Έρχομαι στο θέμα του νομοσχεδίου, το οποίο έχει περάσει, όπως είδαμε, διάφορες φάσεις.
Θυμίζω ότι για μας είναι κατʼ αρχήν σημαντικό, διότι είχαμε και έχουμε την σύμβαση ανάμεσα σε μια κατηγορία εργαζομένων στο δημόσιο, τους γιατρούς του ΕΣΥ, και το δημόσιο.
Έχουμε πει ότι αυτό είναι μια τομή, είναι ένα σημαντικό βήμα μπροστά, το οποίο θα έπρεπε να το σεβαστούμε αναλόγως. Και μʼ αυτήν την έννοια θα έπρεπε ακριβώς η νομοθετική ρύθμιση που περνάει να εκφράζει αυτά που συμφωνήθηκαν ανάμεσα στον Υπουργό και τους γιατρούς.
Παρʼ όλα αυτά είδαμε να γίνεται μια αρνητική στροφή -μεγαλύτερη συναντήσαμε στην Επιτροπή Κοινωνικών Υποθέσεων απʼ ότι γίνεται στην ολομέλεια- διότι έγιναν πραγματικά ορισμένες διορθώσεις.
Είχαμε εκπλαγεί από μεγάλο μέρος της Κοινοβουλευτικής Ομάδας της Ν.Δ. από τον τρόπο που αντέδρασε στη Σύμβαση και εκπλαγήκαμε ακόμη περισσότερο από τον τρόπο που αντέδρασε η Αξιωματική Αντιπολίτευση. Και είδαμε εδώ – θα πω εγώ τη γνώμη μου και νομίζω ότι είναι ένας πολιτικός χαρακτηρισμός – να εκφράζεται ένα διευθυντικό, μεγαλοϊατρικό κατεστημένο, απέναντι στα στοιχειώδη δικαιώματα που διεκδικούν οι γιατροί.
Θα έπρεπε να προσέξουμε μέσα στη Βουλή. Και πρέπει να προσέξουμε διότι η Βουλή και ορισμένοι βουλευτές γιατροί ίσως να είναι εν αμαρτίαις.
Θα αναφέρω εδώ το εξής, το οποίο δεν ξέρω αν είναι γνωστό ευρύτερα στην κοινωνία. Ίσως στους γιατρούς να είναι γνωστό. Υπάρχει ειδική νομοθετική ρύθμιση, όπου οι βουλευτές γιατροί που δεν εκλέγονται γίνονται αυτοδικαίως, χωρίς καμία κρίση, διευθυντές του ΕΣΥ. Είναι μια νομοθετική ρύθμιση την οποία είχε περάσει παλαιότερη κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ, με συνέπεια σήμερα να υπάρχει αριθμός μη εκλεγέντων βουλευτών -8 έχω από τον κατάλογο του ΠΑΣΟΚ, 2 έχω από τη Ν.Δ.- που έγιναν διευθυντές του ΕΣΥ, χωρίς καμία κρίση και ορισμένοι χωρίς καν να ανήκουν ποτέ στο ΕΣΥ. Ορισμένοι απʼ αυτούς είναι και νυν βουλευτές, οι οποίοι ήταν εκλεγμένοι, σε κάποια αναμέτρηση δεν εκλέχθηκαν, σήμερα είναι ξανά εκλεγμένοι και μέλη της Βουλής.
Ρωτάω, από πού ως πού ο βουλευτής έχει τέτοια δικαιώματα; Και όχι μόνο ο γιατρός βουλευτής -γιατί αυτή η ρύθμιση πριν από ένα ενάμιση μήνα επεκτάθηκε για όλους τους βουλευτές οι οποίοι επανέρχονται στο δημόσιο και οι οποίοι χωρίς κρίση αναδεικνύονται σε ψηλότερους βαθμούς, με συνέπεια σήμερα να υπάρχει μια ακραία κατάσταση.
Όλη η πορεία των γιατρών, εδώ και δεκαετίες έχει ακολουθήσει μια εντελώς διαφορετική κατεύθυνση, για τον καθένα.
Δηλαδή έχουμε και είχαμε την ίδια στιγμή, μέσα από κομματικές και αναξιοκρατικές κρίσεις, γιατρούς οι οποίοι είχαν γίνει διευθυντές και την ίδια στιγμή, της ίδιας γενιάς γιατρούς, οι οποίοι δεν υπολείπονταν σε τίποτα παρά μόνο στους δεσμούς τους με τα κόμματα, οι οποίοι παρέμεναν Επιμελητές Β΄.
Κάνω λάθος; Είναι εδώ εκπρόσωποι της ΟΕΝΓΕ, της ΕΙΝΑΠ, οι οποίοι το έχουν βιώσει αυτό το ζήτημα. Τη στιγμή που έφθανε, μέσα από τη συλλογική σύμβαση η στιγμή να λυθεί αυτό το πρόβλημα, είδαμε δυστυχώς όλες αυτές τις αντιδράσεις.
Εμείς θέλουμε να πούμε -και αναφέρθηκε και από τους συναδέλφους που μιλήσανε και από τον εισηγητή μας τον Θανάση Λεβέντη- ότι σε ορισμένα άρθρα συμφωνούμε, σε ορισμένα άρθρα έχουμε επιφυλάξεις και σε ορισμένα άρθρα έχουμε διαφωνίες. Κι αυτό οφείλεται στο ότι υπήρξε απομάκρυνση από την υπογραμμένη αυτή σύμβαση ανάμεσα στις δύο πλευρές.
Για τις νέες αλλαγές που έγιναν στην ολομέλεια θέλω να πω ότι θεωρώ σημαντική τη διόρθωση ότι το νοσηλευτικό προσωπικό θα προσληφθεί με βάση τους κανόνες του ΑΣΕΠ. Θεωρούμε θετική τη διόρθωση ότι η πρόσληψη των νοσηλευτών δεν έχει ένα αριθμητικό όριο, το οποίο πρέπει να προσεγγίσει, αλλά ορίζεται συγκεκριμένος αριθμός. Θεωρούμε θετική την τοποθέτηση για τον ετήσιο χαρακτήρα της σύμβασης. Είναι όμως μια τοποθέτηση υπουργική προφορική, η οποία, αν δεν κάνω λάθος, έγινε σε παρέμβαση που είχε κάνει ο συνάδελφος Κουράκης. Εμείς θα θέλαμε να διασφαλιστεί αυτό ρητά μέσα στο νόμο.
Έχουμε μια μεγάλη απορία. Για ποιο λόγο, όσον αφορά στους νοσηλευτές -και σωστά- ορίζεται ένας αριθμός προσλήψεων ανεπαρκής βέβαια, ο οποίος υπερβαίνει το ένα έτος, είναι μέσα σε διετία και δεν γίνεται το ίδιο για τους γιατρούς, ενώ στη συλλογική σύμβαση είχε γίνει; Για ποιο λόγο αυτή η διαφορετική μεθοδολογία; Σας εκθέτει κύριε Υπουργέ. Δηλαδή στους νοσηλευτές δεν περιορίζεστε στο ένα έτος, βάζετε έναν μακρύτερο ορίζοντα. Στους γιατρούς, ενώ έχετε υπογράψει σύμβαση έναν συγκεκριμένο αριθμό με τους φορείς των γιατρών του ΕΣΥ, περιορίζεστε στον ένα χρόνο. Μʼ αυτήν την έννοια προκειμένου να υπάρξει συνέπεια από την πλευρά σας και να μην υπάρχει η καχυποψία ότι αυτά που υπογράφηκαν στη σύμβαση είναι έπεα πτερόεντα, νομίζω ότι πρέπει να γίνει η απαραίτητη διόρθωση.
Τέλος, θέλω να πω ότι θεωρούμε ότι το νομοσχέδιο είναι ανεπαρκές. Θεωρούμε όμως ότι σε ένα βαθμό τίθενται κάποια ουσιαστικά ζητήματα και πιστεύουμε ότι ως Συνασπισμός Ριζοσπαστικής Αριστεράς, κάποιες στιγμές εντελώς μόνοι μέσα σʼ αυτήν την αίθουσα, δώσαμε μια μάχη, η οποία δεν οδηγήθηκε σε μια πλήρη νίκη, δεν οδηγείται όμως και στην ήττα.