Στη χώρα μας το πρόβλημα της ηχορρύπανσης είναι έντονο. Πέντε ελληνικές πόλεις (Αθήνα, Θεσσαλονίκη, Πάτρα, Ηράκλειο, Λαμία) είναι από τις πιο θορυβώδεις πόλεις της Ευρώπης. Οι περισσότερες διεθνείς νομοθεσίες (και η Ελληνική) θέτουν σαν ανώτερη στάθμη θορύβου στους χώρους κατοικίας DNL level 45 dB(A), θεωρώντας σαν μέσο όρο τα 35 dB(A), αλλά στις Ελληνικές μεγαλουπόλεις επικρατούν επίπεδα 65 – 80 dB(A). Οι επιπτώσεις του περιβαλλοντικού θορύβου στην υγεία είναι ποικίλες: προβλήματα ακοής, διαταραχές ύπνου, αυξημένη πίεση, ταχυπαλμίες, πονοκέφαλοι, άγχος και ψυχολογικά προβλήματα. Επηρεάζεται, επίσης, η κοινωνική συμπεριφορά των ατόμων, καθώς και οι μαθησιακές ικανότητες των παιδιών. Εάν, επιπλέον, εξετάσουμε το οικονομικό κόστος της υποβάθμισης των αστικών κέντρων και της ποιότητας ζωής , τις επιπτώσεις της περιβαλλοντικής υποβάθμισης στον τουρισμό, τις εμπορικές και πολιτιστικές σχέσεις με άλλα κράτη, την δυσμενή επίδραση σε αρχαιολογικούς χώρους και μνημεία, συμπεραίνουμε πως μας είναι αδύνατο να αγνοήσουμε το πρόβλημα.
Παρά το γεγονός ότι στην Ελλάδα υπάρχουν προεδρικά διατάγματα και νομοθεσία σχετικά με τα όρια θορύβου και ρύπανσης, παρόμοια με αυτά των άλλων ευρωπαϊκών κρατών, δυστυχώς εδώ δεν εφαρμόζονται ούτε στον κρατικό ούτε στον ιδιωτικό τομέα. Σε πολλούς εργασιακούς χώρους συναντάμε επίπεδα θορύβου 100-110 dB(Α) παρόλο που η νομοθεσία προβλέπει την λήψη μέτρων προστασίας των εργαζομένων όταν ο θόρυβος πρόκειται να υπερβεί τα 85 dB(Α), (ΠΔ 149/2006 και ΠΔ 85/1991).Οι Έλληνες εργαζόμενοι αδυνατούν να δηλώσουν οι ίδιοι την επαγγελματική βαρηκοΐα τους (η οποία ούτε καν αναγνωρίζεται σαν αναπηρία, παρότι αποτελεί σοβαρή αναπηρία που δεν θεραπεύεται), είτε γιατί συνήθως έχουν αρνητικές συνέπειες, είτε γιατί επακολουθεί η ενασχόλησή τους σε βοηθητικές θέσεις με μικρότερη αμοιβή.
Σύμφωνα με οδηγία της Ε.Ε. (2002/49/ΕΚ) η Ελλάδα όφειλε ως τις 30/07/2007 να έχει εκπονήσει τους στρατηγικούς χάρτες θορύβου σε πόλεις με πληθυσμό άνω των 250.000 κατοίκων, τις οριακές τιμές για θορύβους οδικής κυκλοφορίας όπου κινούνται ετησίως περισσότερα από 6.000.000 οχήματα, αλλά και θορύβους σε σιδηροδρομικούς άξονες με περισσότερους από 60.000 συρμούς και για όλα τα μεγάλα αεροδρόμια και βιομηχανικούς χώρους εντός της επικράτειάς της. Επιπλέον, από τον Ιούλιο του 2008 έπρεπε να είχαν εκπονηθεί σχέδια δράσης για την αντιμετώπιση των προβλημάτων που προκαλούνται από το θόρυβο. Τίποτα από αυτά δεν έχει γίνει μέχρι σήμερα.
Με βάση τα προαναφερόμενα,
Ερωτώνται οι αρμόδιοι κ.κ. Υπουργοί:
• Για ποιους λόγους δεν εφαρμόζεται στην Ελλάδα η ευρωπαϊκή οδηγία 2002/49/ΕΚ, ενώ έχει ενσωματωθεί με ΚΥΑ (ΦΕΚ 384Β/ 28-3-2006) και πότε προβλέπεται να κατατεθούν στην ΕΕ οι στρατηγικοί χάρτες θορύβου;
• Διενεργούνται τακτικά έλεγχοι στους εργασιακούς χώρους σχετικά με το αν εφαρμόζεται η υπάρχουσα νομοθεσία προστασίας εργαζομένων από το θόρυβο; Αιτούμεθα την κατάθεση εγγράφων με στοιχεία σχετικών εργασιακών ατυχημάτων.
• Προβλέπεται η αναγνώριση της επαγγελματικής βαρηκοΐας ως αναπηρία και η ανάλογη αποζημίωση των πασχόντων εργαζομένων από τους εργοδότες;
• Πραγματοποιείται συστηματική επιθεώρηση, ως προς το θόρυβο, των μεγάλων εγκαταστάσεων (βιομηχανίες- βιοτεχνίες) με συχνότητα το αργότερο κάθε 6 μήνες και χορήγηση πιστοποιητικού συμμόρφωσης με τους όρους περιβαλλοντικής προστασίας;
Οι ερωτώντες βουλευτές
Μιχάλης Παπαγιαννάκης
Γρηγόρης Ψαριανός
ΑΡΧΗ
ΠΛΗΡΟΦΟΡΙΕΣ
ΑΝΑΖΗΤΗΣΗ
RSS