Ο Ν.Χουντής, γραμματέας ΚΠΕ του ΣΥΝ και υποψήφιος ευρωβουλευτής του ΣΥΡΙΖΑ, μιλώντας στο ραδιόφωνο της ΝΕΤ, (κα Ρούσσα), μεταξύ άλλων, τόνισε:
Δεν υπάρχει καμία αμφιβολία ότι υπάρχει τελευταία αύξηση τρομοκρατικών ενεργειών και επιθέσεων, στις οποίες ευτυχώς προς το παρόν δεν έχουμε θρηνήσει θύματα αλλά που πρέπει να μας ανησυχούν. Υπάρχει θέμα περί τίνος ακριβώς πρόκειται, αν υπάρχει μια οργάνωση καινούργια αν υπάρχει κάποιο κομμάτι που έφυγε και θέλει να κάνει πιο έντονη την παρουσία του. Νομίζω ότι πρέπει να κάνουμε κάθε προσπάθεια να αντιμετωπιστεί αυτό το θέμα γιατί, εκτός των άλλων, λειτουργεί και αποπροσανατολιστικά όταν η προσοχή μας πρέπει να είναι στα προβλήματα της οικονομίας ή τα κοινωνικά προβλήματα. Αυτή η δράση που επικαλείται τέτοιους λόγους αποπροσανατολίζει και δεν δημιουργεί καλό κλίμα. Δημιουργεί άλλους συνειρμούς.
Δεν μπορώ να το ξέρω αυτό.
Δεν μπορεί να το αποδώσουμε κι εμείς δεν το αποδίδουμε σε ευρύτερα κοινωνικά προβλήματα. Αυτά είναι υπαρκτά, αλλά η άποψή μας είναι ότι όποιος θέλει να τα παλέψει τα παλεύει με τις μαζικές, ειρηνικές μορφές, οι οποίες είναι και αποτελεσματικές. Έχουμε πολλά ερωτηματικά αν η επίκληση κάποιων προβλημάτων είναι και οι πραγματικοί λόγοι ύπαρξης αυτών των φαινομένων, όπως είδαμε και στο πρόσφατο παρελθόν. Από εκεί και πέρα σενάρια για το ποιος έχει λόγο να κάνει τέτοιες ενέργειες είναι γνωστά, έχουν καταγραφεί, δεν μπορώ να ξέρω ποιο ακριβώς από αυτά είναι το πραγματικό.
Θα έλεγα ότι το αντιμετωπίζουμε με πολλή οργή. Ας το πώ έτσι. Και θα σας εξηγήσω το λόγο. Την ώρα που ο κ.Πρωθυπουργός ζητάει συναίνεση για τα θέματα της οικονομίας, κατά τη χθεσινή κοινοβουλευτική ημέρα ελέγχου στη Βουλή, δεν απάντησε σε ένα ερώτημα του κ.Αλαβάνου που έχει σχέση με την οικονομική κρίση. Πείτε μου, παρακαλώ, αυτό ως κοινοβουλευτική συμπεριφορά και ως κλίμα συναίνεσης βοηθάει; Ενώ απάντησε σε αντίστοιχη ερώτηση, νομίζω, του κ.Καρατζαφέρη. Αλλά αυτό είναι το σημειολογικό, που σημαίνει επί της ουσίας ότι δεν έχει ξεκαθαρίσει ο κ.Καραμανλής σε τι ζητάει συναίνεση. Αν η συναίνεση, η οποία ζητάει, όπως φαίνεται από τα προγράμματα από αυτά που λέει ο κ.Παπαθανασίου, αυτά που έρχονται από την Ε.Ε. και την Κομισιόν, είναι να παρθούν αυτά τα μέτρα που λέγονται, δηλαδή μείωση του εισοδήματος, αύξηση της φορολογίας, επέκταση των επισφαλών σχέσεων εργασίας και των μορφών εργασίας, συνέχιση των ιδιωτικοποιήσεων, εδώ πραγματικά δεν μπορεί να υπάρξει συναίνεση. Εκτός του ότι δεν συμφωνούμε με μια τέτοια πολιτική, όπως αποδείχθηκε κα Ρούσα αυτή είναι η πολιτική που μας οδήγησε στις συνθήκες της κρίσης. Επομένως, είναι συναίνεση πάνω σε ένα καταστροφικό σενάριο διεξόδου από την κρίση. Και το δεύτερο που θέλω να σας πω είναι ότι η ίδια η κοινωνία με τους αγώνες το προηγούμενο διάστημα, με τα αιτήματα που υπάρχουν και τα προβλήματα, δεν μπορεί να συναινέσει σε μια πολιτική υποχώρησης των εργατικών δικαιωμάτων, υποχώρησης του λαϊκού και εργατικού εισοδήματος. Πόσο πιο κάτω να πάει κανείς; Να πάμε σε μια συναίνεση να φορολογηθούν τα κέρδη των μεγάλων επιχειρήσεων, να πάμε σε μια συναίνεση αύξησης των δημοσίων επενδύσεων .Σας λέμε τι μπορεί να γίνει: στήριξη των εισοδημάτων, σε μορφές πλήρους απασχόλησης, να πάμε εκεί βεβαίως. Να το προχωρήσουμε.
Κι εγώ λέω το εξής απλό: η συναίνεση είναι καλό πράγμα όταν βγάζει καλά αποτελέσματα. Δεν λέω τίποτα παραπάνω από το εξής απλό. Γιατί φτάσαμε σε αυτή την διεθνή ή και την εγχώρια οικονομική κρίση; Αν δεν προσδιορίσουμε ακριβώς τα αίτια, ποιες πολιτικές την οδήγησαν, δεν μπορούμε να έχουμε θετική διέξοδο. Η θα πούμε αυτό προέκυψε έτσι όπως προέκυψε, η κατάσταση πράγματι είναι δύσκολη, και τώρα αφού η κατάσταση είναι δύσκολη ας κάνουμε ότι μπορούμε. Δεν είναι, κατά τη γνώμη μου έτσι. Να δούμε τι έφταιξε και να μην το ξανακάνουμε. Και πολύ περισσότερο να μην το ξανακάνουμε σε συνθήκες κρίσης. Επομένως πρέπει να αντιστραφούνε ορισμένα πράγματα. Και αυτά που κάνει η κα Μέρκελ δεν τα υποτιμώ, αλλά είναι μέτρα φιλανθρωπικού χαρακτήρα. Δεν αντιμετωπίζεται με τέτοιες εξ υπολοίπου πολιτικές το πρόβλημα. Κι εδώ υπάρχει η βασική διαφωνία. Είναι να τα λύσουμε σαν προβλήματα κοινωνικής υποστήριξης, κοινωνικής ασπίδας, κοινωνικής αλληλεγγύης ή να τα λύσουμε σαν μια μπόρα που πρέπει να κρυφτούμε, να μην διεκδικούμε περισσότερα για να περάσει αυτή η μπόρα. Δεν συμφωνώ γιατί δεν είναι και η λύση. Δεν είναι αποτελεσματική, δεν είναι αν είναι φιλολαϊκή ή φιλανθρωπική, αυτό προσπαθώ να σας πω.
Εμείς το έχουμε πει εδώ και καιρό. Θυμόσαστε με το περίφημο πακέτο των 28 δις, οπότε είχαμε πει ότι υπάρχει ανάγκη να διευρυνθεί ο κρατικός τομέας του χρηματοπιστωτικού συστήματος, να μη δοθεί κανένα ευρώ στις τράπεζες και όσες έχουν πρόβλημα ρευστότητας, βεβαίως να πάνε σε κρατικοποιήσεις, και από αυτής της άποψης συμφωνούμε. Δεν συμφωνούμε να χρησιμοποιηθούν οι κρατικοποιήσεις των τραπεζών ως μια προσωρινή λύση για την εξυγίανσή τους και μετά να αποδοθούν πάλι στον ιδιωτικό τομέα. Τότε θα έχουμε κάνει μια τρύπα στο νερό σε ότι αφορά την εθνική οικονομία.
Τι να σας πω κα Ρούσσα. Όταν μου θέτουν αυτό το ερώτημα δεν μπορώ να επιστρατεύσω αναλυτικά πολιτικά εργαλεία. Με τα σημερινά δεδομένα δεν το βλέπω. Για ποιο λόγο να πάει ο κ. Καραμανλής σε εκλογές; Το κλίμα δεν είναι ευνοϊκό. Αλλά υπάρχει το απρόοπτο και το απρόβλεπτο. Είναι στη δικαιοδοσία του κ. Πρωθυπουργού. Εμείς, εν πάση περιπτώσει δεν τις φοβόμαστε.
To Γραφείο Τύπου
ΑΡΧΗ
ΠΛΗΡΟΦΟΡΙΕΣ
ΑΝΑΖΗΤΗΣΗ
RSS