Το πρώτο θέμα που ήθελα να αναφέρω είναι ότι σήμερα σ΄όλο τον πλανήτη υπάρχει μια τεράστια αγωνία αλλά και μια τεράστια δυστυχία σχετικά με τις θέσεις εργασίας και τις απολαβές. Ο πρώτος μήνας του Ομπάμα ήταν 600 χιλιάδες νέοι άνεργοι στις ΗΠΑ. Στην Κίνα κατά εκατοντάδες χιλιάδες επιστρέφουν στα χωριά τους, χωρίς να έχουν να κάνουν πια τίποτα, όσοι είχαν συγκεντρωθεί στις μεγάλες βιομηχανίες οι οποίες αντιμετωπίζουν κι αυτές κρίση από τη διεθνή αγορά.
Στην Ελλάδα υπάρχει αγωνία, υπάρχει δυστυχία και υπάρχει αγριότητα . Κι αυτό πρέπει να είναι επίκαιρο στην πολιτική της κυβέρνησης και αυτό θα έπρεπε να απασχολεί και τη Βουλή. Και από κάπου θα πρέπει τώρα από κάπου να ξεκινήσουμε.
Και ξαναβάζω το θέμα των καθαριστριών. Και σε εσάς που προεδρεύετε και προσωπικά στον Πρόεδρο τον κ. Σιούφα. Δεν μπορούμε να δεχτούμε ότι αυτό το όμορφο ανακαινισμένο κτίριο αίθουσα -και συγχαρητήρια- μπορεί να το καθαρίζουν γυναίκες οι οποίες παίρνουν 3,10 ? την ώρα, νοικιασμένες από τις γνωστές εταιρείες που μας έδωσαν αυτά τα αποτελέσματα με την πρόεδρο των καθαριστριών. Και ζητάμε να πάρετε άμεσα μέτρα.
Δεύτερον. Δεν θέλουμε να κάνουμε αφηρημένες τοποθετήσεις. Λέμε και το ξαναείπαμε και το είπαμε και με το πακέτο μέτρων για τις τράπεζες, όχι γενικά, ότι η κυβέρνηση κατευθύνει τους πόρους, οι οποίοι είναι δυσεύρετοι κι έχουν κόστος λόγω του διεθνούς χρέους, σήμερα σ΄ αυτούς που έχουν την ευθύνη. Και αναφέρω ένα συγκεκριμένο παράδειγμα, μέσα από το οποίο μπορούμε να συνειδητοποιήσουμε την πολιτική της κυβέρνησης. Ο Τειρεσίας. Γιατί ο Τειρεσίας; Ο Τειρεσίας, τυφλός μάντης στη Θήβα, χρειάζεται να μας πει πού θα πάμε, τι θα γίνει αύριο, ποια κυβέρνηση θα έχουμε τον επόμενο μήνα ενδεχομένως ή τον μεθεπόμενο, αλλά για ποιο λόγο αυτός ο αμείλικτος μηχανισμός ενάντια σε μικρούς και μεσαίους επιχειρηματίες προκειμένου να προστατεύσει τις τράπεζες. Και να ρωτήσω, γιατί να μην υπάρχει Τειρεσίας τότε για τις ασφαλιστικές εισφορές; Όπου γίνεται μια τεράστια -ξέρουμε- έλλειψη εκπλήρωσης των υποχρεώσεων πάρα πολλών εταιρειών, και μεγάλων εταιρειών. Γιατί Τειρεσίας στις τράπεζες και όχι Τειρεσίας στους εργαζόμενους, αν θέλετε Τειρεσίες; Γιατί οι μικροί και μεσαίοι, που πιέζονται πρώτα απ΄ όλα μπροστά στον κίνδυνο να γραφτούν από την Τειρεσία και να χάσουν τη δυνατότητα χρηματοδότησης να αφήνουν σε δεύτερη και Τρίτη μοίρα, παρά το ότι ίσως προσωπικά δεν το ήθελαν, τις ασφαλιστικές τους υποχρεώσεις.
Και γι αυτό σ΄ αυτό που είπε ο Πρωθυπουργός, όχι σε όλα, να του πω, επιτέλους κι εσείς, η Ν.Δ., πέστε ένα όχι σ΄ αυτούς που συνεχώς λέγατε ναι. Πέστε τουλάχιστον ένα όχι στις τράπεζες, στις οποίες συνηθίσατε και συνέχεια λέγατε ναι.
Το τρίτο. Χρειάζεται μια εντελώς διαφορετική στάση απέναντι στην Ε.Ε. Δεν μπορεί μ΄ αυτόν τον τρόπο. Δεν γίνεται να πηγαίνουμε στην Ε.Ε. και να ερχόμαστε και να δούμε τι βαθμό πήραμε και τι διορθώσεις θα κάνουμε στο γραπτό μας. Και αν θα το πάμε για το 2010 ή για το 2011 το έλλειμμα. 1% έλλειμμα μπορεί να είναι καταστροφικό και 10% που πάει στην παιδεία και στην έρευνα και στην κοινωνική συνοχή μπορεί μακροπρόθεσμα να δημιουργήσει θεμέλια για μια άλλη χώρα.
Μ΄ αυτή την έννοια, δεν μπορώ να καταλάβω γιατί …. αυτή την πρόταση την οποία έχει ο ΣΥΡΙΖΑ εδώ και μήνες, από τότε που εντάθηκε η κρίση, ότι δεν μπορεί η Ε.Ε. να έχει μια πολιτική που είναι το άθροισμα των μελών της και να μην έχει δική της πολιτική για την κρίση. Δεν έχει πολιτική η Ε.Ε. Το μόνο που λέει είναι, τι έκανε η Γαλλία, τι έκανε η Γερμανία, τι έκανε η Ισπανία, τι έκανε η Ελλάδα. Κι από κει και πέρα έρχεται και προσπαθεί να εφαρμόσει τους κανόνες του βρικόλακα, που είναι το Σύμφωνο Σταθερότητας.
Και σας ρωτώ, γιατί δεν το διεκδικούμε εμείς άμεσα και δυναμικά και απαιτητικά την ανάγκη ύπαρξης έκδοσης ευρωομολόγων ή ειδικού Ταμείου που θα σταματήσει αυτή την τεράστια διαφορά στο κόστος δανεισμού, που έχει ιδιαίτερο βάρος.
Χτες ο Γ. Δραγασάκης, που βρίσκεται σε μια συμμετοχή στις επιτροπές του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου με άλλους συναδέλφους, έθεσε στον κ. Αλμούνια αυτό το ερώτημα. Και είπε, γιατί υπάρχουν πολιτικές διαφορές. Γιατί δεν κάνουμε μέτωπο σ΄ αυτές τις πολιτικές διαφορές; Και δεν είμαστε μόνοι μας. Και είπε ότι το κόστος αυτό είναι κόστος για την Ε.Ε. 30 δις ?.
Το τέταρτο. Για μας κεντρική ιδέα είναι στροφή στο δημόσιο. Δεν λέω επιστροφή με την έννοια ότι όχι το δημόσιο με την έννοια που είχε, το κομματικοποιημένο, το καθυστερημένο, το αναξιοκρατικό, το εχθρικό στον πολίτη. Σήμερα αυτό βγαίνει από όλους. Και στην Ελλάδα πρέπει να το κάνουμε σύντομα. Υποθέσεις, όπως είναι Ολυμπιακή Αεροπορία, ΟΤΕ, Εθνική τράπεζα, ειδικά ένας ισχυρός τραπεζικός πόλος μέσα στο τραπεζικό σύστημα. Πρέπει να πάρουμε απαντήσεις. Μόνο μέσα από κει μπορείς πραγματικά να στηρίξεις πολιτικές με ευνοϊκούς δανειακούς όρους, με επιδοτικές ωθήσεις για τους αγρότες, για τους μικρομεσαίους, για τους καταναλωτές, για τους νέους, γι αυτούς που πιέζονται από τις πιστωτικές κάρτες και δεν μπορούν να επιβιώσουν.
Το πέμπτο είναι το θέμα των αγώνων. Εφ΄ όσον συνεχίζετε αυτή την πολιτική και, φοβάμαι, εφ΄όσον είστε η κυβέρνηση με αυτή την ταυτότητα, δεν υπάρχει άλλος δρόμος. Γιατί αγνοήσατε τους αγρότες, ενώ επανειλημμένα και μέσα εδώ η Αριστερά έθετε τα ζητήματα των αγροτών και τη δραματική κατάσταση που έχουν φτάσει. Και θάθελα να πω -και μιλάω και ως πρόεδρος της Κοινοβουλευτικής Ομάδας και ως βουλευτής Ηρακλείου- σήμερα είχε οργανωθεί μια συνάντηση των εκπροσώπων των αγροτών με τον Υπουργό Αγροτικής Ανάπτυξης. Τι ήθελε ο κ. Μαρκογιαννάκης μέσα.; Γιατί πήγε; Να κάνει δημόσιες σχέσεις; Γιατί ναρκοθετήσατε αυτή τη συνάντηση μετά απ΄ όλα αυτά που έγιναν, μετά την προσβολή που κάνατε; Γιατί δεν μάθατε ότι οι Κρητικοί -και πιστεύω ότι όλος ο λαός μας- δεν σκύβουν το κεφάλι. Γιατί ποιο λόγο επιμένετε σ΄ αυτή την πολιτική και απλώς στην εξασφάλιση ορισμένων οφελών μικροκομματικής σημασίας;
Εμείς οφείλουμε να στηρίξουμε και να καλέσουμε τους εργαζόμενους να αγωνιστούν. Διότι, ξαναλέω, η κρίση με τις πολιτικές που εφαρμόζονται μέχρι σήμερα είναι πολιτικές οι οποίες στρέφονται ενάντια στο θύμα και είναι υπέρ του θύτη.
Το έκτο. Νομίζω ότι το πρόβλημα είναι πολιτικό τελικά. Και όλοι καταλήγουν και το κατανοούν αυτό. Είχαμε συνηθίσει με μια οικονομία η οποία δούλευε χωρίς την πολιτική παρέμβαση, δηλαδή όταν έλεγαν πολιτική παρέμβαση, εννοούσαν τους ελέγχους και τα όρια που θα μπούνε στην αγορά σε σχέση με την οικολογική διάσταση, με την κοινωνική διάσταση, την παρουσία του δημοσίου την ηχηρή μέσα στην οικονομία. Είχε εκτοπιστεί η πολιτική η οποία έλεγχε και ήταν ανοικτή η πολιτική των κατασταλτικών μηχανισμών και η πολιτική που έκλεινε τα μάτια στη μαφία αυτή, που εγκαταστάθηκε στην κορυφή της παγκόσμιας οικονομίας, το χρηματοπιστωτικό σύστημα.
Η ζωή δείχνει ότι δεν υπάρχουν συνταγές μέσα στα πλαίσια αυτών των πολιτικών που μπορεί να δώσουν λύση. Ούτε συνταγές Μέρκελ-Σαρκοζί, της δεξιάς, δίνουν λύση, ούτε όμως οι συνταγές του Θαπατέρο, που έχει βουλιάξει την Ισπανία στο μεγαλύτερο ποσοστό ανεργίας, ειδικά των νέων, μέσα στην Ε.Ε. Ούτε του σοσιαλιστή του κ. Μπράουν, όπου σήμερα είναι η πιο εκτεθειμένη χώρα η Μεγάλη Βρετανία.
Μ΄ αυτή την ανάγκη πρέπει να δώσουμε μια απάντηση η οποία είναι έξω από τα όρια της συναίνεσης.
Άκουσα τον Πρόεδρο του ΠΑΣΟΚ να κάνει τις τοποθετήσεις του στο κάλεσμα για συναίνεση από τη Ν.Δ. Την είδα τη συναίνεση. Την είδα με τρομακτικό τρόπο. Χτες το βράδυ. Γιατί δεν είναι μικρή η υπόθεση των νοσοκομείων, δεν είναι μικρή η υπόθεση των γιατρών. Όταν ΠΑΣΟΚ και Ν.Δ. απέναντι σε μια ιστορικού χαρακτήρα σύμβαση, πρώτη σύμβαση που υπογράφεται ανάμεσα σε εργαζόμενους με το δημόσιο εργοδότη στην ιστορία και οι δύο μαζί, καλύπτοντας ο ένας τον άλλον, για να στηρίξουν το διευθυντικό κατεστημένο της αναξιοκρατίας και του κομματισμού, ο οποίος είναι μια διαρχία συναίνεσης μέσα στα νοσοκομεία. Φτάσαμε να ζητήσουν αναπομπή των διατάξεων και επανασυζήτηση.
Εγώ θέλω από εδώ να πω στους γιατρούς ότι στηρίζουμε τον αγώνα τους, ότι δεν πρέπει να κάνουν πίσω, ότι αυτή τη στιγμή μπορούν να πετύχουν κάτι που είναι σημαντικό γι αυτούς και για όλους.
Επομένως η λύση είναι πολιτική και δεν είναι η απάντηση που μας ζητάει το σύστημα και που μας ζητάνε πολλά ΜΜΕ. Επιτέλους, ας φύγουμε απ΄ αυτή την τρομακτική ….. ας φύγουμε απ΄ αυτό το αναχρονιστικό, καθυστερημένο τοπίο των δημοσκοπήσεων που καλύπτουν συνεχώς τα δελτία της τηλεόρασης. Ας μας βάλουν όπου θέλουν, 8, 6.. 4, 3%, το δεχόμαστε ως ΣΥΡΙΖΑ. Ας μας βάλουν σε όποια σειρά θέλουν, τρίτους.. τέταρτο, πέμπτο.. έκτο κόμμα, το δεχόμαστε. Ας αφήσουν ανοιχτή τη συζήτηση. Το ερώτημα δεν είναι ποιος θα συνεχίσει μέσα στο σύστημα. Το ερώτημα είναι, τι θα γίνει, τι προγραμματικές θέσεις πρέπει να υπάρξουν για να βγούμε απ΄ αυτό το σύστημα.
Εδώ θέλω να σας πω, επειδή πολλά συζητούνται σχετικά με τις θέσεις του ΣΥΡΙΖΑ για συνεργασία κ.λπ. Ούτε η Ν.Δ., ούτε το ΠΑΣΟΚ, ούτε το ΚΚΕ, ούτε ο ΛΑΟΣ είναι δύναμη συνεργασίας, όπως είμαστε εμείς, σημαντική δύναμη. Ο ΣΥΡΙΖΑ με αριστερούς, οικολόγους, σοσιαλιστές, κομμουνιστές μέσα στις γραμμές μας. Δεν διστάζουμε να συνεργαστούμε με κανέναν. Δεν ζητάμε εμείς ούτε πιστοποιητικά προτέρου εντίμου βίου, ούτε ιατρικό φάκελο. Δεν διστάζουμε να συνεργαστούμε με δυνάμεις που προέρχονται από τον σοσιαλιστικό χώρο, ανεξάρτητες προσωπικότητες, το ΔΗΚΚΙ, αλλά πάνω σε πρόγραμμα και πάνω σε θέσεις κι όχι για να καλύψουμε άλλες πολιτικές. Και είπαμε … και περιμένουμε εμείς και στο ΚΚΕ απευθυνόμαστε -έχει κλείσει την πόρτα, δικαίωμά του. Και στο ΠΑΣΟΚ. Όπως απευθυνόμαστε σε όλη την κοινωνία. Ελάτε, κοινή δράση, κοινή δράση.
Θέματα που βγήκαν από τη σημερινή συζήτηση;
• Άμεση μείωση των εξοπλισμών.
• Κατάργηση όλων των εγκαταστάσεων τις οποίες πληρώνει η Ελλάδα τουλάχιστον, στα πλαίσια των αμερικανο-Νατοϊκών βάσεων.
• Απόσυρση με δημοψήφισμα της Συνθήκης της Λισαβόνας που μας κρατάει σ΄αυτό το νεοφιλελεύθερο πλαίσιο,
• Αγώνα για την κατάργηση του Συμφώνου Σταθερότητας,
• Εθνικοποίηση της Εθνικής Τράπεζας και δημιουργία ισχυρού εθνικού πόλου. Νόμοι που θα καταργούν την ευέλικτη εργασία και της Ν.Δ. το οπλοστάσιο, το σημερινό και του 90. Και του Παπαϊωάννου για την μερική απασχόληση.
• Κατάργηση των νόμων για την ασφάλιση, που υποβαθμίζουν τα δικαιώματα των εργαζομένων και της Ν.Δ. και το νόμο Ρέππα.
• Επιστροφή της Ολυμπιακής, όχι στη ΜIG, στο δημόσιο χώρο.
• Ανάκτηση του ΟΤΕ,
• Κατάργηση των ΣΔΙΤ.
• Κατάργηση της αγροτικής γραφειοκρατίας μέσα από τη ΣΥΔΑΣΕ, τη ΓΕΣΑΣΕ, την ΠΑΣΕΓΕΣ, που έχει καθηλώσει το κίνημα. Ελάτε.
Από εκεί και πέρα πρέπει να είμαστε σαφείς. Ο ΣΥΡΙΖΑ υπολογίζει την κοινωνία, αλλά κάνει λάθος κανείς εάν πιστεύει ότι είμαστε το ναυαγοσωστικό του συστήματος. Έχουμε βγάλει τα συμπεράσματά μας από όλη την ιστορία της Αριστεράς, και από το 1989, όταν πήγε να λειτουργήσει έτσι.
Θέλουμε να είμαστε το πλοίο με ανοιγμένα πανιά, που οδηγεί στο μέλλον, που δίνει ελπίδες. Έχουμε κάνει μεγάλα βήματα αυτή την τελευταία πενταετία και δεν πρόκειται να υπάρξει καμιά επιστροφή. Ξέρουμε ότι ζούμε σε μεταβατική εποχή, ότι μπορούμε να πάμε πάνω, μπορούμε να πάμε κάτω. Και πιστεύουμε βαθιά, όσο δύσκολο κι αν είναι -και σήμερα καταλαβαίνουμε ότι είναι ιδιαίτερα δύσκολο- ότι χρειάζεται μια εντελώς διαφορετική κοινωνική και πολιτική πλειοψηφία με πυρήνα την Αριστερά για να προσπαθήσει να δώσει αυτές τις απαντήσεις.
ΑΡΧΗ
ΠΛΗΡΟΦΟΡΙΕΣ
ΑΝΑΖΗΤΗΣΗ
RSS