«Δέκα μέρες μετά την δολοφονία του Αλέξανδρου Γρηγορόπουλου, μια ομάδα φοιτητών και μαθητών μπήκε στο χώρο της Ακρόπολης και ξεδίπλωσε δύο πανό στον Ιερό Βράχο.
Έτσι ο αγώνας της νεολαίας, της εκπαιδευτικής κοινότητας ακούμπησε τις καρδιές του λαού και της νεολαίας σε όλες τις γωνιές της Ευρώπης. Έστειλε το μήνυμα της αντίστασης απέναντι στις νεοφιλελεύθερες πολιτικές που τους καταδικάζουν σε μισή δουλειά, μισή ασφάλιση, μισή ζωή.
Ήμασταν η μόνη πολιτική δύναμη που μίλησε από την πρώτη στιγμή για εξέγερση. Γίναμε στόχος όλου του πολιτικού συτήματος. Εδώ στην Ελλάδα ακούσαμε πολλές ερμηνείες για την εξέγερση της νεολαίας.
• Υπήρξε η ερμηνεία των κυβερνητικών κύκλων ότι πρόκειται για κάποιους ταραξίες. Θεωρία παλιά. Την είχαμε ξανακούσει.
• Υπήρξε η ερμηνεία της ακροδεξιάς ήταν ότι πρόκειται για αντικοινωνικά στοιχεία τα οποία υποκινούνται από τον ΣΥΡΙΖΑ.
• Ακούσαμε μέχρι και θλιβερές ερμηνείες ότι πρόκειται για σωματέμπορους και εμπόρους ναρκωτικών οι οποίοι έχουν τη δική μας πολιτική κάλυψη.
Όμως ήρθαν δυο στοιχεία να αποδομήσοουν τη στοχευμένη επικοινωνιακή επίθεση που δεχτήκαμε:
• Η παρέμβαση του προκαθίμενου της Ελλαδικής Εκκλησίας που έκανε λόγο για κοινωνικά αίτια που εξεγείρουν δικαιολογημένα τους νέους.
• Οι ανταποκρίσεις διεθνών έγκυρων μέσων μαζικής ενημέρωσης που έγραψαν για εξέγερση της ελληνικής νεολαίας.
Η πρώτη νίκη του κινήματος της Ελλάδας ήρθε από τη Γαλλία. Ο Γάλλος πρόεδρος υποχώρησε φοβούμενος ότι η νεολαία της Γαλλίας θα επιφυλάξει «ελληνική» υποδοχή στις μεταρρυθμίσεις του.
Δεν θα κάνουμε ούτε ένα βήμα πίσω.
• Ούτε βήμα πίσω από το δικαίωμα της νεολαίας στην μαζική μαχητική ειρηνική διαμαρτυρία.
• Ούτε βήμα πίσω από το δικαίωμα της νεολαίας να διεκδικεί ένα μέλλον, που δεν θα είναι η ανασφάλιστη και η επισφαλής εργασία.
• Ούτε βήμα πίσω από το δικαίωμα της νεολαίας σε δωρεάν δημόσια αξιοπρεπή παιδεία.
• Ούτε βήμα πίσω από την υπεράσπιση της δημοκρατίας και των κοινωνικών δικαιωμάτων, απέναντι στην αυθαιρεσία και την καταστολή.
• Ούτε βήμα πίσω από την υπεράσπιση των ανθρώπινων αναγκών και των δημόσιων αγαθών, απέναντι στον καταναγκασμό του κέρδους.
Οι θιασώτες του νεοφιλελευθερισμού κάνουν πως νομίζουν ότι η κρίση είναι παροδική. Όμως οι μορφές εμφάνισης αυτού που εμείς λέμε νεοφιλελευθερισμό γίνονται όροι της κρίσης του.
Πρώτον. Το αδυνάτισμα του εργατικού κινήματος η υποχώρηση μισθών και η διάλυση των δημοσίων υπηρεσιών και κοινωνικού κράτους.
Δεύτερον. Η απόκτηση βάθους των αγορών χρήματος, δηλαδή η ενσωμάτωση κάθε δυνατού διαθέσιμου χρήματος είναι επιτυχία του νεοφιλελευθερισμού. Κινητοποιεί κάθε κεφάλαιο που δεν μπορεί να επενδυθεί άμεσα και το βάζει στη λέσχη αξιώσεων επί του μελλοντικού εισοδήματος. Αυτό ενέτεινε τον ανταγωνισμό και ανάγκασε τις τράπεζες να μπουν και στα στεγαστικά και τις πιστωτικές κάρτες. Άρα προκύπτουν οι συνθήκες για να εκκολαφθεί η κρίση.
Τρίτον, η ανάπτυξη τεχνικών διαχείρισης κινδύνων είχε ως στόχο την δυνατόν μεγαλύτερη διασπορά του κινδύνου. Λίγος κίνδυνος σε πολλούς άρα όχι σημαντικός για κάποιον συγκεκριμένο και καθόλου σημαντικός για το σύστημα συνολικά. Επειδή όμως όλοι έχουν κάποιο ποσοστό κινδύνου ενσωματωμένο το οποίο είναι άγνωστο στους υπολοίπους, αυτό που σκέφτονται όλοι είναι «κάτσε να περάσει το τσουνάμι» να μη πάρω εγώ το ρίσκο του διπλανού. Συνεπώς η κρίση μεταφέρεται ακαριαία σε όλο το σύστημα. Βλέπετε ότι οι τράπεζες δεν δανείζουν η μία την άλλη.
Άρα η κρίση είναι συστημική. Διότι γεννήθηκε από τα στοιχεία που αποτελούν τον πυρήνα του νεοφιλελεύθερου υποδείγματος.Εμείς λέμε τώρα και από θέσεις δικαιωμένες ότι θέλουμε ένα άλλο μοντέλο οργάνωσης της οικονομικής και κοινωνικής ζωής.
Στο Συνασπισμό και το ΣΥΡΙΖΑ αυτόν τον καιρό ολοκληρώνουμε την εκπόνηση ενός προγράμματος που έχει αναφορά σε τρία επίπεδα.
• Στο ξεπέρασμα της κρίσης χωρίς να την πληρώσουν αυτοί που συνήθως πληρώνουν.
• Στη συγκρότηση ενός συνόλου αλλαγών που θα διευρύνει το δημόσιο χώρο και θα επαναφέρει βασικές δομές της οικονομίας υπό δημόσιο έλεγχο
• Στη ανίχνευση ενός νέου σοσιαλισμού με δημοκρατία και ελευθερία.
Θα θέλαμε αυτή με αυτή τη δουλειά να συμβάλλουμε και εμείς στον προβληματισμό της Ευρωπαϊκής αριστεράς και στον εμπλουτισμό του πολιτικού και προγραμματικού της οπλοστασίου.
Για την Ελλάδα, έχουμε ζητήσει άμεσα:
Το δημόσιο έλεγχο της Εθνικής Τράπεζας. Να δουλέψει για το δημόσιο συμφέρον και να σπάσει το καρτέλ των τραπεζιτών. Ζητάμε να φτιαχτούν δημόσιες τράπεζες ειδικού σκοπού, που θα στηρίξουν τις μικρές επιχειρήσεις, και θα προωθήσουν προγράμματα κατοικίας, έξω από τον κύκλο της ανεξέλεγκτης κερδοσκοπίας.
Την αναθεώρηση του προϋπολογισμού. Να μειωθούν οι εξοπλιστικές δαπάνες και να φορολογηθούν οι μεγάλες επιχειρήσεις που μέχρι σήμερα έχουν ωφεληθεί σε εξοργιστικό βαθμό, λεηλατώντας την κοινωνία. Και να αυξηθούν οι δημόσιες επενδύσεις.
Ζητάμε μια στροφή στην κοινωνική πολιτική. Ώστε να αντισταθμίζονται οι συνέπειες της οικονομικής κρίσης.
Θέλω κλείνοντας να απευθυνθώ και από αυτό το βήμα στους νεολαίους όχι μόνο της δικής μου πατρίδας αλλά και ολόκληρης της Ευρώπης.
• Μη σταματάτε να ονειρεύεστε, μη σταματάτε να αγωνίζεστε. Ακούστε τα μηνύματα που έρχονται από την μακρόχρονη ιστορία αγώνων των λαών για ελευθερία, για δημοκρατία και δικαιοσύνη.
• Η Ευρωπαϊκή Αριστερά έχοντας στο οπλοστάσιο των αξιών και των ιδεών της την πανανθρώπινη δημοκρατία και ελευθερία, το μεγάλο όραμα της κατάργησης κάθε μορφής εκμετάλλευσης, τον σοσιαλισμό, σας απευθύνει μέσα από την καρδιά της τον πιο θερμό χαιρετισμό,
• Το Κόμμα της Ευρωπαϊκής Αριστεράς στηρίζει τον αγώνα και τα αιτήματα του κινήματος νεολαίας στην Ελλάδα που είναι σε μεγάλο βαθμό κοινά με αντίστοιχα αιτήματα σε ολόκληρη την Ευρώπη.
• Οι πιο όμορφοι αγώνες είναι αυτοί που έρχονται από το μέλλον.
ΑΡΧΗ
ΠΛΗΡΟΦΟΡΙΕΣ
ΑΝΑΖΗΤΗΣΗ
RSS