Χαιρετίζω κιʼ εγώ από την πλευρά του ΣΥΡΙΖΑ αλλά και του ΣΥΝ, τις σημερινές εργασίες της ημερίδας που διοργανώνει η ΓΕΝΟΠ-ΔΕΗ με θέμα το ʽʼΜΑΚΡΟΧΡΟΝΙΟ ΕΝΕΡΓΕΙΑΚΟ ΣΧΕΔΙΑΣΜΟʼʼ.
Μια πρωτοβουλία που μας βρίσκει σύμφωνους, γιʼ αυτό και δηλώνουμε τη συμμετοχή μας, με τις προτάσεις μας, συμβάλλοντας έτσι στο γενικότερο προβληματισμό αλλά και στη συζήτηση που έχει ανοίξει για το πολύ σημαντικό ζήτημα της δύσκολης εποχής που διανύουμε λόγω των κλιματικών αλλαγών, αλλά και της παγκόσμιας οικονομικής κρίσης η οποία θα πλήξει ακόμη μια φορά τους εργαζόμενους και τους οικονομικά ασθενέστερους.
Η Ενέργεια είναι αναμφίβολα ένα κοινωνικό αγαθό, που ταυτόχρονα αποτελεί και έναν ισχυρό μοχλό ανάπτυξης της κοινωνίας στη σύγχρονη εποχή.
Μιας ανάπτυξης, όμως, που βασικό στόχο θα πρέπει να έχει την ευημερία των πολιτών και όχι την αλόγιστη κερδοφορία των πολυεθνικών αλλά και θα βασίζεται, πάνω από όλα, στη προστασία του Περιβάλλοντος.
Υποστηρίζουμε σαν αναγκαιότητα την προώθηση του ενεργειακού σχεδιασμού.
Όμως πρέπει να κατανοηθεί το εξής, η προώθηση της απελευθέρωσης της ενέργειας, ειδικά ο τρόπος απελευθέρωσης στη χώρα μας, η ιδιωτικοποίηση της ΔΕΗ, ο έλεγχος των ΕΛΠΕ από ιδιωτικά συμφέροντα, η εμμονή της κυβέρνησης στις ιδιωτικοποιήσεις αντιστρατεύεται τον σχεδιασμό. Επομένως πρέπει να συμφωνήσουμε ότι η προώθηση του ενεργειακού σχεδιασμού επιβάλλει άλλη πολιτική.
Είναι λοιπόν αναγκαίο -και θέση μας - να υλοποιηθεί ένας Αειφορικός Ενεργειακός Σχεδιασμός για τη χώρα, με όραμα να αλλάξει το σημερινό αναποτελεσματικό και βαθιά ενεργοβόρο-άρα αντιδημοκρατικό-μοντέλο ανάπτυξης, που ισχύει εδώ και δεκαετίες, με πραγματική και χωρίς γραφειοκρατικές στρεβλώσεις διείσδυση όλων των ΑΠΕ, της Συμπαραγωγής Ηλεκτρισμού και Θερμότητας/Ψύξης στην παραγωγή Ηλεκτρικής Ενέργειας αλλά και της βαθύτερης διείσδυσης της Εξοικονόμησης Ενέργειας σε όλους τους τομείς της ελληνικής κοινωνίας.
Φυσικά όταν μιλάμε για ενεργειακό σχεδιασμό - αλλά και σε κάθε σχεδιασμό -έχει ιδιαίτερη σημασία όχι ο στόχος, αλλά τα μέσα και τα μέτρα, που υπηρετούν τους στόχους.
Στην Ελλάδα διαπιστώνουμε, όμως, καθημερινά αντιφάσεις ανάμεσα σε διακηρυγμένους στόχους ή εξαγγελίες και σε συγκεκριμένες αποφάσεις πράξεις ή παραλείψεις της Κυβέρνησης ή δημόσιων οργανισμών.
Ο σχεδιασμός που έχει ανακοινώσει το Υπουργείο Ανάπτυξης δεν έχει πια καμιά σχέση με τις σημερινές δεσμεύσεις και εξαγγελίες της Κυβέρνησης στο βαθμό βέβαια, που σκέπτεται η Κυβέρνηση σοβαρά να τηρήσει τα όσα έχει συμφωνήσει στην Ευρωπαϊκή Ένωση και στις διαπραγματεύσεις του νέου Κιότο.
Καιρός, λοιπόν, είναι να επικαιροποιηθούν οι προβλέψεις και οι στόχοι, αυτό άλλωστε εξαγγέλλει και η Κυβέρνηση κατά καιρούς.
Παράλληλα όμως, παίρνει αποφάσεις που είναι σε αντίφαση με όσα έχει εξαγγείλει.
Ακρότατο παράδειγμα τέτοια αντίφασης οι αδειοδοτήσεις για μονάδες παραγωγής ηλεκτρισμού από λιθάνθρακα, γεγονός που δικαίως έχει ξεσηκώσει τις περιβαλλοντικές οργανώσεις, τους ειδικούς και χιλιάδες πολίτες.
Με αφορμή την έκρηξη των τιμών του πετρελαίου, το θέμα της ενεργειακής ασφάλειας έχει βρεθεί στο επίκεντρο της ενεργειακής πολιτικής.
Πρωταρχικός λόγος για την αύξηση της τιμής του πετρελαίου είναι το γεγονός ότι τα αποθέματα των ορυκτών καυσίμων μειώνονται διαρκώς, ενώ η παραγωγή τους γίνεται ολοένα και πιο δαπανηρή.
Η εποχή του φθηνού πετρελαίου πλησιάζει στο τέλος της.
Η πυρηνική ενέργεια δεν είναι λύση καθώς θέτει απειλές τόσο για τον άνθρωπο όσο και το περιβάλλον, όπως η περιβαλλοντική καταστροφή που συνεπάγεται η εξόρυξη, η επεξεργασία και η μεταφορά ουρανίου, ο κίνδυνος της διάδοσης πυρηνικών όπλων, το άλυτο πρόβλημα των πυρηνικών αποβλήτων και η πιθανότητα πυρηνικού ατυχήματος.
Στον αντίποδα οι ΑΠΕ είναι ανεξάντλητες και με την υπάρχουσα τεχνολογία κάποιες είναι ήδη ανταγωνιστικές και γίνονται ολοένα και περισσότερο αφού οι τιμές των ορυκτών αυξάνονται και οι εκπομπές διοξειδίου του άνθρακα πλέον έχουν οικονομικό κόστος.
Σημαντικό πλεονέκτημά τους είναι ότι έχουν μηδενικές ή μηδαμινές εκπομπές αερίων του θερμοκηπίου και το «καύσιμό» τους είναι ανεξάντλητο.
Θα πρέπει να δούμε τι κάνουν σε σχέση με τα ορυκτά καύσιμα άλλες ευρωπαϊκές χώρες.
Μόνο στην Ελλάδα επιμένουμε στον άνθρακα σαν να μην έχουμε για πολλοστή φορά αντιληφθεί τα σημάδια των καιρών.
Ως ΣΥΡΙΖΑ λαμβάνουμε υπόψη πολύ σοβαρά τους λόγους που αντικρούουν την εισαγωγή λιθάνθρακα.
• Σύσσωμη η επιστημονική κοινότητα έχει αποδεχθεί ότι οι ανεπτυγμένες χώρες πρέπει να μειώσουν τις εκπομπές αερίων του θερμοκηπίου κατά 60 με 80% στα προσεχή 42 χρόνια.
• Η Ε.Ε. δεσμεύτηκε συνολικά να μειώσει τις εκπομπές στον τομέα ηλεκτροπαραγωγής κατά 21% έως το 2020 σε σχέση με τα επίπεδα του 2005. Αυτό ισχύει και για την ηλεκτροπαραγωγή στην Ελλάδα. Αν όμως η Ελλάδα επιμείνει να χρησιμοποιήσει λιθάνθρακα, τότε δεν θα υλοποιηθεί ποτέ η δέσμευσή της.
• Από το 2012 οι εκπομπές διοξειδίου του άνθρακα από την ηλεκτροπαραγωγή θα κοστίζει από 30-60 ευρώ στο χρηματιστήριο ρύπων για κάθε τόνο. Δηλαδή η ΔΕΗ θα πρέπει να πληρώνει κάθε χρόνο 360.000.000 ευρώ για τη λιθανθρακική της μονάδα που θέλει να κάνει. Κόστος που θα πληρώσουν τελικά οι καταναλωτές μέσω των αυξημένων τιμολογίων.
Το αληθινό κόστος.
Όσοι μιλούν για λιθανθρακικές μονάδες ισχυρίζονται ότι είναι πιο οικονομικές.
Ωστόσο, από ό,τι φαίνεται, τη λογική αυτή δεν συμμερίζονται (με ανακοινώσεις τους) οι εταιρείες RWE και Evonic στη Γερμανία, που τονίζουν ότι σταματούν τις επενδύσεις τους σε ανάλογες μονάδες, λόγω κόστους.
Γιατί όμως η Κυβέρνηση επιθυμεί την εισαγωγή λιθανθρακικών μονάδων στη χώρα μας;
Μήπως η Ελλάδα τελικά αντιμετωπίζει τον εαυτό της ως «αναπτυσσόμενη» χώρα που δέχεται τους ρύπους των αναπτυγμένων χωρών;
Χρειαζόμαστε ένα συνολικό, συνεκτικό και μακροχρόνιο σχέδιο απεξάρτησης από τα ορυκτά καύσιμα, στο πλαίσιο ενός γενικότερου σχεδίου οικολογικής ανασυγκρότησης της χώρας, όπου πρέπει να περιλαμβάνονται άμεσα μέτρα από τώρα, αλλά και προοδευτικές αλλαγές μακράς πνοής.
Πιστεύουμε ότι το ενεργειακό ζήτημα της χώρας μας είναι σήμερα περισσότερο από ποτέ θεμελιώδες που προσδιορίζει την κοινωνική ευημερία, την αειφόρο ανάπτυξη, την περιβαλλοντική προστασία.
Σε μια τέτοια κατεύθυνση εργαζόμαστε, από κοινού με άλλες οργανώσεις και κόμματα, στην Ελλάδα και την Ευρώπη και σε συνεργασία με συλλογικότητες πολιτών και οικολογικές οργανώσεις και κινήματα.
Αναζητούμε και προτείνουμε λύσεις πολιτικές και κοινωνικές, που θα αλλάζουν τα κυρίαρχα μοντέλα παραγωγής και κατανάλωσης, διεκδικούμε νέες ρυθμίσεις και μηχανισμούς εφαρμογής και ελέγχου τους σε εθνικό, ευρωπαϊκό και παγκόσμιο επίπεδο.
Άλλωστε σας έχει μοιραστεί το κείμενο της Π.Κ. μας, της ΔΕΗ όπου πολύ αναλυτικά αναφέρονται οι θέσεις μας.
Θέλω να κάνω ένα σχόλιο για την τοποθέτηση του προέδρου της ΓΣΕΕ για φθηνό ρεύμα για το λαό. Ο κ. πρόεδρος τόνισε ότι πρέπει να προσέχουμε και να μην θέτουμε εύκολα τέτοιους στόχους.
Εμείς ζητούμε φθηνό ρεύμα, ειδικά σήμερα εκφράζοντας τη θέση για σταμάτημα των ανατιμήσεων που τα τελευταία 2 χρόνια αυξήθηκαν 30-35%.
Όταν η ίδια η κυβέρνηση αναγκάστηκε να μην υιοθετήσει τις προτάσεις του κ. Αθανασόπουλου, δεν είναι δυνατό η ΓΣΕΕ να δημιουργεί συγχύσεις.
Γνωρίζουμε όλοι ότι τις δεκαετίες ΄80 & ΄90 για λόγους κοινωνικούς και αναπτυξιακούς υπήρξε συγκράτηση των τιμολογίων.
Η νέα λογική τιμολογιακής πολιτικής άρχισε να επικρατεί ταυτόχρονα με την επικράτηση του νεοφιλελεύθερου δογματισμού που η σημερινή παγκόσμια κρίση αποδεικνύει ότι πρέπει να εγκαταλειφτεί.
Όσα αφορούν το πολύ σοβαρό ζήτημα που προέκυψε τις τελευταίες μέρες και βρισκόμαστε μπροστά σε ένα πρωτόγνωρο, δυναμικό, κίνημα της νεολαίας, σε μια μαζική αντίδραση των νέων ενάντια στην αστυνομική βία και κρατική καταστολή.
Το ξέσπασμα αυτό δεν έπεσε από τον ουρανό. Αφορμή αποτέλεσε η τραγική δολοφονία του νεαρού Αλέξη, έχει όμως τις ρίζες του στα αδιέξοδα που αντιμετωπίζει η νεολαία στη δουλειά, την παιδεία, στην κοινωνική της εξέλιξη.
Υπάρχει λόγος που η νέα γενιά είναι εξαγριωμένη.
Υπάρχει λόγος που η νέα γενιά βγήκε στους δρόμους.
Υπάρχει λόγος που η νεολαία ξεσηκώνεται.
Υπάρχει λόγος που η συμμετοχή του κάθε εργαζόμενου, του κάθε γονιού, είναι επιβεβλημένη, γιατί είναι αυτοί που αδυνατούν να εξασφαλίσουν το μέλλον των παιδιών τους, που ζουν μαζί με αυτά την ερήμωση της παιδείας από τα οράματα και τα ιδανικά.
Υπάρχει λόγος για τη συμμετοχή όλων των εργαζομένων, για να εκφράσουν την αντίθεσή τους, στους περιορισμούς και τις θυσίες που μονομερώς επιβάλλονται, για τα αντεργατικά μέτρα της απορρύθμισης της εργασίας, την ανεργία, τη συμπίεση των εισοδημάτων, του περιορισμού των κοινωνικών και εργασιακών δικαιωμάτων, για τις επαναλαμβανόμενες λύσεις μονόπλευρης λιτότητας.
Πρέπει τα Συνδικάτα, οι εργαζόμενοι, να βαδίσουν μαζί με την αγωνιζόμενη νεολαία, για να διεκδικήσουν το μέλλον τους, την αξιοπρέπειά τους, τα χαμένα ιδανικά για μια δίκαιη κοινωνία, το δικαίωμά τους σε έναν άλλο κόσμο όπου οι νέοι και οι νέες θα είναι η ευτυχία και η ελπίδα όλων μας.
Γι αυτό καλούμε όλους σήμερα στην κινητοποίηση στα Προπύλαια στις 12 το μεσημέρι.
Διότι δεν μπορούμε να διασπάμε την μαζικότητα του κινήματος είτε αλλάζοντας τόπο, είτε αλλάζοντας ημέρα.
Ευχαριστώ.