ΠΡΟΥΠΟΚΛΟΝΙΣΜΟΣ 2009
Τις ημέρες εκείνες έκαναν σύναξη α ν ο ι χ τ ή τα παιδιά και λάβανε την απόφαση - επειδή τα κακά μαντάτα πλήθαιναν στην πρωτεύουσα - να βγουν έξω σε δρόμους και σε πλατείες, με το μόνο πράγμα που τους είχε απομείνει:
μια παλάμη φως κάτω από τʼ ανοιχτό πουκάμισο με το σταυρουδάκι του ήλιου, όπου έχει κράτος κιʼ εξουσία η άνοιξη.
Και πηγαίνανε πάλι μπροστά,
Οι νέοι με τα πρησμένα πόδια που τους έλεγαν α λ ή τ ε ς.
Και πολλοί φορούσαν μαντήλια , και κασκόλ και μάσκες και κουκούλες γιατί έπεφταν βροχή τα χημικά- τα απαγορευμένα και στον πόλεμο - και ήταν γεμάτος ο τόπος κάμερες, που τους έγραφαν, αλλά έδειχναν μόνο φωτιές και σπασίματα, για να στήσουν το τηλεοπτικό σκηνικό να τρομάξει ο «νοικοκυραίος» απʼ την εξέγερση των ανοικοκύρευτων,των «μη νοικοκυραίων» δεκατριάχρονων και δεκαπεντάχρονων μαθητών, που βγήκαν για πρώτη φορά στο δρόμο επειδή ένας συμμαθητής τους εκτελέστηκε από σφαίρα, η οποία με κατά παραγγελία πόρισμα, εξοστρακίστηκε!
Που ο δικηγόρος των δολοφόνων είπε ότι ήταν παρεξήγηση και θέλημα θεού και ήξερε το κατασκευασμένο πόρισμα δέκα μέρες πριν !
Στην εξέγερση συμμετείχαν σε διατεταγμένη υπηρεσία ασφαλίτες με κουκούλες και λοστούς που έσπαγαν και έκαιγαν.Και υπάρχουν παντού οι φωτογραφίες τους και τα βίντεο για να τους βρεί ο Υπουργός - που παραιτήθηκε - Καταστολής, Εξοστρακισμών, Χημειοθεραπείας και Δημόσιας Τάξης , που ανθρώπινο κρέας μυρίζει.
Και δεν ήταν η πρώτη φορά , και ήταν πάντα μαζί με κάτι φουσκωτούς με μπουφάν, που έγραφαν το όνομα του αγγλικού ροκ συγκροτήματος POLICE.
Και μπαινοβγαίνανε στις κλούβες του Συγκροτήματος με σιδερόφρακτους κρανοφόρους, που είναι καλοί άνθρωποι του καλού κράτους των ασυστόλων και μιας εξουσίας όπου «μήτε κλώνος μήτε ανθός δάκρυο ποτέ δεν έβγαλαν». Γιατί ήταν συνέχεια χειμώνας.
Μα δεν υπήρχε τρόπος για να περάσει η άνοιξη παρά μονάχα αυτός. Και τον είχαν πάρει αμίλητοι και φωνάζοντας, αμίλητοι και φωνάζοντας πάλι αυτά τα παιδιά, με τα πρησμένα πόδια που τους έλεγαν αλήτες και που ΄θέλαν να ανοίξουν το δρόμο για να περάσει μια άνοιξη, γιατί αρκετά σʼ αυτό τον τόπο με το χειμώνα.
Και εμείς καθόμαστε εδώ κύριε Πρόεδρε και κύριοι λίγοι συνάδελφοι και καθόλου από ʽδω, της δήθεν κυβερνήσεως εννοώ, και μιλάμε για έναν προϋπολογισμό, που είναι τόσο μαϊμού, που αν του πετάξεις μπανάνα την πιάνει στον αέρα. Και που είναι τόσο άδικος και ασύδοτος, που θέλει να κρυφτεί και η χαρά δεν τον αφήνει. Και ο υπουργός λείπει.Κι οι άλλοι υπουργοί επίσης.
Ένας προϋπολογισμός, που θα τον ψηφίσουνε οι 150 και κάτι ψιλά, πάνω τα χεράκια, κάτω τα χεράκια μια και είμαστε λόχος, και θα τον ψηφίσουμε να δίνει στην παιδεία ένα ποσοστό 3 και κάτι, κάτω από το 1/5 και κάτω από το 1/6 από το μέσο όρο της Ευρώπης, όταν οι ευρωπαϊκές χώρες δίνουν 6, 9, 12% για την Παιδεία, εμείς δίνουμε τρία και κάτι. Μήπως αυτό το 3 σημαίνει κάτι;
Και δίνουμε στον Πολιτισμό 0,47%. Κι έχουμε αυτό το Υπουργείο Πολιτισμού (του Παπαδόπουλου) για το μισό τοις εκατό. Γιατί δεν έχουμε 10 Υπουργεία Εθνικής Άμυνας, αφού δίνουμε τόσα λεφτά για οπλικά συστήματα και χημικά; Πιο πολλά λεφτά δίνουμε ακόμα και για χημικά, που είναι απαγορευμένα από τη Συνθήκη της Γενεύης, ακόμη και για πολεμικές επιχειρήσεις, παρά για τα σχολεία.
Πιο πολλά λεφτά δίνουμε και πιο πολλές σφαίρες αγοράζουμε – για να ρίχνουμε και στους μαθητές ενδεχομένως – αλλά δεν έχουμε λεφτά, γιʼ αυτή τη δωρεάν παιδεία, τη ρημάδα, αυτό το 15%, που πριν από 40 χρόνια είχαν βγει στο δρόμο, πάλι οι ξυπόλητοι, και φωνάζαν 15% προίκα όχι στη Σοφία αλλά στην παιδεία, κι εμείς ακόμα δεν έχουμε περάσει τα 3.
Γιατί δεν θέλουμε παιδεία. Θέλουμε μόνο έναν τύπο εκπαίδευσης, στα πλαίσια της μαϊμουδοποίησης. Θέλουμε στελέχια επιχειρήσεων, πειθήνια όργανα της άσκησης μιας συγκεκριμένης πολιτικής , θέλουμε μικρά ανθρωπάκια που να φοράν τα ίδια, να τρώνε τα ίδια, να σκέπτονται το ίδιο και να ανεβάζουν τους δείκτες των αριθμών. Ενώ, όπως λένε πάντα οι στατιστικές, όταν οι αριθμοί ευημερούν οι άνθρωποι υποφέρουν.
Οι άνθρωποι έχουν βγει στο δρόμο κύριοι σύναδελφοι. Κυρίως κύριοι συνάδελφοι που λείπετε. Και κύριε Πρωθυπουργέ που λείπεις. Και κύριοι Υπουργοί που λείπετε.
Έναν Προϋπολογισμό, που για την παιδεία και τον πολιτισμό δεν μπορεί να βρει λεφτά. Μπορεί να βρει για τις Τράπεζες, για τα καρτέλ, για τις κινητές τηλεφωνίες, για τις ακτοπλοϊες, για τα καρτέλ του γάλακτος των ασφαλιστικών εταιρειών κ.λ.π.
Μπορεί να βρει ό,τι θέλει για όπου θέλει.
Μπορεί να βρει για να αγοράσει χημικά και να ξαναγοράσει, γιατί εξαντλούνται και θα πάρουμε καινούργια τώρα, γιατί έχει ποτίσει όλη η Αθήνα. Και δεν μπορείς να αναπνεύσεις.
Και δεν τρώνε τα χημικά μόνο «οι αληταράδες», που βγήκαν στο δρόμο, τα κωλόπαιδα, τρώνε τα χημικά και οι φιλήσυχοι πολίτες από τα διαμερίσματα και τα γραφεία σʼόλη την Αθήνα οπουδήποτε.
Άνθρωποι εισπνέουν χημικά που έχουμε αγοράσει από χώρες - χωροφύλακες που τα παράγουν χημικά, αλλά εκεί δεν εισβάλλουν οι ΗΠΑ για να κάνουν μια κατοχή και να διδάξουν δημοκρατία, ενώ εισβάλλουν σε άλλες χώρες όπου φημολογείται ότι φτιάχνουν και όπου δεν αποδείχτηκε κιόλας.
Έχουμε ένα προϋπολογισμό για τον οποίον εγώ προσωπικά, όχι τον ψηφίζω ή τον καταψηφίζω, ντρέπομαι και να συζητάω γιʼ αυτά τα νούμερα που μας λέτε, που ξέρουμε πάρα πολύ καλά ότι και ψεύτικα είναι και άδικα και οδηγούν στο κράτος του χειμώνα
Και πιπιλίζουμε την καραμέλα της βίας.
Βία είναι αυτός ο Προϋπολογισμός κύριοι Υπουργοί.
Αυτός ο Προϋπολογισμός ασκεί αφόρητη βία στους ανθρώπους, που δεν μπορούν να ζήσουν, που είναι άνεργοι, που υπάρχουν 200.000 ελληνόπουλα, που έχουν γεννηθεί εδώ από οικογένειες μεταναστών και δεν έχουν δικαίωμα να υπάρχουν. Δεν έχουν χαρτιά, δεν έχουν τίποτα. Και γιʼ αυτούς δεν υπάρχουν ούτε 10 ευρώ.
Γιʼ αυτόν τον Προϋπολογισμό δεν υπάρχουν αυτοί. Και στη ζωή προφανώς δεν υπάρχουν. Είναι φαντάσματα. Και είναι φάντασμα και όλη αυτή η πιτσιρικαρία που έχει βγει στους δρόμους είναι ένα αποτρόπαιο για την εξουσία σας φάντασμα, το οποίο θα σας πάρει από κάτω. Και πολύ καλά θα κάνει να προσπαθήσει να ανοίξει δρόμους μέσα απʼ αυτή τη μαυρίλα για να περάσει η άνοιξη.
Κιʼ αυτές τις μέρες πέρασαν «χρόνια πολλά» μέσα σε λίγες ώρες. Και θερίζουνε πλήθος τα θηρία. Και άλλους εμάζωξαν. Και την άλλη μέρα δεν ξέρω αν θα στήσουν στον τοίχο 30 ή πόσους από τους πάνω από πεντακόσιους που έχουν συλληφθεί, πιτσιρικάδες σε όλες τις πόλεις της Γραικίας και παραπέμπονται με τον αντιτρομοκρατικό.
Αλλά για όλα αυτά ο Προϋπολογισμός των φραγκοδίφραγκων για την Παιδεία και τον Πολιτισμό δεν έχει να πει τίποτα.
Γρηγόρης Ψαριανός