Γίνεται φανερό ότι διεξάγεται ένας άτυπος δημόσιος διάλογος στο υψηλότερο επίπεδο μεταξύ των δύο κομμάτων του δικομματισμού, που έχει ως ορίζοντα τη διαμόρφωση των όρων για πιθανή μελλοντική συγκυβέρνηση, ενός «μεγάλου συνασπισμού».
Ενώ στα λόγια και με κάθε ευκαιρία οι ηγεσίες της Ν.Δ. και του ΠΑΣΟΚ ξορκίζουν αυτό το ενδεχόμενο και δείχνουν ότι εργάζονται για την αναπαραγωγή των στερεοτύπων της κομματικής αυτοδυναμίας, επί της ουσίας και συστηματικά θέτουν τους όρους για μια ενδεχόμενη κοινή διακυβέρνηση.
Έχουν τεθεί ήδη τα θέματα της επίτευξης ενισχυμένης πλειοψηφίας ώστε να ισχύσει ο νόμος Παυλόπουλου, της επιδιωκόμενης συμφωνίας για τον Πρόεδρο της Δημοκρατίας, της πιθανής σύμπτωσης για τον χρόνο των εκλογών.
Είναι βέβαιο ότι οι εταίροι του συναινετικού δικομματισμού πιέζονται από την αυξανόμενη αγανάκτηση μέσα στην κοινωνία εναντίον των πολιτικών που ασκήθηκαν και των συνεπειών τους. Αντιλαμβάνονται επίσης ότι δεν έχουν δυναμική και φερεγγυότητα οι προτάσεις «μεταρρυθμίσεων» της κυβέρνησης και «διεξόδου» της αξιωματικής αντιπολίτευσης.
Μετά, λοιπόν, τη συστηματική και διαχρονική σύγκλιση στα προγράμματα των δύο κομμάτων για τα πλέον σοβαρά ζητήματα και ιδιαίτερα για τις πολιτικές διεξόδου από τη διεθνή οικονομική κρίση, επιχειρείται, ανομολογητί η διαμόρφωση συναινέσεων στην προοπτική ενός μπλοκ συγκυβέρνησης.
To Γραφείο Τύπου