- Να ξεκινήσουμε, αν δεν έχετε αντίρρηση, από την Οικονομία. Πολίτες ακούν τον Διοικητή της Τράπεζας της Ελλάδας, διαβάζουν τις προβλέψεις του κ. Αλμούνια και είναι προφανές ότι και ανησυχούν και προβληματίζονται και φοβούνται.. Πιστεύετε πράγματι ότι έρχεται λαίλαπα και εδώ;..... Από την άλλη.. μπορούμε να προχωρήσουμε με φοβισμένους πολίτες;.. Καλλιεργείται αυτό..
Όλοι προβληματιζόμαστε και από το μέγεθος της διεθνούς οικονομικής κρίσης και από τα όσα βλέπουμε να έρχονται και έχουν ήδη έρθει στην πραγματική οικονομία και έχουν να κάνουν και με τις τσέπες μας αλλά και με το κοινωνικό έλλειμμα το οποίο αναπτύσσεται με ραγδαίους ρυθμούς. Και έχει να κάνει, όχι τόσο με τους δείκτες τους οικονομικούς, τους οποίους δεν πολυκαταλαβαίνουν οι πολίτες, αλλά με αυτό που μπορούν να καταλάβουν, δηλαδή την αύξηση της ανεργίας, της ετεροαπασχόλησης, της ελαστικής απασχόλησης, της μείωσης της αγοραστικής δυνατότητας εξ αιτίας των χαμηλών μισθών και των υψηλών τιμών στα είδη λαϊκής κατανάλωσης, όλα αυτά που ζούμε καθημερινά.
Αυτό που μας προβληματίζει περισσότερο απ΄όλα όμως είναι ότι και ο κ. Προβόπουλος και η Κομισιόν και η κυβέρνηση και η αξιωματική αντιπολίτευση δεν έχoυν εναλλακτική πρόταση και βασίζονται σ΄ ένα μοντέλο οικονομικής διαχείρισης και ανάπτυξης το οποίο είχαμε εδώ και πάρα πολλά χρόνια και μας οδήγησε σ΄ αυτή την κρίση. Θα περίμενε, λοιπόν, κανείς να δει να αναπροσαρμόζουν την στρατηγική και την πολιτική τους. Δεν είναι δυνατόν με τις ίδιες συνταγές που μας οδήγησαν στην κρίση να πιστεύουν ότι μπορούμε να ξεπεράσουμε την κρίση.
- Λέτε δηλαδή ότι με τα ίδια εργαλεία που φτάσαμε εδώ που φτάσαμε, που οδηγηθήκαμε στην κρίση, γίνεται.. απεγνωσμένη προσπάθεια να ξεπεράσουμε την κρίση. Κι αυτό είναι ο ορισμός του παράλογου..
Αυτό ακριβώς θέλω να πω. Εδώ υπάρχει ένας προσανατολισμός της οικονομικής πολιτικής να προσπαθήσουμε να μειώσουμε το δημοσιονομικό έλλειμμα και το δημόσιο χρέος. Κάτι το οποίο το ακούμε.. όσα χρόνια εγώ θυμάμαι τον εαυτό μου, από τότε που άρχισα να καταλαβαίνω τα οικονομικά πράγματα, εδώ και είκοσι χρόνια περίπου, ακούω τα ίδια πράγματα. Δεν έχω ακούσει ποτέ Διοικητή της Τράπεζας της Ελλάδας τα τελευταία είκοσι χρόνια να κάνει μια Έκθεση που να έχει διαφορετικό προσανατολισμό, που να μας πει, το πρόβλημά μας δεν είναι το δημόσιο έλλειμμα ή το χρέος, αλλά είναι η ανεργία. Δεν το έχω ακούσει ποτέ αυτό.
Ερχόμαστε τώρα, σε μια περίοδο που βλέπουμε στον κόσμο γύρω μας και στην Ευρώπη να υπάρχουν συνταρακτικές αλλαγές και εξελίξεις, βλέπουμε πακέτα κρατικών παρεμβάσεων τρισεκατομμυρίων να εξανεμίζονται ωσάν οι τράπεζες και οι επιχειρήσεις να είναι βαρέλια δίχως πάτο και βλέπουμε όλοι να κάνουν λόγο για μια ωρολογιακή βόμβα στις ευρωπαϊκές τράπεζες, χωρίς να γνωρίζουν την έκταση των τοξικών ομολόγων που έχουν αγοράσει κυρίως από τις ΗΠΑ, αλλά να αναφέρονται και στα περίφημα δάνεια των τραπεζών στην Ανατολική Ευρώπη, βλέποντας ότι και οι ελληνικές τράπεζες εμπλέκονται σ΄ αυτά, έχουν επενδύσει πάνω από 53 δις στην Ανατ. Ευρώπη- αλήθεια αν αυτά τα είχαν επενδύσει στην ελληνική οικονομία, θα είχε αυξηθεί η ζήτηση.
Μιλάμε για ανάγκη μείωσης του δημοσιονομικού ελλείμματος και κανείς δεν μιλάει για τη πραγματική ανάγκη μείωσης του κοινωνικού ελλείμματος. Τη δυνατότητα να αυξηθεί η αγοραστική δύναμη, να μειωθεί η ανεργία, να αυξηθούν οι μισθοί και η κοινωνική προστασία.
- Βλέπω ότι εστιάσατε στο ζήτημα της ζήτησης.. Να το κρατήσω αυτό.. Και να σας πάω σ΄ αυτά που ζητάει η Κομισιόν σήμερα από την Ελλάδα. Ζητάει τα γνωστά, συγκράτηση των μισθών του δημοσίου σε μόνιμη βάση, αναμόρφωση του φορολογικού συστήματος, καμία πρόσθετη παροχή.. Ακούω επίσης ότι η μία χώρα θα στηρίξει την άλλη αν εκτιμήσει ότι πράγματι αυτή η χώρα.. έχει ανάγκη, αλλά θα στηρίξει την οικονομική πολιτική με την υπόσχεση από την πλευρά να παγώσουμε τους μισθούς για τέσσερα χρόνια.. Αυτά διαβάζω, δεν ξέρω αν θα είναι έτσι. Το ερώτημα είναι, μπορεί να ενισχυθεί η ζήτηση μ΄ αυτόν τον τρόπο; Μπορεί να ενισχυθεί η κατανάλωση; Μπορεί να δουλέψει η μηχανή της οικονομίας;..
Νομίζω ότι μ΄ αυτές τις κατευθύνσεις που και η Κομισιόν και ο Διοικητής της Τράπεζας της Ελλάδας υιοθετούν δεν μπορεί να υπάρξει ενίσχυση της ζήτησης. Αντιθέτως, μας ζητάνε νέες θυσίες -χωρίς χρονικό ορίζοντα αυτή τη φορά. Μας ζητάγανε θυσίες και την περίοδο της ανάπτυξης και μας έλεγαν ότι οι θυσίες αυτές γίνονται προκειμένου να έχουμε υψηλούς ρυθμούς ανάπτυξης που θα μας οδηγήσουν σε ευημερία. Τους αυξημένους ρυθμούς ανάπτυξης τους καρπώθηκαν ορισμένοι, πολύ λίγοι. Η κοινωνία δεν κατάφερε τελικά να καρπωθεί αυτούς τους αυξημένους και υψηλούς ρυθμούς ανάπτυξης. Τώρα αλλάζει το σύνθημα. Μας ζητάνε θυσίες όχι για την ανάπτυξη. Θυσίες για να μην βουλιάξουμε.
- Είχαμε την ευκαιρία με την ανάπτυξη να περιορίσουμε τα ελλείμματα και δεν το κάναμε...
Δεν το κάναμε. Και ήταν αναμενόμενο να μην το κάνουμε. Αυτό που θέλω να επισημάνω είναι ότι, αν ακολουθήσουμε αυτή την πολιτική που μας ζητάνε να ακολουθήσουμε, θα οδηγηθούμε με μαθηματική ακρίβεια σε μια παρατεταμένη κοινωνική ένταση, σε διεύρυνση των κοινωνικών ανισοτήτων, πράγμα το οποίο δεν μπορώ να καταλάβω πώς μπορούν να μας το προτείνουν τη στιγμή που βρισκόμαστε μπροστά σε κρίση.
Την ίδια στιγμή που δεν υπάρχει καμία μέριμνα για όλους όσους το προηγούμενο διάστημα κέρδισαν -και κέρδισαν πολλά- και κυρίως για τους τραπεζίτες, στους οποίους δίνουμε με πολύ μεγάλη άνεση 28 δις ?, μαθαίνουμε ότι μεγάλο ποσό εξ αυτών των χρημάτων θέλουν να το διαθέσουν για να ενισχύσουν τις υψηλού ρίσκου επενδύσεις τους στα Βαλκάνια κι όχι για να δώσουν δάνεια και όχι για να ενισχύσουν τη ζήτηση της ελληνικής οικονομίας και αναρωτιέμαι πώς είναι δυνατόν μ΄ αυτή τη λογική να μπορέσουμε να προχωρήσουμε.
Σ΄ αυτή την περίοδο της κρίσης η χώρα μας θα έπρεπε να σηκώσει το ανάστημά της στην Κομισιόν και στην Ε.Ε. -κάτι το οποίο το κάνουν άλλες χώρες. Αν δείτε τις προβλέψεις της Κομισιόν για πολλές χώρες στην ευρωζώνη, οι προβλέψεις για το έλλειμμα είναι πάνω από 10% -της Ισπανίας, της Ισλανδίας, της Γαλλίας- κι εκεί λένε ότι θα έχουμε έλλειμμα για ένα μεγάλο διάστημα, το οποίο όμως έλλειμμα θα μας βοηθήσει για να δώσουμε χρήματα στην οικονομία, να αυξηθεί η ζήτηση, να ενισχυθεί η απασχόληση, πρόγραμμα δημόσιων επενδύσεων, πρόγραμμα για νέες θέσεις απασχόλησης για να αντιμετωπίσουμε την κρίση. Και σταδιακά, σ΄ένα βάθος χρόνου, αυτή η πρόσκαιρη αύξηση του ελλείμματος θα επιστρέψει σε ενίσχυση της πραγματικής οικονομίας..
- Και να καλυφθούν τα ελλείμματα στην πορεία...
.. Ακριβώς. Το ίδιο έπρεπε να κάνουμε κι εδώ. Δεν είναι δυνατόν αυτή τη στιγμή να μας απασχολεί η αύξηση του δημόσιου ελλείμματος και του δημόσιου χρέους. Βεβαίως είναι αρνητικά στοιχεία για μια οικονομία. Αλλά βρισκόμαστε μπροστά σε μια πρωτοφανή κρίση. Άρα λοιπόν θα έλεγε κανείς, ας αυξηθεί πρόσκαιρα το έλλειμμα, προκειμένου να μειωθεί το κοινωνικό έλλειμμα. Αυτή πρέπει να είναι η προτεραιότητά μας σήμερα.
Μπροστά σ΄ όλα αυτά, παρατηρώ σήμερα τις εφημερίδες και βλέπω ότι η χώρα μας έχει μια σταθερή πρωτιά στη διαφθορά στη δημόσια διοίκηση και όχι μόνο, μια σταθερή πρωτιά στα λαδώματα. 750 περίπου εκατ. ? το 2008 για λαδώματα που αφορούν υπηρεσίες που θα έπρεπε να προσφέρονται με τρόπο διαφανή στους έλληνες πολίτες. Αυτά μπορούμε να τα περιορίσουμε; Και ας αφήσουμε τους μισθούς.
- Αν την απάντηση στην κρίση την δώσουν αντι-νεοφιλελεύθερες δυνάμεις μέσα από συνθέσεις, ο ΣΥΝ θα ήθελε να έχει ρόλο και συμμετοχή σ΄ αυτή τη σύνθεση;
Ασφαλώς. Και όχι απλά θα ήθελε. Θα ήθελε να έχει πρωταγωνιστικό ρόλο. Εδώ και μια οκταετία τουλάχιστον, από τότε που κάναμε το πρώτο προγραμματικό μας συνέδριο, είχαμε προβλέψει ότι μια νέα διαχωριστική γραμμή υπάρχει πια στην κοινωνία μας. Είναι αυτή που από τη μια έχει τις δυνάμεις που υποστηρίζουν ή ανέχονται τις νεοφιλελεύθερες πολιτικές και από την άλλη τις αντι-νεοφιλελεύθερες δυνάμεις, τις δυνάμεις εκείνες που λένε ότι η κοινωνία δεν μπορεί να προχωρήσει με μια απόλυτη υποταγή στην οικονομία της αγοράς.
- Να υποθέσω δηλαδή ότι το περιεχόμενο της διακυβέρνησης ενδιαφέρει την σύγχρονη Αριστερά...
Μα και βέβαια την ενδιαφέρει. Ειδικά εμάς η ένδειξη ότι μας ενδιαφέρει είναι ότι κάτσαμε οκτώ μήνες και δουλέψαμε σκληρά και έχουμε ένα πρόγραμμα αυτή τη στιγμή το οποίο είναι ένα ολοκληρωμένο πρόγραμμα που αναφέρεται και στις σύγχρονες αντιθέσεις και στα νέα μεγάλα προβλήματα που έρχονται από τη διεθνή οικονομική κρίση, ένα επεξεργασμένο πόνημα που αφορά μια αναζήτηση διεξόδου από την κρίση. Αν δεν μας ενδιέφερε η διακυβέρνηση και το περιεχόμενό της, δεν θα καθόμασταν να παράξουμε 400 σελίδες..
- Είπατε όμως τη λέξη, με πρωταγωνιστικό ρόλο... διότι εγώ θα σας θέσω το ερώτημα, όπως τέθηκε στον κ. Φ. Κουβέλη και απάντησε προβληματισμός ψήφος εμπιστοσύνης ή ψήφος ανοχής στο ΠΑΣΟΚ είπε ναι, με προϋποθέσεις.. Θα λέγατε το ίδιο;...
Δεν θα έμπαινα στον κόπο να πω κάτι παρόμοιο, δεδομένου ότι ανοίγει μια συζήτηση με μια τέτοια τοποθέτηση η οποία, κατά τη γνώμη μου, δεν είναι ώριμη. Διότι, αν δεν έχεις καν συζητήσει τους προγραμματικούς όρους και τις προϋποθέσεις, όταν βλέπεις ότι το κόμμα της αξιωματικής αντιπολίτευσης δεν παράγει με σαφήνεια τοποθετήσεις πάνω στα κρίσιμα προβλήματα της ελληνικής κοινωνίας, αντιθέτως υπάρχουν φωνές στο εσωτερικό του που επιμόνως μιλάνε για την ανάγκη προσέγγισης προγραμματικής με το κόμμα της Ν.Δ. σε έναν άξονα, όχι αντινεοφιλελεύθερο όπως είπαμε πιο πριν, αλλά ενίσχυσης των σημερινών πολιτικών....
- Για ποια στελέχη του ΠΑΣΟΚ λέτε...
Είναι πολλά τα στελέχη αυτά.. Από τα οποία.. πολλοί απ΄ αυτούς με απόλυτη ειλικρίνεια -και σέβομαι τις απόψεις τους- .. όπως ο κ. Παπαδόπουλος προχθές που παρουσίασε ένα βιβλίο... Είναι ένα στέλεχος που σέβομαι απόλυτα για την παρουσία και τις θέσεις του....
- Δεν είπε κάτι τέτοιο....
... Ο κ. Παπαδόπουλος, λοιπόν, στην παρουσίαση του βιβλίου είπε ότι πρέπει να μιλήσουμε με τη γλώσσα της αλήθειας στον ελληνικό λαό και να μην χαϊδεύουμε τα αυτιά.. Περίπου αυτό είπε... Η κυρία Διαμαντοπούλου κατά καιρούς, ο κ. Χρυσοχοϊδης, ο κ. Πάγκαλος μ΄έναν τρόπο ιδιαίτερα γλαφυρό εκτοξεύει ύβρεις και επιθέσεις στα κόμματα της Αριστεράς αν και κοινοβουλευτικός εκπρόσωπος του ΠΑΣΟΚ -δεν είναι απλά ένα στέλεχος.. Υπάρχουν λοιπόν από τη μια πλευρά απόψεις που δεν μιλάνε για στρατηγική αντινεοφιλελεύθερη. Αντιθέτως, μιλάνε με την ίδια γλώσσα που μίλαγε το ΠΑΣΟΚ όταν ήταν κυβέρνηση..
- Λέτε ότι όλοι αυτοί θα έβλεπαν με καλό μάτι τη συγκυβέρνηση;...
Δεν ξέρω αν θα έβλεπαν με καλό μάτι τη συγκυβέρνηση. Λέω ότι δεν βλέπουν, δεν φαντάζονται, δεν οραματίζονται μια ριζική αλλαγή στρατηγικής.
Εμάς αυτό που μας ενδιαφέρει είναι η χώρα να αλλάξει ρότα διακυβέρνησης. Και προσπαθούμε να περιγράψουμε μια λύση αριστεράς, που είναι πολύ έξω από τις προτάσεις Προβόπουλου, που είναι πολύ έξω από τις προτάσεις για το ασφαλιστικό, έτσι όπως κατατίθενται και υιοθετούνται και από το ΠΑΣΟΚ -που φαίνεται ανοιχτό σ΄ αυτό το διάλογο που ζητά ενίσχυση της ανταποδοτικότητας και τρεις πυλώνες- που είναι πολύ έξω από μια λογική νεοφιλελεύθερης οικονομικής και κοινωνικής πολιτικής, όπως την είδαμε από τις κυβερνήσεις του ΠΑΣΟΚ και της Ν.Δ. τα τελευταία δεκαπέντε χρόνια.
- Αναφερθήκατε στις δηλώσεις και τις τοποθετήσεις του κ. Πάγκαλου και έχω την αίσθηση ότι δικαιούμαι να σας ρωτήσω αν σας ενόχλησε η προσωπική επίθεση του κ. Πάγκαλου, η επίθεση στο πρόσωπό σας, ο οποίος μίλησε για γραφικότητες...
Δεν με ενόχλησε, διότι είμαι συνηθισμένες σ΄ αυτές τις επιθέσεις του κ. Πάγκαλου. Φαντάζομαι ότι θα ʽπρεπε να ενόχλησε την ηγεσία του ΠΑΣΟΚ και τον κ. Παπανδρέου ο τρόπος με τον οποίον ο κ. Πάγκαλος συμπεριφέρεται, διότι δεν είναι απλό στέλεχος.
Από εκεί και πέρα θέλω να σας πω με ειλικρίνεια ότι το να βρίσκομαι διαρκώς στο στόχαστρο του κ. Πάγκαλου αλλά και όσων δυνάμεων στο ΠΑΣΟΚ έχουν επιλέξει με αλαζονεία ένα δρόμο απόκλισης από την προοπτική που επισήμως το ΠΑΣΟΚ ευαγγελίζεται, που είναι η σύγκλιση με την Αριστερά, εμένα αυτό δεν με ενοχλεί. Αυτό θα έπρεπε να ενοχλεί τον κ. Παπανδρέου, το ΠΑΣΟΚ, την ηγεσία του.
- .. Περιμένατε να αποδοκιμάσει το ΠΑΣΟΚ αυτές τις δηλώσεις....
Δεν το έκανε όταν ο κ. Πάγκαλος καταφέρθηκε εναντίον μας με απαξιωτικούς όρους την περίοδο του Δεκέμβρη και έλεγε ότι είμαστε μια συμμορία που ανεχόμαστε πράξεις βίας και βανδαλισμών. Γιατί να το κάνει τώρα; Άλλωστε είναι μια κλασική τακτική που ακολουθούν τα κόμματα εξουσίας, έχουν απ΄ όλες τις φωνές. Έχουν και φωνές που χαϊδεύουν τα αυτιά μας, έχουν και φωνές που μας μαστιγώνουν.
Αυτό που έχει σημασία είναι ότι εμείς δεν στεκόμαστε ούτε στις δηλώσεις των στελεχών των κομμάτων, ούτε στην ασάφεια -γιατί είναι εσκεμμένη η ασάφεια της πολιτικής τους- ούτε στις γενικόλογες προτάσεις συνεργασίας χωρίς εξειδίκευση σε συγκεκριμένους τομείς, της οικονομίας ή της κοινωνικής πολιτικής. Εσκεμμένα, λέω, γενικόλογες για να ψαρέψουν στα θολά νερά δυσαρεστημένους ψηφοφόρους του ΠΑΣΟΚ που κοιτάνε και βλέπουν ελπίδα προς τα αριστερά.
Αυτό που μας αφορά -ακριβώς γιατί μας ενδιαφέρει η επόμενη ημέρα των εκλογών, ακριβώς γιατί μας ενδιαφέρει οι εκλογές αυτές να είναι εκλογές ελπίδας, που θα ανατρέψουν τους συσχετισμούς και θα φέρουν πιο κοντά την προοπτική μιας άλλης πορείας για τη διακυβέρνηση του τόπου- αυτό που μας ενδιαφέρει είναι να καταθέσουμε με ευθύνη τις προτάσεις, το πρόγραμμά μας στην ελληνική κοινωνία. Όχι μόνο στα μέλη μας. Σ΄ όλη την ελληνική κοινωνία.
- Υπάρχει η τοποθέτηση ότι ο Συνασπισμός είναι ένα άλλο ΚΚΕ με life style, αλλά από την άλλη θα ήθελα να ρωτήσω -το υπαινιχθήκατε- ότι από τη μια το ΠΑΣΟΚ σας καλεί να συνεργαστείτε και από την άλλη στελέχη, όπως ο κ. Πάγκαλος, σας θεωρούν γραφικούς, ότι είστε ένα άλλο ΚΚΕ.. Φαινομενικά υπάρχει μια αντίφαση..
Κατ΄ αρχήν θα σας πω ότι το να απορρίπτει κανείς το σημερινό κοινωνικό περιβάλλον δεν είναι και τόσο προς θάνατον. Ίσα-ίσα θα περίμενε κανείς να ήταν και περισσότερες οι φωνές που απορρίπτουν ένα κοινωνικό περιβάλλον ανισοτήτων, ένα κοινωνικό περιβάλλον το οποίο δεν εμπνέει την εμπιστοσύνη των πολιτών, δεν έχει να κάνει σε τίποτα με τη δικαιοσύνη που όλοι ευαγγελιζόμαστε.. Ναι, είναι αλήθεια, διεκδικούμε τον μετασχηματισμό της κοινωνίας. Δεν το έχουμε κρύψει ποτέ αυτό.
Είναι φανερό πια στους πολίτες ότι δεν είναι τυχαίο ότι από τη μια υπάρχουν προτάσεις που επισήμως μιλάνε για την ανάγκη ευρύτερων συναινέσεων και συνεργασιών στον ευρύτερο προοδευτικό χώρο και από την άλλη -σας είπα και πιο πριν- μια σειρά από στελέχη εκτοξεύουν ύβρεις στην Αριστερά. Αυτή η σύγχυση και η ασάφεια, σε συνδυασμό με την ασάφεια θέσεων -κι εκεί θέλω να επιμείνουμε και όχι στο τι είπε το ένα στέλεχος ή τι είπε το άλλο.. Να επιμείνουμε, για παράδειγμα στο ποια είναι η θέση της αξιωματικής αντιπολίτευσης σήμερα για την παιδεία, τι λέει για τα ιδιωτικά πανεπιστήμια, τι λέει για την ιδιωτικοποίηση της Ολυμπιακής, τι λέει για το τραπεζικό σύστημα..
- Κατά συνέπεια δεν βλέπετε ότι υπάρχει πεδίο κοινής δράσης.. πεδίο σύγκλισης...
Πεδίο κοινής δράσης βεβαίως και υπάρχει, κυρίως με τον κόσμο του ΠΑΣΟΚ, με τον οποίον βρισκόμαστε μαζί σε κοινούς αγώνες...
- Σε ότι αφορά τον πολιτικό φορέα του ΠΑΣΟΚ;...
.. Διότι -επιτρέψτε μου την εκτίμηση.. ότι η κοινωνική βάση του ΠΑΣΟΚ σε όλα αυτά τα μεγάλα διλήμματα που έθεσα πιο πριν είναι πολύ κοντά στις δικές μας απόψεις και πολύ κοντά στις δικές μας προγραμματικές θέσεις. Με την ηγεσία του ΠΑΣΟΚ, που σκοπίμως αφήνει αυτές τις ασάφειες, είναι φανερό ότι υπάρχουν μικρά περιθώρια. Ενδεχομένως τα περιθώρια αυτά να γίνουν μεγαλύτερα, εάν στην επόμενη εκλογική αναμέτρηση καταγραφεί αυτό που εμείς αισθανόμαστε ότι ήδη υπάρχει, η ανατροπή των συσχετισμών. Εάν βγει ενισχυμένη η Αριστερά και ο ΣΥΡΙΖΑ έναντι ενός δικομματισμού, που φαίνεται ότι βρίσκεται σε μια κατάσταση μεγάλης κρίσης.
- Λέτε ότι τότε ενδεχομένως θα διευρυνθούν αυτά τα περιθώρια.. Όμως οι δημοσκοπήσεις δεν καταδεικνύουν κάτι τέτοιο.. Αυτή τη στιγμή ασφαλώς ο ΣΥΝ δημοσκοπικά είναι σε πολύ καλύτερη θέση από τις εκλογές του 2007, από το ποσοστό που εισέπραξε το 2007, όμως υπάρχει μια πτώση.... Δεν σας ανησυχεί αυτό;
Όχι, δεν με ανησυχεί, δεδομένου ότι όταν ο ΣΥΝ βρισκόταν στο αμόνι των κοινωνικών διεργασιών την περίοδο των κινητοποιήσεων για το άρθρο 16 ήταν στο 2%. Δεν με ανησυχούν οι δημοσκοπήσεις. Προσπαθώ να μελετώ τα ποιοτικά τους χαρακτηριστικά. Αν οι πολιτικές δυνάμεις σχεδίαζαν την πολιτική τους με βάση τα δημοσκοπικά ευρήματα, τότε δεν θα είχε κανένα ενδιαφέρον η πολιτική ζωή.
Εμείς ενδιαφερόμαστε να ανατρέπουμε τις προβλέψεις και όχι να τις επιβεβαιώνουμε. Να τις ανατρέπουμε προς το καλύτερο. Έχουμε μπροστά μας μια εκλογική αναμέτρηση, η οποία είναι σε λίγους μήνες, σχεδόν σε τρεισήμισι μήνες, είναι οι ευρωεκλογές, αν δεν έχουμε εθνικές εκλογές πιο μπροστά. Αυτή για μας είναι μια πολύ σημαντική ευκαιρία καταγραφής νέων συσχετισμών στην πολιτική ζωή του τόπου. Και λέμε ξεκάθαρα ότι το δίλημμα που υπάρχει αυτή τη στιγμή στους πολίτες, στον ελληνικό λαό είναι, από τη μια αν θα ενισχύσουν τα δυο κόμματα εξουσίας που μας οδήγησαν στη σημερινή κρίση και στο κοινωνικό έλλειμμα ή θα δώσουν δύναμη στην Αριστερά, δίνοντάς της την εντολή να ανατρέψει τους σημερινούς πολιτικούς συσχετισμούς και να ανατρέψει το μίζερο και γερασμένο πολιτικό σύστημα του δικομματισμού, έτσι όπως τα ζήσαμε 35 χρόνια τώρα.
- Θα ήθελα να μου πείτε, με αφορμή το συνέδριό σας και τις διαφορετικές προσεγγίσεις και απόψεις που ακούστηκαν, ετέθη κι ένα θέμα από πολιτικούς συντάκτες ως ερώτημα, αν μπαίνει ζήτημα διάσπασης, αν αυτή η τάση που υπάρχει στον ΣΥΝ , ενδεχομένως βλέπει πιο θετικά τη συνεργασία με το ΠΑΣΟΚ, μήπως αυτή η τάση προσεγγίσει με πιο ρεαλιστικό τρόπο το ΠΑΣΟΚ.. Υπάρχει θέμα διάσπασης;... Άκουσα χθες ότι και ο κ. Παπαδημούλης, ενδεχομένως, μπορεί να βρεθεί, λέει, επικεφαλής ή υποψήφιος σε άλλα ευρωψηφοδέλτια.. Τα ακούμε αυτά.. Εσείς τι απαντάτε;..
Απαντώ ότι όσοι τα λένε αυτά νομίζω ότι υποβιβάζουν πάρα πολύ το κύρος ιστορικών στελεχών του κόμματός μας και δεν το δέχομαι και θεωρώ ότι πρέπει να υπερασπιστώ τους συντρόφους μου απέναντι σ΄ όλους όσους αναπαράγουν τέτοιου είδους ειδήσεις.
Μιλήσατε πιο πριν για ένα συνέδριο εντάσεων και διαφορετικών απόψεων. Στο ΣΥΝ υπάρχουν διαφορετικές απόψεις, Δεν τις κρύβουμε κάτω από το χαλί. Αλλά ήταν ένα συνέδριο το οποίο, με έναν απόλυτα δημοκρατικό τρόπο, έβγαλε ένα αποτέλεσμα μιας μεγάλης πλειοψηφίας, 81,5%, έγκρισης μιας δουλειάς την οποία εκπόνησαν με πολύ μεράκι και υπευθυνότητα στελέχη απ΄ όλες τις τάσεις και απ΄ όλες τις απόψεις του κόμματός μας. Κι αυτό το ποσοστό δεν το έχουμε ξανασυναντήσει ποτέ στα είκοσι χρόνια ιστορίας του ΣΥΝ, δηλαδή μια τόσο μεγάλη σύγκλιση και ομοφωνία σε ένα πρόγραμμα. Κι εσείς επιμένετε σε διαφωνίες και ...
- Δεν επιμένω σε τίποτα. Διαβάζω και μεταφέρω...
.. Οι διαφορετικές προσεγγίσεις είναι πλούτος για μας και δεν μας απειλούν.
Τώρα σε ότι έχει να κάνει με τα ζητήματα που θέσατε, επαναλαμβάνω αυτό το οποίο είπα στο κλείσιμο των εργασιών του συνεδρίου. Δεν υπάρχει ούτε ένα στέλεχος του ΣΥΝ που να μην σέβεται τις συλλογικές αποφάσεις του κόμματος. Ούτε χθες υπήρξε, ούτε σήμερα, ούτε αύριο θα υπάρξει.
- Να κλείσουμε με το συνέδριο του ΚΚΕ.. Μια επιγραμματική απάντηση και θα ήθελα να μου πείτε αν αποτελεί όνειρο θερινής νυκτός μια ενωμένη Αριστερά στην Ελλάδα.
Καμιά φορά οι θερινές νύχτες και τα όνειρά τους βγάζουν τα πιο ενδιαφέροντα αποτελέσματα.
Θέλω να σας πω ότι και πριν το ΄89, το ΄88 κανείς δεν πίστευε ότι μπορεί να υπάρξει ενότητα της αριστεράς και να δημιουργηθεί ο ΣΥΝ. Όμως με στενοχωρεί αυτή η συζήτηση και η επικέντρωση του 18ου συνεδρίου του ΚΚΕ όχι στα μεγάλα προβλήματα του σήμερα, όχι στην οικονομική κρίση και πώς θα την ξεπεράσουμε, αλλά στην προσπάθεια αναστύλωσης του Στάλιν και του σταλινισμού, μια συζήτηση που αφορά το χθες και δεν αφορά το αύριο. Όμως γνωρίζουμε πολύ καλά ότι στο ΚΚΕ οι διαφορετικές απόψεις και οι διεργασίες δεν βγαίνουν στην επιφάνεια με επίσημο τρόπο. Ας περιμένουμε λοιπόν να δούμε τι θα γίνει το επόμενο διάστημα στο ΚΚΕ και όχι στο συνέδριό του που δεν πιστεύω ότι θα βγάλει καμιά είδηση.
To Γραφείο Τύπου
ΑΡΧΗ
ΠΛΗΡΟΦΟΡΙΕΣ
ΑΝΑΖΗΤΗΣΗ
RSS