ΑΝΝΑ ΦΙΛΙΝΗ: Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, χθες ο Συνασπισμός Ριζοσπαστικής Αριστεράς δήλωσε ότι καταψηφίζει επί της αρχής αυτό το νομοσχέδιο. Και εδώ θέλω να πω από την αρχή της ομιλίας μου, ότι καταψηφίζουμε και όλα τα άρθρα από 1 έως 27 που αφορούν πιο συγκεκριμένα την ίδρυση του ΤΕΚΕ.
Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, βρισκόμαστε όπως γνωρίζουμε πολύ καλά και όπως γνωρίζουν όλοι οι πολίτες της χώρας και του κόσμου, στο μέσο μιας κρίσης και πρέπει να πούμε ότι και αυτό το ταμείο για το οποίο συζητά το Κοινοβούλιό μας αυτές τις μέρες δεν εξασφαλίζει με κανένα τρόπο, δεν εγγυάται ότι πρόκειται πραγματικά να αποζημιωθούν οι επενδυτές και οι καταθέτες έτσι όπως διατείνεται και υποστηρίζει.
Η αλήθεια είναι ότι κλείνουν διαρκώς εργοστάσια στη χώρα μας. Βλέπουμε ότι σε ένα σημείο αυτού του νομοσχεδίου –παρακάτω θα το συζητήσουμε- αναφέρονται τα Κλωστήρια Πρεβέζης. Πριν από λίγες εβδομάδες συζητούσαμε για τα εργοστάσια Κλωστοϋφαντουργίας Λαναρά.
Βλέπουμε, λοιπόν, ότι και η Κυβέρνηση και το Κοινοβούλιο, μέσα από τα νομοθετήματα που έρχονται εδώ για συζήτηση, αντιμετωπίζουν με έναν εντελώς αποσπασματικό τρόπο το κλείσιμο μιας σειράς από μεγάλα εργοστάσια και μεγάλες επιχειρήσεις. Οι εργαζόμενοι βρίσκονται στο δρόμο από τη μια μέρα στην άλλη και δεν αποζημιώνονται. Πέραν όμως από αυτό, μεγάλες επιχειρήσεις οι οποίες για πολλά χρόνια εξασφάλιζαν μέσα στη χώρα μας μια ανάπτυξη, βλέπουμε ότι καταρρέουν. Όμως, βλέπουμε ότι αυτά τα 28 δις που αποφασίστηκε πριν από λίγες εβδομάδες να ενισχύσουν επιχειρήσεις που κλείνουν, μικρούς επαγγελματίες κ.λπ. δεν ενισχύουν με ένα μονιμότερο τρόπο όλες αυτές τις περιπτώσεις.
Επιπλέον, έχουμε όλες αυτές τις διαμαρτυρίες τον τελευταίο καιρό, σχετικά με το Ταμείο Εγγυοδοσίας των μικρών και πολύ μικρών επιχειρήσεων, για το λόγο ότι δεν υπάρχει ενίσχυση ιδιαίτερα σε αυτές. Και πραγματικά αναρωτιόμαστε: Όλα αυτά τα μέτρα και τα νομοθετήματα τα οποία έρχονται εδώ για συζήτηση πού αποσκοπούν; Στο να συζητούμε ορισμένες γενικές αρχές και να δίνεται η ψευδαίσθηση στον κόσμο ότι θα υπάρξει μία εγγύηση των καταθέσεών τους ή των εισοδημάτων τους και στην ουσία να μην υπάρχει καμιά διασφάλιση;
Θέλω να αναφερθώ πιο συγκεκριμένα σʼ αυτό το νομοσχέδιο γιατί πραγματικά και μέσα στην αρμόδια επιτροπή που συζητήσαμε ήρθαν και φορείς και είχαμε τη δυνατότητα να διατυπώσουμε ερωτήσεις προς αυτούς ώστε να μπορούμε να επιχειρηματολογήσουμε ακόμα καλύτερα. Ρώτησα και το ξαναλέω αυτό γιατί έχει μεγάλη σημασία: Σε περίπτωση που μια μεγάλη τράπεζα καταρρέει ή έχουμε μία γενικότερη οικονομική κρίση, ένα τέτοιο ταμείο μπορεί να διασφαλίσει όλους τους καταθέτες και όλους τους επενδυτές; Μου απήντησε και ο εκπρόσωπος της Τράπεζας της Ελλάδος και επίσης ο κ. Γκόρτσος, Γενικός Γραμματέας της Ένωσης Τραπεζών. Η απάντηση ήταν πλήρως ασαφής. Αντίθετα μπορώ να πω ότι ειπώθηκε «μα δεν θα έχουμε τέτοιες περιπτώσεις, δεν έχει προκύψει μέχρι τώρα τέτοιο θέμα, άρα να μην ανησυχεί ο κόσμος». Μα, πραγματικά για πρώτη φορά τώρα αντιμετώπισε σε παγκόσμια κλίμακα η οικονομία περιπτώσεις κατάρρευσης τραπεζών.
Και βλέπουμε διαρκώς στα πρωτοσέλιδα των εφημερίδων -και όχι μόνο των δικών μας αλλά και διεθνούς εμβέλειας- να λέγεται ότι είτε κλείνουν τράπεζες και επιχειρήσεις, είτε κλείνουν μεγάλες αυτοκινητοβιομηχανίες για βδομάδες ή και για μήνες. Και βλέπουμε ότι δεν είναι σε θέση τα παγκόσμια κέντρα να δώσουν λύσεις σε αυτό το ζήτημα. Δεν είναι δυνατόν να μην παίρνει μία υπεύθυνη στάση η Κυβέρνηση της χώρας και να δίνει ψεύτικες εγγυήσεις στον κόσμο.
Όπως αναφέρεται καθαρά στο άρθρο 1, το ΤΕΚΕ είναι ένα ταμείο ιδιωτικού δικαίου. Το δημόσιο δεν εγγυάται γιʼ αυτές τις καταθέσεις. Άρα, βλέπουμε ότι δεν μπορούμε να πούμε στον κόσμο ότι μπορεί να κοιμάται ήσυχος. Δεν κινδυνολογώ, αλλά ο κόσμος πρέπει να ξέρει ότι δεν υπάρχει μία διασφάλιση.
Θέλω να πω ότι στο άρθρο 6 λέγεται ότι μόνο το 20% της εισφοράς κάθε τράπεζας θα δίνεται σε αυτό το ταμείο. Το υπόλοιπο 80% θα μπορεί να το κατακρατεί με προθεσμιακές καταθέσεις η ίδια η τράπεζα και να χειρίζεται αυτό το ποσό όπως νομίζει για να έχει τη ρευστότητα που της είναι αναγκαία. Όμως αν καταρρεύσει μία τράπεζα, πώς είμαστε διασφαλισμένοι ότι το υπόλοιπο 80% θα δοθεί στους καταθέτες και στους επενδυτές που υποτίθεται ότι γιʼ αυτό το λόγο φτιάχνεται αυτό το ταμείο;
Στο άρθρο 23 αναφέρεται ότι αυτό το ταμείο θα διοικείται από ένα διοικητικό συμβούλιο. Όμως, δεν είναι καθόλου σαφή τα κριτήρια με τα οποία αυτό το διοικητικό συμβούλιο θα ενισχύει τις τράπεζες κάθε φορά που θα έχουν πρόβλημα. Βεβαίως καταψηφίζουμε όλα τα άρθρα που αφορούν αυτό το ταμείο, από το 1 μέχρι το 27.
ΑΡΧΗ
ΠΛΗΡΟΦΟΡΙΕΣ
ΑΝΑΖΗΤΗΣΗ
RSS