Μερικές παρατηρήσεις στη συζήτηση που έχει γίνει μέχρι τώρα.
Ξεκινάω από ένα θέμα που ανέφερε η κυρία Παπαρήγα, σχετικά με τα ΚΕΣ.
Δεν είμαστε εμείς της άποψης ότι είναι καλές οι πολιτικές της Ε.Ε. Τις καταγγέλλουμε, είμαστε ενάντιοι, αγωνιζόμαστε για κάτι άλλο, χαιρετίζουμε την Ευρώπη των λαών, όπως είδαμε στη νέα γενιά σ΄ ένα βαθμό τον Δεκέμβρη, αλλά εάν μέσα στην Ε.Ε. υπάρχει μια Οδηγία για τους συμβασιούχους, που μπορεί να ευνοήσει τη θέση τους -όπως έγινε- θα την αξιοποιήσουμε. Εάν μέσα στην Ε.Ε. υπάρχει μια Οδηγία για το περιβάλλον που μπορεί, για παράδειγμα, να αποτρέψει το Πολυδύναμο -θυμάμαι ένα παράδειγμα- νοσοκομείο που ετοίμαζε ο κ. Μητσοτάκης στην Πεντέλη, θα την αξιοποιήσουμε. Εάν η Συνθήκη της Ε.Ε. μας δίνει τη δυνατότητα, με βάση την αρχή της επικουρικότητας, να είμαστε εμείς -κι όχι η Ε.Ε., η οποία καθορίζει τι ιδρύματα, τίνος ιδιοκτησίας θα υπάρχουν στην Ελλάδα- θα την αξιοποιήσουμε.
Και μ΄ αυτή την έννοια, ξαναλέω,, ότι είναι άλλο το θέμα των αποφοίτων που βγήκαν μέχρι τώρα και έχουν αυτό το χαρτί το οποίο αναγνωρίζει η Ε.Ε., μαζί ίσως με πρακτική ως πράσινο φως για να μπει στην αγορά εργασίας όλων…- και άλλο αν θα λειτουργούν ή όχι τα ΚΕΣ. Και να γίνει σαφές. Όχι, έχει δικαίωμα η κυβέρνηση. Έχει υποχρέωση και οφείλει, σεβόμενη το Σύνταγμα, να σταματήσει αυτή την πρακτική της δικαιόχρησης και να κλείσει όσα ΚΕΣ συνεχίζουν αυτή την πρακτική. Και ουδείς μπορεί να της πει μια κουβέντα.. Έστω ένα παράπονο.
Τώρα, αν θέλετε η κα Παπαρήγα αυτό το θέμα να το συζητήσουμε .. από κοντά, να καταλάβετε τις απόψεις μας, να καταλάβω εγώ τις δικές σας απόψεις, είμαι διαθέσιμος.
Το δεύτερο. Κατά τη γνώμη μου σ΄ αυτή τη συζήτηση επικράτησε, γιατί πάντα η κυβέρνηση έχει τη δυνατότητα σε μεγάλο βαθμό να επηρεάζει τον τόνο, ο όρος διάλογος, η έννοια του διαλόγου.
Θα πω ότι εγώ αισθάνομαι ότι είμαστε πολύ μόνοι εδώ πέρα. Διότι στην πραγματικότητα αυτό που γίνεται εδώ είναι αποτέλεσμα μιας μεγάλης σύγκρουσης, την οποία είχαμε βιώσει και τα προηγούμενα χρόνια με το άρθρο 16 και η οποία συνεχίστηκε ή αν θέλετε ανάδειξε μια άλλη πτυχή πάρα πολύ σημαντική, ένα αυθεντικό μαζικό πρωτοφανές για τα ευρωπαϊκά δεδομένα μαθητικό κίνημα δίπλα στο σπουδαστικό και το φοιτητικό και το εκπαιδευτικό που υπάρχει, τα οποία αμφισβητούν την πορεία που είχαμε μέχρι τώρα. Και θα έλεγα ότι αυτοί είναι οι είναι οι πρωταγωνιστές. Και θα πρέπει και οι γονείς και όλοι μας να καταλάβουμε ότι ο δρόμος για την παιδεία, για την ανάπτυξή της, σημαίνει σύγκρουση με κατεστημένες αντιλήψεις και κατεστημένες πολιτικές που έχουν εφαρμοστεί στα πλαίσια του δικομματισμού. Κι αυτό το στοιχείο φέρανε τώρα θάλεγα όλοι αυτοί οι μαθητές. Κι είναι σημαντικό. Κι εγώ χαιρετίζω τους αγώνες τους.
Υπάρχει ένας συνάδελφος -δεν λέω το όνομά του- ο οποίος έχει την εξής παραξενιά. Στις προ ημερήσιας διάταξης συζητήσεις, όσες φορές αντέχει να τις παρακολουθήσει όλες, σημειώνει πόσες φορές ο κ. Καραμανλής χρησιμοποίησε τη λέξη μεταρρύθμιση. Λοιπόν, σήμερα -αν δεν κάνει λάθος -δεν είναι δικά μου στοιχεία- τα στοιχεία που μου έδωσε είναι ότι η λέξη μεταρρύθμιση δεν ειπώθηκε εδώ μέσα. Ο Πρωθυπουργός αναγκάζεται να δείξει έστω ένα πρόσωπο διαλόγου και συζήτησης πάνω στα θέματα της Παιδείας. Κι αυτό το χρωστάμε στους μαθητές, σ΄ αυτούς τους πιτσιρικάδες που βγήκαν στους δρόμους και αμφισβήτησαν και ζήτησαν κάτι άλλο στα θέματα της Παιδείας.
Φυσικά καταλαβαίνουμε ποια είναι η λογική του Πρωθυπουργού. Η λογική του Πρωθυπουργού είναι και για σήμερα -όχι μόνο για εκλογές - και για μετά τις εκλογές να διαμορφώσει ένα πεδίο δικομματικής συναίνεσης το οποίο θα καθορίσει και την πορεία της χώρας. Κι αυτό το έχουμε δει και από τοποθετήσεις δυστυχώς σε θέματα όπως το άσυλο. Από την πλευρά της αξιωματικής αντιπολίτευσης, η οποία κάνει κι αυτή τα δικά της ή ορισμένα στελέχη της κάνουν τα δικά τους βήματα στη ....
Εγώ πιστεύω ότι είναι σημαντικοί οι αγώνες, έστω κι αν έχουν αυτές τις μικρές επιδράσεις στην τακτική Και θάθελα να πω, επειδή άκουσα κι από τον Πρωθυπουργό κι από τον Πρόεδρο της αξιωματικής αντιπολίτευσης, αυτά τα θέματα περί βίας, τα οποία είναι ένα σημαντικό πρόβλημα, θέλω να πω, εκφράζοντας ένα κόμμα, μια πολιτική δύναμη τον ΣΥΡΙΖΑ, όπου μέσα σε συνθήκες πολιτικής δημοκρατίας και κοινοβουλευτισμού οι μορφές βίας είναι έξω από τη φιλοσοφία, την αξία μας και την αντίληψή μας, ότι το ζήτημα δεν είναι τώρα πια να συνεχίσουμε τα καλλιστεία του ποιος θα έχει πιο δυνατή καταγγελία στη βία. Αυτό που τίθεται στα πολιτικά κόμματα είναι πώς θα μπορέσουμε, με τις προτάσεις, προγράμματα και τις εφαρμοζόμενες πολιτικές να μειώσουμε τις διαθέσεις βίας που βλέπουμε να αναπτύσσονται σε τμήματα της Νεολαίας.
Σας λέω για παράδειγμα, ειπώθηκε ότι σε κάποια σπασίματα μαγαζιών ή σε κάποιες λεηλασίες μαγαζιών -και είδαμε και εικόνα- ήταν μετανάστες. Το ένα μέσο είναι να πούμε, ρατσισμός, να τους καταγγείλουμε. Ίσως στο άλλο να πούμε, γιατί. Τι παιδεία υπάρχει για τα νέα παιδιά των μεταναστών, τι κοινωνικός χάρτης για… , τι στήριξη.. Εγώ θα έλεγα ότι, αν θέλει κάποιος στη σημερινή ειδικά συζήτηση να κάνει θετικές προτάσεις για τη βία, θάπρεπε να μιλήσει για τη σχολική διαρροή και πώς την αντιμετωπίζουμε και πώς τόσα παιδιά δεν ενσωματώνονται σ΄ένα εκπαιδευτικό σύστημα που θα τους δώσει τη δυνατότητα να βρουν και μια θέση στην κοινωνία, παρά τις δυσκολίες βέβαια οι οποίες υπάρχουν.
Τι γίνεται με τα παιδιά με μαθησιακή άρνηση; Τι γίνεται με τους εργαζόμενους μαθητές; Εγώ από το Ηράκλειο θέλω να φέρω ξανά εδώ το γεγονός ότι μετά τα αποτελέσματα των πανελλαδικών, σ΄ όλες τις εφημερίδες υπήρχε η φωτογραφία και συνεντεύξεις μιας μαθήτριας 50 ετών, που είχε τελειώσει Λύκειο εργαζομένων, εσπερινό Λύκειο και η οποία μπήκε στη Λέσβο, μαθήτρια, μητέρα με οικογενειακές υποχρεώσεις και δεν της δίνουν δυνατότητα να κάνει μετεγγραφή στο Ηράκλειο, όπου κρατάει στην πλάτη της μια ολόκληρη οικογένεια., Δέστε το κ. Υπουργέ. Έστω αυτό. σαν δείγμα.. Κι όλα τα άλλα ζητήματα τα οποία υπάρξουν.
Το τρίτο σημείο. Θα ήθελα να κάνω μια αναφορά στα δημοκρατικά δικαιώματα και το άσυλο. Δεν είναι μόνο το άσυλο. Πάλι στην εκλογική μου περιφέρεια στην Αλικαρνασσό, διώξεις μαθητών για συμμετοχή σε κινητοποιήσεις. Στη Λάρισα 11 μαθητές, ανήλικοι, με βάση τον τρομονόμο, κατηγορούνται, με προφυλακισμένους λίγο παραπάνω συμμαθητές τους ή συμφοιτητές, για συγκρότηση δομημένης και με διαρκή δράση εγκληματικής οργάνωσης.
Εκεί έχουμε φτάσει. Αυτά πρέπει κάποτε να σταματήσουν και να καταλάβουμε ότι για μας τα δημοκρατικά δικαιώματα συνδέονται με το Πανεπιστήμιο. Και το πανεπιστήμιο είναι μία βάση στήριξης των δημοκρατικών δικαιωμάτων. Και μας έρχεται αυτό από την ανάπτυξη της δημοκρατίας και του πολιτισμού, όπου άσυλο σήμαινε προστασία από κυρίαρχη αρχή, από στρατό, από αστυνομία, από την εκκλησία κάποτε, όταν είχε εξουσία στα χέρια της. Έχουν τις ρίζες στον Οιδίποδα επί Κολωνώ.. Εάν κ. Υπουργέ και κ. Πρωθυπουργέ δεν μπορείτε να καταλάβετε τις θέσεις του ΣΥΡΙΖΑ, μια συμβουλή. Το Σαββατοκύριακο διαβάστε τον Οιδίποδα επί Κολωνώ. Θα δείτε πάνω σε ποιες αντιλήψεις και σε ποιες αξίες στηρίζεται η αντίληψή μας σε σχέση με το άσυλο, που είναι μια δημοκρατική κατάκτηση. Και βέβαια απαιτεί να το αγαπάμε και να τα καταλαβαίνουμε και απαιτεί και μια δημοκρατική νομιμότητα.
Και έχω μια ερώτηση κ. Πρωθυπουργέ. Είπατε ότι στο Πανεπιστήμιο δεν μπορεί να γίνονται αυτά.. οι καταλήψεις.. Χρειάζεται σεβασμός των δικαιωμάτων του άλλου. Γενικά ο σεβασμός των δικαιωμάτων του άλλου ισχύει παντού. Φοβάμαι όμως ότι εσείς που το λέτε, αν πάρει υπόψη κανείς τις δράσεις των παρατάξεων και των αντίστοιχων οργανώσεων, σημαίνει ότι σεβασμός από τη μια παράταξη, της ΔΑΠ για παράδειγμα, στην άλλη παράταξη τα δικαιώματα της ΠΑΣΠ και υπάρχει γενικά αυτός ο σεβασμός. Άλλο πράγμα λέμε. Ότι πρέπει να σταματήσουν να υπονομεύουν τον κανόνα της πλειοψηφίας των πανσπουδαστικών συνεδρίων ή των φοιτητικών συνελεύσεων οι οποίες μπορούν να καθορίσουν την πορεία των φοιτητών και τη στάση τους στα μεγάλα θέματα.
Επομένως, κ. Πρωθυπουργέ, το ερώτημά μου μένει. Θάθελα στην τριτολογία σας να το απαντήσετε. Το κόμμα σας, η Ν.Δ., με παρουσία μέσα στο χώρο των φοιτητών, στα ΤΕΙ, στα Πανεπιστήμια κ.λπ., ίσως όχι όσο παλιά, μα παρουσία, τάσσεται η Ν.Δ. κι εσείς προσωπικά υπέρ της ανασυγκρότησης των οργάνων του φοιτητικού κινήματος, που φτάνουν από τους φοιτητικούς συλλόγους μέχρι την ΕΦΕΕ; Θάθελα μια απάντηση.
Το τέταρτο. Το θέμα του διαλόγου και της ελεύθερης πρόσβασης.
Η ελεύθερη πρόσβαση είναι εξαιρετικά σημαντική. Λύνει το θέμα κατά τη γνώμη μας, χωρίς να αυξάνει τους φοιτητές των φροντιστηρίων, σε συνδυασμό με την τεχνική εκπαίδευση.
Άκουσα την κα Παπαρήγα άκουσα με χαρά μου… Και ακούω με χαρά οποιονδήποτε λέει ότι ταλαντεύομαι και δεν θεωρεί την θέση του άλλου ως σάκο μποξ να τον βαράει. Άκουσα με χαρά ότι ταλαντευτήκατε και σημαίνει ότι υπάρχει ένας προβληματισμός σ΄ αυτό το θέμα.
Θέλω να σας πω όμως, δεν προσθέτουμε έτος με το σχέδιο τις σκέψεις που έχουμε. Ίσα-ίσω εμείς λέμε, όπως γίνεται σε πανεπιστήμια σε πολλές άλλες χώρες, ότι το πρώτο έτος του πανεπιστημίου δεν είναι ειδικευμένο στο τμήμα το οποίο ακολουθεί σήμερα το πρώτο έτος ο φοιτητής, αλλά είναι σε ένα ευρύτερο γνωστικό πεδίο, σχολής ή και ευρύτερο… Να το πώς πρακτικά Κάποιος θα μπαίνει .. κι έτσι μειώνεται και ο ανταγωνισμός και η τριβή και οι ταξικές διαφοροποιήσεις.. θα μπαίνει στην υγειονομική σχολή, στη σχολή υγείας και στο δεύτερο ή και στο τρίτο έτος θα μπορεί να ακολουθήσει, και ανάλογα με τις επιδόσεις στο πανεπιστήμιο, την ιατρική, την οδοντιατρική, την κτηνιατρική, ένα παραϊατρικό επάγγελμα κ.λπ.
Δεν προσθέτουμε χρόνο. Κι όχι μόνο αυτό. Εμείς ζητάμε ο τέταρτος χρόνος να αναγνωριστεί ως μάστερ, με όλες τις κατάλληλες αλλαγές που θα γίνουν.
Τέλος, έρχομαι στο θέμα του διαλόγου, το οποίο κυριάρχησε με την πρόταση του Πρωθυπουργού εδώ. Ακούσαμε με προσοχή τους πρυτάνεις, άκουσα τον κ. Κίττα, τον Πρύτανη του Πανεπιστημίου και είδα και σήμερα το άρθρο του που λέει, συνεργασία των κομμάτων, πέντε σημεία στα οποία στα οποία συμφωνήσουμε. Ακούσαμε και τους δημοσιογράφους. Όχι όλοι, πολλοί απ΄ αυτούς έλεγαν, ναι ρε παιδιά, έχει σημασία να γίνει ένας διάλογος.
Εμείς θεωρούμε ότι είναι πολύ σημαντικό να υπάρξουν επιλογές. Παίρνουμε υπ΄ όψη τη διάθεση της κοινωνίας για διάλογο. Συμφωνούμε με τον Πρωθυπουργό που να λέει, χωρίς προϋποθέσεις… Από τη στιγμή που ο διάλογος θα γίνει πάνω σ΄ όλα αυτά τα μέτρα τα οποία πήρατε σε σχέση με τη λειτουργία των πανεπιστημίων, με την παραβίαση του Συντάγματος με τα ΚΕΣ, αλλά θα βάλω και χωρίς να προβλέπει μια ουσιαστική αύξηση των δαπανών της παιδείας, ουσιαστικά είναι προσχώρηση, δεν είναι διάλογος.
Σε πρόταση-προσχώρηση στην πολιτική της Ν.Δ., η απάντηση του ΣΥΡΙΖΑ είναι σαφής. Όχι. Και γι αυτό σας ξαναθέτουμε τα θέματα. Εφ΄ όσον έχετε διάθεση να παγώσετε τον όρο για τα ΚΕΣ, να πάρετε υπόψη τις προτάσεις των Συγκλήτων για το νόμο πλαίσιο και να προχωρήσουμε σε μια ουσιαστική αύξηση των χρηματοδοτήσεων για την Παιδεία, τότε θα ήταν σε μια άλλη βάση.
Παρόλα αυτά, ακόμα κι αυτό αν δεν ισχύσει, ξαναλέμε, ας δεχθούμε ένα διάλογο που θα μπορούσαν η ΟΛΜΕ, με την ΠΟΣΔΕΠ, με τους πρυτάνεις, γιατί δεν νοούμε διάλογο χωρίς συμμετοχή των ίδιων των ενδιαφερομένων, πάνω στα θέματα της πρόσβασης και της αναβάθμισης του Λυκείου, τα οποία είναι εξαιρετικά σημαντικά.
Τελειώνοντας, κ. Υπουργέ, είπατε για μια βιβλιοθήκη που κάηκε. Η βιβλιοθήκη δεν κάηκε. Καταδικάζουμε όλα αυτά… Ξέρετε όμως ότι η βιβλιοθήκη του Πολυτεχνείου είναι κλειστή από τις 28 Ιανουαρίου, διότι οι συμβάσεις τις οποίες είχαν οι εργαζόμενοι έληξαν. Ξέρετε ότι το Εργαστήριο Σκηνογραφίας στην Καλών Τεχνών -μας το είπε ο πρύτανης- είναι κλειστό γιατί ο πρύτανης Σκηνογραφίας, ο καθηγητής πήρε σύνταξη και δεν μπορούν να τον αλλάξουν.
Ας δούμε τα πράγματα στην ουσία. Και καταλήγοντας… κ. Υπουργέ, διάλογος .ναι, γιατί δεν κάνετε διαπραγματεύσεις με τις κλαδικές.. και τα κλαδικά τους αιτήματα. Εδώ έχετε παγώσει και τη διαπραγμάτευση. Επομένως, ο διάλογος δεν μπορεί να είναι επικοινωνιακός. Είναι ουσιαστικός και σε μεγάλο βαθμό το αποτέλεσμά του κρίνεται από τους αγώνες που θα κάνει η εκπαιδευτική κοινότητα.
ΑΡΧΗ
ΠΛΗΡΟΦΟΡΙΕΣ
ΑΝΑΖΗΤΗΣΗ
RSS