κληρονομιών σε μεγάλες κινητές και ακίνητες περιουσίες.
Ο φόρος στα κέρδη των μεγάλων επιχειρήσεων ήταν περίπου 50% το 1992 και σταδιακά μειώθηκε από τις εκάστοτε κυβερνήσεις. Το ΠΑΣΟΚ τον έφτασε στο 35%. Η ΝΔ τον έριξε παρακάτω στο 25% και προβλέπει να τον κατεβάσει ακόμα περισσότερο, στο 20%.
Για κάθε μονάδα που μειώνεται αυτός ο συντελεστής, οι απώλειες εσόδων προσεγγίζουν τα 200 εκ. ευρώ. Πάνω από 2 δις ευρώ ήταν οι απώλειες από τη μείωση των συντελεστών που επέφερε η ΝΔ.
Κέρδη και υπερκέρδη χωρίς φόρους. Και ύστερα λέει η κυβέρνηση ότι δεν υπάρχουν χρήματα.
Κατάργησε πρόσφατα η κυβέρνηση της ΝΔ τον Φόρο Μεγάλης Ακίνητης Περιουσίας και στη θέση του επιβάρυνε με το Ενιαίο Τέλος Ακινήτων όλους συλλήβδην τους μικροϊδιοκτήτες.
Οι απώλειες για τον προϋπολογισμό 250εκ. ευρώ. Κι αν ο φόρος αυτός γινόταν πιο αποτελεσματικός θα είχε έσοδα πολύ πάνω από τα 500 εκ.ευρώ. Άλλο ένα Ταμείο Φτώχειας.
Καταργήθηκε στην ουσία επί κυβερνήσεων του ΠΑΣΟΚ ο φόρος κληρονομιάς στις μεγάλες περιουσίες με κινητές αξίες, μετοχές, κλπ.
Ήρθε στη συνέχεια η ΝΔ και κατάργησε στην ουσία και το φόρο κληρονομιάς στις μεγάλες ακίνητες περιουσίες.
Μια φορά πλούσιος και τα δισέγγονά του πλούσιοι!
Αυτοί είναι οι αναξιοπαθούντες της ελληνικής κοινωνίας;
Μιλάει η κυβέρνηση για την πάταξη της φοροδιαφυγής.
Κι όμως έχει καταργηθεί εδώ και πολλά χρόνια το «πόθεν έσχες» στην αγορά μετοχών και ομολόγων, στην ίδρυση ΑΕ και ΕΠΕ και στην αύξηση του μετοχικού κεφαλαίου τους.
Με δυο λόγια, το Χρηματιστήριο, τα κρατικά ομόλογα και η ίδρυση εταιρειών έχουν μετατραπεί σε πλυντήριο του μαύρου αφορολόγητου χρήματος στο όνομα της ανάπτυξης!
Έτσι θα παταχθεί η φοροδιαφυγή;
Τι κάνετε για να ελέγξετε αν υπάρχει φοροδιαφυγή με τα χρήματα που φεύγουν στο εξωτερικό;
Πάνω από 165 δις ευρώ ήταν με βάση τα επίσημα στοιχεία οι καταθέσεις και οι τοποθετήσεις στο εξωτερικό ελλήνων σε μετοχές, ομόλογα και παράγωγα.
Οι ανεπίσημες, ιδιαίτερα μέσω «off-shore» εταιρειών, είναι προφανώς πολύ μεγαλύτερες.
Ποιος έλεγχος έχει γίνει για φοροδιαφυγή;
Η κυβέρνηση μας λέει ότι δεν υπάρχουν χρήματα.
Χρήματα, όμως, οι κυβερνήσεις δεν έχουν μόνο όταν πρόκειται να ικανοποιήσουν κοινωνικές ανάγκες.
Για οτιδήποτε άλλο, όμως, τα χρήματα ρέουν ως ποταμός.
Οι κυβερνήσεις του ΠΑΣΟΚ και της ΝΔ βρήκαν τα χρήματα, πάνω από 15 δις ευρώ, για αν διοργανώσουν Φαραωνικούς Ολυμπιακούς Αγώνες.
Τι απέμεινε από αυτούς;
Κανένα, σχεδόν, αναπτυξιακό και κοινωνικό αποτέλεσμα. Μόνο τσιμέντινα κουφάρια που καταρρέουν.
Η κυβέρνηση της ΝΔ ανακάλυψε, μέσα στην κρίση, 28 δις ευρώ για να στηρίξει τις Τράπεζες.
Για την Παιδεία και την Υγεία, όμως, δεν υπάρχουν χρήματα. Δεν υπάρχουν λεφτά για τα Ασφαλιστικά Ταμεία που με κυβερνητικές επιλογές έχουν τοποθετήσει στον τζόγο τα αποθεματικά τους και με αποτέλεσμα να καταγράφουν απώλειες πάνω από 5 δις ευρώ.
Η μυθολογία για έλλειψη χρημάτων πρέπει να τελειώσει.
Δεν λείπουν τα χρήματα
Λείπει η πολιτική βούληση
Για κοινωνική δικαιοσύνη
Για φορολογική δικαιοσύνη
Για μια ανθρώπινη και δίκαιη κοινωνία
Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι,
Την ώρα που οι κοινωνικές ανισότητες και η νέα φτώχεια καλπάζουν στη χώρα μας, η κυβέρνηση διαφημίζει ως κοινωνική πολιτική τα 450 εκ. ευρώ του Ταμείου Κοινωνικής Συνοχής για την ενίσχυση των φτωχών.
Πρόκειται για εμπαιγμό και κοροϊδία. Πολύ περισσότερο που η ίδια η κυβέρνηση έχει υποσχεθεί 1,5 δις ευρώ για το Ταμείο Κοινωνικής Συνοχής στη διετία 2008-09.
Είναι δυνατόν με αυτά τα ψίχουλα να βοηθηθούν άτομα με εισόδημα κάτω από 6 χιλιάδες ευρώ ετησίως, που είναι, περίπου, τα επίσημα όρια της φτώχειας, όταν μάλιστα όλοι αυτοί είναι πάνω από το 20% του πληθυσμού;
Είναι δυνατόν, για κάθε ένα ευρώ που δίνει η κυβέρνηση για τους φτωχούς, που γέννησε η πολιτική των προηγούμενων κυβερνήσεων, να στηρίζει τις Τράπεζες με πάνω από 56 ευρώ και συνολικά με 28 δις ευρώ;
Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι,
Σε μια φάση υποχώρησης των ρυθμών ανάπτυξης, όπου η οικονομία κινδυνεύει με ύφεση, το πρώτο πράγμα που έπρεπε να κάνει μια κυβέρνηση είναι να αυξήσει γενναία το πρόγραμμα Δημοσίων Επενδύσεων, να το αναδιαρθρώσει και να το καταστήσει πιο αποτελεσματικό για μια παραγωγική ανασυγκρότηση της χώρας με οικολογικό περιεχόμενο.
Είναι αξιοθρήνητο ότι η κυβέρνηση πράττει ακριβώς το αντίθετο.
Για πρώτη φορά στη μεταπολίτευση, εν μέσω κρίσης, το Π.Δ.Ε. περικόπτεται σε απόλυτους αριθμούς κατά 800 εκ. ευρώ ή 10% περίπου.
Η κυβέρνηση μοιάζει με αυτόν που η μηχανή του έχει κολλήσει και αντί να ρίξει λάδι στα γρανάζια της, τους πετάει κουβάδες με άμμο!
Αποτέλεσμα να μειώνονται οι δαπάνες του ΠΔΕ απόλυτα σε κρίσιμους τομείς όπως η έρευνα και η τεχνολογία ακόμα και τα προγράμματα για περιφέρεια.
Μόνο οι δαπάνες για τους Ολυμπιακούς Αγώνες, που ακόμα τους πληρώνουμε αυξάνονται κατά 40% περίπου!
Πρόκειται για αναπτυξιακή αυτοκτονία της χώρας. Μιλάμε για επιλογές οικονομικής ύφεση, που παίρνουν το χαρακτήρα εθνικού εγκλήματος.
Δυστυχώς, σήμερα, γίνεται ολοφάνερη η πλήρης και παταγώδης αποτυχία του οικονομικού μοντέλου των νεοφιλελεύθερων απορρυθμίσεων που ακολούθησε η χώρα με αδιατάρακτη συνέχεια και κλιμάκωση από τη δεκαετία του ʼ90.
Σήμερα αποδεικνύεται η μυθολογία της ισχυρής οικονομίας για την οποία έκαναν λόγο οι κυβερνήσεις του ΠΑΣΟΚ, και η μυθολογία της θωράκισης της οικονομίας μέσω των «μεταρρυθμίσεων» για την οποία έκανε λόγο η κυβέρνηση της ΝΔ.
Σήμερα επιβεβαιώνονται τα σαθρά θεμέλια των αναπτυξιακών ρυθμών της χώρας την τελευταία δεκαετία-δεκαπεντία.
Διότι είχαμε μια ανάπτυξη που βασιζόταν στον υπερδανεισμό δημοσίου και ιδιωτών με ληστρικούς, μάλιστα, όρους.
Για κάθε 1 ευρώ αύξηση του ΑΕΠ, δημόσιο και ιδιώτες παίρναν, κατά πρωτοφανή τρόπο πρόσθετα δάνεια 3 ευρώ.
Είχαμε μια ανάπτυξη σε όφελος των Τραπεζών και σε βάρος της πραγματικής οικονομίας.
Τα κέρδη των Τραπεζών αυξήθηκαν κατά 1200% από το ʼ96 έως το 2003 και κατά 300% από το 2004 έως σήμερα.
Είχαμε μια ανάπτυξη χωρίς παραγωγικό βάθος και χωρίς παραγωγικές επενδύσεις ιδιαίτερα σε νέους τεχνολογικούς τομείς.
Αποτέλεσμα, το 80% των επενδύσεων να κατευθύνεται σε κατασκευές και μέσα μεταφοράς, με συνέπεια οι επενδύσεις σε εξοπλισμό, αν αφαιρέσουμε εξαγορές και αποσβέσεις, να είναι ασήμαντες.
Έτσι, η ελληνική οικονομία μετατράπηκε σε μια οικονομία σχεδόν αποκλειστικά υπηρεσιών, όχι ιδιαίτερα καλής ποιότητας, με κατάρρευση του παραγωγικού ιστού και ανύπαρκτες τις τεχνολογίες αιχμής.
Σήμερα οι υπηρεσίες προσφέρουν σχεδόν το 80% του ΑΕΠ, η αγροτική οικονομία μόλις κάτι παραπάνω από το 3% του ΑΕΠ, ενώ είμαστε στον πάτο όλης της Ευρώπης στη βιομηχανία. Κατορθώσαμε, μάλιστα, παρά την παραγωγική και τεχνολογική κατάρρευση της χώρας, να υποβαθμίσουμε και το περιβάλλον αν δεν καταστρέψαμε!
Συνέπεια όλων τούτων είναι να διευρύνονται ακατάπαυστα τα ελλείμματα στο εμπορικό ισοζύγιο και το ισοζύγιο των πληρωμών, τα οποία έχουν ανέλθει σε πρωτοφανή ύψη, ενώ η διεθνής επενδυτική θέση της χώρας να έχει κατακρημνισθεί.
Αυτό που γινόταν όλα αυτά τα χρόνια ήταν μόνο να δανειζόμαστε, κυρίως για να καταναλώνουμε και όχι για να επενδύουμε, και να πουλάμε. Να πουλάνε οι κυβερνήσεις κερδοφόρες, στρατηγικής σημασίας δημόσιες επιχειρήσεις. Να πουλάνε δημόσια περιουσία. Να πουλάνε, ακόμα, φυσικά και πολιτιστικά μνημεία.
Σε 15,4 δις ευρώ έφτασαν οι εισπράξεις από ιδιωτικοποιήσεις επί ΠΑΣΟΚ. Σε 6,7 δις ευρώ επί κυβερνήσεων της ΝΔ.
Πρόσφατα, η κυβέρνηση της ΝΔ πούλησε τον ΟΤΕ στην κρατικών συμφερόντων Γερμανική Deutsche Telecom.
Εκχωρεί τα λιμάνια του Πειραιά και της Θεσσαλονίκης στις Κινέζικες κρατικών συμφερόντων εταιρείες Cosco και Hutchinson.
Ετοιμάζεται να παραδώσει την Ολυμπιακή στην κρατικών συμφερόντων Qatar Airways.
Η Ελλάδα έχει εξελιχθεί σε μια πρώτης τάξεως και ευρωπαϊκής έκδοσης «μπανανία» τύπου χωρών Καραϊβικής.
Κάθε χρόνο ως φόρο υποτέλειας φεύγει καθαρά, για τόκους, μερίσματα και κέρδη στο εξωτερικό, αφού αφαιρέσουμε τις σχετικές εισπράξεις, το μυθώδες ποσό των 10 δις ευρώ περίπου. Εθνική αιμορραγία!
Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι
Αυτό το αναπτυξιακό μοντέλο της νεοϋποτέλειας χρεοκόπησε και ενδεχομένως να οδηγήσει και σε χρεοκοπία την ίδια τη χώρα.
Η Ελλάδα χρειάζεται μια νέα προοδευτική αναπτυξιακή πορεία με ορίζοντα ένα νέο σοσιαλισμό, μακριά από τα αποτυχημένα ανελεύθερα δόγματα του «υπαρκτού σοσιαλισμού».
Μια νέα προοδευτική αναπτυξιακή πορεία με επίκεντρο τη σύγχρονη παραγωγική ανασυγκρότηση της χώρας. Με επίκεντρο την παιδεία, τους εργαζόμενους, κυρίως τους νέους ανθρώπους και το περιβάλλον.
Μας λένε συχνά ότι δεν έχουμε πρόταση.
Λένε ψεύδη.
Ο ΣΥΡΙΖΑ διαθέτει εναλλακτική πρόταση την οποία συνεχώς επεξεργάζεται και έχει καταθέσει βροχή από εναλλακτικές προτάσεις σχεδόν σε όλους τους τομείς.
Πρόσφατα, μπροστά στο ξέσπασμα της νέας γενιάς προτείναμε δέσμη μέτρων για διέξοδο στα αιτήματά της χωρίς να πάρουμε απάντηση.
Επίκεντρο της δικής μας πρότασης είναι η αμφισβήτηση της νεοφιλελεύθερης αρχιτεκτονικής πάνω στην οποία συγκροτήθηκε η Ε.Ε. και η οποία, μέσα στην κρίση, αναδεικνύει τα καταστροφικά της αποτελέσματα.
Ζητάμε την κατάργηση του Συμφώνου Σταθερότητας της Ε.Ε.
Διεκδικούμε τον πολιτικό έλεγχο της νομισματικής πολιτικής και τον επαναπροσανατολισμό της.
Αμφισβητούμε την ελεύθερη κίνηση των κερδοσκοπικών κεφαλαίων.
Αμφισβητούμε τις επιλογές των λεγόμενων «απελευθερωμένων» αγορών, ιδιαίτερα σε κρίσιμους στρατηγικούς τομείς.
Παλεύουμε για μια νέα κοινωνική και οικολογική Ευρώπη μακριά από την αμερικανοατλαντική ομπρέλα «προστασίας».
Επίκεντρο της δικής μας πρότασης είναι η διαμόρφωση ενός νέου δημόσιου και κοινωνικού τομέα, ο οποίος θα αναλάβει ένα κεντρικό ρόλο σε μια νέα προοδευτική ανάπτυξη, η οποία θα έχει ως υπόβαθρο τον άνθρωπο και το περιβάλλον.
Η απάντηση που συνήθως λαμβάνουμε, όταν προβάλλουμε αυτή την κεντρική μας θέση, είναι ότι θέλουμε να επιστρέψουμε τη χώρα σε ένα αναχρονιστικό κρατισμό ή και στα πρότυπα του κρατικού «σοσιαλισμού» που απέτυχαν.
Φωνάζει ο κλέφτης για να φοβηθεί ο νοικοκύρης, που λέει και ο λαός μας.
Διότι ο νεοφιλελευθερισμός που υπηρέτησαν οι κυβερνήσεις του ΠΑΣΟΚ και κλιμακώνει σήμερα η κυβέρνηση της ΝΔ, απεδείχθη συνώνυμος του πιο σκληρού, καταπιεστικού, άδικου και κατασταλτικού κρατισμού.
Όταν οι νεοφιλελεύθεροι μιλάνε για λιγότερο κράτος, στην ουσία κάνουν λόγο για λιγότερο κοινωνικό κράτος και μικρότερη ή απούσα δημόσια παρέμβαση στην οικονομία και τις αγορές.
Αντίθετα, το μικρότερο κράτος για τους κοινωνικά αδύνατους, συνδέεται στα νεοφιλελεύθερα δόγματα με ένα μεγαλύτερο, ισχυρότερο και σιδερόφρακτο κράτος για τους πλούσιους και τους μεγάλους επιχειρηματικούς ομίλους.
Το κράτος στη χώρα μας από τις αρχές της δεκαετίας του ʼ90 δεν μειώθηκε γενικά αλλά, αντίθετα, γιγαντώθηκε. Έγινε πιο δαπανηρό, πιο σπάταλο, πιο γραφειοκρατικό, πιο κατασταλτικό, με πιο διεφθαρμένους θύλακες, πιο εχθρικό απέναντι στους πολίτες, πιο φιλικό απέναντι στο κεφάλαιο και με χειρότερες υπηρεσίες στο λαό.
Το νεοφιλελεύθερο κράτος, μέσα στην κρίση, τόσο στη χώρα μας, όσο και διεθνώς, γίνεται πιο παρεμβατικό για να στηρίξει τις Τράπεζες και τους επιχειρηματικούς ομίλους, κοινωνικοποιώντας τις ζημιές τους και ληστεύοντας τους φορολογούμενους.
Η δική μας αντίληψη δεν έχει την παραμικρή σχέση με ένα παραδοσιακό καταπιεστικό κρατισμό, που αποξενώνει το κράτος από τους πολίτες και το θέτει απέναντι στο λαό.
Αντίθετα, θέλουμε να διαμορφώσουμε ένα σύγχρονο, αποτελεσματικό, αποδοτικό, αξιοκρατικό, κοινωνικοποιημένο δημόσιο τομέα που θα υπηρετεί την κοινωνία, θα ελέγχεται από την κοινωνία και θα λογοδοτεί σε αυτήν.
Αυτός ο νέος δημόσιος κοινωνικοποιημένος τομέας θα αναλάβει κεντρικό ρόλο σε τομείς όπως το χρηματοπιστωτικό σύστημα, η ενέργεια, οι τηλεπικοινωνίες, οι μεταφορές, οι υποδομές.
Παλεύουμε για ένα νέο δημοκρατικό κοινωνικοποιημένο συμμετοχικό κράτος που θα παίξει κεντρικό ρόλο για την πλήρη απασχόληση, για σταθερές θέσεις εργασίας, για την κοινωνική δικαιοσύνη.
Μια από τις βασικές θέσεις μας είναι ο σχεδιασμός μιας νέας χρηματοπιστωτικής πολιτικής που θα υπηρετεί την ανάπτυξη, τις πολύ μικρές επιχειρήσεις, τους μικρομεσαίους αγρότες, τους εργαζόμενους, τον ελληνικό λαό και όχι τα υπερκέρδη μιας χρηματοπιστωτικής ολιγαρχίας.
Γιʼ αυτό προτείνουμε τον πλήρη δημόσιο έλεγχο της Εθνικής Τράπεζας και την αναβάθμιση του ρόλου του δημοσίου στο Ταχυδρομικό Ταμιευτήριο και την Αγροτική Τράπεζα, ώστε με πρώτο πυρήνα αυτές τις Τράπεζες να διαμορφωθεί μια νέα χρηματοπιστωτική πολιτική με αναπτυξιακά-κοινωνικά και όχι κερδοσκοπικά κριτήρια.
Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι,
Η πρόκληση της περιόδου που διανύουμε γράφει στη σημαία της το ερώτημα: ριζική αλλαγή πορείας ή μεγάλα αδιέξοδα και οπισθοδρόμηση.
Το δίλημμα μια νέα προοδευτική πορεία κι ένας νέος σοσιαλισμός ή μια νέα βαρβαρότητα αποκτά μια καινούργια συγκλονιστική επικαιρότητα.
Σήμερα, όσο ποτέ, χρειάζεται η χώρα ριζική αλλαγή πολιτικών συσχετισμών με την ήττα της κυβερνητικής πολιτικής και συνολικά του δικομματισμού. Με μια μεγάλη άνοδο των δυνάμεων του ΣΥΡΙΖΑ.
Σήμερα, όσο ποτέ, είναι αναγκαίοι νέοι μεγάλοι ενωτικοί ειρηνικοί αγώνες του ελληνικού λαού και της νεολαίας για να ανοίξουμε καινούργιους ελπιδοφόρους ορίζοντες. Για να μετατρέψουμε την κρίση από εφιάλτη σε ευκαιρία μιας νέας ελπίδας και μιας νέας αισιόδοξης προοπτικής.
ΑΡΧΗ
ΠΛΗΡΟΦΟΡΙΕΣ
ΑΝΑΖΗΤΗΣΗ
RSS